KRONOS

De regeerperiode van Salmaneser of Salmanasser III wordt volgens de Assyriologie op de tijdsbalk van 859 tot 824 v. Chr. geplaatst. Zijn Assyrische naam vanuit het spijkerschrift ontleed, luidt: ©ulmānu-a¹arēdu, wat vrij vertaald: “de god Sulmanu is uitmuntend", betekent.

Zijn lange regeerperiode van vijfendertig jaar werd gekenmerkt door de vele veldtochten die hij tegen de buurlanden ondernam. Deze gebeurtenissen vinden we jaar na jaar in de Eponiemlijsten vermeld. Van de slag bij Karkar tegen een coalitie van Klein-Aziatische vorsten is bovendien een stele bewaard gebleven. Hierna volgt het gedeelte van de stele dat betrekking op Achab van het tienstammenrijk heeft:

“Ik vernietigde en verbrandde de stad Karkar, de koninklijke stad. 1,200 wagens, 1,200 cavalerie, en 20,000 soldaten van Hadad-Ezer ("Arad-idri") van Damascus; 700 wagens, 700 cavalerie, en 10,000 soldaten van Irhuleni, de Hamathiet; 2,000 wagens en 10,000 soldaten van Achab, de Israëliet; 500 soldaten van Byblos; 1,000 soldaten van Sumur; 10 wagens en 10,000 soldaten uit het land van Irqanatu; 200 soldaten uit Matinu-Ba'al van de stad Arvad; 200 soldaten uit het land van Usanat; 30 wagens van Adon-Ba'al uit het land ©ianu; 1,000 dromedarissen van Gindibu uit Arabië; ... Honderden soldaten van Ba'asa uit Bit-Ruhubi, de Ammoniet. Deze twaalf koningen nam hij als geallieerden. Zij streden tegen mij.”

De Assyriërs claimen in de slag bij Karkar tegen onder andere Achab van Israël gestreden te hebben. Twaalf jaar later in 841 v. Chr. vermeldt Salmaneser III schatting ontvangen te hebben van Jehu van de dynastie van Omri van Israël.

De slag bij Karkar wordt vandaag door de Assyriologie in het jaar 853 v. Chr. geplaatst. Zij arriveren op de tijdsbalk bij dit jaartal door vanaf hun ankerpunt de zonsverduistering over Nineveh van juni 763 v. Chr., negentig jaar terug te tellen. De zonsverduistering over Nineveh staat genoteerd in het tiende regeringsjaar van Assur Dan ten tijde van het eponiem van Bur Sagale. Een eponiem zou een Assyrisch ambtenaar geweest zijn naar wie een bepaald jaar genoemd werd met in de lijst voor dat jaar een vermelding naar een belangrijke gebeurtenis zoals bijvoorbeeld een veldtocht, een pestziekte, het eerste regeringsjaar van een Assyrische koning, een zonsverduistering enz.

De Eponiemlijsten vermelden per eponiem negentig namen tussen de zonsverduistering en de slag bij Karkar in het zesde jaar van Salmaneser III. Men gaat er hier echter vanuit dat er geen namen van koningen of gebeurtenissen in de Eponiemlijsten ontbreken. Ik meen echter in mijn boek ‘De Assyriologie herzien, 2012, isbn 978 16 1627 424 5’ aangetoond te hebben dat meerdere namen van koningen van Assyrië voor een of andere reden uit de koningslijsten verwijderd werden. Het chronologische gebruik van de eponiemlijsten door de Assyriologie is aldus onbetrouwbaar, tenzij bevestigd door andere bronnen.

De wetenschap Assyriologie heeft nochtans zoveel gezag dat men in de twintigste eeuw de Bijbelse chronologie van de koningen van Israël aan de Assyrische koningslijst en haar datering aangepast heeft. Menig Bijbelvorser werd door het wetenschappelijk gezag van de Assyriologie in verlegenheid gebracht totdat Thiele kwam. De geleerde Edwin R. Thiele (1895/1986) dokterde in de twintigste eeuw een nieuwe chronologie van de koningen van Israël en Juda uit, die in lijn met de Assyriologie gebracht werd. Zijn werk “The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings” wordt tegenwoordig algemeen beschouwd als de definitieve Bijbelse chronologie en vindt men in menig Bijbels atlas en naslagwerk terug.

