Wat heerlijk ... het was al licht om 7 uur... Dankzij de wintertijd. Als vroege vogel miste ik dat de afgelopen weken. Ik heb minder moeite met 's avonds vroeg donker dan met 's morgens laat licht!
Ik denk altijd dat ik een zon-mens ben, maar misschien ben ik wel een licht mens.
In het kader van het bestrijden van de herfstblues is dit een aardige die ik niet zelf had kunnen bedenken, maar die ik nu wel opmerk! Dinsdag een kwartiertje zonnebank ... dat mag ook een wintertijd gewoonte worden, zo eens in de 3 weken.
En als ik dan ook nog voldoende kan/mag werken ... dan loop ik helemaal weer swingend door het leven!
Sta eens stil bij uw lichtpuntjes ... en probeer ze te vangen!
Het zijn 'grootse' dingen waar ik me dagelijks van realiseer dat ze niet vanzelfsprekend zijn. Mijn gezondheid is mijn grote rijkdom... Ik kan zonder hulpmiddelen lopen, mezelf aan en uit kleden, ik ben gezegend met het vermogen goed, herstellend te slapen en mijn darmen werken prima!
Door mijn werk met hele oude mensen weet ik dat er 3 dingen overblijven die belangrijk zijn: heb ik lekker gegeten, heb ik goed geslapen en kan ik poepen... Heel banaal, heel basaal .... Als je het aantal zelfzorg medicijnen die er te koop zijn bekijkt dan zijn er veel middeltjes te koop om je stoelgang te beinvloeden ... én om je te helpen slapen ... Dus kennelijk zijn er veel mensen op die onderdelen niet helemaal tevreden ...
Voetmassage beinvloedt je hele lichaam maar werkt heel goed bij klachten op het gebied van m.n. slaap en stoelgang ... Gun jezelf regelmatig de luxe van een voetenbad, masseer je eigen voeten regelmatig. Begin bij je rechtervoet en wrijf van je tenen naar de hielen. Als je je hand knokkelt voelt dat erg prettig. Daarna wrijf je met lange streken de lijn vanaf de grote teen langs de binnenkant richting je enkel. Onder de nagel van je grote teen bevindt zich het slaappunt .... Na een minuut of 5 neem je je andere voet ...
Heb je een lief, doe hem/haar dan eens het genoegen van een ontspannende voetstreling ... Als je geluk hebt dan is de ander tot wederdienst bereid!
Ben je vandaag een dagje bewust van je voeten ... verwen ze ... ze dragen je de wereld door......!
Het geef het toe ... ik ben verslavingsgevoelig. Ik rook al jaren ... Drank heb ik onder controle door mijzelf maximaal 2 biertjes per dag toe te staan ... en daarmee bereik ik al direct het gevoel dat het drinken van drank lekker maakt. Maar computerspelletjes ... vullen de laatste week een deel van mijn dagen. En stiekem geniet ik er van ... Fladderende vogeltjes, springende draakjes, schuivende munten. Ik kan er uren mee zoet zijn.
Ik kijk naar de regen, zie de bomen waaien en bedenk dat ik niet écht noodzakelijk de deur uit hoef. Gelukkig houdt de hond ook niet van regen.
En zo kom ik, als ik niet werk, de dagen door, de dagen die mijn herfstblues maken. Ik leg me er maar bij neer en vertrouw er op dat er 'vanzelf' een moment komt dat ik weer blijer zal zijn dan de grondtoon die ik nu voel ...
Maar als er iemand toevallig een vacature weet voor een masseuse in een mooi hotel op een warm en zonnig eiland ... ik houd me aanbevolen!
Wat kan een klein huis een boel bouwstof verzamelen. En als je dan denkt: weg is toch weg en dan blijft het wel weg ... nou dan vergis je je.
Totdat we een speciaal reinigingsmiddel om cementsluier te verwijderen kochten ... het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Niet dat het met 1 keer poetsen helemaal schoon was, maar met 2 keer toch wel.
Goed gereedschap is het halve werk.
En thuis gekomen gingen de kleren in de was en mijn lijf in bad ... en dan zie je in het leeggelopen bad ... dat er een boel stof gewoon mee op reis is gegaan! In ieder geval woont het niet meer op de vloer- en muurtegels in Zwolle.
Vandaag heet The Present ... en dat betekent cadeau!
