http://www.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuws.net/verkiezingen07/nieuws/070608_DWGDebatKopstukken#xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Uitgangspunt redactie: Het viel op dat hierover amper gesproken werd. We schuiven enkele themata naar voren.

Brussel-Halle-Vilvoorde

Leterme : Die splitsing moet er komen, dat is evident en er moet bij aanvang van de volgende regering een afspraak zijn.

VDL: Ik heb er, spijtig genoeg, ervaring mee na de Vlaamse regeringsvorming (noot: in 2004); De Franstaligen deden toen glorieus, wegens geen oplossing. Wel, dit is een boomerang na 2005; Het is onverstandig om een regering te beginnen zonder oplossing.

Verhofstadt: Dit oplossen kan enkel als onderdeel van een groter geheel. Het is een illusie te denken dat dit op vijf minuten zomaar te regelen is (noot: verwijst naar uitspraak Leterme uit 2004 "vijf minuten politieke moed volstaat) We moeten een aantal zaken aan mekaar koppelen. (noot: Verhofstadt verandert nu subtiel van onderwerp). De staatshervorming mag niet op een monoloog van één taalgroep gestoeld zijn, noch van Nederlandstaligen, noch van Franstaligen. Het moet een dialoog zijn. Problemen stellen zich, waaronder de aanpassing der financieringswet, misschien het moeilijkste thema van allemaal misschien;  bijkomende overdrachten van bevoegdheden lijken evident, bijvoorbeeld arbeidsmarkt (noot: in "Laatste Ronde 07" later die avond sprak Verhofstadt over de noodzaak om misschien bevoegdheden over te dragen) Maar er is een derde element dat vaak vergeten wordt en dat ik er altijd aan toevoeg, anders komt er nooit een oplossing, en dat element is de noodzaak van de versterking van de federale staat. Het is een illusie te denken dat men eeuwig regio’s bevoegdheden kan geven -splitsen, splitsen, splitsen - en vervolgens te beweren dat de Koning, de Monarchie, de Eerste Minister en het Overlegcomité het land bijeen gaan houden. (noot: in het eerder genoemde "Laatste Ronde 07" had Verhofstadt kritiek op de Overlegcomités die niet sterk genoeg waren volgens hem om de eenheid van het land te garanderen)

Leterme: Er stond wel een staatshervorming in het regeerakkoord van 2003, maar die is niet uitgevoerd, jammer genoeg.

Arbeidsmarkt

Leterme: Dit is het meest essentiële probleem. Het sociaal-economische verschil in België, tussen de regio's wordt niet kleiner, maar, integendeel: het groeit. Door het federaal beleid, door haar eigen beleid en door de gunstige economische conjunctuur heeft Vlaanderen een werkloosheidsgraad van 6%, aan de andere kant van de taalgrens bedraagt die 17%, in Brussel meer dan 20%. Concreet moet de sanctionering en het loopbaanbeleid e best overgeheveld worden naar de Gewesten. En, ik voeg daaraan toe, wat mij betreft, mogen er ook meer impulsen gegeven worden bij het nemen van verantwoordelijkheden. Het gewest dat niets doet, moet de gevolgen dragen, maar wie investeert (premies), moet een deel van de opbrengst krijgen. Bijvoorbeeld: 1000 euro Vlaamse uitgave om werkloze te helpen aan werk -zoals vandaag - betekent, minder uitgaven voor RVA die de uitgave niet moet betalen. Deel daarvan moet aan regio's toekomen.

 Verhofstadt: De regering heeft fundamentele zaken gedaan: de stempelcontrole afgeschaft, opvolgingstrajecten doorgevoerd. Ik heb niets tegen een verdere regionalisering van het arbeidsmarktbeleid, maar dan wel op drie voorwaarden. Ten eerste: er mag geen muur worden opgetrokken, Waalse werklozen moeten verplicht worden te werken in het Vlaams Gewest. Er moet een federale loonorm komen. En, ten derde, er moet een federale beperking zijn in de tijd van de werkloosheid.

