'Er komt geen staatshervorming'xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
20/06/2007 12:00
'Als de Vlamingen een groot institutioneel akkoord als voorwaarde naar voren schuiven om een regering te kunnen vormen, dan zullen we nog heel lang geduld moeten oefenen,' gelooft gewezen PSC-voorzitter Gérard Deprez (vandaag MCC), oud-strijder van menig communautair gevecht.
Informateur Didier Reynders wil zijn informatieronde maar liefst twee weken rekken. Wat is de zin daarvan?
DEPREZ: Dat is nuttig omdat er veel tijd nodig zal zijn om een regering te vormen. Ik ben ervan overtuigd dat we moeten komen tot een meerderheid van - op zijn minst - christendemocraten en liberalen. Op zijn minst, want ik zou het een goede zaak vinden om ook de groenen in de regering op te nemen. Maar op dit moment zijn de Franstalige christendemocraten volledig stuurloos. Ze hadden hun lot aan de PS verbonden. Aan Franstalige kant zal er dus tijd nodig zijn om de partij van Milquet in staat te stellen zich mentaal aan die nieuwe werkelijkheid aan te passen.
De persoonlijke relaties tussen de top van de MR en het CDH zijn bijzonder slecht, en niet alleen door de harde verkiezingscampagne. Joëlle Milquet is ook niet vergeten dat de liberalen - u hebt daar actief aan meegewerkt - enkele jaren geleden een aantal CDH-mandatarissen hebben weggekocht.
DEPREZ: Goed. Maar toen ik in 1981 met wijlen Jean Gol een regering heb gevormd, hield die niet op mij te vernederen en te beschimpen. Zodra hij me zag, behandelde hij me als een ondergeschikte. Je bent een ellendeling, zei hij dan. Je moet dat meegemaakt hebben. Maar dat heeft mijn keuze toen niet beïnvloed, omdat ik wist dat we samen die regering op de been moesten brengen. Ik kan u verzekeren: Jean Gol was stúkken arroganter dan Didier Reynders. Bovendien heeft Reynders Joëlle Milquet in deze campagne nooit persoonlijk beledigd. Hij heeft alleen harde politieke standpunten ingenomen.
Er zal trouwens minstens evenveel tijd nodig zijn om aan Vlaamse kant plooien glad te strijken. De tijd die nodig is om Yves Leterme en de N-VA te doen inzien dat er geen staatshervorming komt.
Dat er geen staatshervorming komt?
DEPREZ: Geen staatshervorming, nee. Zéker geen akkoord daarover tijdens de regeringsformatie. Niemand wil dat op dit moment toegeven, maar ik garandeer u, er komt er geen.
Hoezo niet?
DEPREZ: Bij de staatshervorming die we in de jaren 1980 hebben doorgevoerd - de eerste waaraan ik heb deelgenomen, toen nog als partijsecretaris van de PSC - vroegen zowel de Vlamingen als de Franstaligen iets. De Franstaligen wilden de definitieve gewestvorming. Tot dan hadden ze het met de voorlopige gewestvorming moeten doen, verworven dankzij François Perin in het midden van de jaren 1970.
Ook bij de staatshervorming van 1988 waren wij vragende partij. Ik wilde een regeling voor het probleem van de talenkennis voor de mandatarissen in gemeenten met een bijzonder statuut, want ik wilde een einde maken aan het circus in de Voerstreek. Tevens had ik aanvaard om het onderwijs naar de gemeenschappen over te hevelen, omdat ik besefte dat we een aantal zaken moesten opentrekken. Guy Spitaels, toenmalig voorzitter van de PS, was toen hevig voorstander van wat hij 'het radicaal regionalisme' noemde. Bevoegdheden, bevoegdheden, bevoegdheden, geld, geld, geld, hij wilde alles wat hij pakken kon - autowegen, waterwegen, laat maar komen.
Ook bij de derde fase van de staatshervorming in 1992-1993 zagen wij er voordeel in om het federale België opnieuw vorm te geven. Het communautaire akkoord onder de eerste regering-Verhofstadt ten slotte, [nota van mij: de zgn. Lambermont- en Lombardakkoorden van 2001] is er gekomen omdat de Franstaligen geld nodig hadden voor hun onderwijs. De Vlamingen hebben daarvan gebruik gemaakt om zichzelf een gewaarborgd aantal verkozenen in Brussel te geven, waardoor Brussel vandaag bijna honderd parlementsleden telt. Stommer kan het niet, maar goed, ook toen kwamen de vragen uit beide kampen. Maar wat vragen de Franstaligen vandaag? Niets. Zero.
Zelfs geen geld?
DEPREZ: Helemaal niets. Niet één cent en niet één bevoegdheid.
En toch. In Brussel vraagt men al geruime tijd extra geld.
DEPREZ: De Brusselaars zouden natuurlijk graag meer inkomsten krijgen, maar ze kunnen wachten. Bovendien kan Brussel op vele manieren worden gefinancierd. Die herfinanciering kan ook een onderdeel zijn van een akkoord over Brussel-Halle-Vilvoorde (B-H-V). Maar ook die kwestie hoeven we niet noodzakelijk te regelen tijdens de formatiebesprekingen. Bovendien kunnen we ook gewoon terugkeren naar de oude situatie. We schaffen die provinciale kieskringen opnieuw af, et en avant. Simpel toch?
Voor Yves Leterme is het ook simpel. Hij stapt niet in een federale regering zonder garanties voor de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
DEPREZ: We zullen zien wie het eerst door de knieën gaat.
HaN Renard
bron: www.knack.be
|