Thiele verkorte de regeringsduur van bepaalde koningen van Juda en Israël om deze te laten passen in het Assyrische tijdskader. Met het inkorten van sommige regeerperioden van Israëlitische koningen verdedigde hij de zogenaamde ‘dual dating’ en paste het enkele malen toe, ook daar waar de Bijbel niet expliciet duidelijk over is.

In de chronologische constructie van Thiele wordt de slag bij Karkar in het laatste regeringsjaar van Achab geplaatst en Jehu’ s eerste regeringsjaar, twaalf jaar later. De aangereikte jaartallen door de Assyriologie: 853 v. Chr. en 841 v. Chr. werden voor Thiele zogenaamde sleuteljaren op de tijdsbalk vanwaar hij de koningen van Israël naar voor en naar achter in de tijd rangschikte. Het resultaat was onder andere dat de scheuring van het Verenigd Koninkrijk van Israël bij de dood van Salomo nu in het jaar 931/930 v. Chr. gedateerd wordt. Daar waar men voorheen het jaartal 975 v. Chr. hanteerde. Een jaartal dat men in studiebijbels van voor de publicatie van Thiele ’s werk tegenkomt. Een verschil van zo maar even vierenveertig jaar? Wanneer men bijvoorbeeld vandaag de exodus foutief rond circa 1445 v. Chr. dateert is dit een gevolg van het voor waar houden van de chronologische fabricatie van Thiele.

Een oefening die Thiele moest uitvoeren was het linken van de regeerperiode van koning Achab van het tienstammenrijk aan het verkregen jaartal voor de slag bij Karkar in 853 v. Chr. De regeerperiode van Achab corrigeerde hij naar de jaren 874/853 v. Chr. Thiele liet Achab aan de strijd bij Karkar deelnemen in zijn laatste regeringsjaar, hetzelfde jaar dat hij aan zijn einde kwam in de slag bij Ramoth Gilead tegen Aram. Dezelfde Arameeërs met wie Achab volgens de Karkar-stele in datzelfde jaar in bondgenootschap tegen de Assyriërs te Karkar streed? Dezelfde Arameeërs met wie Achab voor het grootste gedeelte van zijn regeerperiode in oorlog was? Indien Achab aan de slag bij Karkar heeft deelgenomen, want de Bijbel zwijgt over dit wapenfeit, dan is het toch de logica zelve dat hij dit deed ten tijde van het drie jaren-bestand (1 Koningen 22:1) tussen Israël en Aram (zie TIJD en TIJDEN, 2015, blz. 243-249), dat er ooit bestond tussen Aram en Israël.

Koning Achab van Israël was één van de antagonisten van Salmaneser III tijdens de slag bij Karkar en heeft een Bijbels-historisch verifieerbare regeerperiode van 909 v. Chr. tot 888 v. Chr. In mijn boek Kronieken van de koningen van Israël, 2017, heb ik de koningen van Israël en Juda op de tijdsbalk chronologisch geschikt binnen het raamwerk van de historische Bijbelse sabbat- en jubeljaren.

In mijn boeken ‘De Assyriologie herzien, 2015’ en ‘Kronieken van de koningen van Israël, 2017’ heb ik de Assyrische chronologische gegevens met de Bijbelse ankerpunten verbonden en aldus een nieuwe chronologie voor de koningen van Assyrië uitgewerkt. Salmaneser III krijgt nu op de tijdsbalk een regeerperiode van 895 tot 860 v. Chr.

De historische Boeken van de Bijbel zijn overigens veel beter geplaatst om een chronologische reconstructie van de buurvolken van het oude Israël te maken. De Bijbel levert een raamwerk van chronologie van koning Salomo af tot de wegvoering in Babylonische ballingschap in 586 v. Chr. De regeerperiode van de Bijbelse koningen Jojakim, Jojachin en Zedekia, de laatste koningen van Juda, zijn bovendien in de Bijbel verankerd met de regeerperiode van de Babylonische vorst Nebukadnezar wiens regeerperiode door middel van vermeldingen van twee zonsverduisteringen op bewaard gebleven tabletten absoluut vastligt. Zie het artikel van 31.10.2016 op dit blog: het jaartal van de vernietiging van de Tempel van Salomo door de Babyloniërs. Zie link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1477868400&stopdatum=1478473200

De regeerperioden van de koningen van het tienstammenrijk zijn verankerd met de koningen van Juda. Men kan dus vrij nauwkeurig een betrouwbare chronologie van de koningen van Juda en Israël op de tijdsbalk uitwerken die tot 1000 v. Chr. loopt. Een geschiedschrijving overigens die uitvoeriger gedetailleerd is dan de summiere eponiemvermeldingen over de koningen van Assyrië. Dat men deze historische bron die de Bijbel is niet als chronologisch ankerpunt gebruikt, heeft te maken met het feit dat men de Bijbel uitsluitend als een godsdienstig boek wil zien. Alsof de bewaard gebleven Assyrische annalen vrij van religie zouden zijn?

