Boven en op alle deuren van het departement waar we gisteren op bezoek waren hing een sticker met deze tekst (natuurlijk in het Engels!).
Zoiets als bij ons de zinloosgeweldvrijezone ...?
We, Mozes en 2 afgevaardigden van de lagere school en het district van Kipande Herman en ik, gingen op audientie.
Er werd gepraat, heen en weer gelopen, geschoven in papieren, gebeld ... en Ik had het gevoel ... DIT wordt helemaal niets ...
Totdat ... we allemaal mee genomen werden naar een groot kantoor ... met de hoogste baas ... (nog net niet onze lieve heer!) ... en toen was het zo gepiept. Het bleek dat in de afgelopen maanden het papierwerk zeer goed in orde was gemaakt ... er waren opzichters geweest om de gebouwen te bekijken ... Mozes was meerdere malen heen en weer gereisd ... het dorp Kipande heeft dringend behoefte aan uitbreiding van schoolcapaciteit ... En we troffen iemand die beslissingsbevoegd en beslissingsbekwaam was ...!
Dus: per 1 januari 2012 start de Ineke Albeda Lagere school in Kilangala met een eerste lagere school klas ... met een door de Tanzaniaanse overheid betaalde onderwijskracht. Elke jaar komen er een klas en een onderwijzer bij. Totdat er 7 klassen zijn ... en 7 huizen voor de onderwijzers.
Vanuit en in Nederland fondsen werven voor het bouwen van gebouwen is te doen ... eindeloos lang de exploitatie van een school financieren niet ... Daarom is het zo belangrijk dat de overheid zich daarvoor nu garant heeft gesteld ...!
Wie nog een goed doel zoekt voor liggende gelden ... ProTanz bouwt voorlopig nog huizen en lokalen en is ergggggggggg geholpen met alle steun! Uw gift is aftrekbaar van de belasting!
Vandaag komen de mensen van de vakschool op bezoek. Binnenkort gaat de eerste schop de grond in om het eerste huis voor een onderwijzer te bouwen.
Op de weg terug stopten we om een hapje te eten. Een zondvloed barstte boven onze hoofden los ... Regen met hagelstenen ... In no time kolkende beekjes langs de weg ... We gaan de regentijd tegemoet ... In Kilangala was het nog droog!
Elke dag een draadje ... HIER schijnt al weer de zon! Ik wens u een gezegende dag!
Vandaag is de eerste dag dat IK 'nergens' naar toe hoef ... en dat ik ook van mezelf niet echt iets moet. Dat is even wennen.
Het gevoel " I am cheating the country ... !"
Het is prachtig weer, wat wolkjes, wat wind, flarden geluid ... flarden geur. Zoemende hommels.
Ik lees het boek van Dr Swaab over onze hersenen en kan daar wat depressief van worden ... een klompje cellen maakt kennelijk uit wat ik waar wanneer voel ... En soms is zo'n klompje zelfs in de baarmoeder van mijn moeder al aan- of uitgezet ...
Als ik me daarvan los maak is het een boeiend en leerzaam boek ... dus ik lees rustig door!
Nergens ben ik zo met 'wat eten we vandaag' bezig als hier ... Maar nergens voed ik ook zoveel monden per dag als hier ...
Gisteren kocht ik me weer rijk aan bonen op de markt in Sumbawanga. Ik verdeelde de klandizie over 7 stalletjes ... Gedeelde vreugde!
Vandaag is Paulo in de weer met maiszaden die ik meebracht. Hij ploegde gisteren een grote akker met de ossen! Ik hoorde vandaag dat een groot deel van ons zaaisel van het voorjaar opgegeten is door de koeien! Gruwel! De hagen bij de school hebben het ook niet gered ... ook hier zijn de koeien en de geiten schuldig!
Ik weiger te geloven dat prikkeldraad de enige oplossing zou zijn ... Temeer daar het prikkeldraad dat wél om dit erf stond ... inmiddels grotendeels spoorloos is verdwenen ...!
Lang niet alles wat je in gang zet gaat verder zoals je graag had gezien ...
