ik zit bij de moslim onder de overkapping,terwijl het regent.
mozef is naar de politie.
daarna kunnen we op pad.
eerst irenga was het plan,maar ik vermoed dat het mbeja wordt.
hij moet nog het nodige met neema in het ziekenhuis in dar doen.
ik hoop op een stukje strand en zee.
het bed is prima gelukt ,binnen het butget,matras en gelakte ombouw,van 5 bij 6 ,dus ruim .
christoffer heeft me geholpen.
van de afgepingelde 5000 wordt zijn telefoon weer werkend gemaakt.
bij ons zeggen ze ,koop toch een nieuwe.
ik heb een van jouw sweaters en een regenjack en majo aan.
ja ja mama is in afrika.
en heeft het net niet koud.
sterker nog ik ga bijna van regen houden.
that will be the day.
mijn koffie komt thanks for listening
noel
Over een uurtje vertrekken we.
gisteren ontdekte mozes de vermissing van zijn rijbewijs,dus de eerste stop is het politiebureau.
Met ons reist de dochter van mozes.
Vanwege een ziekenhuisbezoek willen we vrijdag al in dar zijn.
7 gasten komen in de hele vroege morgen aan.
Dat halen we in ieder geval.
Ik heb er heeeeeel veeeeel zin in .
Dankzij mary wordt mijn blog weer gevuld.
De laptop blijft thuis.
liefs
n
Vannacht sliep ik heerlijk op het nieuw aangeschafte en als geemancipeerde hollandse zelf in elkaar gezette twee persoons bed.
Gasten op een matras op een tafel laten slapen vond men hier niet gastvrij.
Dus....het kost een paar centen....maar dan heb je ook wat.
Het is leuk om te zien hoe het erf bewoonder wordt met mijn aanwezigheid! Er zijn meeeeeeeeeeeeeeer vogels. De akkers om het erf zijn omgewoeld om in te zaaien, dus er is ook vast meer eten voor de vogels.
Ook zie ik meer mieren ... en of ik daar nou heel blij van wordt ...
mieren zijn in dezelfde categorie als muizen en muggen...
Als je hier een aantal regenbuien mee hebt gemaakt wordt het verhaal van Noach en zijn ark opeens heel voorstelbaar. Het kan af en toe lijken of de wereld vergaat, en of het nooit zal ophouden met regenen.
En dan opeens ... is het weer helemaal stil en druppelt er nog wat na. En dan zijn er de mooiste regnbogen! En de vogels, ook de hanen beginnen gewoon weer alsof er een nieuwe dag begonnen is. Op die manier ben ik hier al een maand of 2!
Ook kan ik me beter voorstellen dat mensen hier een boel kinderen hebben. Vanaf 'savonds 7 tot 'smorgens 7 is het te donker om iets anders te doen dan in bed te verblijven ... Dus als je daar dan toch met zijn 2en bent ... en het is koud omdat het regent ... Ik kan me er op eens een boel meer bij voorstellen!
Ik ben blij met mijn eigen dekbed en kussen, mijn solarlampje, mijn boek en mijn cola en kaarsen ... Ik zal wel moeten!
Gisteravond kreeg ik bezoek van de volwassen zoon van Mozes, de manager... In de 20 ... op een motor! Wat een leuk, slim jong mens ... Samen aan de cola ... wel zo gezellig... Van een Canadeese sponsor had hij een vliegticket van DaresSalaan naar Sumbawanga gekregen en hij was dolenthousiast over zijn eerste vliegreis!
Voor 150 dollar doe je de 24 uursreis met de bus in 3 uur vliegen! Je krijgt denk ik wel een cultuurshok! Dus ik ben blij dat we met de gasten volgende week 'gewoon' per luxe auto zullen reizen. 9 mensen in die auto ... want er komen er 7 aangevlogen! Het is bijna Afrikaans!
Dank aan mijn sponsors!Jullie weten niet half hoe dankbaar ik daar voor ben!Knuffel knuffel!
Voor een dubbeltje koop je een ei ... voor 25 cent 15 fantastische tomaten.
Ik heb drie dure hobbie's hier: elke dag een cola of fanta (en soms 2!) voor 30 cent ... mijn sigaretten ... voor 1,20 (erg he?) en kinderen ... Soms school ik ze met 30 tegelijk ... en ik voed ze met 70 tegelijk. Als ik gewoon een ascetisch leven op tomaten en eieren in mijn eentje zou leven ... dan kon ik hier wel eeuwig blijven ...
Vandaag maakte de kookmama Agnes en ik het huis logeeproef. Het huis is super schoon ... We schoven met meubels en improviseerden van 2 studeertafels een 2 persoonsbed. Een nieuwe ombouw kopen kan altijd nog... Ik had alleen het verzoek een nieuw matras te regelen!
Vandaag had ik een fantastisch gesprek met het hoofd van de plaatselijke middelbare school. Hij kwam samen met een van zijn leraren en Baba Kinoge, een oude bekende van mij hier, de man van Agnes, de kookmevrouw van de school.
Inzet van het gesprek was in eerste instantie om te kijken of de dochter van Baba en Agnes TOCH nog een kans zou kunnen krijgen om de 4e klas over te doen. Ze was dit jaar gezakt ... en dan is je beurt voorbij.