Via onderstaande link komt u bij een pps die ik gisteren van iemand kreeg. Positieve boodschap ... met als nadeel een oproep om hem door te sturen naar 5 mensen ... op straffe van ... Daar word ik altijd een beetje opstandig van ... Maar als u hem hier leest ... dan geldt dat vast niet! Ik hoop dat u er met een glimlach naar kijkt!
Als ik gewoon alleen in mijn eigen huis woon heb ik weinig last van eenzaamheid. Ik noem mijn staat van zijn alleenzaam en leef daar goed mee. Natuurlijk is het heerlijk als er eens iemand komt eten, of mee gaat naar een museum of theater, maar mijn 'modus' is tevreden alleenzaam ... meestal....
Als mijn dochter weer eens een poosje in huis woont, zoals de laatste weken .... dan ga ik dingen van verwachten ... van HAAR! En als zij wat anders wil dan ik verwacht ... dan slaat het gevoel van eenzaamheid toe ... en kost het me een halve avond om mezelf weer bij de haren om hoog te trekken ...
Tegelijkertijd ben ik blij dat ze me niet de hele tijd loopt te pleasen ... en gewoon haar eigen plan trekt. Wat kan een mens last hebben van 'dubbele' gevoelens.
Maar als de problemen niet groter worden dan dit ... dan zijn ze behapbaar en overzichtelijk. En deel ik ze, met een glimlach...
Ik schrijf hier het makkelijkst als het allemaal goed met me gaat. Natuurlijk. Net als iedereen zeg ik liever: het gaat super... dan ach ... het kan beter...
Al jaren heb ik last van de herfst. Ik ben een zon-mens. Ik zie de verkleurende bomen, de paddenstoelen ... maar blijf er moeite mee houden. De beste winter van mijn leven bracht ik in Afrika door!
Gisteren was ik bij Ikea. Mijn dochter shopte zich voor 250 euro gelukkiger aan erg nuttige dingen voor haar nieuwe huis. Wat word ik moe van 6 uur in een drukke, verleidende winkel. Wat zie ik veel mensen die ik NIET zou willen zijn ... en de meeste dingen die te koop zijn ... zou ik voor niets nog niet mee willen nemen.
Daarom is het extra leuk dat we de spullen vonden die wél mooi, nuttig en betaalbaar zijn. En na een nacht goed slapen doen mijn voeten ook weer gewoon mee. Gelukkig wel.
Via de onderstaande link komt u bij een nieuw blog van iemand die al 10 jaar op Kreta woont en werkt. Hij schreef mij gisteren een complimenterend mailtje en wie weet vindt u zijn verhaaltjes ook wel leuk om te lezen!
In het begin van dit blog maakte ik stukjes met oefeningen van de dingen waarvan ik denk dat ze met elkaar MIJ helpen om een meer tevreden mens te zijn. Als ik er wel eens met mensen over praat dat is het onderwerp VERGEVEN een moeilijke. Ik snap dat wel. Ik heb er minstens 50 jaar over gedaan om het te leren en heb me er zelfs jaren tegen verzet. Ik kon al misselijk worden bij het idee ... Omdat lang niet iedereen die hier af en toe leest dat al vanaf het begin doet en ik de eerste 60 stukjes uit het archief haalde en bundelde tot een boekje (en mijn dochter weer eens gelijk heeft ... dat hier lezen wat anders is dan bestellen .... ) vat ik de oefening vergeven nog eens samen.
Ik las de oefening ooit in een boekje, deed hem, en geef hem graag door.
Je weet dat je een brief gaat maken die NOOIT iemand zal lezen ... Gewoon met pen en papier... want als je klaar bent met de brief en hem herlezen hebt ... dan ga je hem verbranden ...
Het gegeven dat NOOIT iemand het gaat lezen maakt op een wonderbaarlijke manier vrij en schaamteloos. Je hoeft je niet te bekommeren om taal-schrijf-spelfouten. Je schrijft alle teleurstelling, boosheid, ergernis, wrok, onzekerheid van je af door het op te schrijven.
De ontdekking die ik deed was dat als je boos bent vanwege fouten van een ander, meestal heb je dat gevoel als een ander niet aan JOUW verwachtingen voldeed, je ook boos bent op jezelf. Omdat je er in mee gegaan bent, niet eerder voor jezelf bent opgekomen.
In het proces van vergeven en loslaten kom je, als je geluk hebt, ook op het punt dat je je zelf gaat vergeven. Voor alles! En dat maakt je vrijer en blijer.
