VLAAMSE BORDER & FIFE CLUB 2012

Op 11 november herdenken we het einde van de eerste wereldoorlog, dit gaf aan de Vlaamse Border en Fife club op 10 november nog net de tijd om een veldslag te laten uitvechten. Een slag om de beste border & fife van het land, met +- 800 ingezonden vogels en deelnemers uit Duitsland en Nederland kan men van een geslaagde show editie 2012 spreken. Dat het niveau van de ingezonden vogels hoog was hoeft geen betoog, het aantal aanwezige wereldkampioenen was dan ook niet op één hand te tellen.

Het succes van, en het groeiende aantal vogels elk jaar op deze show is enerzijds toe te schrijven aan de grote inspanningen om Engelse top keurmeesters naar hier te halen, en anderzijds aan de mensen welke deze club dragen en besturen. Deze bende gozers slagen er in om op elke show waar ze deelnemen een onuitwisbare indruk te maken door de prestaties van hun vogels, en ook wel een beetje door de gezellige bende die ze gewoonlijk vormen.

Het doet me dan ook elk jaar plezier dat ik word uitgenodigd om als voordrager te mogen fungeren bij dit gebeuren. Ook dit jaar werden de borders weer mijn werkterrein, samen met André Geeraerts en Marc De Vuyst brachten we dit tot een goed einde.

En dan het verloop van deze slag welke werd uitgevochten in de parochiezaal van de Pijpelheide. Op vrijdagavond en zaterdag morgend werden er telkens +- 400 vogels binnengebracht, op zaterdag om klokslag 9 uur werden de schrijfpennen geschouderd en trokken de keurmeesters van dienst naar het front. Voor de borders werden dit de hr. George Eltringham en de hr Alan Wilson, voor de fife fancy was dit de hr Terry Kelly en de hr Ralph Munday . Na een ganse voormiddag hard zwoegen door deze heren viel het verdikt en konden de beste 14 vogels van de show hun plaats innemen op het podium, zijnde de beste 7 borders en de beste 7 fife fansy.

Voor wat betreft de BORDERS is het verdikt snel samengevat, op een Merckxiaanse manier raasde Joël Geldolf door het borderlandschap, met 14 maal Best of waarvan 6 vermeldingen bij de Best Seven liet hij enkel een paar kruimels over voor de concurrentie. Enkel het partnership Winkelmans-Torfs met een Sixth Best in show en Huyghe Paul met een Best Three Parts Dark konden een kruimeltje meepikken.

Bij de FIFE-FANCY waren de vogels meer aan elkaar gewaagd en werden de prijzen verdeeld onder meerdere liefhebbers.

BEST FIFE – FANCY VERVAET GUIDO

SECOND BEST BRESSINCK WILLY

THIRD BEST SAUVENIER RUDY

FOURTH BEST BRESSINCK WILLY

FIFTH BEST SADAUNE CHRISTIAN

SIXTH BEST VAN DESSEL WERNER

SEVENTH BEST BOUFFIOUX ADRIEN

BEST CLEAR BRESSINCK WILLY

BEST VARIEGATED VERVAET GUIDO

BESTTHREE PARTS DARK BRESSINCK WILLY

BEST GREEN VAN DESSEL WERNER

BEST CINNAMON VAN LOON DICK

BEST WHITE SADAUNE CHRISTIAN

BEST OPPERSIDE SEX SAUVENIER RUDY

BEST FLIGHTED(ADULT) SAUVENIER RUDY

Bij dezen is de editie 2012 voorbij de afwezigen hadden weer eens ongelijk, als liefhebber of kweker van een van deze twee rassen hem gemist hebben is onvergefelijk. Maar niet getreurd de editie 2013 is al in de maak dus markeer hem nu al in uw agenda en maak dit uniek gebeuren volgend jaar dan mee.

STUDIE VERGADERING OVER POSTUURVOGELS.

Na een studievergadering in de maand oktober welke handelde over de kleurkanaries en werd geleid door de ervaren keurder van kleurkanaries Van Mol Frans. Was het deze maand dan de beurt aan de postuurkanarie liefhebbers om wat op te steken over de verschillende rassen welke werden meegebracht door de leden. De bespreking vond ditmaal plaats onder de deskundige leiding van René Vercammen een zeer bekwame en gewaardeerde keurder van postuurkanaries.

Met ons vast groepje van trouwe aanwezigen op de vergaderingen van de Heikneuter en aangevuld met een paar sympathisanten, welke hopelijk en zeer welgekomen misschien in de toekomst wel nieuwe leden worden. Het was een zeer leerrijke avond waar iedereen wel wat wist van op te steken. Het was zowel interessant voor de minder ervaren liefhebber welke wat tips kreeg over een besproken ras of onderwerp, als voor de ervaren kweker van een ras welke de bevestiging kreeg van wat hij al lang wist.

De gast spreker van de avond René welke zelf al jaren aan de top staat met zijn Glosters liet ons even achter de schermen kijken van hoe hij zijn stam jaar na jaar aan de top weet te houden. Hij merkte op dat de bevedering bij postuurvogels in het algemeen de laatste decennia een zeer belangrijke factor is geworden als men over het kweken van topvogels spreekt. Hij vertelde ons hoe hij deze in de hand houd en bijstuurt bij zijn Glosters, hij voegde er aan toe dat dit geld voor bijna al de glad bevederde rassen.

De tijd vloog voorbij en iedereen keerde tevreden huiswaarts, voor sommigen nam dit huiswaarts keren wat meer tijd in beslag daar op de après vergadering nog wat toelichtingen werden gegeven over van alles en nog wat. Dat we als kleine club geen grootse dingen kunnen doen daar kunnen we best mee leven, we kunnen enkel maar groots zijn in de kleine dingen, zoals daar zijn gezelligheid, kameraadschap, samen lachen en bijpraten over onze hobby. Dat we dit nog lang mogen, mogen.

CLUB SPECIALISE POUR CANARIS BOSSUS BELGES B. B. C.  NAMUR

Dit weekend trokken we naar Spy met de bultjes om deel te nemen aan een show die ingericht werd door de speciale club voor Belgische Bult uit Namen en enkel toegankelijk was voor bultjes. Met +- 220 vogels kan men van een goede opkomst spreken voor een eerste zelfstandige organisatie van deze club. Alle medaillewinnaars van het laatste wereldkampioenschap uit België van het ras waren aanwezig, wat garant stond voor een hoog niveau van kwaliteit. Ze brachten verschillende vogels mee welke nu al zijn aangeduid om hun naam te gaan verdedigen in Hasselt.

De beste in show was voor de Eddy Merckx van de Belgische Bult niemand minder dan LEERMAN HENRY. Met een gele schimmel welke deel uitmaakte van zijn stam wist hij deze eer in de wacht te slepen.

De beste stam in show was voor de gedoodverfde troon opvolger van Dirk Leerman, iemand die gans het jaar al hoge toppen scheert met zijn Belgische Bulten, niemand minder dan HOFMAN WIM. Met een stam gele schimmels was hij de beste in klas D.

De beste in show in klas B was voor LIENARD NICO een jonge liefhebber uit het Waalse Gewest waar men de Belgische Bult hoog in het vaandel draagt.