Alternatieve optie was het laatste jaar over doen op een particuliere school, 40 km verderop. Dat had, voor mij als grootste nadeel, dat ze dan pas volgend jaar door zou kunnen gaan ... en ze heeft in oktober examen gedaan ... om dan eind februari te horen dat je gezakt bent...
Verheugend nieuws vond ik verder dat de regering school bezoek aan alle kinderen verplicht wil stellen .... t.m. de 4e klas van de middelbare school. En de ouders met de eerste 4 kinderen financieeel daarbij helpt.Ook een soort familyplanning maatregel!
En dat deze school dus ook een soort 2e kans onderwijs gaat aanbieden aan volwassenen die dat willen ...
Bij het weggaan liet ik trots de goten, de watertanks en de solarkookdoos zien ... Binnenkort komt het hoofd van de school GRAAG met een aantal leerlingen terug. Het is hier écht een leerzame plek ... zelfs voor het hoofd van een middelbare school! En dan ben ik APEtrots op Baba Herman ... die die kar al jaren trekt!
De computer werkt met horten en stoten ... vandaar het verhaal in veilige, kortere, stukjes.
Het moge duidelijk zijn ... IK heb het weer naar mijn zin!
Ik begon het gesprek met het verhaal van mijn eigen dochter ... die destijds bleef zitten bij de overgang van klas 3 naar 4. Zij zei heel slim: "op en bepaald moment had ik kunnen kiezen, door harder te studeren ... om over te gaan. Alleen had ik dat op dat moment niet in de gaten ...".
Ik denk dat niet alleen voor pubers geldt ... Maar zeker voor pubers ...
Het bleek dat er dit jaar 82 4e jaars waren geweest, waarvan er 51 waren geslaagd! Dus 31 niet ... En zij gaan naar huis zonder diploma ... of naar een duur-ver weg moeilijk staatsexamen ... of een dure particuliere school (250 euro duur).
Het ene meisje ... ja daar kon hij geen uitzondering voor maken ...
Rules and regulations ...
Maar als we van alle 31 gezakten 1 nieuwe klas zouden kunnen maken ...
ja, dat zou passen bij een ander plan van volwassen educatie!
Lang verhaal kort ... Ik sponsor nu 31 extra kinderen voor het overzichtelijke bedrag van 25 euro per kind ...
Alleen is dat wel 775 euro ... meer dan de rest van mijn reisgeld ...
Maar als je bedenkt dat de priveschool voor 1 kind me 250 zou hebben gekost ... Dan denk ik: het geld komt vast ergens vandaan ...en anders kom ik eerder terug en werk ervoor ...
Het was een té mooie kans om te laten lopen. Drie jaar geleden begonnen we aan de voorkant, bij de kleuterschool. Een jaar op proef werken aan de achterdeur ... is de moeite meer dan waard.
Als ik hier nog een poosje blijf kan ik vast ook nog sergeant in het leger worden ... Want met 70 welwillende kinderen en 4 meer dan welwillende leraren 2000 maiszaden planten... en dat binnen een uurtje leek wel een beetje op een militaire oefening...
De meester waren handig in het maken van lijnen met daarin holletjes ... ieder kind kreeg 2 zaden en allemaal tegelijk gingen ze onder het zingen van een liedje op de knietjes en stopten de zaadjes onder de grond ... dan 70 kindjes verder op herhaalde het procede zich... weer ieder 2 zaden ... weer het liedje ... Het kwam neer op vandaag planten we mahindi en als Mama Ulaya weer terug gaat is de mais klaar en is er veel te eten... Ulaya en chacula (eten ...) rijmen ook nog!
Na afloop handen wassen en heeeeeeeeeeeeeel veel eten ... want het was ook nog eens de laatste dag voor de schoolvakantie. 16 dagen hoef ik NIET te koken ... dus ik ga heerlijk vakantie houden ...
De dag dat ik geen nieuwe dingen meer bedenk ... is de dag dat ik wel naar huis kan ... Maar tot nu toe blijft het stromen.
Vannacht bedacht ik de reden dat de vorige poging om bananenbomen te planten waarschijnlijk mislukte ... omdat ze geplant waren aan de kant van het pad waar de koeien langs lopen.
Dus ik stelde voor ze tussen het graan te planten ... in het midden van de akker ... Nou dat was een beetje raar ... Maar aan de andere zijde van de akker ... DAT zou wel kunnen. We gaan het gewoon weer proberen.Volgens zeggen zou he niet moeilijk moeten zijn!
Kwestie van een diep gat! En graven ... ach dat kunnen ze hier!
Gisteren bekeken Mozes, de manager van de missie en ik, samen het stuk land waarop deel 2 van de nieuwe lagere school gebouwd zou gaan worden. Het loopt heuvelopwaarts, dus is er veel werk om een egale fundering te grvaen.
Dus ik vroeg, waarom hebben jullie destijds niet voor het lager gelegen deel gekozen en bouw je in een 3/4 vierkant?
Wat bleek... destijds was DAT land nog zijn akker. Pas daarna stelde hij het ter beschikking van de school ... als akker...
Soms is een nieuwe blik (en ik denk zelfs dat de Heilige Geest af en toe door mij spreekt ...) een eye-opener!