Toch staat de kleuterschool er nog steeds prachtig bij ... eten de kinderen dagelijks pap ... hebben er mensen een betaalde baan als onderwijzer ... en morgen is er (weer) een bespreking over al dan niet een complete lagere school hier in Kilangala. Meer dan morele steun wordt er niet van mij verwacht ... Ik sta er bij en kijk er naar ... Trots ... betrokken ... soms een beetje duwend ... Het is, stiekum, zelfs een lekker gevoel dat het niet MIJN kar is om te trekken ...
Het oude is goed ... tot het nieuwe beter blijkt te zijn ...
Gisteren gaf ik Mozes een geschenk uit de hemel ... Een gift die ik hem namens mijn trouwste fan mocht overhandigen! In 1 klap kan hij zijn eigen akker 'laten' ploegen, misschien wel door een trekker op diesel(!), maar in ieder geval door ossen ... het land kan worden bemest en misschien zelfs wel 2 maal gezaaid in de komende regentijd! Ook hij weet dat somszelfs gebeden die je NIET bidt ... worden verhoord.
Gisteren zei ik in mijn praatje in de kerk: ik heb dit land nog nooit zo droog en weinig groen gezien. Ik bid om regen ... er werd gelachen ... alles heeft hier zijn tijd ... ook de komst van de regen ... half november ... Maar 's middags pakten de wolken zich samen, het begon te waaien, in de verte rommelde donder ... en we voelen 3 spatten!
Wij gaan morgen zorgen dat de schoolakker vast geploegd wordt. Misschien wel met de trekker, anders met de ossen ... Dan kunnen de ouders tijdens onze aanwezigheid helpen met zaaien. Dan is het weer net als toen ... want het oude is goed ... We werken samen, eten samen soep en iedereen die helpt krijgt goed zaaigoed uit 'anonieme' bron!
Vandaag gaan we naar Sumbawanga, de voorraden aanvullen. Als het goed is horen we wanneer Herman een bespreking met het districtshoofd kan hebben om over de toekomst van de lagere school definitieve afspraken te maken.
Kinderen van een aantal missiemedewerkers zitten in Sumbawanga op de langere school ... omdat de school hier vlakbij overvol is en slechte kwaliteit biedt ...
Ik moet afsluiten. De mama met de grootste koopmansgeest is net op het erf ... Met voldoende bananen voor alle kinderen van de school. ZIJ is zeker blij dat HAAR pinautomaat er weer is ...
Nog niet eerder was ik hier in dit seizoen. Sinds mijn vertrek in mei heeft het nog 1 keertje geregend, eind september ... Dus het meeste land is gelig en dor. En toch is OOK dat ontzettend mooi!
In de bergen hier naar toe kon ik nu door de bomen de heuvels zien ... Grote Baobabbomen ofwel Johannesbroodbomen, die met die luchtwortels ... maar honderden ... In andere seizoenen vielen ze me veel minder op. Dan is alles groener ... veel groener ... In eerste instantie vond ik het troostelozer ... totdat ik op de bijzondere vormen van de Baobab gewezen was ... Kijken en zien ...!
Aan de weg wordt nog steeds hard gewerkt ... Dat kun je voornamelijk zien ... De weg waarop we reden is nog steeds de 'oude' hobbel de bobbel weg ... Deze keer in de stoffige versie ... Als het even wil hebben we op de terugweg de modder ..., met dank aan de regen ... als die komt ... en daar gaat iedereen van uit!
Hele lange stukken lijken klaar om geasfalteerd te worden en er zijn ook al delen voorzien van asfalt ... In 2013 zou eea klaar moeten zijn ... Ik ben benieuwd!
Voor nu sluit ik af; we worden verwacht bij de diploma-uitreiking van de VTC, de vakschool.
Ik wens u een dag met een (glim)lach en stuur wat Afrikaanse zon!
Het is zaterdag 22 oktober en we zijn veilig en vrolijk inmiddels in Kilangala Africa!
Wij zijn Herman die hier een heleboel boel moet doen namens de Stichting Protanz, Anke wier gebeden ons hier hebben gebracht en ik!