Nu het TT seizoen voor mij op zijn laatste benen loopt en ik een beter inzicht kreeg op de kwaliteit van de vogels, nam ik ditmaal deel met enkel nog de beste exemplaren per reeks. Met 20 vogels trok ik op pad verspreid over een 12 tal reeksen en met 1 of 2 tot max 3 vogels per reeks moesten ze de klus maar klaren. En ik moet ze nageven dat ze dit met bravouren tot een goed eind brachten. Met 4 maal een reekswinnaar plus nog 4 maal een tweede plaats en 6 maal een 3 plaats, met 18 van men 20 vogels geplaatst kan ik best tevreden zijn. In de 3 grootste reeksen zijnde geel schimmel zonder vlekken plaats 3 en 4, geel schimmel met 1of 2 vlekken plaats 3 en 7 en geel bont vanaf 3 en meer vlekken plaats 4  gezien de tegenstand is dit men beste prestatie van het jaar. Het komt me voor of men bultjes willen me alsnog overhalen om deel te mogen nemen in Hasselt?

KAMPIOENSCHAP VAN HET HAGELAND

Dit weekend was het de beurt aan vogelkring Natuur In Huis uit Begijnendijk om hun jaarlijkse vogeltentoonstelling in te richten in het parochiecentrum gelegen achter de kerk. Onder 36 deelnemers en naar schatting +- 850 vogels werd dit kampioenschap verspeeld, met 187 kampioenen in de aanbieding was er voor elk wel wat te winnen. Ook de jeugd van Begijnendijk en Betekom konden hun beste beentje voorzetten door aan een kleur en tekenwedstrijd deel te nemen.

Aangezien het hier om een buurtgemeente gaat kon een bezoekje op zaterdagavond er wel af. Om klokslag 19u was er de officiële opening door de voorzitter Mr. Ceuppens L. de plaatselijke notabele stuurde zijn kat wegens te veel andere verplichtingen(de eerst volgende 6 jaar gaan deze gasten in winterslaap tot de volgende verkiezing in aantocht is).

Aan de inkom zat de Frans die voor de keurbriefjes en de cataloog zorgde. Hier bevonden zich ook wat intekenlijsten voor andere TT, bij het nalezen van deze lijsten kon ik ondervinden dat sommige besturen het nooit zullen leren. Eentje was van de vogelvrienden uit Vilvoorde, gelegen op +- 50 km van Begijnendijk een verplaatsing heen en terug neemt al snel 2u in beslag. Men kan het slim spelen natuurlijk en de liefhebbers nodeloos laten rondtoeren door de prijsuitreiking op zaterdag te organiseren zodat men 3 dagen dient aanwezig te zijn. Iedere inrichter maakt natuurlijk zijn reglement zoals hij dat wil maar in tijden van dure brandstofprijzen zijn er wel mensen die afhaken vanwege deze nutteloze verplaatsingen.

Een andere intekenlijst was van de zanglijster uit Leefdaal ook hier is men zeer inventief door de uitreiking voor de kampioene op zaterdag te laten doorgaan zodat men ook hier 3 keer moet opdraven. Als inrichters mensen van verder weg naar hun TT hopen te lokken zal dit op deze manier niet lukken. Het spreekwoord zegt “aan zijn eigen kent men de halve wereld” dus blijf ik om die reden lekker thuis net zoals de halve wereld.

Over de prestatie van men bultjes kan ik weer best te vrede zijn, in de vier reeksen waar ik kon deelnemen zijnde klas A-B-C en D behaalden zij telkens de kampioene titel met 92p, verder nog 4x 91p en 4x 90p dit was goed voor een 12 de plaats in het klassement.

Ik wil wel een kanttekening plaatsen bij dit alles zonder ook maar een verwijt te sturen aan wie dan ook. Een tijdje geleden bij een thuismatch verloor ik een kampioenetitel in de klas C aan een bultje van een andere liefhebber, kan gebeuren en is dit jaar nog voorgekomen hoor daar niet van. Ik merkte deze vogel op bij de inkorving en schatte zijn kwaliteiten in, ik kwam tot het besluit dat het geen concurrentie was voor mijn bultjes. De verbazing was dan ook zeer groot toen ik in de namiddag vaststelde dat deze vogel met 92P en de kampioene titel was beloond. Het is niet dat ik dit bultje zijn overwinning niet gunde maar ik krabde wel eens achter men oren omdat ik het niet goed had ingeschat. Wel tien maal ben ik terug gaan zien en nog zag ik niet waarom het 92p behaalde en welke kwaliteit dit verantwoorde. Op de TT te Begijnendijk was deze liefhebber terug aanwezig met dit bultje, en nu zag ik wel wat ik twee weken terug al dacht te zien, met een waardering van 87p kreeg dit vogeltje waar het recht op had.

Volgende week trekken we naar Namen om deel te nemen aan de 1Dag show voor Belgische-Bulten. Het zal de laatste 1Dag show zijn voor dit jaar, en of er nog komen in de eerst volgende jaren wie zal het zeggen? Het is best dat ik eerst leer stappen voor ik ga lopen, alle kennis begint bij zelfkennis en deze verteld mij dat ik voorlopig ondervinding, inzicht en ervaring te kort kom om met de beteren te wedijveren. In de week die daarop volgt gaan er veel van men vogels andere oorden opzoeken zoals vele hen al voordeden. Ze gaan net zoals Willy Sommers zingt naar verre landen met warme stranden om nog een lang en gelukkig leven te leiden hoop ik, en voor veel kleine bultjes te zorgen die dan uitgroeien tot echte kampioenen.

HET LAATSTE NIEUWS

Nu de problemen met mijn ogen bijna achter de rug zijn kan ik weer zonder zorgen achter het beeldscherm van men laptop. Vorig weekend van 13 en 14 oktober was een drukke bedoeling, op twee plaatsen deelnemen aan een show is niet te onderschatten. Natuurlijk doe ik dit mezelf aan niemand verplicht mij tot deze deelnames. Vooral de tijd om van de vogels en de show te genieten is te kort, naar volgend jaar toe moet ik eens gaan nadenken of ik dit nog ga doen.

De show van de Heikneuter waar ik lid ben en welke op het dorp plaatsvind kon op twintig bultjes rekenen als deelnemers. Ze behaalden in de klasse A en B de kampioenetitel, verder waren er zeven bultjes welke 91punten behaalden en nog zeven die 90 punten behaalden. Dit resulteerde in een 19de plaats in het algemeen klassement.

Ook in Zandhoven  waar de Diamond Bird Show plaatsvond was ik met 22 bultjes van de partij. Hier behaalde ik in de klasse A Belgische Bult geel met 94p Goud en met 93p Zilver, in de klasse B behaalde ik met 94p Goud en met 92p Brons, ook in de klas D behaalde ik Goud met een stam eveneens in de klas E met een stel was het Goud voor mijn bultjes.

Dit weekend was er de show ingericht door de Houwaartse Uil waar ik met 18 bultjes naar toe trok, de B.O.F keurmeesters beloonden ze met de kampioenstitels in de klasse A – B – en C telkens met 92p, in de klas D werden ze kampioen met 91p-91p-91p-92p dit gaf 5 harmonie punten en een totaal van 370p voor de stam. In het algemeen klassement kon ik beslag leggen op de vijfde plaats dank zij  negen vogels welke 91p behaalden en vier welke 90p behaalden. Volgende week zetten we de toer van de kermiskoersen rond de kerktoren verder en gaan we deelnemen te Begijnendijk aan de show ingericht door Natuur In Huis.