Dus we stuurden een voorstel naar Nederland ... en als we ook nog een goed te keuren begroting weten te maken ... dan zou er zomaar volgend voorjaar een hele nieuwe school kunnen zijn.
Natuurlijk NIET zomaar ... het kost een boel geld dat in Nederland bij elkaar gedoneerd wordt en daarna kost het de mensen hier nog een boel bloed zweet en gelukkig weinig tranen.
We grappen met elkaar ... en daarna ... bouwen we de universtiteit.
Waarop Mozes zei:"serieus ... weet je dat dat een HELE goede investering zou zijn ... als we in DIT deel van het land een universiteit zouden hebben ... desnoods die mensen prive moeten betalen ..."
Dus als er iemand nog een boel geld te investeren heeft en een heel goed doel zoekt: we vernamen hem zo naar u!
Het levert een boel trots op ...'
Maar we hoeven niet door allerlei commissies en paperwork om een plan te wijzigen. Een vergadering met 2 en goedkeuring uit Holland zijn genoeg!
Si Mungu anapenda ... zegt men hier ... als GOD het wil... Nou volgens mij wil die t wel. We kregen tenslotte onze hersens niet voor niets.
Ik weet het wel ... op de missie lopen ongelooflijk veel kuikens rond ... en zin er weinig eieren te koop. Wel jonge kippen,die nog niet leggen ... dus die wil i nog niet op ht erf ... want die eten de moestuin in wording leeg.
Gisteravond en vanmorgen bakte ik 80 pannenkoeken met ei ... beetje extra melk ... en er waren weer glunderende gezichten!
Een van mijn liefdes legde ooit uit dat hoe meer je iemand prijst ... hoe meer hij/zij haar best gaat doen. Voor MIJ geldt dat in ieder geval wel ... en ze prijzen me de hemel in!
Eergisterenochtend vond ik een paar babymuisjes ... dood ... in een hoekje van een doos waarin in doperwtjesschillen bewaarden om, over de dag, verspreid aan de konijnen te voeren ...Ze hadden al wel haar ... super net geboren waren ze niet ... Dus ik zeurde weer over muizen ... en meester Christoffer kwam met een kat in de zak ... die ik mocht lenen. Hij zette de kat in huis ... want ik was op bezoek bij de familie van de kookmevrouw Agnes ... alwaar ik trouwens vorstelijk onthaald ben ... met echte kip (arme kip) en heerlijke rijst met jus. Je eet dan als gast alleen ... een beetje ongemakkelijk voel ik me dan wel ... Gelukkig had ik een pannenkoekentaart gebakken en hadden we allemaal wat te kauwen ...
Ik hoorde de kat wel maar zag hem nergens ... het was donker en de kat was zwart ... Ik liet de hond buiten ... dus die blafte regelmatig ongelukkig ... Kortom het was ergggggggggg onrustig die nacht ... en de volgende morgen heb ik gevraagd om de kat maar weer in de zak mee terug te nemen. Ik hoop dat de lucht van de plas die hij deed in de voorraadkast afschrikwekkend genoeg is ...
Ach ja ... misschien leer ik ook nog wel leven met muizen ... Ik houd inmiddels al van regen ..., toch?
Gisteren was er weer erggggggg veel regen en zelfs kou. Dus ik hees een dekbed in een hoes, zette een extra kussen in mijn rug en las en las en las ... bijna net als thuis! Prachtig dik boek over Koning Arthur en zijn Ronde Tafel.
Ondertussen maakte de solar tussen de wolken door dat de laptop toch genoeg power heeft om nu te kunnen schrijven. De wolken die over het dal liggen maken een beeld alsof ik uitzicht heb op zee ... Ja met een beetje verbeelding droom je je een nog mooiere wereld!
Gisteren hadden de kinderen kennelijk zoveel genoeg te eten dat ze mij 'ontstemden' door er mee te kliederen ... een stoffer en blik vol bonen veegde de kookmamma van de vloer!
De onderwijzer hield daarna, op mijn verzoek, een leerzaam verhaal over respect voor eten en de kok ... en dat je eten dus niet mag verspillen ... Ach ja...
Daarna genoten Sep en de konijnen van die bonen ... dus echt verspild waren ze niet!
Ik verheug me enorm op de komst van mijn vrienden ... en schrijf elke dag wel een regeltje: past dit of dat nog in jullie bagage.
Dit en dat zijn dan: de engelse cursus op cd rom die mij thuis ligt en die de leraren zouden willen gebruiken, koppelstukken voor waterslang ... de langste lengte die hier in de buurt te koop is, is 5 m1 en de afstand tussen de kraan en de watertank (die ik na de regentijd wil vullen tbv bevloeiing) is wel 25 m1, hondenshampoo en shampoo voor mij ... want ook dat heb ik hier nog niet ontdekt!
Ik twijfel nog steeds tussen blijven tot eind mei of proberen mijn ticket om te zetten. Met mooie beschrijvingen over de lente bij jullie en de ooievaars wordt het er niet makkelijker op!
Een boel van de impulsen die ik hier kan geven ... zijn al weer gegeven ... Ik vergelijk het wel eens met een puck op een ijsbaan. Soms moet je hem weer even uit een hoek halen en een slinger geven ... en dan tolt ie weer een poosje.