Gelukkig zijn is tevreden zijn met dat wat is ... en daar hebben we ons de laatste dagen aan gehouden. We zijn gezond, zonder oponthoud, veilig en vrolijk al die kilometers gevlogen, getreind en gebust ... Ja, dan ben je moe en stoffig en een beetje verreisd ... Maar dan is er ook een welkom als een warm bad: Het huis gepoetst, de mensen blij, warm eten klaar, warm water gekookt ... de solar van Mozes al weer op het dak ... En de hond uitbundig blij ... als of je 5 minuten bent weggeweest.
En nu voelt het als of we 5 minuten zijn weggeweest!
Gisteren dacht dan: "dan gaat de laptop maar niet mee ..." want ik zit aan de tax van mijn gewicht. Nu denk ik: "ik laat wat andere dingen hier ... dus ben weer aan het ompakken".
Want veel is er in Tanzania gewoon te koop ... meestal voor relatief minder geld dan hier ... behalve een laptop! Dus ik reorganiseer en houd mijn lijntje met u allen open! Misschien wat minder dagelijks ... Ik doe mijn best!
Om 7 uur bel ik de fietstaximeneer ... of ie écht wakker is en komt ... Dan staat hij als het goed is om 8.15 voor de deur. De trein brengt me naar Wolvega. Daar drink ik koffie met mijn vriendin voorafgaand aan de tandarts. Daar word ik opgehaald .... en dan gaan we met de trein naar Schiphol. Over 24 uur ben ik als het goed is in de hotelkamer in Daresalaam ... Als ik het snel zeg ... is het helemaal niet vermoeiend ...!
Als u niets te doen heeft en vanuit een andere invalshoek over Kilangala wilt lezen ... google eens op ProTanz.
Ik wens u een goede week: Adem ... zing ... bid ... huil ... werk ... geef ... vergeef!
Vanmiddag ga ik serieus pakken. Er moet/mag een heleboel mee. Cadeau's, speelgoed, educatieve cd's en dvd's ... eetingredienten ...
Gelukkig heb ik een goede weegschaal te leen. De vorige keer had ik de kleine lettertjes niet goed gelezen ... Ik dacht voor 50 euro een 2e koffer mee te mogen nemen ... Maar dat was alleen voor reizen naar Amerika. Toen begon de tocht met het uitzoeken en achterlaten van 20 kilo, met liefde verzamelde en gepakte spullen ...Het alternatief was 20 euro per kilo bij betalen geweest ... DAT gaat me deze keer NIET gebeuren ...!
Ik moet onverwacht via Wolvega reizen ... mijn vorige week gerepareerde kies is weer afgebroken! Ik kan om 10 uur nog bij de tandarts terecht. Super is dat! Dus we gaan met elkaar vanuit Wolvega! Op zich wel zo gezellig ...
reizen in Nederland ... is een fluitje van een cent ... Asfalt ... bussen ... treinen ... taxi's ... en iedereen verstaat wat ik zeg ...
Vorige week ontmoette ik in de sauna 2 jonge mensen die ook in Zwolle bleken te wonen. Bij me om de hoek ...!
Zij vertelden mij op de 'spirituele' winkel Ana Sofia. "Toevallig" liep ik daar vandaag langs ... en sneupte een uurtje rond. Wat zijn er vele wegen om met bewustzijn, verlichting, lot bezig te zijn! Wat is er veel te lezen, te spelen, te kopen ... Op de eerste verdieping van de winkel waren 2 jonge mensen, Els en Bart, te gast met een tafel vol lekkers ... ik proefde rauwe chocola en een smoothie met effectief water ... En weet je wat ... het was ergggggggggggggggggggg lekker!
Van rauw eten heb ik ooit een klok horen luiden ... maar no way dat ik weet waar de klepel hangt. En van water weet ik dat je het kunt mineraliseren ... maar ook dat is een klok zonder klepel verhaal! Na vandaag wil ik er best wat meer over gaan weten, dus ik zal eens googelen!
Ze vertelden ook dat ze maandelijks een vegetarisch diner koken in huiskamer restaurant De Verwondering. In Enkhuizen ... Niet bij mij om de hoek, anders ging ik er zeker een keer eten. Ik beloofde hun mailadres in mijn blog op te nemen. Op brieven.bus@quicknet.nl schrijf je je in voor de maillijst en word je op de hoogte gehouden. Ze verzorgen ook catering of etentjes bij u thuis of op locatie.
