is de afwezigheid van licht ..." was een zin in de preek van vandaag. Letterlijk en figuurlijk is dat waar ... 1 waxinelichtje verdrijft donker ... 1 mooie ontmoeting kan je dag verlichten ... soms ervaar je dat je een lichtje bent in het leven van iemand anders ... Vlak voor zonsopgang is het het donkerst ... Dankzij de downs in mijn leven ... vertrouw ik dat er weer licht komt aan het eind van de tunnel. Soms duurt het langer dan je zou willen ... maar als je door gaat met ademhalen, geven en vergeven, hopen en geloven ... dan zijn ze er; de vuurvliegjes licht, de kaarsjes van hoop en na een donkere nacht ... komt de zon toch weer op!
Van de week praatten mijn inwerkbegeleidster en ik na, na een prima verlopen bevalling. Tot nu toe heb ik, goddank, geen 'drama's' meegemaakt. Maar soms gebeurt het wel eens dat een pas bevallen moeder een nabloeding krijgt. De verloskundige leerde mij de manier om bloedverlies te beoordelen door een kraammatje te wegen ... "meten is weten" leerde Prof De Groot me al.
Mijn begeleidster vroeg: "stel je voor ... wat DOE je dan?" Het antwoord is natuurlijk ... zeg tegen de verloskundige dat dit een nieuwe situatie voor je is ... en vraag haar je aan te sturen ... Als je niet de schijn wekt dat je meer kunt dan je kunt ... én gewoon "HELP" durft te zeggen ... komt het goed.
Ooit was ik erg verdrietig dat mijn oud geworden geheugen de opleiding tot verloskundige niet aan kon. Inmiddels ben ik blij met de minder verantwoordelijke, ondersteunende, rol die ik nu heb.
Als het niet kan zoals je wilt ... dan moet je willen wat wél kan!
Kleine en grotere berichtjes uit het verre India zijn geruststellend voor mijn moederhart.
Na aanvankelijk het label ... indrukwekkend te hebben gegeven aan een 3e wereldstad (met stof, zwerfhonden, sloppenwijken, erg erg erg erg veel mensen en herrie) heeft mijn dochter het nu al veel beter op haar gemak. Mooie tempels, aardig reisgezelschap en een levenshouding "nemen wat komt en zeuren helpt niet" maken dat ze het goed heeft ... En DAT is voor mijn moederhart fijn om te lezen.
Dus: nemen wat komt ... en zeuren helpt niet ... doe het maar een dagje!
Ooit zei een boer tegen mij: "het lange geld zit in de grond, de beesten en de boerderij ... mijn vrouw verdient het korte geld ... daar eten we van".
Wie mij een beetje volgt weet dat ik sober kan leven, maar dat ik geniet als ik het kan laten rollen ... en omdat ik met zo nu en dan een massage weer 'kort geld' kan uitgeven kocht ik mijzelf gisteren een maandkaart voor de sauna. Als ik nog 4 keer ga speel ik quitte ... met elke keer meer wordt het opeens goedkoper ... als ik élke dag zou gaan de komende maand .... dan is het bijna voor nix!
Het saunacomplex is in het afgelopen jaar verbouwd en is helemaal naar de standaard van luxe sauna gemoderniseerd. Je kunt koud water over je heen laten komen vanuit een schitterende neveldouche, een gewone douche of een stortdouche. Hetzelfde koude water geeft een heel ander effect ...
Buiten is een grote zonneweide en daar was ik gisteren een deel van de dag. Op een heerlijk ligbed, met eigen zonneklep aan de stoel, een goed boek ... een hapje en een drankje ... wat voel ik me dan rijk en bevoorrecht.
Geld op zich maakt niet gelukkig ... maar je kunt er wél ergggggggg leuke dingen mee doen!
Maak er een prettige dag van: lach, dans, zon, zing, zoen ...!
Wat heerlijk ... de zon schijnt ... en mijn humeur reageert daar direct op. Ik ga zo een dagje naar de zonneweide van de sauna! De sauna in Zwolle is vernieuwd en ik ben er nog niet geweest. Met auto en tomtom ga ik er strax naar toe. Wie weet kleur ik wat egaler bruin. In Griekenland droeg ik een prachtig badpak ... maar ja, DAAR worden buik en billen niet bruin van! Mijn oppashond mag met haar hondenvriendjes mee hollen.
Mijn dochter heeft de smaak van het maken van verre reizen te pakken. Morgen vertrekt ze voor 3 weken met een groepsreis op rondreis door India...
Vroeger ging je op vakantie naar Valkenburg of Appelscha ... ja,ja de wereld wordt kleiner en de reizen gaan verder weg. In die 3 weken pas ik op haar auto, haar hondje en haar huis. Ik ga haar vrolijke aanwezigheid missen ... maar vertrouw er op dat ze gezond en veilig en vol verhalen en ervaringen weer terug komt.
Ouderschap leert loslaten ... ik oefen dat al 28 jaar ... maar soms is dat makkelijker dan anders.