HOE DOEN WIJ DAT BIJ VOGELVERENIGING DE HEIKNEUTER TE PIJPELHEIDE

Aan de hand van een paar foto’s laat ik zien hoe onze TT uitgroeit tot het hoogtepunt van het jaar voor de leden van onze vereniging. Vele handen maken het werk licht zegt het spreekwoord. In een tijd waar mensen met vrijwillig helpende handen en een onbaatzuchtige inzet zeldzaam worden, kan onze vereniging nog steeds rekenen op voldoende medewerkers. Laat nu dit juist het probleem zijn voor sommige andere verenigingen in de buurt  waar er nog TT worden georganiseerd. De oude garde kan het werk niet meer aan en er is geen opvolging in aantocht om de fakkel over te nemen. Na een tussenstop van 25 jaar kom ik nog veelal dezelfde bestuursleden tegen als ik aan een TT deelneem in de buurt, ook dezelfde keurmeesters die toen al dienst deden komen steeds terug. Laat ons hopen dat er een nieuwe wind mag waaien en dat net als in de zuiderse landen er ook hier een jonge generatie mag opstaan die besmet is met de vogelmicrobe.

PS: Door een andere microbe dan de vogelmicrobe welke op bezoek kwam in men ogen, kan ik niet het hele verloop van onze TT weergeven.

Vervolg,

IN DE RAND

Bij elke grote vakbeurs of op elk salon zij het een autosalon of bouwbeurs zijn er in de rand van het gebeuren nieuwe zaken die worden voorgesteld. Het is dan ook niet meer dan normaal dat in de rand van de The Standing 1 Day Show van BPC Antwerpen er een paar nieuwigheden in het daglicht worden gebracht.

Voor de eerste nieuwigheid zorgde Beylemans Alex, wie Alex kent weet dat hij steeds een verhaal te vertellen heeft, ongezouten voor zijn mening uitkomt en het steeds weet te verwoorden. Al enkele jaren is hij bezig met het creëren van de Belgische bult met kuif, men kan er voor- of tegenstander van zijn van deze gang van zaken. Alex is een overtuigd voorstander en wil voorkomen dat andere landen waar ook pogingen worden ondernomen om deze vogel te brengen met de eer gaan lopen. Hij doet het voor god en vaderland om de Belgische Bult Belgisch te houden stelt hij, van een nobel doel gesproken.

Voor een tweede primeur zorgde Van Dessel Werner, als gekend Fife Fancy kweker showde hij een groene Fife met een bruine(cinnamon) vlek op de rug. Als dit een blijvend verschijnsel is wanneer deze vogel uitgroeit tot volwassenheid en dit na elke rui terug laat zien is er hier sprake van een echte sprongmutatie. Normaal belet bij bruin of cinnamon  een factor dat het Eu melanine oxideert tot zwart, en word dit omgezet naar bruin over gans de bevedering. Wanneer dit nu enkel plaatselijk werkt zoals deze vogel laat zien moet  dit een nieuwe mutatie zijn  voor wat betreft kleur. Bij mijn weten(ik weet nu ook niet veel hoor) komt dit nergens voor bij de kleurkanaries of bij de postuurkanaries.

ANTWERPEN WAS WEER GROOT’S

De 1Dag show van Antwerpen was eens te meer eentje om niet snel te vergeten. De hoogstaande kwaliteit van de aanwezige vogels maakte ruimschoots het iets mindere aantal goed. Ook de verschillende nationaliteiten van de deelnemers  welke aanwezig waren zorgde voor een mondiaal gebeuren. Of wat te denken van de veelvuldige Duitse en Nederlandse liefhebbers welke aanwezig waren, evenals de Franse en Portugese deelnemers welke vogels binnenbrachten.

Het korps van keurmeesters zorgde verder voor een mengelmoes van nationaliteiten, ze behoren elk binnen hun rassen tot de groep van topkeurders. Ze  kwamen uit Turkey, Ierland, Engeland, Nederland en last bad not liest ook uit ons landje. Dit maakt dat de winnaars met recht en rede fier mogen zijn op de geleverde prestaties van hun vogels.

Deze show kunnen afsluiten als winnaar moet een belevenis zijn als in de film a dream cam true. Dit jaar was deze droom weggelegd voor Nottet Alain met een Norwich welke werd uitgeroepen tot BEST IN SHOW, de  tweede plaats was voor een Noordse Frise van Swyngedauw Wilfried, en de derde plaats was voor een Border gekweekt  te Hurth in Duitsland door Pelzer Heinz.

 De beste Belgische Bult vinden we op een negende plaats in de top tien van beste vogels in de show. Het was een Nederlandse vogel gekweekt door Van Brenk Dick, een van de topkwekers met Belgische Bult. Met 125 deelnemende bulten van 15 verschillende deelnemers was er een goede opkomst voor het ras.

Voor wat mezelf betreft ben ik best te vrede met de behaalde resultaten. Bij de vetkleur geel met 56 vogels in de reeks behaalde ik een zesde plaats, voor de reeks van de bonten was er eveneens een zesde plaats voor mij weggelegd, bij de gepigmenteerden was het een derde plaats, en bij de intensieven was het plaats één, twee, drie, vier, zes en zeven. Alleen in de reeks met witte grondkleur kon ik geen vogel bij de eerste zeven plaatsen.

Aan de vier 1dag shows waar ik aan deel nam, en de terechte op- en aanmerkingen welke ik te horen kreeg door de verschillende kenners en keurmeesters. Was het de voorbije weken een zoeken naar de te volgen weg die ik soms wel zoek was, ik wist het gewoon niet meer bij momenten. Maar kijk plots gaat het licht dan aan, en kan ik mijn GPS juist in stellen met de juiste gegevens hoop ik. De toekomst zal dit moeten uitwijzen.

 Voor het volgende weekend staat er de Diamond Bird Show en onze plaatselijke show van de Heikneuter op het programma, daarna ga ik nog aan wat plaatselijke shows deelnemen zoals dit weekend te Beerzel. Ik nam hier deel met 18 vogels en behaalde zowel  in klas A,B,C als met stam de kampioene titel, verder was er zeven maal 91 punten en vier maal 90 punten, plus drie maal 89 punten. Dit resulteerde in een 15^de  eindplaats in het klassement wat met één ras van vogels niet slecht is te noemen.

1DAG VAN BPC OOST-VLAANDEREN TE STEKENE

Op vrijdagavond trokken we naar zaal het t’Helleke met 18 bultjes, het voordeel bij wegbrengen op vrijdagavond  is dat men in alle rust de vogels kan inkorven en dat de ze  de tijd krijgen om te acclimatiseren in de zaal.

Op zaterdagnamiddag pikte ik men goede vriend Jos Vetters op en reden we terug naar Stekene. In de wetenschap dat hier in het Mekka van de Belgische bult wat  Oost-vlaanderen mag genoemd worden en met alle grote kanonnen aanwezig het niet makkelijk zou zijn om een graantje mee te pikken.

Desondanks vertrok ik blijgezind op weg al was het maar omdat het daar altijd een leuke bende is die u verwelkomt. Maar ook wel met het gevoel dat er goed nieuws in de lucht hing.

Bij het betreden van de zaal en het zien van de winnaars wist ik vanwaar dit gevoel kwam. De Best in Show was gewonnen met een Border gekweekt door het duo WINKELMANS-TORFS. Het doet toch altijd iets als mensen waar men kort bij staat in de beleving van onze hobby zulke prestaties neerzetten. Dat Willy en Maurice al jaren topkwekers zijn van Borders, en de wereldtitels aan elkaar rijgen als paternosterbollekes is algemeen geweten. Maar een bevestiging door het winnen van de show doet toch altijd goed aan het hart, ook voor deze doorwinterde liefhebbers.

En dan het verhaal achter het verhaal van deze vogel, ik kan dit best typeren met de titel van ZERO TOT HERO. Ergens beland in de donkere achterbuurten van de Willy zijn volière, wist deze Border zich te laten opmerken en werd hij twee dagen voor de show in een kooi geplaats. Hij moet wel indruk gemaakt hebben, om zomaar direct tussen al die luxepaardjes welke al twee maand vertroeteld worden te mogen meegaan naar de show, maar hij heeft zeker niet ontgoocheld met zijn prestatie.