In de winkel liet ik me verleiden door een boek over een 3e weg van ondernemen: Niet profit of non-profit maar meaningful profit in de praktijk: IK BEN niet alleen op de wereld, geschreven door Wassili & Ben.
Ik kocht het voor mijn dochter, die af en toe kan fantaseren over 'iets voor zichzelf willen beginnen ..., maar wat dan...' en ik kreeg tot mijn verrassing voor de prijs van één, twee boeken: een om zelf te lezen en een om door te geven ... Als we allebei, ieder voor zich, de komende weken dit boek lezen ... komen we misschien, als ik terug ben, wel samen op een idee voor een meaningful profit business ...!
De dochter van vrienden heeft heel hard gebeden ... Dat ZIJ deze herfst naar de Kilangala Missie in Tanzania zou kunnen gaan ... Haar familie was daar bij mij op bezoek in het voorjaar. Door hun verhalen en foto's wilde zij heel graag eens die kant op. In haar leven past het op dit moment heel goed!
Alles wees er een tijd op dat de reis waar ze zich op had verheugd niet door zou gaan. Het reisgezelschap waar ze mee mee zou reizen viel uiteen ... alleen op die reis ziet zij zichzelf (nog) niet doen.
Mijn oudlief MOET, wil, zal zijn schoolproject in Kilangala verder afmaken ... deze winter ... Alleen op die reis is, zelfs voor hem, ook niet alles ...
Zij kennen elkaar niet ... en legden de link dus niet ...
Ik ben even zonder baan ... en kan wel 6 weken weg ... en ik legde de link wel ....
Hoe het balletje precies rolde kan ik niet goed reconstrueren. Ik was niet écht bezig met op reis gaan, eigenlijk écht niet bezig met op reis te gaan. Ik ben aan het wennen en wonen in Zwolle, werkzoekend ... en toch ga ik mee ... Volgende week ... Zo maar ... een geschenk uit de hemel ...? Zo voelt het wel. Ik ben weer 6 weken Mama Soep, Mama Eten, Mama Sep.
Als er nog iemand behoefte heeft aan een lief huisje in Zwolle voor 6 weken ... laat maar weten!
IK zing ...! Pas op met waar U voor bidt ... IK wil niet naar IJsland!
Als ik niet rook dan snoep ik ... Ik rook niet meer ... al ruim 2 maanden ... inmiddels zijn er van 2 kiezen hoekjes af ... Vandaag doe ik daarom een dagje Wolvega ... want daar woont de tandarts! Mijn Wolvegaaster vriendinnen vinden het gezellig als ik op de koffie kom. Het is heerlijk om voor mijn gevoel 'uit de wachtstand' te zijn. Ik weet dat het allemaal alleen maar het idee is ... maar toch!
Er is een verhaaltje van een verlichte monnik die erg loopt te huilen, omdat zijn zoon dood is. Zijn leerling merkt op: "U leert ons toch dat alles illusie is ... waarom huilt u dan zo van verdriet?"... De man antwoordt: "Alles is illusie, dat is waar ... maar ja ... MIJN ZOON, mijn zoon is een SUPERillusie ...".
Ik koester de illusie van vrijheid ... en vind het een superillusie!
Voor vandaag: tel uw zegeningen! En als je niet tevreden bent ... bedenk of je iemand anders blij kunt maken!
Van de week kon ik op het nippertje een trein halen ... door te hollen ... Ik KON hollen, zonder pijn in mijn zij, zonder buiten adem te raken ... Een hoge trap op en de volgende weer af ... Dankzij het feit dat ik al een poosje niet meer rook! Wat is een mensenlichaam toch vergevingsgezind ...40 jaar roken ... en wie weet loop ik volgend jaar wel een marathon!
Onderstaand is een link van een pps met lieve plaatjes en aardige teksten ... Ik kreeg hem in de mil en deel hem graag!