Vergeven doe je niet voor een ander, vergeven door je voor jezelf. Het doet er zelfs niet eens toe of die ander het weet. De ander kan zelfs al dood zijn ...
Ruim af en toe je hart eens op. Het lucht op!
Op de link klikkend vind je een al eerder hier geplaatst you tube filmpje. IK vind het nog steeds een mooie!
Gisteren zag ik mijn dochter de hypotheekakte voor haar huis tekenen en de sleutels in ontvangst nemen. Ik barst dan bijna van moedertrots ... Ze doet het toch maar. Niet even. Weloverwogen, concensieus.
Alle mannen die we in haar huisje aantroffen kende ze al. Ze is al weken nu en dan in het huis om te onderhandelen en afspraken te maken. Met de installateur, de keukenmeneer, de schilder, de verkoper.
Na de overdracht bleek te keuken niet helemaal te passen. Het huisje heeft schuinlopende muren en dat was niet berekend bij het tekenen van de keuken.
Dus de afdekplaat, die ook als eetbar zou dienen is verkleind en nu zal er een apart eettafeltje moeten komen. Misschien wel zo'n bartafel. Gelukkig heb ik de beloofde Kwantumkrukjes nog niet écht gekocht....
Ja, ook of misschien juist wel in een klein huisje kom je onverwachte uitdagingen tegen. Of op te lossen problemen ... het is maar hoe je ze wilt noemen.
Ik ben er van overtuigd dat ze het met goede materialen, meedenkende werklieden, en haar goede smaak weet in te richten als een mooi, thuisvoelend paleisje. Ik ben niet zo maar een trotse moeder.... ze kan echt wat!
Vandaag ga ik, als trotse moeder, mee naar Zwolle. Mijn dochter tekent vandaag voor huis en hypotheek ... Een mijlpaal in groot groeien. Het kopen van een eerste huis. Daarna gaan we feestelijk taartjes eten en kijken hoe de keuken past in haar huis. Al met al een spannende dag.
Ik wens u een mooie dag. Het lijkt nog redelijk weer ...
Gisteren kwamen we, op weg naar Amsterdam, langs werk aan de weg. Er stond een file van een kilometer of 8. Het was prachtig weer.
En dan valt het mij op hoeveel die werkmannen kennelijk hebben te overleggen. Want ze staan in goepjes van een man of 6 bij elkaar ... De auto's en machines stil. En toch komt de weg uiteindelijk af... Misschien wel dankzij al dat overleg?
Degene die de bordjes bedacht "Dank voor uw begrip" aan het eind van de werkzaamheden heeft het wel goed gedacht. Kleine moeite, groot gebaar. Ik kan er altijd wel even om glimlachen!
Kijk vandaag eens in uw eigen hart ... wat zijn de dingen waar u om kan (glim)lachen? Herinneringen aan jonge donseendjes, rennende veulens, een goede vrijpartij ... doen het voor mij altijd wel! En met een glimlach, hoe gezocht in eerste instantie ook, wordt het lichter om je hart. Het zingen van desnoods Drie kleine kleutertjes ... maakt dat je beter gaat ademhalen!
Ook dit is een dag, die nooit meer terug komt. Die morgen al weer gisteren heet. Maak er wat van!
Soms krijg ik een mailtje waarvan ik denk: wat moet/mag ik daarmee? Ik schrijf altijd terug en soms krijg ik de post dan onbezorgbaar terug... Dat is dus de reden als u niets van mij persoonlijk hoort!
Dit stukje mag iedereen lezen, daarom staat het er. Maar het is speciaal bedoeld voor iemand die mij schreef met de vraag of zelfmoord een uitweg is als iedereen je al maar teleurstelt.
Voor alle duidelijkheid: ik ben geen goeroe, geen psychiater, geen psychotherapeut ...Ik ben een lerend, tobbend, ik doe ook maar wat, ouder wordend, inmiddels wél tevreden. mens ...
De tips en trucs en gedachten waarvan IK denk dat ze mij helpen om het leven te leven en niet slechts te overleven deel ik in dit blog en bundelde ik in een boekje. Dat is wat ik, naast eventueel een luisterend oor, in de aanbieding heb. Ik denk oprecht dat als JIJ zelf het werk doet, iedere dag opnieuw, dat je een meer tevreden, misschien zelfs gezonder leven voor je zelf kunt maken. Dat begint met een download van mijn boekje. Lees elke dag 1 stukje en doe de oefening. En over 58 dagen is er wat veranderd! In je hoofd, in je lijf, in je kijk op de dingen. Ik wil zelfs wel zeggen: NIET GOED, geld terug....