De Second Best in show was,,,,,,,,,,, ja voor wie denkt ge????????? Juist ja voor den Hofman, ditmaal met een bonte Belgische bult. De Wim heeft de podium plaatsen maar voor het uitkiezen denk ik en de goede bultjes ook, hoe doet hij dat toch.

Third Best in show was voor een jonge veel belovende Fife Fancy kweker, met Sadagne Christian zijn ze nog niet aan de vroege patatten hoor. Op jonge leeftijd al zo een palmares kunnen voorleggen is niet voor iedereen weggelegd.

Voor wat mezelf betreft ben ik tevreden met men behaalde uitslag. Tussen al dit groot geweld bij de bultjes was ik in de reeks van de geel met een vijfde plaats als enige instaat om een plaatsje af te snoepen van Leerman Dirk en Hofman Wim, welke de rest van de zeven beste in beslag namen. Er werden in deze reeks 50 vogels ingeschreven wat zeker niet slecht is.

Bij de witte bultjes behaalde ik de plaatsen vier en vijf. Plaats een was voor Hofman Wim en de plaatsen twee en drie waren voor Pardon Gino, plaats zes was weer voor Wim en op zeven vinden we De Keyser Marc terug.

Bij de reeks alle overige bultjes was het op plaats drie weer een bultje van mij dat een plaatsje kon afsnoepen van Wim en Dirk die de rest van de beste zeven plaatsen bezetten.

Volgende week gaan we naar Antwerpen met de vogels, naar de grootste en meest prestigieuze 1Dagshow van het land, ook aan de plaatselijke show te Beerzel zal ik deelnemen.

1DAG SHOW IN  WEST – VLAANDEREN

Voor de 24° maal was het een jongdierendag ingericht door BPC West – Vlaanderen, ditmaal was de locatie te Lichtervelde in zaal Lichtenhove.

Zoals naar gewoonte zijn de vaste pappenheimers op de afspraak ondanks de afstand en het vroege vertrekuur laten deze zich niet afschrikken.

Gezien de goede opkomst van liefhebbers en het aantal vogels dat ze meebrachten kan men spreken van een geslaagde show. De keurmeesters van dienst slaagden er weer in van de beste vogels te belonen als winnaar van reeks of ras.

De beste vogel van de show was een geel intensieve Fife Fansy gekweekt door Merlot Freddy uit Roeselare. Zoals naar al oude gewoonte waren er voorstanders en tegenstander of het deze titel verdiende, als ik de mening van de keurmeesters hoorde was het terecht de winnaar van de dag.

De tweede beste vogel van de show was een gele Belgische Bult gekweekt door Wim Hofman, deze vogel bevestigd zijn uitzonderlijke kwaliteiten. Na Namen vorige week waar hij het hoogste schavotje van het podium haalde brengt hij voor Wim ditmaal zilver mee naar Grembergen – Dendermonde

Voor de derde beste van de show tekende ditmaal Geldof Joel, met een witte Border wist hij het brons weg te kapen en mee te nemen naar Klerken. Met meer dan 100 Borders welke er aanwezig waren en de concurrentie van de echte toppers een hele prestatie.

En dan de prestaties van de pappenheimers, het duo Winkelmans – Torfs verkreeg waar ze om gevraagd hadden in Namen. De tegenstand was bij de Borders niet mis ditmaal, ondanks al die goede vogels wisten ze drie reeksen te winnen en hadden ze 17 vogels geplaatst bij de beste zeven in de verschillende reeksen. Bij de beste zeven van het ras kaapte zij plaats vier, zes en zeven weg met deze uitslag was zowel Willy als Maurice tevreden. Wel spijtig dat Maurice bij het drinken van een coca- cola na het middageten zich even onwel voelde. Het vermoeden leeft dat er meer in dat glas moet hebben gezeten dan cola alleen, en ook al probeerde Maurice het met een tweede en derde glas cola door te spoelen niets hielp, na wat platte rust was hij weer de oude.

Pelgrims Dirk plaatste zich voor het ras met Japan – Hoso op plaats vijf, zes en zeven, in de reeksen wist hij hier zeven vogels te plaatsen. Voor Fife – Fancy plaatste hij vijf vogels bij de eerste zeven in de verschillende reeksen, bij de witfactorige was hij de reekswinnaar.

Voor de familie Van Dessel was het ook weer dik prijs, de Werner behaalde voor het ras Noordse Frise de plaatsen vier, vijf en zes. Voor het ras Japan – Hoso behaalde hij de plaatsen één, twee en vier en met Irisch Fancy was hij winnaar voor het ras. Met 16 geplaatste vogels in de verschillende reeksen en rassen kaapte hij zijn deel van de koek weg. Vader Van Dessel was met Fiorino Kuif en met Scotch Fancy tweemaal winnaar van het ras, verder plaatste hij nog zes vogels per reeks voor deze rassen

De Belgische Bult was ditmaal met 73 vogels weer goed vertegenwoordigd  voor de beste zeven van het ras tekende ditmaal op de eerste plaats Wim Hofman, de plaatsen twee, drie, vier, vijf en zeven werden bezet door Van Brenk Dick, die voor de gelegenheid was afgezakt uit het Nederlandse Langbroek in de buurt van Utrecht. Op plaats zes kon ik voor het ras ook men graantje meepikken.

Voor wat mijn Bultjes betreft was de oogst maar matig, met bij de lipochroom geel plaats vier, bij de bonte  plaats vijf en zes, bij de gepigmenteerde plaats twee en bij de witfactorige plaats zes en zeven moest ik het doen. Maar niet getreurd het positieve aan deze show is de wetenschap dat ik weer heb kunnen bijleren over men vogels. Ik raad iedereen aan om naar 1dag shows te trekken met zijn vogels en te praten met de keurmeesters en de echte kenners welke steeds aanwezig zijn, ze helpen u maar al te graag verder om meer te weten te komen over het ras. Ik kreeg de kans om met zowel de keurmeester van de Bulten voor deze dag Dirk Leerman als met Dick Van Brenk, De Keyser Marc en Wim Hofman al de bulten af te lopen en te bespreken.

De aanwijzingen die ik te horen kreeg zullen de verdere toekomst van men Bultjes gaan bepalen. Het spijtige van deze uitleg is de conclusie die ik dien te trekken, en deze is dat het fout zit met men vogels. Daar waar “ Vetters type” vroeger synoniem was voor kwaliteit is dit nu ver van zo en op de show niet meer gewenst, laat nu juist 70% van men bestand uit Vetters bloed bestaan. Er is dus werk aan de winkel er zal niets anders opzitten dan het grootste gedeelte van men bultjes op te ruimen en een nieuwe start te nemen, het is niet anders. Een mogelijkheid is van het voorlopig een trapje lager te gaan zoeken op de plaatselijke shows en ondertussen aan de kwaliteit van men vogels te werken.

DE KOP IS ER AF

De eerste show van het nieuwe TT jaar is weer een feit, we trokken met onze beste vogels, een hoop twijfels en verwachtingen naar Namen. Met +- 750 vogels van 37 deelnemers kan men spreken van een goede opkomst zo vroeg op het seizoen. Het vaste kliekje Vlamingen was weer vertegenwoordigd bij onze Waalse vrienden vooral BPC Antwerpen en Limburg plus een stuk Oost-Vlaanderen was van de partij.