In het boek Eeuwige Jeugd, droom of werkelijkheid van Paul Musarella, staat een test waarmee je je biologische leeftijd en ook potentiële levensduur kunt uitrekenen.
Uitgangspunt is dat vrouwen gemiddeld 81 worden. Ik ben nu 57, dus zou nog 24 jaar te gaan hebben.
Ik word, op dit moment, volgens die test 96 ... want mijn lijf denkt dat ik 42 ben ... DAAR ben ik, voor dit moment wel erg tevreden mee. Als je bereid bent het werk te doen ... dan werkt je lijf mee als je 'geluk' hebt. Tenzij ik onder de olifant kom .. of de tram ... of mijn hart alsnog in honderd stukken breekt, omdat de lijm loslaat ... word ik misschien wel stokoud!
Je krijgt punten er bij voor vrouw zijn ... punten er af voor single zijn ... punten er bij voor niet roken ... punten er bij voor vitamine gebruik, op gewicht zijn, leeftijd van je ouders en grootouders tellen mee, het soort huis dat je hebt en het soort zorgen dat je je maakt .....wat en hoe je beweegt en wat je beweegt.
Van 4 anti-aging goeroe's stonden er adviezen ... en veel daarvan volg ik al jaren. Ik eet 3000 mg Vit C, een goede multi, Q10, drink water, doe yoga ...wandel iedere dag een uur ... wrijf arnica op delen die zeer doen ... geniet af en toe van de sauna ... Eigenlijk heb ik een heel erg leuk leven ... Zo leuk dat ik op deze manier best wel 97 zou willen worden ...!
Elke dag een draadje, elke dag een glimlach, elke dag een goede daad ... maakt in ieder geval DIE dag "best genoeg"!
Vandaag was er een ontvangst voor nieuwe bewoners van Zwolle op het stadhuis. Burgemeester en wethouders gooien er eens in de zoveel tijd een zaterdagmorgen tegen aan om iedereen zich welkom te laten voelen.
Er was een hoge opkomst. Na leuke praatjes en een inspirerende, geinspireerde, reclame film vertrokken er 3 bussen vol, dus zo 150 mensen voor een rondrit van ruim anderhalfuur. Voor in de bus was een gids en hij vertelde honderd uit. Al met al was het een prima ochtend, ondanks het zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer druilerige weer.
Er wonen 121.000 mensen in Zwolle. Van wie er 85.000 een baan hebben. Je hebt de wereld aan MBO en HBO opleidingen ... Stadshage is de gemeente in Nederland met het hoogste geboortecijfer!Er wordt gebouwd aan een nieuwe rechtbank, 2 nieuwe openluchtbaden, en een nieuw ziekenhuis.
Ik wist al dat ik blij was hier te wonen ... maar ik weet het nog zekerder.
Tel je zegeningen! Er is altijd meer dat je niet hebt!
Ik kijk graag naar kookprogramma's en kookwedstrijden op de t.v. Favoriet is Australian Master Chef. Uiterst respectvol gaan de juryleden met hun kandidaten om. Vorige week jubelde jurylid George .... "THIS is SEX on a plate ..." ... en ik dacht ... wat zou ie DAAR nou mee bedoelen?
Gisteravond was ik bijzonder uit eten ter ere van ... alle goede dingen die deze weken mijn kant op komen ... én de verjaardag van mijn moeder ... De vissoep die ik at was ZOOOOOOOOOOOO bijzonder lekker. Ja, SEX on a plate!
Ik deelde mijn jubel met mijn eetgezelschap én de ober, een enthousiast, hardwerkend, jong mens. Hij had het programma óók gezien en snapte waar ik het over had ... en had het er vrolijk mee.
Grootse kleine dingen, kleine grootse dingen ... werelden van verschil!
Ik kreeg net een telefoontje van de dokter uit het ziekenhuis in Zwolle! Mijn pap is weer terug naar pap 2 ...! Als het even wil dan is het over een half jaar pap helemaal gezond ... dank zij niet roken!
Wat kunnen sommige telefoontjes toch een wereld van verschil maken ... dubbeltjes mazzel die de goede kant oprollen!