De puck van mijn dagelijksheid heeft weer een goede slinger gekregen... Ik heb weer een boel om overna te denken opgedaan ... hoogten en diepten in mijn eigen hoofd en hart ervaren ... en ik realiseer me dat mijn nederlandse leventje er een is om 'doodgewoon gelukkig mee te zijn"...
Ik wens u allen een mooie dag!
Vanmorgen na schooltijd had ik een bespreking met het onderwijzersteam. Mijn internetaansluiting en directe contact met Herman had overleg over e.e.a. versneld ... en ik kreeg een boel veren!
Het ging over de begroting van dit jaar en de salarissen.
1 van de meesters keek een beetje moeilijk toen hij hoorde wat het salaris voor dit jaar zou zijn ... De rest was zeeeeer tevreden!
Opeens viel bij mij het dubbeltje en ik vroeg hem hoeveel kinderen hij heeft en van welke leeftijd ... Met 5 kinderen, waarvan nu 1 op de middelbare school kan ik me voorstellen dat hij vindt dat hij niet genoeg verdient! De andere meesters en kookmevrouw heben nog geen middelbare scholieren en met 4,3,2, en 1 ook navenant minder zorgen!
Nu heb ik bedacht de ondersteunende Stchting Protanz te vragen een studeerondersteunfondsje voor meesterskinderen te beginnen. In totaal hebben de 5 meesters 15 kinderen ... Na het in dienst gekomen zijn van de school zijn er geen kinderen meer bij geboren ... Al ons 'gedram' over maak niet meer kinderen dan je kunt laten studeren ... ook in vervolgonderwijs ... werpt kennelijk vruchten af!
Ik ga een boekje met portretten van mensen hier proberen te maken en misschien is dat wel verkoopbaar ... het geld dat ik daarmee zou verdienen stort ik in de studiepot! Mijn droom is dat minstens ieder kind dat naar onze 'kleuterschool' ook naar het middelbaar onderwijs kan ... als hij/zij dat wil en kan ... en dat geld, of gebrek aan geld geen reden is om talent onbenut te laten!
Dus als een soort kinderbijslag, secundaire arbeidsvoorwaarde ... op voorwaarde dat de meester werkzaam blijft ... en naar tevredenheid zijn/haar werk blijft doen!
We zien hier (te) vaak dat goede mensen wegtrekken omdat de overheid beter betaalt.
Met geld in de begroting van dit jaar om nog een extra oogst te gaan maken in het najaar en zelfs een hele grote (!) met mogelijk te verkopen overschot moet het mogelijk zijn om een deel van de extra verlangens 'zelf' te gaan verdienen!
En het gaat gewoon om een bed, kussens in de bank, een niet lekkend dak, geld om de dokter te bezoeken als dat nodig is. Mensen hier willen (nog) niet naar Ibiza of een flatscreen ...
Het is goed om te zien dat vandaag niet alle pap en niet alle soep op ging en iedereen zoveel had gegeten als ze op konden.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de heftige regen maakt dat de kinderen van ver weg een dagje overslaan. Dus niet mijn complete legertje was er... Maar vandaag gezellig allemaal binnen op de grond ... Er gaan veeeeeeeeeeel makke schapen in een hok.
IK heb het naar mijn zin!
Vandaag haalde ik mijn 2e handgemaakte creatie op. 5 jurken verder passen ze vast helemaal perfect! De 1e was wat wijd op de rug en schouders ... deze is wat hoogaansluitend onder mijn armen ...
Maar voor 2,50 aan stof en een euro maakloon ... vind ik dat ik niet mag zeuren! Het worden tzt vast fantastische theedoeken!
Dat ik toch helemaal naar Afrika moet reizen om van regen te leren houden ....
Ja, ja het komt met bakken uit de lucht ... ook overdag ... en als er regen is is er geen zon! Dus ook geen solar ... dus ook geen internet ... en geen laptop!
Maar i.t.t. in Nederland ben ik hier blij met de regen. Het is goed voor het land, voor de geplantte gewassen, voor de watertank en het duurt nog maar een week of 2.
De vochtigheid maakt dat van een pakje lucifers er maar 2 of 3 lucifers hun werk doen ... dan is het strijkvlak naar zijn grootje!
Dus ik heb op mijn verlanglijstje aan het komende bezoek maar een paar aanstekers gevraagd!
Ik heb weer helemaal mijn draai! Ga vroeg naar bed ... met kaarslicht en een dik boek en sta bij donker weer op en kook dan als een legerkok voor mijn legertje schoolkinderen.
Waar ik kom klinkt het nu: Habari mamma Soep! Als je je zelf populair wilt maken ... liefde gaat door de maag ... ook hier!
Vandaag baktje ik flensjes voor mezelf. Mijn oven doet het (nog) niet en elke maaltijd rijst ... zo ver ben ik nog niet...
Zolang ik maar aan de gang blijf ...de solar het genoeg doet ... mijn internetverbinding werkt ... en mijn vorraad sigaretten tijdig wordt aangevuld ... én de muizen weg blijven ... houd ik mezelf wel weer tevreden ... bij vlagen zelfs heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel hard zingend!
Ik hoor uit Nederland dat bij jullie de lente ook begint!
