In het begin van dit blog maakte ik stukjes met oefeningen van de dingen waarvan ik denk dat ze met elkaar MIJ helpen om een meer tevreden mens te zijn. Als ik er wel eens met mensen over praat dat is het onderwerp VERGEVEN een moeilijke. Ik snap dat wel. Ik heb er minstens 50 jaar over gedaan om het te leren en heb me er zelfs jaren tegen verzet. Ik kon al misselijk worden bij het idee ... Omdat lang niet iedereen die hier af en toe leest dat al vanaf het begin doet en ik de eerste 60 stukjes uit het archief haalde en bundelde tot een boekje (en mijn dochter weer eens gelijk heeft ... dat hier lezen wat anders is dan bestellen ....:-D) vat ik de oefening vergeven nog eens samen.
Ik las de oefening ooit in een boekje, deed hem, en geef hem graag door.
Je weet dat je een brief gaat maken die NOOIT iemand zal lezen ... Gewoon met pen en papier... want als je klaar bent met de brief en hem herlezen hebt ... dan ga je hem verbranden ...
Het gegeven dat NOOIT iemand het gaat lezen maakt op een wonderbaarlijke manier vrij en schaamteloos. Je hoeft je niet te bekommeren om taal-schrijf-spelfouten. Je schrijft alle teleurstelling, boosheid, ergernis, wrok, onzekerheid van je af door het op te schrijven.
De ontdekking die ik deed was dat als je boos bent vanwege fouten van een ander, meestal heb je dat gevoel als een ander niet aan JOUW verwachtingen voldeed, je ook boos bent op jezelf. Omdat je er in mee gegaan bent, niet eerder voor jezelf bent opgekomen.
In het proces van vergeven en loslaten kom je, als je geluk hebt, ook op het punt dat je je zelf gaat vergeven. Voor alles! En dat maakt je vrijer en blijer.
Vergeven doe je niet voor een ander, vergeven door je voor jezelf. Het doet er zelfs niet eens toe of die ander het weet. De ander kan zelfs al dood zijn ...
Ruim af en toe je hart eens op. Het lucht op!
Op de link klikkend vind je een al eerder hier geplaatst you tube filmpje. IK vind het nog steeds een mooie!