Virtueel België
Toen medio jaren negentig Luc Van den Brande (toenmalige CVP) pleitte voor een Belgische confederatie, stond het land op zijn kop. Van den Brande werd ten paleize ontboden en terechtgewezen. De tijden zijn veranderd. Nog geen vijftien jaar later presteert een Belgische premier het om een nota op te stellen die de Belgische staat virtueel afschaft. Inderdaad. Wie de voorstellen van premier Verhofstadt aandachtig leest, merkt dat het zwaartepunt van de besluitvorming, bevoegdheden en middelen (bijna) volledig bij de deelstaten komt te liggen. Het federale niveau mag hoogstens wat coördineren. Aan de horizon worden de contouren afgebakend van een Brussels stadsgewest, het 'Brussels DC' van morgen, dat onder deelstatelijke en Europese voogdij komt te staan. Verhofstadt wil als grote hervormer de geschiedenis in gaan en lijkt daar met brio in te slagen. Geen staatshervorming, ook niet de overgang naar het federalisme in 1980, ging ooit zo ver als dit voorstel. Nationalistische partijen beleven hoogdagen, Verhofstadt blijkt zowaar nog Vlaamsgezinder dan Leterme. Het zal dan wel een klein detail zijn dat de Belgen zelf nooit geconsulteerd werden over de geruisloze verdwijning van hun staat?
|