Maar ik kan en wil niemand tegen zijn zin in gelukkig maken, noch in leven houden. Dat kan niemand voor iemand anders ... en dat is soms wel erg jammer.
Ik weet alleen dat een eind aan mijn leven maken voor MIJ geen optie (meer) is. Als nabestaande dochter van een moeder die anders koos beloofde ik destijds mijn toen nog erg jonge dochter dat IK die optie niet zal kiezen. No matter what.
Je kunt je hele leven nog dood gaan ... ! Pluk de dag voor je in een vaas eindigt (LOESJE). Buiten is het vandaag nog een dag heerlijk weer, de bomen zijn prachtig...Doe er wat mee, of niet!
Er is een hulplijn op internet 113online; met een chatroom en 120 vrijwilligers! Ze hebben het erg druk na de dood van Kamerling. Kennelijk zijn er veel mensen voor wie het leven ondragelijk veel pijn doet. Ik brand een kaars en bid dat zij ergens, van wie ook steun mogen ervaren.
Van de week kreeg ik van een massageklant een mooi verpakte zak zeezout cadeau. Hij verdient er zijn boterham mee.
Ik las de begeleidende tekst en was direct razend enthousiast. Wat is er logischer dan je lijf direct te voorzien van bouwstoffen voor je nieuwe cellen. Ik schreef al eerder stukjes over cellen, celverbranding en het nut van water om almaar nieuwe, optimale cellen te kunnen maken. Die stukjes staan in mijn (e)boekje!
Dus sinds een week ik poets mijn tanden witter, spoel mijn neusholten schoon, help mijn stoelgang (MERKBAAR!) en daarmee mijn lijf met steeds korreltjes zuiver zeezout.
Maandag krijg ik wat cadeauverpakkingen, proefzakjes ... de eerste 15 massageklanten die er belangstelling voor hebben krijgen het gratis en voor nix ...
Gisteren zei mijn dochter in een zin: tegen: "mijn vader is een beetje te oud voor zijn leeftijd ... en mijn moeder lijkt al maar jonger te worden ..."
Soms denk ik: het is wel werk, maar niet meer dan dat ... oefeningen doen, water drinken, vitamines nemen, zingen, lachen, zoenen, bidden en schrijven ... al die dingen samen houden me dagelijks aan de gang, meestal met plezier ... Als elke dag een dag is waar je met minstens 1 glimlach op terug kunt kijken dan was het al een mooie dag.
Voor wie meer wil weten over Keltisch zeezout: ik zie wel een mailtje en forward de informatie. Het is heeeeeeeeeeel betaalbaar (ca 4 euro voor een zak van een kilo)
De afgelopen weken waren weer een mooie spiegel! Het gaat prima met me zolang alles overzichtelijk is. Volgens routine, op zijn minst redelijk voorspelbaar gaat! Mijn lijf is een goede gids. Vorige week had ik last van aangezichts-oor-kiespijn. Ja dank je de donder als je je niet gehoord voelt en niet weet hoe je je nog anders kunt vastbijten ... en de wereld moeizaam aankijkt! Ik neem dan een pijnstiller en wrijf mezelf troostend ... brand een kaars en bid ... en neem een borrel! Gisteren vond ik bij iemand anders van de belastingdienst niet alleen een luisterend oor ... maar die persoon gaat proberen via een andere weg dingen opgelost te krijgen. Het loondienst aanbod is natuurlijk schitterend ... maar voor een vrije vogel als ik voelt het gekooider dan me lief is!Het was wel dit aanbod dat een andere bal aan het rollen bracht ... en daarmee weer een ander proces.
Werk is niet alleen geldverdienen. Het is ook mijn kontakt met de wereld. Nieuwtjes. Structuur. Me nuttig voelen. Iets kunnen met mijn kennis en kunnen. Heel soms: een klein verschil maken. Dus ... ik ga er van uit dat ik nog een poosje doorwerk ... In welke vorm dan ook! En dat voelt goed!
Ik ben geroerd door alle lieve ondersteunende briefjes, telefoontjes en smsjes die ik kreeg de afgelopen weken! DANK daarvoor!
Fijne, liefdevolle dag gewenst! Maak een verschil in iemands leven ...