Geniet ervan!
Hier springen opeens allerlei witte bloemetjes overal vandaag.
Naast elkaar bloeien er een soort dahlia's en asperages ... volgens mij horen die elk bij een ander jaargetijde ...
De maan werkt hier de andere kant op... Bij halve maan is de linkerkant zichtbaar. Gisteren was ie vol of bijna vol ... en het was erggggggggggggggg licht de hle nacht in mijn slaapkamertje!
Morgen gaan we met de kinderen op de gisteren geploegde akker mais zaaien. Met nog een paar weken regen te gaan moet dat net lukken ... en met water uit de watertank hier leren ze ... dat je kunt planten wanneer je wilt ... zolang je zorgt voor water.
Gisteren begon ik aan een Afrikaanse douche. Waterslangen gevuld, hangend in de zon ... helaas was er te weinig zon om het al te laten lukken.
Houd goede moed ... een rotsvast vertrouwen ... als het nog niet goed is ... is het nog niet het eind ...
Liefs,
Noelle
Paulo ... de man die op het erf en de hond past benoemt gebeurtenissen als volgt:
Ja... dat was in het jaar dat Baba en mama Ineke hier voor het eerst waren ... en toen had je het jaar dat mama Ineke overleed ... en daarna het jaar dat de school open ging en jij hier voor het eerst was en ja daarna, dat was het jaar dat mama Nelleke hier was ... en dit is het jaar dat mama Eten er weer is...
Niet alleen Sep wordt daar blij van. Paulo ook!
Gisteren bood ik een bezoeker de keuze tussen koffie en soep: zijn antwoord was:
Ik ben bij Mamma Soep ... dus wat dacht je ... Zo ook de meesters ...
En dat terwijl koffie hier duur is en écht een tractatie.
Van de week las ik een spreuk:
Voor de verlichting is het leven houthakken en waterdragen
Na de verlichting is het leven houthakken en waterdragen.
Ik claim niet verlicht te zijn ... maar hard op weg een goede waterdrager te worden!
Vandaag was er een grote maandelijkse markt in Kipande ... Allemachtig wat een boel mensen en wat een boel kramen. Veel 2e hands kleren, veel daarvan worden op een soort veiling (bij afslag!) verkocht.En ik ben dan bekijks ... als enige blanke!... maar iedereen is uiterst vriendelijk en stelt mijn stuntelige Swahili zeeeeeeeeeeeer op prijs!
Ik kocht de wereld aan bonen ... allerlei soorten ... een nachtje weken en dan in de soep. IK ben weer helemaal blij! De kinderen krijgen nu om en om soep en maispap. En ze vinden het allemaal prima ... zolang Sep maar aan de riem zit ... want van hem zijn ze wel van onder de indruk.
Gisteren was ik met Sep buiten het erf aan de wandel toen er een kudde koeien terug kwam naar huis, begeleidt door 1 man en 6 honden.
Zolang Sep aan deze kant van de brug is is HIJ heer en Meester ... maar gisteren beleefde hij een angstig moment ... opeens 'omsingeld' door de 6 die hij normaal gesproken denkt weg te blaffen.
Het kostte hem een uur om zijn geknakte EGO op te poetsen. Gelukkig wisten de honden van de volgende kudde van nix ... en blafte hij ze weer vrolijk weg!
Het gaat weer GOED met mama Soep ... Ik ZING weer!, zeg ik met mijn grote mond!
Vandaag heb ik met de meesters de begroting voor dit schooljaar aangepast aan de prijsstijgingen. Dramatisch is de prijsverhoging van het koken op gas. Ze staan open voor het willen gebruiken van solar energie, dus ik kan mijn hart op gaan halen.
Elke zoveel tijd verandert het monopoly van een gasleverancier van gas in flessen. Dan moet je weer opnieuw statiegeld betalen en opnieuw een nieuwe aansluiting kopen ... want stel je voor dat het eenvoudig zou zijn. Dat betekent een extra investering van 100.000 Tsh.
Ook de suiker is wel 30% in prijs verhoogd (bestanddeel van de maispap, de brandstof 75% (sigaretten ... maar dat is mijn priveprobleem 100%)
Schriften zijn goedkoper geworden ... dat dan weer wel ... en die gebruiken ze in grote aantallen!
Paperclips, krijtjes, iedere puntenslijper wordt apart benoemd en begroot.
De foto van de President en de minister President die volgens Herman ook in het gebouw zouden moeten hangen ... zijn NIET leverbaar. Ofwel omdat ze overal hangen ... of nergens. Ik weet het niet!
Voor het vorig jaar had men 5 rollen wc papier opgeschreven ... Of dat misschien 25 zou kunnen worden ... De kinderen gebruiken water!
Vorig jaar zijn alle kinderen 1 maal gecheckt op malaria in het bloed. Er bleken 25 besmettingen te zijn ... op 75 kinderen. Die zijn toen allemaal behandeld. We stellen voor om de controle 2 keer per jaar te vragen. Bij het wisselen van de seizoenen ... als er de meeste zieken zijn.
De traditie om te leren tandenpoetsen wordt weer in ere hersteld. Pytsje meldde dat ze over 2 weken weer de wereld aan tandenborstels meeneemt, geschonken door haar Friese tandarts ...
