|
DE
WELDADEN VAN HET TAALNATIONALISME
Vlamingen en Walen lezen
andere dagbladen, Vlamingen stemmen anders dan Walen, Vlamingen en Walen
denken over alle themas anders. Het zijn maar drie uitspraken die we, of we
het nu willen of niet, de komende dagen en weken weer ad nauseam
zullen mogen aanhoren. De verkiezingen komen eraan en dan blijken politici meer
nog dan anders hun best om simplistische slogans naar boven te halen.
Want hoe
anders kan men deze argumenten voor meer Vlaamse autonomie bestempelen?
Lezen Duitstalige Zwitsers en Franstalige Zwitsers soms dezelfde dagbladen?
Nochtans stemmen de Zwitserse kantons niet (altijd) overeen met taalgebieden.
De tweede bewering is werkelijk potsierlijk.
Sommigen doen graag uitschijnen
dat België ooit een natie was, maar dat ons land nu uit twee onverzoenlijke
naties bestaat. Alsof in 1900 een Gentenaar en een Luikenaar per definitie op
dezelfde partij stemden (of dezelfde krant lazen). Meer beangstigend is de
impliciete betekenis van dit betoog. Sedert wanneer is het nodig dat we op
dezelfde partijen stemmen of hetzelfde denken? Wie een dictatuur nastreeft, zal
dat wel een nastrevenswaardig doel vinden, maar hoe kan men een democratisch
bestel verdedigen op basis van zulke gevaarlijke dwaasheden? Als
nationalisme werkelijk nodig zou zijn om een goede democratie te
bewerkstelligen, moeten we dan niet meteen het Europese niveau (23 erkende
talen, drie alfabetten) afschaffen? Of kan de EU geen democratie zijn?
Het zou ook goed zijn om van
Vlaams-nationalisten
te vernemen hoe ze een gemeentelijke democratie zien functioneren.
Volgens hun
denken zijn taal, natie en democratie immers onlosmakelijk verbonden
met
elkaar. Met andere woorden: moeten we morgen allemaal Leuvense,
Antwerpse,
Hasseltse e.d.m. nationalisten worden om nog een leefbare gemeente te
hebben? Indien ja, druist dit dan niet in tegen het zo geprezen
Vlaams-nationalisme? Het
taalnationalisme is contraproductief, onetisch en zó onlogisch dat men
er
werkelijk een punthoofd van krijgt. Geen wonder dat geen mens nog de
politici
die geacht worden ons te vertegenwoordigen, vertrouwt.
|