Jozua 24:15 Doch zo het kwaad is in uw ogen den HEERE te dienen, kiest u heden, wien gij dienen zult; hetzij de goden, welke uw vaders, die aan de andere zijde der rivier waren, gediend hebben, of de goden der Amorieten, in welker land gij woont; maar aangaande mij, en mijn huis, wij zullen den HEERE dienen!

Het zesde regeringsjaar van Salmaneser III met de slag bij Karkar wordt in de revisie het jaar april 889/maart 888 v. Chr. wat op de tijdsbalk gelijk loopt met het eenentwintigste regeringsjaar van Achab. De historische werkelijkheid is dat Achab aan de slag bij Karkar tegen de Assyriërs deelnam in coalitie met Aram/Damascus, in de periode van de drie jaar rust tussen beide landen zoals beschreven in:

1 Koningen 22:1 Nadat men drie jaar stilgezeten had, zonder oorlog tussen Aram en Israël, 2 gebeurde het in het derde jaar….

Een jaar later zou er opnieuw oorlog met Aram zijn. Een slag om het bezit van Ramoth-Gilead dat Achab ditmaal geallieerd met Josafat/Juda uitvocht en waar hij smadelijk aan zijn einde kwam.

Een anomalie in de constructie van Thiele is dat Jehu van het huis van Omri (tienstammenrijk) schatting aan Salmaneser III overhandigd in diens eerste regeringsjaar. Het jaar dat Jehu de dynastie van Omri al uitgeroeid had en als generaal de kroon in bezit genomen. De Assyrische inscriptie verwijst echter naar Jehu van het huis of dynastie van Omri?

Deze anomalie wordt opgelost door het correct verankeren van de regeerperiode van Salmaneser III met de chronologische gegevens van koning Achab van Israël. Het tijdstip van het betalen van de schatting door generaal Jehu van het huis van Omri aan Salmaneser III valt nu in het jaar 877/876 v. Chr. wat op de tijdsbalk twee jaar oplevert vooraleer generaal Jehu overgaat tot het uitroeien van de dynastie van Omri door het doden van koning Joram.

De Assyrische vermelding dat Jehu van ‘het huis van Omri’ was klopt dus. In de constructie van Thiele is Jehu al koning en blijken de Assyriërs schijnbaar niet op de hoogte van wie hen schatting brengt, wat absurd is.

Van het betalen van schatting door Jehu is een Assyrische overwinningsobelisk bewaard. Deze zwarte obelisk bevindt zich in het British Museum te Londen en toont Jehu die letterlijk op zijn knieën en gezicht voor Salmaneser III ligt.

Conclusie: mijn revisie van de chronologie van de Assyrische koningslijst en in het bijzonder de regeerperiode van Salmaneser III blijkt te kloppen. Het zesde regeringsjaar van Salmaneser III hoort op de tijdsbalk thuis in de periode van wapenstilstand tussen Israël en Aram: zijnde de jaren 891/888 v. Chr. Het achttiende regeringsjaar van Salmaneser III wanneer deze schatting van Jehu van het huis van Omri ontvangt is nu 877/876 v. Chr. en geschiedt voor de uitroeiing van de dynastie van Omri door generaal Jehu in 875 v. Chr.

Ik was ooit in Londen voor een dag-bezoek aan het British Museum. Het was de tijd voor de smartphone en had mijn beste camera meegenomen om een en ander van Assyrische en Egyptische artefacten te kunnen vereeuwigen. Tot mijn verrassing was de ruimte waar de zwarte obelisk opgesteld staat voor het publiek die dag afgesloten. Ik had mijn hoofd tussen de zeilen aan de ingang van de expositieruimte gestoken en begreep dat men nog niet met de geplande werkzaamheden begonnen was. Ik klampte daarop de supervisor aan en verzocht hem vriendelijk of ik toch even de ruimte mocht betreden, ik was tenslotte helemaal uit het verre Belgium gekomen om de zwarte obelisk van Salmaneser III te bewonderen. Heel dankbaar was ik toen ik de toelating kreeg om alleen de ruimte te betreden. Ik had de zaal helemaal alleen voor mezelf en kon naar hartenlust een filmrolletje aan Assyrië besteden.