En dat ze niet van zo ver kwamen om de hoop te vergroten laat zich duidelijk vertalen in de behaalde resultaten. Bij de grootste groep vogels welke aanwezig was de Fife fancy(229) bewezen  Van Dessel Werner, Pelgrims Dirk en Goyvaerts  Eddy  dat met hun vogels moet worden rekening gehouden bij het verdelen van de prijzen. Bij de Glosters welke ook talrijk waren vertegenwoordigd (140) was ondanks de concurrentie van een paar sterke liefhebbers het duo Vercammen- Schoovaerts  bij de uitblinkers. Bij de Borders was er tegen het duo Winkelmans- Torfs weer geen eer te rapen ze waren over de ganse lijn weer eens de beste, met 43 Borders was de opkomst niet slecht maar de tegenstand was wat licht volgens Willy, maar ja de afwezigen hebben ongelijk (of ze zijn bang)

Wie zeker geen schrik hoeft te hebben voor het nieuwe seizoen is Wim Hofman, hij neemt een blitse start. Met zijn prachtige Belgische Bult behaalde hij direct de hoogste onderscheiding en word uitgeroepen tot “BEST IN SHOW” Wie zei er vorig jaar ook al weer dat het normaal is dat een Norwich altijd wint van een bult omdat die Norwich kweker wereldklasse is. Alsof we in België geen bult kwekers hebben met wereldklasse, bij dezen is dit recht gezet.

Ook nog even vermelden dat Van Dessel Werner met een Frisé du nord de “THIRD BEST IN SHOW” behaald wat eens te meer bewijst dat men de Werner nooit mag onderschatten.

Voor wat mezelf betreft kan ik tevreden zijn met de behaalde resultaten, in de reeks van de geel schimmels kon ik twee vogels plaatsen een op plaats 3 en een op 6. Bij de bultjes  met witte grondkleur behaalde ik plaats 3 – 5 en 6, men bonte bultjes behaalden de plaatsen 2 – 3 – 4 en 5. Bij de gepigmenteerde was er minder tegenstand en behaalde ik plaats 1 in de reeks en plaats 5 voor het ras, in de reeks van de intensieve was het 1 – 2 – 3 – 4 – 5en 6, en voor het ras plaats 3. Er waren in het totaal 68 bulten aanwezig hiermee waren zij het derde grootste aantal vogels van een ras dat aanwezig was na de Fife en de Gloster. De grote slokop bij de bulten was Wim Hofman, hij behaalde in elke reeks waar hij voor inschreef de eerste plaats en voor het ras behaalde hij 1 en 2.

Volgende week gaan we naar de 1- dag show in het verre Roeselare, op hoop van zegen.

HET IS NIET MOEILIJK HET IS GEMAKKELIJK?

Met het nakende beging van het nieuwe show seizoen in aantocht moet er werk worden gemaakt van de selectie van men stock aan vogels welke ik bezit. Dat dit selecteren op een zeer voorzichtige wijze moet gebeuren ben ik mij terdege van bewust aangezien dit gaat bepalen welke richting ik ga volgen in de komende jaren met men Belgische bultjes. Hier kan ik ook direct aan toevoegen dat de selectie ook zeer kordaat zal moeten zijn, omdat een teveel aan vogels waar menig liefhebber zich al eens aan bezondigd enkel maar alle plagen van Egypte tot gevolg heeft.

In theorie is de selectie erg makkelijk men behoud de beste vogels, deze met de meeste kwaliteiten en koppelt deze onderling. Als men dit een aantal jaren na elkaar doet distilleert men als het ware topvogels. Of dit makkelijk in de praktijk om te zetten is lijkt me een ander paar mouwen. Voor zeer ervaren kwekers is dit wel een beetje makkelijker aangezien ze hun ondervinding kunnen aanspreken om de juiste weg te bepalen om tot het kweken van topvogels te komen.

Waar dient men nu rekening mee te houden bij een selectie, en welke vragen stellen zich hierbij. Men dient als het ware net als de keurmeesters een inschatting te maken van elke vogel ten opzichte van de standaard, maar het verhaal eindigt hier niet voor de liefhebber kweker. Hierbij denk ik aan de eerste vraag welke zich stelt zijnde, is een goede show vogel per definitie een goede kweekvogel?  Het kan zijn dat een best in show vogel een goede kweekvogel is maar zeker niet altijd. Ik durf dit te stellen aangezien ik vorig jaar van een zeer ervaren collega vernam dat hij zijn prijswinnaar voor de nodige centjes van de hand deed omdat er niet mee verder te kweken was? Het was een pracht van een vogel en had gezondheid en vitaliteit te over, voor vele liefhebbers zou dit een pijler voor de toekomst geweest zijn en toch deed deze liefhebber hem weg. Nee, niet voor de vele centjes zoals men zou denken, maar wel wegens niet geschikt voor de kweek.

 Welke vogels dient men nu te behouden, deze welke top zijn voor de show of deze welke top zijn om uit te kweken? Als elke top showvogel in zijn na kweek voor top show vogels zorgt, zou het een simpel spelletje zijn maar dit is niet zo. In de duiven sport wordt er voor zonen en dochters van topvliegers stukken van mensen betaald ze zijn hun gewicht in goud waard, als er in de pedigree maar de nodige voorouders voorkomen die grote overwinningen behaalden. Men kijkt hier vooral naar de afstamming van de duif en niet altijd naar de naam van de liefhebber. In de vogelliefhebberij koopt men vooral de naam van de liefhebber, de afstamming van de vogels welke men koopt zijn van geen belang, als ze maar van liefhebber A zijn dan zijn ze goed.

 En dan nu terug naar die liefhebber die zijn top vogel weg deed omdat hij niet voor de kweek was geschikt waarom deed die dat nu? Er eerst nog even bij vertellen dat wanneer deze liefhebber naar een vogel kijkt hij altijd zal zien naar de kweekwaarde van een vogel, vele zullen zich nu afvragen, kan men dit dan zien aan een vogel? Een topschaker gaat veel zetten vooruitdenken voor hij een zet doet. Wel bij een selectie van vogels moet men ook proberen vooruit te zien en als men niet wil schaakmat staan moet men vooral opletten voor de kwaliteit van de bevedering.

 De veren maken de vogel is een spreuk welke elke liefhebber hoog in het vaandel dient te dragen, wie hier tegen zondigt, komt vroeg of laat bedrogen uit. Juist ja hier deed de liefhebber zijn top vogel voor van de hand de bevedering  van deze vogel was top voor de show, juist lang genoeg om de vogel veel volume te geven en niet te lang om los te zitten. Maar het was een eindproduct een eindstation waar de trein alleen maar terug kon en niet verder. Zijn jaren lange ondervinding en kennis over bevedering vertelde hem dat een geschikte partner vinden om met deze vogel verder te kweken en top vogels te verkrijgen niet mogelijk was.

 Dat bevedering belangrijk is bij postuurvogels is een feit waar men niet rond kan, ik kweekte dit jaar prachtige bulten, met een magnifieke houding  maar sommige met een slechte bevedering met als resultaat de cero, cero cero cero cero cero cero van  Contador . Ondanks men inspanningen om goed op te letten voor de bevedering bij de vorming van men kweekkoppels is de weg nog lang. Ik weet nu wel dat ik in de toekomst enkel nog vogels ga proberen te houden met kweekwaarde en dat de vogels met showwaarde dan een welgekomen bijproduct zijn.

ZE ZIJN ZO MOOI MENEER

Op een mooie zomerse namiddag laat in augustus met 39°c in de schaduw, en in de verte een zinderende warmte boven de Kempische velden en sparrenbossen. De koeien, schapen en trotse merrie van het ras Brabants trekpaard met haar veulen vertikken het om in de zon te komen, ze zoeken de schaduw op van de hoge eiken om te rusten.

