Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
Onze vakantie zit er helaas weer op.
Eén keer per jaar wil ik naar het Weserbergland dat grenst aan het
Teutoburgerwald in Duitsland. Bijna veertig jaar geleden heb ik mijn
'Heimat' in Brakel verlaten. De hanzenstad waar ik tien jaar heb
gewoond en ben opgegroeid heeft een onuitwisbare indruk op me
nagelaten. Vaak dacht ik met heimwee terug aan mijn heerlijke
kinder-en pubertijd.
De zomers waren warm en duurden lang.
De hele vakantie lagen we met onze vrienden van 's morgens tot 's
avonds op het grasveld van het openluchtzwembad. Mijn moeder voorzag
ons van een flink lunchpakket en we werden pas terug verwacht tegen
etenstijd.
De winters waren koud en altijd viel er
een dik pak sneeuw. Daar heb ik ook leren skiën, op het land van
boer Brinkmann, de vader van onze vriend Franz en zijn zussen
Elisabeth en Marlene. In hun boerderij speelden mijn broer Johnny en ik op
de hooizolder en de boerin trakteerde ons later op zelf gemaakte
rijstepap met bruine suiker.
Faceboek
Twee jaar geleden kreeg ik een
vriendschapsverzoek via Facebook. Een oude vriend had mij opgespoord
en na zevenendertig jaar gevonden. Het hoeft geen betoog dat we
elkaar veel te vertellen hadden. Er werd druk getelefoneerd en
geskypt totdat het eerste bezoek na jaren een feit was. Tijdens de
herfst van 2011 hebben mijn moeder en ik in haar camper enkele dagen
voor de deur van goede vriend Rainer gekampeerd die nu in zijn
ouderlijke huis woont. We werden onthaald als familie. Geluk zit in
bijzondere vriendschappen...
Het jaar daarop ben ik twee keer met
mijn man geweest. We hebben gelogeerd bij Haus Gisela in Brakel en
later bij Gästehaus Steker in Bad Driburg tien kilometer hogerop.
Daar zijn we dit jaar ook weer naar toe gegaan. Maar zoals gewoonlijk
was de vakantie weer veel te vlug om. Vijf nachten is nog te weinig. Volgend jaar maken we er een volle week van.
Uitstapjes
Elke dag stond er wel een uitstapje op
het programma en 's namiddags gingen we 'Kaffee trinken' en 'Kuchen
essen' bij onze vrienden. We bezochten het Hermannsdenkmal en de Externsteine in Detmold.
Vanaf Hameln, bekend van De rattenvanger, volgden
we een deel van de sprookjesroute (Märchenstrasse). Op de brug zie
je ontelbare hangsloten met ingegraveerde namen van 'eeuwig durende
vriendschappen' met de datum erbij. De sleutel werd vervolgens in het
water gegooid.
In Bodenwerder doken overal beelden van de Baron von
Münchhausen op. Het meest relaxte was wel een zonnige middag aan de
Weser in Godelheim, vlak voor Höxter. Vroeger ging ik hier met mijn
ouders elk weekend naar de camping. Nu zaten we onder de bomen de
passerende boten en fietsers te bekijken.
Lekker en redelijk goedkoop gegeten
hebben we in 'Der Braunen Hirsch' en het Argentijns steakrestaurant in
het centrum van Bad Driburg. Op het hoogste punt in Iburg op het
buitenterras smulden we van een Käsekuchen en een Windbeutel,
ondertussen genietend van het mooie uitzicht over de streek.
Voor een toeristisch verslag van juli
2012 ga naar het Archief/ Ontstressen in het Duitse Weser Bergland.
Arminius was de aanvoerder van
drie stammen Germanen die zich niet wilden onderwerpen aan de
Romeinse keizer. In 9 na Christus zegevierde hij na een veldslag met
de Romeinen.Arminius geldt als de stamvader van het Duitse volk.
Op
16 augustus 1875 werd het Hermannsdenkmals, in bijzijn van keizer
Wilhelm 1, onthuld.BeeldhouwerErnst von Bandel
heeft het gebeiteld.Het standbeeld staat symbool voor de Duitse
vrijheid en eenheid.