Het lijkt er op dat er een mogelijkheid bestaat om de puzzelstukjes van mijn dagelijks bestaan anders in elkaar te leggen. De structuur wordt anders, maar het plaatje zou niet echt veranderen. Of e.e.a. echt te realiseren is wordt nog verder onderzocht. Dus ik juich nog even niet te hard. Bottom line: een ondernemer neemt mij in dienst ... en ik ga in loondienst verder met masseren...
Het heeft zin om af en toe: HELP te roepen ... of te denken ... 1 creatieve geest is soms genoeg ...
Aan iedereen die denkt iets aan MIJN creativiteit te hebben ... roept u maar! Ik denk naar vermogen mee, met alle liefde!
Ik las ooit: mensen zijn vrijgevig, als je ze laat weten waar je behoefte aan hebt ... Ik denk dat dat een crux is: weten wat je wilt ...
Ik wens u een hele mooie dag, kijk eens naar de blozende bomen!
De hal van de school was veel kleiner dan in mijn herinnering. De mensen om mij heen natuurlijk ouder. Een stukje in mij is nog altijd die onzekere puber. Leraren zijn en blijven U en Meneer of Mevrouw.
Er is zoveeeeeeeel meer dat ik NIET meer weet. Als ik 80 ware dan zou men bezorgd zijn ... gaat het wel goed met haar geheugen?
Samenvattend concludeer ik: de tijd was aardig voor mij. Ik ben gezond, goed geconserveerd en een overlever ...
En ook: waar maakte ik me zo druk over? Wat wil ik bewijzen en aan wie? (te) vrede met mijn spiegelbeeld is toch een tussentijds resultaat om trots op te zijn?
Een nieuwe dag om vorm te geven aan een de toekomst. Een nieuwe dag om te beleven!
Ik wens u een tevreden dag, een dag met een glimlach!
Zeg nooit nooit maar Nu zeg ik:voor mij NOOIT de bijstand!
Gisteren deed ik de papieren naar de Kvk op de post. Per 10-10-2010 is mijn onderneming Mevrouw Noel Riel advies en bemiddeling opgeheven. Dat opent de deur voor de mevrouw van de incasso-afdeling om mijn aanvrage tot regeling of kwijtschelding van mijn belastingschuld opnieuw te bezien. Als ik het cynisch zeg dan 'verdien' ik meer met niet werken dan met wel ... Het is alleen jammer dat het geen uitgeefbaar geld is .. Je koopt er geen brood van ... Er veranderen cijfers op papier. Een lief noemde dat ... nullen voor of achter de komma ...
Op dit moment ben ik vastbesloten om NIET in de bijstand te gaan komen. Het zou toch te gek voor woorden zijn als iemand met mijn kennis en kunde niet gewoon een minimuminkomen weet te verdienen... In het verleden werkte ik als pompbediende, horecamedewerker, yogadocente, bouwadviseur, (kraam)verzorgende, secretaresse. Ik ben goed met de computer, heb 40 schadevrije jaren een rijbewijs, een goede telefoonstem ... Type duizenpoot, alleskunner, bemoei-al eerste klas...
Misschien zijn er onder u wel mensen die mij een baan voor een dag in de week/maand aan willen/kunnen bieden. Make me an offer I cannot refuse!
Vandaag ga ik naar mijn middelbare school reunie. Mijn moeder zei altijd: "als je haar maar goed zit" ... ik mag zo naar de kapper!
In de loop van mijn leven had ik de nodige hobbels op de levensweg te nemen. In een zo'n periode heb ik mezelf een truc aangeleerd om niet gek te worden van mijn eigen getob, het steeds dezelfde gedachten malen.
Ik heb nu ook weer een vast tobmoment van een kwartier ... In dat kwartier mag ik zwelgen in doemdenken en mezelf zielig vinden ... en bedenken of ik ergens een deur op een kier kan zetten. Als ik tijdens dat kwartier íets te doen kan bedenken dan mag/moet ik dat die dag ook doen. Het kan zijn: een telefoontje doen, een brief schrijven, iets uitzoeken. Als ik niets kan verzinnen dwing ik tobbende gedachten terug in het doosje ... tot de volgende dag.
Vooralsnog hoop ik de komende dagen volop te kunnen/mogen werken. Nu het nog kan. Ik begin morgen met een dag NIET te werken en volgens eerder plan de reunie van mijn middelbare school te bezoeken. Ik weet zeker dat dat een inspirerende dag oplevert.
Ik dank iedereen die met me meeleeft ... zeker de mensen die dat hebben laten weten!
