De preambule stelt dat “het federale staatsmodel dient gebaseerd te zijn op een fundamentele tweeledigheid op basis van twee deelstaten, met daarnaast Brussel met een specifiek statuut en de Duitstalige Gemeenschap”.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Meer concreet vraagt het Vlaams Parlement:

1)     Als uitgangsprincipe: Coherente, homogene bevoegdheidspaketten, gebaseerd op het “subsidiariteitsbeginsel”; bevordering van samenwerking tussen de overheden; overdracht van residuaire bevoegdheden naar de deelstaten; grondwetgevende autonomie voor de deelstaten; een rechtstreekse vertegenwoordiging van de deelstaten in Europese en internationale instellingen De solidariteit tussen gewesten moet behouden blijven op basis van objectieve, duidelijke en doorzichtige mechanismen én omkeerbaarheid. [nota: deze solidariteit gebeurt dus tussen deelstaten, niet tussen burgers]

2)     Wat het financiële luik betreft: Fiscale autonomie (m.i.v. de volledige personenbelasting en de vennootschapsbelasting en de onmogelijkheid van de federale Wetgever om ingevoerde belastingen ongedaan te maken)[1]

3)     Wat Brussel betreft: Rechtstreekse verkiezingen van de Vlaamse leden van het Brusselse Parlement, gewaarborgde vertegenwoordiging van beide taalgroepen, vervanging bicommunautaire door co-communautaire instellingen, eventuele overdracht biculturele instellingen naar de twee deelstaten, overdracht gemeentelijke bevoegdheden aan het gewest, fusie negentien gemeenten [nota: deze laatste twee zaken zijn ingevoegd om elke vorm van Brusselse autonomie te fnuiken: Brussel moet immers als geheel door de twee deelstaten worden beheerd]

4)     Wat bevoegdheden betreft: Overheveling gemeente- en provinciewet naar de deelstaten; de normerings-, uitvoerings- en financieringsbevoegdheid van het gezondheidsbeleid, het gezinsbeleid (m.i.v. de kinderbijslagen) moeten integraal naar de deelstaten worden overgeheveld; de overheveling van het volledige werkgelegenheidsbeleid en de arbeidsmarkt m.i.v. de CAO’s naar de deelstaten; de volledige overdracht van het wetenschapsbeleid en technologiebeleid naar de twee deelstaten; de overdracht van het volledige beleid inzake Buitenlandse Handel en ontwikkelingssamenwerking; hetzelfde dient te gebeuren voor telecommunicatie, de NMBS, het gehele landbouw-, tuinbouw- en visserijbeleid en het volledige energiegebeleid; Voorts moet Vlaanderen ook meer “economische bevoegdheden” krijgen, evenals de volledige bevoegdheid inzake binnenvaart, mobiliteit en justitieel welzijnsbeleid.

5)     Als aandachtspunten: Op institutioneel vlak moet de Senaat op basis van de deelstaten worden samengesteld, moeten de deelstaten betrokken worden in het Arbitragehof, de Hoge Raad voor Justitie de Raad van State en het Rekenhof; tenslotte vormen de deelstaten territoriaal onaantastbare eenheden (principe van niet-inmenging ergo splitsing kieskring BHV voor Kamer en Senaat en voor Europees Parlement/splitsing gerechtelijk arondissement BHV, evt. afschaffing faciliteiten); Vlaanderen eist administratief toezicht op over randgemeenten en Voeren.