 Als ik rond mij kijk over het strand van het zilvermeer te Mol zie ik niets dan mensen glimmend van de zonnemelk die liggen te bakken. Wie zei er ook al weer dat mensen verstandig zijn en dieren enkel maar hun instinkt volgen? Vanop men rust(uitkijk)post op een verhoogde zandduin en gezeten in de schaduw van een hazelaar die al beladen is met vele trossen nootjes, denk ik plots aan de tijd dat deze weer rijp zijn zowat half september.

 De mooie madammen in bikini welke trots paraderen over het strand, en de durvers onder de jonge freules vooral Nederlandse grieten welke op de zonneweide liggen te bronzen met hum blote bultjes fier priemend in de zon, laat ik voor wat ze zijn.

Men gedachten gaan naar de bultjes thuis welke zitten te puffen in een oververhitte volière. Voor hen breekt tegen half september weer de tijd aan van presteren. Zoals ik de bultjes op de zonneweide van punten voorzie en voor mezelf de beste 7 aanduid, ja zelfs één best of show kan er af.  Zo ook zullen men Belgische bultjes straks weer voor hum rechters staan, meer in het bijzonder de keurmeesters. Deze gaan onverbiddelijk hun oordeel vellen over de vogels welke ik met veel zorg kweekte en africhtte om de beste te zijn. Ook borrelden in men gedachte de verhalen weer op van vorige jaren over onbekwame keurmeesters, deze verhalen kwamen vooral uit de hoek van iets of wat ontgoochelde deelnemers.

Ze zijn zo mooi “mijn vogels” en de keurmeesters kennen er zo weinig van meneer. Zou het dan toch waar zijn dat de mensen welke er het minst van afweten het altijd voor het te zeggen hebben en de dans mogen leiden?

 In de tijd dat ik nog thuis woonde en op zondag voormiddag samen met men vader op de duiven wachtte kon ik op het nabijgelegen voetbalveld de opmerkingen horen van vaders en moeders aan het adres van de scheidsrechter. De brave man die zijn zondag morgen opofferde om die jonge gasten van 8a10 jaar een sportief tijdverdrijf te bezorgen snapte ook telkens niets van de spelregels. Vooral zijn ogen waren altijd van bedenkelijke kwaliteit. Aan de hand van de opmerkingen komende uit de mond van supporters kon ik afleiden dat hij het steeds verkeerd zag. Hij liet zich leiden door de kleur van truitjes en bevoordeelde steeds de verkeerde ploeg, elk doelpunt was het gevolg van de slechte leiding door die zwarte aap, dit wisselde naargelang welke ploeg er scoorde. Als hij het aandurfde van een spelertje bij zich te roepen om een opmerking te maken over Fair Play en dit vooral nadat deze op aanraden van vader dan effectief is tegen die andere zijn benen trapte was het kot te klein.

Ook de keurmeesters zijn mensen die beslissingen nemen over de kwaliteit van onze vogels. Wat zij doen?   Op het zicht beoordelen zij iets(de vogels) ten opzichte van een standaard zonder gebruik te maken van welk hulpmiddel dan ook, enkel hun visueel geheugen kunnen ze inzetten. Hierbij gaat hij de vogel toetsen aan zijn kennis en interpretatie over de gevraagde standaard van het ras of kleur dat moet gekeurd worden.

 Bij de keuring met punten gaat er een inschatting gemaakt worden over de kwaliteiten van de vogel met een onderverdeling naar verschillende domeinen zoals kleur of vorm. Bij deze manier van werken gaat men de vogel inschalen naar 100punten. Of dit nu om een plaatselijke show gaat of om een wereldkampioenschap telkens zou men dezelfde normen moeten hanteren. Hier stel ik wel vast dat er op het iets lagere niveau wel eens wat extra punten worden toegekend. Men roept dan als verzachtende omstandigheid in dat iedereen moet gelukkig zijn en dat de inrichters niet graag hebben dat alle kampioenen niet worden toegekend, ja waarom maken ze er ook 200?.

Bij het Engelse systeem gaat men de beste 7 vogels in een reeks, ras of show aanduiden. Deze manier van beoordelen zegt niet alles over de vogel zijn kwaliteiten ten opzichte van een waarde schaal(denken we aan die 100punten). Hier gaat men de vogels welke in een bepaalde reeks op dat moment aanwezig zijn onderling vergelijken en klasseren, wel rekening houdend met de standaard voor het ras. Deze werkwijze zegt eigenlijk niets over de kwaliteit van de vogel ten opzichte van de standaard wel over de kwaliteit ten opzichte van de andere vogels welke aanwezig zijn op dat moment.

Ik denk dat er voor en nadelen zijn aan de twee systemen, bij de Engelse keuring gaat alles veel sneller, en besteed men minder tijd aan de mindere vogels. Men heeft dit systeem vanuit Engeland naar hier gehaald om te kunnen inspelen op het succes van de 1dag show. Deze ontwikkeling van de 1dag show kan men alleen maar toejuichen daar dit veel minder belastend is voor de vogels en de clubkas. Ik maak hierbij wel één opmerking, wat doet men met de stammen, stellen en de overjaarse vogels welke niet aan bot komen?

Dat er in elke mand met appels een rotte kan  zitten is een waarheid zo groot als een huis. Maar ik weiger te geloven dat elke keurmeester een sjoemelaar is die de ringen of herkenbare kooien gaat bevoordelen om iemand te plezieren. Zo kreeg ik vorig jaar op een grote 1dag show van een keurmeester de vraag of hij het een beetje goed had gedaan. Hij de grote kenner van het ras met vele wereldkampioenetitels op zijn palmares was bezorgd of hij het goed had gedaan, vergeet niet dat deze mensen telkens ze een keuring uitvoeren ook hun reputatie op het spel zetten. Tot nu toe geloof ik in de eerlijkheid van ons keurmeesters korps, als ik hier ooit moet aan twijfelen stop ik onmiddellijk met deze hobby.

 Jos Vetters  vertelde mij dat hij in zijn begin dagen met Belgische bult op de shows niets anders deed dan zijn vogels vergelijken met die van de toen heersende kampioenen. Hij kon wel 10 maal terug gaan en naar het verschil zoeken waarom de winnaar meer punten kreeg dan zijn vogels. Dit is ook voor mij een zeer belangrijk punt van aandacht bij het bezoeken van een show, als ik  huiswaarts kan keren met de wetenschap waarom die andere beter was ben ik best tevreden. De fouten zien aan uw eigen vogels is zowat het moeilijkste wat er is denk ik, want het spreekwoord zegt eigen kind schoon kind. Ook een vogel brengen die voldoet aan de eisen van de keurmeesters, en niet aan de eisen welke we ons zelf voorhouden is voor sommige liefhebbers moeilijk. Vergeet nooit dat kennis geen wijsheid is, wijsheid is de kombinatie van kennis en ondervinding.

Als ik  morgen ook ga zoeken waar het niet te vinden is hoop ik dat er iemand is die mij er op wijst dat het daar niet te vinden zal zijn. En geloof me vrij, men krijgt iets nooit zomaar voor niets, ook de toppers in onze hobby moeten hun geluk afdwingen. Wat anders te denken van men bezoek dat ik vorige week bracht aan een van hen en waar ik een serie vogels kreeg te zien die nu al worden gedirigeerd door de liefhebber als volleerde TT-vogels. Eén tik tegen het front van de kweekkooi en ze wipten in de voorgeplaatste TT-kooi, elke vogel was al afzonderlijk opgekooid om het verenkleed ongeschonden te houden. En elke dag moeten ze in hun TT-kooi om dan op het schap hun kwaliteiten te laten zien.