We hebben begroot om een hele grote akker te gaan verbouwen ... eventueel surplus zou dan verkocht kunnen worden! De ouders zijn nog steeds bereid om te helpen met zaaien en onderhoud, maar het ploegen wordt gedaan door betaalde ossen ... of de tractor. (die overigens vaak in onderhoud is ... misschien dat mijn bezoekende vriend Ruurd, die een bedrijf heeft in het onderhouden en verkopen van landbouwmachines, wel een helpende hand wil toesteken!)
2e deel .... omdat er soms een stuk in cyberspace verdwijnt ...
Er is een regel dat er niet meer dan 25 kinderen per groep komen. En men houdt zich daar prima aan! De kinderen die wegens plaatsgebrek niet zouden kunnen komen hebben een plek in een middaggroep! In het eerste jaar ging het wel om 25 kinderen. Nu nog 6.
Er komen zelfs 2 kinderen dagelijks van ver weg ... uit de bush. Ze zijn Massai, van de stam van de koeienhoeders ... en zij moeten Swahili leren ... Dus een extra klus er bij voor de leraren.
Liefdevol, doch consequent leren de kinderen met elkaar en de spullen omgaan... Gooi je je papbeker een beetje grof in de afwasteil ... dan doet de meester het even voor ... en dan het kind weer ... Als de rij om je bekertje eten te krijgen links om gaat ... ja, dan ga jij niet rechtsom...
Maar het gaat allemaal wel gemoedelijk ... voor zover ik het kan zien.
Nadat ik mijn dip hier een beetje bekend heb gemaakt ... doet iedereen ontroerend nog meer zijn/haar best om me op mijn gemak te stellen ...
En via mijn blog krijg ik ook allerlei liefs en ondersteunend ...
Van de week schreef iemand me : ach als je je hart op je tong draagt ... dan mag je best een grote mond hebben ...
En trouwe lezers weten dat ik mijn hart op mijn tong draag...
Dat betekent ook dat er soms een verkeerd beeld komt ... Ik heb natuurlijk niet alleen maar lopen janken ... en naar huis willen kruipen... Dat was maar af en toe ... en ik denk dat het gebrek aan nicotine daarvan de allergrootste veroorzaker was...
Ik ben diep onder de indruk van hoe de kleuterschool draait! Het gebouw ziet er uit alsof het gisteren is opgeleverd ... nou niet helemaal ... zoals in alle gebouwen geven de zandcementvloeren hier en daar tekenen van slijtage.
weten wat je wilt en waarom ... ben voorzichtig waar je om vraagt ... je zou het kunnen krijgen!
Jaren heb ik gezegd: later met mijn AOW ga ik terug naar Kilangala, voor mij paradijs aarde...
Onlangs maakte iemand het mogelijk om het daar weer eens te gaan ervaren ... en misschien wel mogelijkheden ontwikkelen om daar NU al een inkomen te verdienen.
Ik zag mezelf als met een kapperswinkel, een soepwinkel, kleinschalig toerismereisleidster...
En NU ben ik hier ... en ik realiseer me: Het is hier fantastisch ... ik wil hier zijn ... ook vaker ... maar als weer weggaande gast!
En vanaf het moment dat ik dat aan mezelf beken ... heb ik het weer naar mijn zin!
De vorige keren dat ik hier was, was ik samen met mijn (toenmalige) lief. Een fantastisch mens ... we beleefden een mooie liefde samen.
Dankzij het feit dat wij samen waren en ik iemand had om voor te zorgen, te koken en mijn ideeen en bed mee te delen ... was ik zeeeeeeeeeeeeeeeeer gelukkig!
Nu zijn de hond, de konijnen en de mensen blij dat Mama Eten weer op het erf is... Maar ik ben vaker eenzaam dan me lief is. Thuis ben ik alleenzaam, zelden eenzaam! Thuis heb ik mijn kind, mijn trouwe vrienden, mijn werk, mijn televisie en de mogelijkheid een patatje en sigaretten te laten bezorgen!
Dus ik kom weer terug en reis wel weer eens hier heen ... als gast!
En als ik droom over gelukkig worden... dan hoort daar toch een partner bij ... voor de komende 20 jaar! Misschien doet het leven mij nog eens dat plezier ... Tot die tijd zal ik gelukkigzijn met tevredenzijn!
Wat heerlijk dat in Holland mijn huis en mijn werk nog op mij wachten!
Maar vandaag kookte ik weer de wereld aan rijst ... en gingen 70 kindertjes goed gevoed huppelend het erf weer af. En vandaag schijnt de zon ... niets nieuws hier! Maar voor mij nog steeds een feest!
Vannacht om 3 uur was ik klaar wakker wakker. Ja wat wil je als je om 20.00 uur met de kipopen op stok gegaan bent......
Dus ik vulde 100 bekertjes met rijst. spagetthischepjes en meelkriebeltjes.
Om half 5 ging ik terug naar bed en sliep nog 2 uurtjes.
Vanmorgen om 9 uur war Oscar de onderwijzer er ... met een kookhulpmamma!
Wat zijn deze kinderen keurig opgevoed ... gedisciplineerd.