VDL: Wij hebben dit voorstel indertijd, in 2005, geïntroduceerd. Het Vlaams Gewest moet jobs aanbieden, Waalse mensen moeten in Vlaanderen tewerkgesteld worden. Langdurige werklozen moeten premies krijgen om zich terug in de arbeidsmarkt te integreren. Ik pleit voor méér autonomie, maar ook voor méér samenwerking.

Gezondheidsbeleid

Leterme: Deel kostencompenserende elementen moeten overgeheveld worden naar gemeenschappen, terugbetaling bijvoorbeeld. Er zijn inderdaad minder transfers, maar dat is nog geen reden om niet aan maatwerk te doen. De vragen en opties verschillen immers van Gemeenschap tot Gemeenschap. En dan is er de complexiteit van de regelgeving, de chaotische bevoegdheidsverdeling. Daarom moeten de curatieve en preventieve gezondheidszorg zoveel mogelijk in één hand terechtkomen.

Complexiteit regelgeving

VDL: Wij willen een efficiënter systeem. De ziekteverzekering gaat meer kosten door de vergrijzing. Op dit moment moeten we het niet méér verschillend maken, niet communuautariseren, maar wel meer uniform. Naast die uniformisering moet er een differentiatie komen in beleid tussen zorgregio's, bijvoorbeeld tussen de Westhoek en het Meetjesland. uniformisering én differentiatie tussen zorgregio’s, bijv. Westhoek<Meetjesland

Verhofstadt: Ik merk dat in het verleden de drang om te splitsen groter was. Waarom is bij beide heren de drang vandaag veel minder? Dit ligt aan het goede beleid op federaal vlak, dat vlak waar iedereen kritiek op heeft. Welnu, de uitgaven zijn onder controle. Er is een beheersing vvan de kosten. Het gezondheidsbeleid is het voorbeeld van een goed federaal beleid, waarin de transferten trouwens afgebouwd werden. Ik neem aan dat in de toekomst, in de komende decennia we misschien het curatief en preventief beleid  beter kunen afstemmmen... (Leterme onderbreekt hier: correcties zijn geen argument tegen maatwerk  inzake ziektekosten; mensen betalen nu méér in ziektekosten. Verhofstadt repliceert: Dat is niet juist, het maximumfactuur geldt nu voor alle mensen vroeger was dat niet zo, we mogen fier zijn op onze gezondheidszorg)

Fiscaliteit

Leterme: Vlaanderen geeft nu subsidies en premies, het is beter rechtstreeks zelf vennootschapsbelasting te innen op regionaal niveau voor economische stimulansen. Overigens is het voor de eenheid van ons land - waar daarnet over gesproken werd - van cruciaal belang om de economie op elkaar af te stemmen. Naast die eenheid spelen ook menselijke factoren daarin een rol.
 

VDL: Vennootschapsbelasting regionaliseren is geen goed idee. Bedrijven gaan hun zetel dan verplaatsen zetel naar de plek waar het het goedkoopst is; De huidige bevoegdheden die de regio's hebben inzake afcentiemen gebruiken is in eerste plaats belangrijk voor werk. Onze prioriteit is ook inzake staatshervorming: liever zoveel mogelijk op arbeidsmarkt, in plaats van een beetje in andere symbooldossiers.
 

Verhofstadt: (commentator:) ik hoor u bijna zeggen: hoe méér geld voor regio’s, hoe meer men ons uitkleedt (Verhofstadt reageert niet en ontwijkt de opmerking) ik ben voor meer fiscale autonomie. Deze regering maakte daar overigens werk van, op premies die door de gewesten worden geheven wordt geen vennootschapsbelasting meer betaald. Maar we zijn alweer bezig met één verhaal, het verhaal van splitsen, splitsen, splitsen, het verhaal van meer autonomie. Niet de monarchie, noch de Eerste Minister, noch de interministeriële conferenties gaan de eenheid van het land voldoende waarborgen. Wat dan wel? Drie zaken: ten eerste: meer samenwerking tussen de regio's. Ten tweede: een gelijke toepassng der wetten in heel België. Ten derde: een nationale kieskring, wat ik een heel goed voorstel vind.