DRINKWATER AANZUREN OF NIET?

Naar aanleiding van een besmetting met megabacterie van men vogelbestand ging ik op zoek naar een middel om dit te voorkomen. Ik kwam al snel bij het aanzuren van het drinkwater als hulpmiddel ter voorkoming van megabacterie. Zoals het maar al te dikwijls is met beweringen onder de vogelliefhebbers was het ook hier weer een afwegen van verschillende meningen. De voorstanders beweren dat het niets dan voordelen heeft zoals de bevordering van de vertering, het afremmen van de groei van ziekmakende bacteriën het zou eetlust opwekkend, ontslakend en weerstand verhogend werken. Het zou verder coccidiose voorkomen wat het toedienen van medicatie hiertegen overbodig maakt, en ook megabacterie zou mogelijk onderdrukt worden. Niks dan goede eigenschappen zo te zien, maar de tegenstanders doen dit alles af als sterk overroepen en onbewezen eigenschappen. Zoals het vaak is zal de waarheid ergens in het midden zitten zeker.

Dan maar op zoek naar de dieperliggende reden waarom het wel of niet kan werken. Eerst moet ik de vertering van de kanarievogel eens van naderbij bekijken.

DE BEK EN DE MONDHOLTE: aangezien een kanarie geen tanden heeft kan hij het eten niet fijnmalen in de bek, nochtans maakt hij wel handig gebruik van zijn bek om het eten in kleine stukjes te verdelen. Bij het eten van pellets kan men dit mooi observeren, hij kan deze kleine bolletjes die de pellets zijn makkelijk doorslikken als hij wil maar zal dit niet doen. Hij gaat deze pellets ronddraaien in zijn bek en breken waarna hij het grootste stukje even op zijn zitstok zal leggen om vervolgens de stukjes verder te verkleinen. Als de stukjes klein genoeg zijn zal hij deze doorslikken om dan pas het grotere stuk dat op de zitstok ligt terug in de bek te nemen en verder te vermalen. Bij dit alles wordt in de mondholte speeksel toegevoegd dit bevat enzymen die het verteren een handje toesteken, ook zorgt dit speeksel voor het beter glijden door de slokdarm naar de krop.

DE KROP: in de krop gaat de vermenging plaats vinden van het eten met het opgenomen water, dit alles gaat weken en de eerste vertering van koolhydraten vind plaats. De zuurwaarde in de krop zal rond de 4,5 ph zijn of we nu aangezuurd water geven of niet deze ph waarde wordt gestuurd door de vogel zelf. Wel is het zo dat hoe zuurder het aangeboden drinkwater is hoe minder dat de vogel zelf moet bijsturen. Vervolgens gaat het voedsel naar de kliermaag.

DE KLIERMAAG: hier gaat de eerste echte vertering plaatsvinden van de eiwitten onder invloed van de toegevoegde maagsappen en gaat de zuurtegraad zakken naar 2,3 ph van hier gaat het verder naar de spiermaag.

SPIERMAAG: onder invloed van de aanwezige kiezeltjes en de knedende beweging gaat de voeding verder verkleinen en word beter verteerbaar. Hier word de kalk opgelost en losgemaakt van de voedingsstoffen om dit beter te kunnen verteren. Er nog even bij vermelden dat voor deze maal functie er scherpe kiezel nodig is opgebouwd uit kiezelzuur, en niet het grit of oesterschel dat opgebouwd is uit calcium daar dit gewoon word opgelost in het zuur van deze spiermaag welke een ph heeft van 1,5 tot 2. Vanaf hier gaat het verder naar de darmen waar de opname van de voedingstoffen zal gebeuren.

Dit wetende kan ik nu de beweringen toetsen van de voorstanders over aanzuren aan de feiten zoals ze voorliggen, zijnde de verschillende ph waarden in de verschillende fases van de vertering. Wat ik nu nog moet weten zijn de waarden van ph waartegen de beestjes niet kunnen om te zien of aanzuren  enige baat heeft.

In de volgende tabel de waarden voor deze beestjes,

Zo te zien heeft aanzuren wel zin voor de beperking van bacteriën, maar zal het weinig invloed hebben op gisten en schimmels vrees ik. Ondanks deze wetenschap ben ik over gegaan tot het aanzuren van men drinkwater. Baat het niet schaad het niet denk ik hierbij, en ook omdat er veel liefhebbers zijn die er lovend over spreken.

Meten is weten was vroeger een van de punten waar veel waarde werd aan gehecht toen ik nog werkt bij de firma Levis. Ook de ph waarde van water gedragen verven moest worden bepaald en bijgestuurd om rotting te voorkomen. De ph waarde kan men aflezen op een schaal gaande van 1 tot 14, waarbij 1 zeer zuur is en 14 zeer alkalisch, een ph waarde van 7  geeft aan dat iets neutraal is. Het meten van deze ph waarde kan op een eenvoudige manier gebeuren door de liefhebber thuis. Men kan zich hier een ph meter voor aanschaffen in een aquarium of tuincentrum wat vrij duur is. Goedkoper en eenvoudiger gaat dit met ph meet trips welke men kan aankopen bij de apotheker en maar enkele euro’s kosten. Waar men verder moet op letten is de ph waarde welke men wenst te bekomen. Na opzoekingen op het net kom ik tot een ph waarde van 5.5 welke men als ok  beschouwt voor vogels. Nog een eigenaardigheidje over de ph waarde die men dikwijls niet weet of over het hoofd ziet, de waardeschaal voor ph stijgt of daalt logaritmisch. Wat wil dit zeggen?  De daling of stijging verloopt niet zoals we ons gewoonlijk voorstellen of met andere woorden 1+1 =2 en +1 = 3, welnu voor ph waarden welke logaritmisch dalen of stijgen, gaat dit zo 1+1= 10 en +1= 100. Dit wetende ga ik wel opletten met men ph bepaling daar het verschil tussen 7ph (neutraal) en 5ph wel 100 maal zuurder is dan gewoon kraantjes water, bv regenwater zit in de buurt van 5 ph en is het drinkwater voor 90% van de vogels in de natuur. Dit alles is nog aanvaardbaar maar ph 4 is wel al 1000 maal zuurder dan gewoon kraantjes water. Is een ph waarde van 4 gevaarlijk? Neen, zo heeft coca cola ook een ph van 4 en dat kan men gewoon drinken, of nemen we iets zuur zoals een citroen welke een waarde heeft van 2.2 tot 2.4 of azijn met een waarde van 2 tot 3.4 ph. Waar men wel moet mee opletten is de concentratie van zuur in een vloeistof, zo bevat azijn gewoonlijk tussen de 6 tot 8% azijnzuur. Indien men azijnzuur in zijn pure vorm gaat nemen is de zuurtegraad hetzelfde maar is het wel een stuk agressiever.

En dan de praktijk, ik ga aanzuren met appelazijn en voeg een soeplepel(10ml) toe aan een liter water dit geeft mij een drinkwater met een zuurtegraad van +- 5ph. Dit aangezuurd water ga ik drie dagen per week verschaffen aan de vogels, en nu maar hopen dat al dat goede wat ik hoorde over aanzuren waarheid was.

NOG ENKELE WEETJES OVER AANZUREN EN DRINKWATER.

Is het nu waar of onwaar dat men geen water rechtstreeks van de kraan mag geven aan de vogels? De logica achter deze bewering volgens de aanhangers van deze handelswijze is te vinden in de bewering dat de chloor in kraantjeswater niet goed is voor de vogels. Men gaat water de avond voor dat men dit aan de vogels geeft aftappen en laat de chloor gedurende de nacht verdampen. Als chloor niet goed is voor de vogels is dit een goede oplossing op het eerste gezicht of niet?

