TRANSFERS

In Het Laatste Nieuws van 28 april 2011 (p. 1) lezen we dat de transfers tussen "Vlaanderen" en "Wallonië" volgens de denktank “Vives” liefst dubbel zo hoog zouden liggen dan tot nog toe aangenomen. Dat er transfers bestaan van het rijkere "Vlaanderen" naar het relatief armere "Wallonië" zal niemand ontkennen. Gelijkaardige geldstromen bestaan overigens in alle landen. Vraag is echter wat het doel is van zulke berekeningen. Steeds weer worden twee dezelfde entiteiten tegenover elkaar geplaatst en vergeleken. Zo verkrijgt men telkens opnieuw dramatiseerbare verschillen, er impliciet op gericht om hele bevolkingsgroepen te stigmatiseren. Stel je voor dat er om de haverklap studies zouden verschijnen over de transfers tussen autochtonen en allochtonen, tussen gezonden en zieken, tussen jongeren en ouderen. Terecht zou dit als onetisch ervaard worden.

De reden dat men nooit de geldstromen tussen steden, arrondissementen en provincies – ook en vooral binnen het zogenaamde "Vlaanderen" – berekent, is omdat dit voor nationalisten niet interessant en zelfs contraproductief is. De illusie van de vermeende "Vlaamse" homogeniteit zou weleens doorbroken kunnen worden. Andere bedenking. Indien men werkelijk zo bekommerd zou zijn om verschillen tussen het noorden en het zuiden van België, waarom pleit men dan – zoals “Vives” dat doet – voor een verdere ontrafeling van de Belgische staat? Indien er op sociaal-economisch vlak immers ongelijkheden bestaan tussen de Belgen is er net nood aan méér politieke eenmaking, teneinde de welvaart voor eenieder te vergroten. In die zin is het in vraag stellen van structurele en interpersoonlijke solidariteit de uiting van een beschavingsdeficit. Gelet op gelijkaardige nationaal-egoïstische processen binnen de EU, zou het meertalige België net een positieve voortrekkersrol kunnen en moeten spelen.