Ik had er 70 op het erf en alsof ze Engelsen, wachtend op de bus waren kwamen ze een voor een voor hun bekertje soep. De mamma schepte het soepvocht erbij en daarna was het smikkelen en smullen geblazen.
Het heerlijke van soep is dat je met gekookt water en een extra zakje er nog zomaar een pan bij hebt..... Dus... as always ... hield ik over ... voor als Jezus onverwacht langs komt!
De meeste kinderen kwamen terug voor een 2e kopje. Slechts van 1tje zag ik dat hij een restje in de bosjes kiepte. Daar is Sep dan weer blij mee!
De kinderen leefden zich 'keurig' uit op het grasveld, keken bij het konijnenhok ... waar niemand thuis was.. maar de konijnen hadden zich wel laten zien!
Daarna iedereen bij de kraan weer netjes handen wassen ... en de bekertjes én de dekseltjes keurig in het gelid op tafel.
De helpmamma ging gelijk aan de afwas ... Of haar Afrikaans, dus bukkend naar de emmer ipv gebruikmakend van het aanrechtje ... Maar dat leert ook snel!
De kinderen gingen ieder met een professioneel afgeknipte tak van de Afrikaantjes heg het erf af.
Morgen komen ze terug. Op de school is het gas op en ik kan het NIET goed vinden dat er op hout gekookt wordt. Morgen krijgen ze weer gewoon maispap met suiker ... Les 2 in soep eten is dan weer overmorgen.
Op het erf is niet te zien dat er een kindereninvasie is geweest!
Ik heb genoten.....
Het is gelukt! Mijn laptop draait De nieuwe Wereld ... Ik zie mijn gezicht in het laptopscherm... een dikke glimlach ... een bruin koppie... haren kort ... want de tondeuzes gebruik ik voor mezelf en voor de hond ...
Gisteren kocht ik water voor de accu van de solar ... ik informeerde bij de de computerwinkel waarom mijn duurbetaalde stikkie niet werkte ... (er blijkt een menuutje te zijn met optie vernieuwen ... en voila!), vandaag de laptop aan de stroom, nog steeds ..., de inverter zo geplaatst dat ik buiten op de veranda kan schrijven ...
De keuken geurt naar trekkende soep ... verse uien, paprika's,wortelen en tomaten ... Morgen dag 1 van: kleuterschoolkinderen leren soep eten van Mama Soep! Ze komen hier op het erf stekjes knippen voor de haag! En honger maakt rauwe bonen zoet ... dus Mama soep vast ook!
Vandaag was ik voor de 2e keer in de kerk. Hij was afgeladen vol ... Zouden er nog meer zaden verwacht worden? De dominee ging maar door en door en door en ik heb voortijdig, na 2 uur, het gebouw verlaten. Ik versta nog geen procent van wat er gezegd wordt.... en dat is vermoeiend! Het mooiste vind ik de koren. Er zijn er nu 4. Ook een kinderkoor ... met drums. 2 jongerenkoren met de electrische gitaren ... die het samen met het keyboard nog steeds doen!
Veel kinderen leven hier op grote voet ... lopen op te grote schoenen... Maar wél op schoenen. De kleuterschool zit voorlopig ook niet zonder werk, want in elke leeftijdsgroep zie je de kinderen. Hele kleine baby's, met wollen mutsjes op ... En de mussen vallen gebraden van het dak!
De mannen zitten rechts in de kerk ... op banken met een leuning ... de vrouwen links ... op banken zonder ... Verschil moet er zijn ... hier nog wel. Ik had een kinderstoeltje, met leuning .. maar met net te weinig plek voor mijn (minder wordende) billen!
Daarna had ik een zeer geanimeerd gesprek met Mozes, de manager van de missie. Op zondag gaat zijn telefoon minder en hij ging er gezellig voor zitten. Het is een aardig, goed mens. Met een scherp oor en een scherp oog! Ik heb diep respect voor hoe hij hier de toko aan de gang houdt.
Daarna weer terug naar het erf. Zo blij als de hond is niemand ... als je na een paar uur thuis komt! Zo ook deze keer weer. De konijnen rekenen ook al op eten dat uit de lucht komt vallen, als ze mijn voetstap horen... En zo ben ik niet alleen! Iemand om mijn rug te masseren zou lekker zijn ... en een warm bad ook! Maar ja, een mens kan niet alles hebben, zeggen ze dan ... Waarom eigenlijk niet, vraag ik me vaak genoeg af!
Ik word blij en dankbaar van alle lieve briefjes en smsjes ... Dank, dank, dank!
In afwachting van een maaltijd, in een goed restaurant ... met een biertje en 4 mannen ... kan ik even zelf schrijven. De investering van mobiel internet werkt HIER ... kijken of het nin the middle of no where, boven op de berg, ook wil lukken ....
2 onderwijzers van de kleuterschool, mijn middelbare schoolkind ... en de chauffeur van de auto die ik vandaag 'huurde" .
Ik zei tegfen de jongens: we gaan gezellig eten .. denkend aan een simpel restaurant waar we vaak naar toe gingen ... en we gingen naar het 'sjieke' restaurant ... Nou kost een maaltijd 2 euro ... maar ik betaal voor iedereen ... EN ik bezondig me aan een biertje ... en dat kost net zoveel als de maaltijd!