Als men gaat zien waarom dat chloor toevoegt word begint men al te twijfelen aan deze werkwijze. Chloor wordt in heel lage concentraties toegevoegd aan het leidingwater om de eventueel aanwezige bacteriën te doden. Dus als de chloor weg is kunnen aanwezige bacteriën hun gang gaan dat lijkt me nu wel geen voordeel. Niet erg natuurlijk aangezien watermaatschappijen drinkwater moeten leveren zonder bacteriën en dit ook doen in de mate van het mogelijke. Dus in het drinkwater recht uit de kraan zitten geen bacteriën, maar waar zitten ze dan wel? Op alles wat niet gesteriliseerd is zitten van die klein beestjes bv. op onze handen zitten gemiddeld 150 verschillende bacteriën in een hoeveelheid van een paar miljoen per vierkante centimeter. In onze drinkbekers van de vogels al hebben we deze uitgeschrobd met welk antibacterieel middel ook er blijven altijd wel een paar van die beestjes achter. Als ik hier nu recht van de kraan water in doe zorgt de aanwezige chloor ervoor dat de aangroei in de eerste uren beperkt is, als er geen chloor aanwezig is gaat de aangroei onmiddellijk op volle toeren draaien. Hoe snel gaat dat dan wel?  Voor E-coli gaat dit zo, op 10uur vermenigvuldigt ze met factor 1000 en op 24uur met een factor van ver boven het miljoen, voor andere bacteriën zijn er kleine verschillen mogelijk. Even terug naar onze drinkbekers voor de vogels waar ik water indoe dat een nacht heeft gerust ook al zat er maar één beestje in dan zijn dit er nu al 1000. En tegen de avond zijn dit er al enkele miljoenen als ik dit nu twee dagen niet ververs zijn dit er meer dan het aantal mensen dat op de wereld rondloopt.

Met wat zuurt men nu het best zijn drinkwater voor de vogels aan, is dit appel azijn, medicinaal zoutzuur, citroenzuur of nog wat anders? Van alles zijn er voorstanders en tegenstanders zo is appelazijn het meest natuurlijke beweren sommigen, en zo moet zoutzuur niet worden omgezet in de maag van de vogel omdat ze dit zelf ook aanmaken zegt de andere, dit is allemaal wel waar maar welk werkt nu het best als antibacterieel middel voor onze vogels? Om dit te achterhalen moeten we eerst op zoek naar hoe deze antibacteriële werking tot stand komt door zuur. Deze werking in het drinkwater is een verhaal van splitsen in +ionen en –ionen, HCL –moleculen en H+ en CL atomen, om een lang verhaal kort te maken ik snapte er niets van. Dan maar een telefoontje gedaan naar een vroegere collega die de gave bezit om als doctor in de scheikunde iets verstaanbaar te maken voor een jongen die van de vakschool kwam. Na een lange uitleg vatte ik het nog niet maar ik onthield dat enkel het % van ongedissocieerd zuur van belang was. Het is dit  ongedissocieerd zuur dat overblijft in het drinkwater dat een antibacteriële werking heeft.

Tabel van ongedissocieerd zuur: ( bij een oplossing in water met een ph van 4)

Azijnzuur: +-80%  ongedissocieerd zuur

Melkzuur: +-37%  ongedissocieerd zuur

Citroenzuur: +-10%  ongedissocieerd zuur

Zoutzuur:  0 % ongedissocieerd zuur

Weer is een fabeltje naar de maan geholpen hoop ik, uit dit alles leer ik dat men keuze van appelazijn de juiste is.

NOG EVEN GEDULD

De kweek is nog slechts een herinnering, voor sommige een goede en voor anderen een minder goede. Het is weer augustus en hoogzomer de hogere temperaturen helpen onze gevederde vrienden om goed door de ruitijd te komen. Ook de ongewenste kleine beestjes(rode mijt) maakt dankbaar gebruik van vocht en warmte om bij menig liefhebber een uitbraak te forceren, her en der steken ze de kop op. De muggen zijn ook van de partij en als verspreider van het gevreesde vogelpokken virus vervullen ze hun taak, op plaatsen waar er een uitbraak is gaan ze voor verspreiding zorgen in heel de buurt. De meeste liefhebbers namen hun voorzorgen om besmetting te voorkomen door de vogels in te enten tegen deze ziekte.

  De jonge bultjes zijn al door de eerste zift gepasseerd en ongeveer de helft bleek er door te vallen. Met de andere helft kunnen we nu verder werken, ze zitten nu per drie in een kweekbak met een TT-kooi er voor, hier kunnen ze nu verder ruien. Door de dagelijkse verzorging kunnen ze wennen aan de korte nabijheid van mensen. De staart en vleugel pennen zijn nagezien en de afgebroken of slechte pennen zijn verwijderd.

Het is nu zes weken voor de start van het TT-seizoen, op 15 september gaan we van start op de 1dag show te Namen en dan volgen ze elkaar snel op. Namen was vorig jaar men beste 1dag show met een derde best in show was dit men beste resultaat dat ik behaalde. In het Waalse landgedeelte draagt men de Belgische bult hoog in het vaandel wat zich vertaald in een goede reeksindeling. Te Oost-Vlaanderen op de 1dag show was de concurrentie voor men bultjes niet te onderschatten, al de latere medaille winnaars op het wereldkampioenschap met Belgische bult waren van de partij. De mooiste 1dag show vorig jaar was zonder meer Antwerpen de grootst en meest gewaardeerde onder de 1dags shows in België, weliswaar vooral naar de Engelse rassen georiënteerd en met een minder goede  reeksindeling voor de Belgische bult spijtig. Onder de meerdaagse shows was de Gouden ring show te Roeselare de grootste en mooiste show van het land hij kon de concurrentie aan met de grote buitenlandse shows. Te Zandhoven was er de vernieuwde Diamond  Bird show in een prachtige nieuwe zaal met 3800 vogels op weg naar een plaats bij de grootste van het land.

VOORLOPIGE KALENDER VAN TT WAAR IK GA DEELNEMEN

15/9 NAMEN 1DAG – 22/9 WEST-VLAANDEREN 1DAG – 29/9 OOST- VLAANDEREN 1DAG – 6/10 ANTWERPEN en/of HAKENDOVER en/of BEERZEL – 13/10 DIAMOND BIRD en DE HEIKNEUTER PIJPELHEIDE – 18-20/10 BPC LIMBURG en/of HOUWAARTSE UIL – 28/10 BPC OOST- VLAANDEREN en/of BEGIJNENDIJK – 3/11 BPC NAMEN + BULTEN SHOW – 10/11 BPC LUIK – 17/11 PROVINCIAAL  HULSHOUT – 24-25/ 11 AMPV  NEDERLAND - 28-2/ 11 GOUDE RING ROESELARE en SPECIAAL SHOW VOOR BELGISCHE BULT TE STEKENE

Hierna nog het Belgisch kampioenschap AOB dat nu een week later in het jaar plaats vindt. En dan is er nog het wereld kampioenschap te Hasselt waar ik hoop aan deel te nemen. Alles zal afhangen van hoe goed de bultjes zijn in wat vooraf gaat. Als ik hier deelneem moet dit zijn in de overtuiging dat ik een kans maak. De Olympische gedachte dat meedoen belangrijker is dan winnen is voor losers, als ik enkel met deze gedachte moet deelnemen kan ik beter gaan als bezoeker en de vogels bewonderen van de echte kampioenen.