Alles wat je wast, omdat je het gedragen hebt, leg of hang je aan de linkerkant ... Alles wat na 3 maanden nog rechts hangt of ligt ... kan wel weg. (Tenzij het natuurlijk over een heel ander seizoen gaat ...)
Wat mij ook helpt is dat ik dat wat niet écht meer lekker zit ... of eigenlijk 'verwassen' is ... of om een andere reden niet meer bij me hoort ... gelijk weg doe. Wat stuk is laat ik maken. Een nieuwe rits ergens laten inzetten is meestal voordeliger dan een nieuwe rok of rugzak kopen.
Kleine dingen, kleine draadjes ... maken verschillen. Soms zelfs grote verschillen!
Bedenk er vandaag een! En: lach, zing, adem en vergeef!
Volgend jaar word ik ouder dan zij ooit was ... een raar idee... De eerste 2 jaar na haar overlijden praatte ik, in mijn hoofd, de hele dag met haar ... " She was always on my mind". Ik at van haar servies, droeg haar kleren en gebruikte haar knip. Ik zag haar regelmatig ... als ik in de spiegel keek ... in de blik van herkenning in de ogen van andere mensen die haar misten.
Haar dood deed snijdend pijn in mijn hart, in mijn hele lijf ... de pijn van afgesneden zijn, zoals Vasalis in een gedicht, in een andere context, zo prachtig zei.
Na verloop van maanden merkte ik dat ik nog wel dagelijks met haar bezig was, maar niet meer ieder uur, en na weer langer ... niet meer iedere dag, niet meer iedere week ... Het snijdende, schrijnende, zeurende werd heel langzaam minder. Clichés zijn niet voor niets clichés ... Tijd heelt. Goddank wel. Niet alle wonden onzichtbaar ... maar 'overleefbaar' als je geluk hebt.
Ik kon me daar zelfs wat schuldig over voelen ... alsof ik haar liet verbleken.
Al die tijd vier/herdenk/gedenk ik haar verjaardag. Ik eet een taartje en in gedachten praat ik haar bij ... ik koester in mijn hart haar hoekje.
Ik won een gratis toegang voor 2 personen in de sauna Zwaluwhoeve, de Efteling onder de sauna's .... Wat groot(s). Goed georganiseerd, lekker betaalbaar eten en drinken, FEEST!
We genoten zondag voornamelijk van bloot in de zon op een strecher 2 oktober ... met een boekje.
Een dame van mijn leeftijd informeerde naar de tijdschriften op ons tafeltje ... Op mijn antwoord dat ze ze mocht lenen, en dat ze van de bieb waren reageerde ze "Wat aardig van u ... de meeste mensen zijn wel aardig ... maar u DOET ook nog aardig ...". Terugkerend thema hier ... DOE! Voor jezelf ... voor een ander ... DOEN heeft ZIN. Met DOEN worden dingen anders ...
Na een poosje bracht ze de tijdschriften terug en zei lachend: "IK woon heeeeeeeeeeeeeel groot en deze boekjes gaan over wonen op kleine oppervlaktes. Ik wist niet dat dat écht goed kan". Voor een ieder: Klein wonen heeft zeker charmes. Je hoeft nooit ver te zoeken ... en je hebt zoveel NIET meer dat je OOK niet veel hoeft op te ruimen! MIJ doet het erg goed!
De prachtige tuin van de sauna heeft gras dat ik niet hoef te maaien ... Je hoeft niet alles te hebben/bezitten om er van te genieten. Soms is hebben zelfs het einde van het vermaeck ....
Ik wens u een tevreden dag. En bent u dat niet ... bedenk eens of u er iets aan kunt DOEN om het anders te laten worden.
Onderstaand een link naar een 'spannende' site. Ik schreef er al over. Het bloedgroepdieeet. Kijk er maar eens naar en denk er eens over.Van een auto snappen we dat je in een dieselauto geen benzine gooit en omgekeerd. Analoog daaraan kan ik me voorstellen dat bloedgroep een verschil kan maken in wat goed en minder goed voor je gezondheid kan zijn.Studeer er eens op ... doe IK ook!
E verder: geniet van de zomerse dag in oktober ... vraag niet hoe het kan ... geniet er van!
!"