De centen hollen mijn zak uit ... dus iedereen die denkt: ik help een handje ... weet dat elke gift meeeeeeeeeeeeeeeer dan welkom is.
14.99.79.312 rabobank, tnv. Riel Wolvega!
Het komt omdat om een of andere reden het geld van de stichting die de kleuterschool ondersteunt al een paar maanden niet is aangekomen ... Dus ik schiet voor ... maar toch! Op een beperkt reisbudget ...
Dus: het zaaien van de akker is gedaan op crediet ... dat is MIJN eer te na ... dus dat is inmiddels betaald. Er was geen geld voor suiker ... een ingredient voor de pap van de kinderen ... die hebben al 2 maanden NIET hun dagelijkse pap ... en dan neemt het schoolbezoek af ... Vandaag kopen we suiker ...De afgelopen week aten ze bananen ... Maar ook die moesten worden betaald. De bananenbomen van de schoolakker zijn opgegeten door de geiten.........
Maandag komen de kinderen naar mijn/ons erf ... Ik geef ze lekker soep... en ze knippen van de Afrikaantjes haag stekjes ... Iemand is al een plantgeul aan het graven ... natuurlijk ook voor geld en goede woorden ...
Maar zo maken we tzt een voor geiten ondoordringbare haag ... en kan de kleuterschool schooltuin veilig ontwikkelen.
Mijn eten komt ... Ik sluit af .... Vandaag met weer meer plezier en goede zin ... dan van de week!
met alleen briefjes van 10.000 is het lastig boodschappen doen op de plaatselijke markt.
dus ik kocht in het winkeltje 6 flesjes fris en een liter olie,waspoeder en kreeg toen genoeg wisselgeld om de wereld aan tomaten ,piepers en rijst te kopen.
lieve mensen ik mary houd voor noel haar blog bij ,dus ik typ wat zij mij door sms't
want zij heeft nog geen internet.
vandaag voelt zij zich erg eenzaam daar in het verre afrika,het duurt nooit lang maar zullen wij haar allen een lief klein berichtje sturen,als verrassing
het zijn zaden die in 3 maanden kolven dragen en als het goed is 2 per aar.
ik geef ze met 3 verzoeken ,plant ze vandaag ,geef ze water ,en geef 1 kolf van de 2 weg!
vorige keer telde ik steeds de zelfde hoeveelheid en gaf iedereen evenveel.
deze keer deed ik het afrikaanse.
een kop vol per pakje .
het koste me 4 uur om ze te maken.
ik heb nog 5 zakken,20.000 kolven te gaan.
een deel is voor de schoolakkers.
op het eigen erf huppelen de konijnen vrij rond,
ze springen in en uit het hok en op elkaar..
wie weet is dit een betere manier om ze te laten voortplanten.
want na 3 jaar zijn we slechts 1 konijnenpeuter verder.
paulo maakte zaadbedden voor de wortelen,sla en komkommers,dekte ze af met stro voor de 1ste kiem.
de lucht is vol beweging vlinders ,vogels,hommels en vliegen .
ze maken om beurten geluid,het is nooit stil.
bij de opening van de school deelden we ook zaden uit .
tot mijn verbazing lag er geen stukje folie of zaad op de grond,ben benieuwd hoe dat nu gaat
op het erf plante juma toen de tuinman ,inmiddles gediplomeerd schoolhoofd afrikaantjes.
inmiddels zijn dat prachtige hoge hagen.
geschikt als bescherming van de moestuinen tegen de geiten.
in de auto zat van de week een middelbare scholier.
hem was alleen gezegt dat hij naar zijn familie moest.
daar zou hij het nieuws krijgen dat zijn vader was overleden.
ik zag hem weglopen en dacht; in de komende uren gaat jouw leven op zijn kop.
nu weet je nog van niets .
pole pole zeggen ze hier.
ik zit en zie tientallen mensen water komen halen.
emmers op hun hoofd,als manaquines rechtop op de onvlakke weggetjes.
ook de kinderen dragen een deel..
een soort mimosaboomen kleuren het landschap geel,naast alle kleuren groen,
er kraaien hanen,de kerkklok wordt ieder kwartier geluid.
een van de koren heeft vast ingezongen..
het is bewolkt en na een uur regen.
de jonge man die het erf komt opgelopen blijkt Baraka te zijn.
inmiddels gegroeid tot een puber met puistjes en donzig baardhaartjes.
hij is zonder te blijven zitten ,zonder lamp om zijn huiswerk te maken,inmiddels in het laatste jaar van de middelbare school en droomt van een vervolg opleiding tot leraar engels of wiskunde.
ondanks dat zijn schoolgeld in januari niet betaald was,mocht hij toch blijven ,want zijn mama uit europa komt immers.
hij huppelt het erf af met schoolgeld,een van mijn solar lampjes en een zak maiszaad.
zaterdag gaan we shoppen voor een uniformbroek ,school en voetbalschoenen.
van 12.000 zaden weet ik nu dat ze goed terecht komen.
morgen want nu is het zondag, rustdag.
inmiddels weet ik dat men hier niet graag slecht nieuws brent.
dus nam ik aan dat baraka gestopt was met school .
ik ben blij dat dat niet het geval is en ik ben trots op hem.