Het resultaat op de tijdsbalk met de verankering van de regeerperiode van Salmaneser III met koning Achab en generaal Jehu van het tienstammenrijk is dat zijn laatste regeringsjaar in 860 v. Chr. valt. Niet toevallig trof toen in oktober van het jaar 860 v. Chr. een meganatuurcatastrofe de oude wereld.

Een meganatuurcatastrofe van kosmische oorsprong die volgens de theorie van een cyclus van catastrofes die sinds de Grote Vloed planeet aarde teisterden, aan de basis ligt van het vertrek van Dido uit Tyrus op weg naar een nieuwe vestigingsplaats. Tot die bevinding kom ik door de betreffende chronologische gegevens van Flavius Josephus te verankeren met mijn revisie van de koningen van Israël en Juda. Flavius Josephus (Against Apion Book I, 17) schrijft dat er een tijdsduur van 143 jaar en acht maanden zit tussen het vierde regeringsjaar van Salomo, met het begin van de bouw van de tempel, dat gelijk is aan het twaalfde jaar van de Feniciër Hiram en dat het vanaf deze datum 143 jaar en acht maanden zijn tot het zevende regeringsjaar van de Feniciër Pygmalion en de bouw van Carthago. Het vierde regeringsjaar van Salomo was, op basis van William Whiston, een sabbatjaar gevolgd door een jubeljaar. Deze constructie levert het jaar 860 v. Chr. op voor de wereldwijde meganatuurcatastrofe.

De catastrofetheorie had mijn aandacht in TIJD en TIJDEN, 2016, blz. 157 -163, 169-175, 193 en 331-338. Het is de studie van Donald W. Patten, Ronald R. Hatch and Loren C. Steinhauer met hun boek ‘The long day of Joshua and six other catastrophes, 1973, chapter VI’, dat ik onderzocht en toepaste in mijn reconstructie van de geschiedenis van de oudheid.

Het mega-natuurcatastrofejaar van 860 v. Chr. in Salmaneser ’s laatste regeringsjaar geeft een verklaring voor de oproer in Assyrië die er genoteerd staat voor zijn laatste vier regeringsjaren. Ik kan me voorstellen dat de meganatuurcatastrofe die volgens de studie van Patten &Co van kosmische oorsprong was, voor de bijgelovige Assyriërs een teken aan de wand was dat Salmaneser III in ongenade bij de goden gevallen was. De eponiemlijst met betrekking tot Salmaneser ’s regeerperiode heeft voor de laatste vier jaar tijdens het eponiem van Dayan-A¹¹ur, A¹¹ur-bunaya-usur, Yahalu en Bêl-bunaya de laconieke vermelding: opstand (De Assyriologie herzien, 2015, blz. 45-46). De rebellie die tijdens deze periode uitbrak zou nog enkele jaren onder Salmaneser ’s opvolger: Shamsi Adad V, aanhouden. De oorzaak waren volgens de herziening van de Assyrische chronologie, de tekenen aan de kosmische hemel.

In het vervolg van de nieuwe serie afleveringen over de koningen van Assyrië in relatie tot de koningen van Israël en Juda, zal ik aantonen dat de genoteerde zonsverduistering over Nineveh in 763 v. Chr. aan de hand van de cyclus van rampen die met intervallen tijdens de achtste eeuw v. Chr. planeet aarde teisterden, opnieuw gedateerd kan worden. Een serie meganatuurcatastrofes ligt aan de basis voor het ontbreken van naar schatting vijfenzestig jaar kroniekschrijven in Assyrië.

De belangrijkste meganatuurcatastrofe van kosmische oorsprong die de Bijbel voor de achtste eeuw voor Christus vermeldt vinden we bij de profeet Jesaja in hoofdstuk 38:1-8 vermeldt. In het veertiende regeringsjaar van koning Hizkia van Juda ging de schaduw van de zon tien voet op de zonnewijzer van Achaz terug. Ook in ‘The Legends of the Jews’ gecompileerd door Louis Ginzberg, wordt het fenomeen over de zon vermeldt: “Furthermore, the day of Hezekiah's recovery was marked by the great miracle that the sun shone ten hours longer than its wonted time”.

Het is mijn overtuiging dat de gebeurtenissen in het veertiende regeringsjaar van Hizkia bepalend waren dat de aarde toen van een jaar van 360 dagen naar een jaar van 365,25 dagen ging. Het mechanisme dat hiervoor verantwoordelijk was, was vermoedelijk een planetaire interactie. Het is de verdienste van Dr. Immanuël Velikovsky dat deze onderzoeker als eerste onderzoeker dit Bijbelbericht als historisch correct beschouwde en in zijn werken aantoont dat dit kosmisch fenomeen ook door andere oude beschavingen genoteerd werd.

Een conclusie die vele revisionistische onderzoekers echter niet maken is dat wanneer de vermelde historische gebeurtenis van het teruggaan van de zon zoals vermeld door de profeet Jesaja een feit is, men geen correcte zonsverduisteringen voorbij het jaar 709 v. Chr. in de tijd kan uitvoeren! Het orthodoxe ankerpunt met de zonsverduistering berekend in 763 v. Chr. wordt hiermee op losse schroeven gezet.

Naar mijn weten is er maar één onderzoeker geweest die op het feit van de kosmische catastrofe in het veertiende regeringsjaar van Hizkia wees en het gevolg voor het berekenen van exacte zonsverduisteringen voorbij dit jaar, en dat was de Duitstalige Zwitser de heer Christoph Marx (1931-2016). Zijn opmerking werd gepubliceerd in het Amerikaanse magazine ‘Ancient History and Catastrophism’ in juni 1980 maar kreeg geen bijval en niemand maakte naar mijn weten, daarna gebruik van zijn bevinding. De Assyriologie blijkt in de geesten van sommige onderzoekers nog een heiliger koe dan de Egyptologie te zijn.

De vermelding van een zonsverduistering in het eponiem van Bur Sagale in het tiende regeringsjaar van Assur Dan hoort gereviseerd op de tijdsbalk thuis in 800 v. Chr. Het is een bijzonder jaar dat we met de Bijbel kunnen reconstrueren als het jaar van ‘de aardbeving van Amos’.

Amos 8:9 En het zal te dien dage geschieden, spreekt de Heere HEERE, dat Ik de zon op den middag zal doen ondergaan, en het land bij lichten dage verduisteren. 10 En Ik zal uw feesten in rouw, en al uw liederen in weeklage veranderen, en op alle lenden een zak, en op alle hoofd kaalheid brengen; en Ik zal het land stellen in rouw, als er is over een enigen zoon, en deszelfs einde als een bitteren dag. (Statenvertaling)

Zie mijn uitgave: De zonaanbidder, 2016, blz. 7-12 en TIJD en TIJDEN, 2015, blz. 331-337.

In nog te volgen afleveringen op dit blog zal ik aantonen dat de herziening van de chronologie van de koningen van Assyrië op de tijdsbalk in de achtste eeuw v. Chr. ruimte geeft tot het invullen van ontbrekende namen in de Assyrische koningslijsten. Een voorbeeld is de koning van Assyrië die zich op de doemprediking van de Hebreeuwse profeet Jona tot de God van Israël keerde voor uitkomst. Zie het artikel op dit blog: De moeder van alle verwoestingen van 17.11.2017, zie link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1510527600&stopdatum=1511132400

Wordt vervolgd…

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

Recente publicaties:

Kronieken van de koningen van Israël, 2017, zie link: https://www.bol.com/nl/p/kronieken-van-de-koningen-van-israel/9200000086650052/?suggestionType=searchhistory

EXODUS, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/102331

De Zonaanbidder, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/87999

TIJD en TIJDEN, 2015, Zie link: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=5579

De Assyriologie herzien, 2012, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/76234

De Tweede Wereldoorlog door de ogen van een neutrale Belg, 2007, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/69343

Genesis versus Egyptologie, 2009, dit boek is uitverkocht maar kan online gelezen worden op de hierna volgende link: http://jezusleeft.weebly.com/genesis-versus-egyptologie.html

Apocalyps, 2009, (dit boek is uitverkocht maar op een PDF-document gratis op eenvoudig verzoek per email bij de auteur verkrijgbaar).