Mijn overbuurhuis is een kapperszaak. Tijdens openingstijden is het een goedlopende winkel. Het is zooooooo leuk om te zien hoe iemand anders ... goed gekapt ... de winkel verlaat. Het verbeterde zelfbeeld spat er van af. Mijn moeder zei het al: "als je haar maar goed zit ...dan kun je de wereld aan ..."!
Als Mozes niet naar de berg komt ... komt de berg naar Mozes.
onder dat motto gunde ik mezelf vanmorgen een rondje zonnebank ... Ik kan narrig worden van te weinig zon.
De meneer van de zonnebankwinkel vertelde wel baat te hebben bij dit soort weer ... hoewel zijn goede seizoen het voorjaar is ... Na een overpeinzing zei hij : "eigenlijk hebben we een erg lang durend voorjaar ...". Wie weet hebben we zomer in oktober ... en anders ga ik misschien nog wél een weekje op zonvakantie tegen die tijd!
Een rondje op de massagebank werkt ook ... ontspannend, verwarmend, goed voor het humeur.
Gisteren zag ik een docu op BNN over depressiviteit ... de overtreffende trap van angst is niet doodsangst maar doodsverlangen leerde ik van een jonge vrouw die dapper doorploetert ondanks jarenlange depressiviteit. Haar vader noemde haar liefdevol: "onze tijdbom ... we hopen dat het nog heeeeeeeeeeel lang duurt voor ie af gaat" , want af en toe heeft ze toegegeven en slikte meer pillen dan goed is voor een mens.
Op zo'n moment denk ik ... dan zie ik dingen misschien wel te simpel ... Glimlach, adem, zing, bid, geef en vergeef ... sluit vrede met de stemmen in je hoofd ... word je eigen beste vriend, met je falen en feilen ... leef het leven per dag ... benader je problemen als ware het een takkenbos en breek ze 1 voor 1 ... zie de wonderen en wondertjes ...zoek verbinding met anderen ...!
Maar tegelijkertijd denk ik écht ... zo simpel kan het zijn ... zolang een ramp je kind niet opvreet ... kunnen mensen veel aan. En overleven ... vaak dankzij andere, steunende mensen. Maar wél door het zelf te doen ... leven kun je niet alleen ... je kunt het alleen zelf doen.
Ik ga mijn oppashond halen ...
zo blij als de hond is niemand als ik na vijf minuten thuiskom
schijnt Martin Bril ooit geschreven te hebben. Je moet wél bukken en ze oprapen. Vanmorgen kon ik niets verzinnen om over te bloggen. Ja ik heb 2 mooie boekjes gelezen, aardige natuurfilms gezien ... Maar er kwam even niets.
Vanmiddag ging ik de straat op om boodschappen te doen. Langs de koffieshop lopend, hoorde ik iemand tikken op het raam. Binnen waren 2 dames en 2 baby's ... Mijn eerste kraammoeder en haar onlangs ook bevallen schoonzus ... én hun dochters. Het was erggggggggggg leuk om weer even bij te praten, te voelen hoe de baby was gegroeid van 5 vijf pond naar 5 kilo én te horen hoe 'mijn' kraammoeder met succes de door mij getoonde voetmassage heeft toegepast bij haar baby.
Daarna stond ik in de rij van de kassa van de supermarkt en hoorde de dame voor mij de kassa-mevrouw een compliment maken ... IK viel haar bij ... de dame in kwestie is inderdaad een behulpzame, vriendelijke, goedgemutste jonge vrouw ... Zij kleurde verlegen van onze complimenten ... en zei: "Nu kan ik er voor de rest van de dag weer tegen ..., maar ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren ..."
Minstens 35 jaar ouder wéét IK het wel .... zeg gewoon DANKjewel op een complimet!
Zaterdag shopten mijn dochter en ik de laatste nuttige dingen voor haar rondreis door India. Nuttig ... maar een beetje saai. Pleisters, gympies, anti-diarreemiddeltjes, wasmiddel ... u kent dat wel... Op weg naar het terrasje kwamen we langs een pas geopende modewinkel ... waar een paar te gekke, allemachtig prachtige zit-schoenen stonden te roepen: "pas mij .. pas mij ..." Op zitschoenen moet je niet echt willen lopen, laat staan dansen ... Maar ze zijn JUMMIE om naar te kijken. Als Assepoester in het glazen muiltje gleed zij in de schoen ... Te mooi om te laten staan. Een paar kleurende oorbellen en een tasje maakten de aankoop compleet. Tegenwoordig denk ik weer: "ach das 1 massage ... die komt er wel deze week ...". De koffie dronken we in de modewinkel ... ook ik kan de centen maar één keer uitgeven. Als IK rijk(er) ware shopte ik de economie zo weer uit het slop. Aan spullen voor iemand anders ... voor mezelf ben ik vaak een stuk behoudender. Er staat niet voor niets: "het is beter te geven ...", toch?
Meestal kan ik me mijn nachtelijke dromen niet meer herinneren. De droom van afgelopen nacht wél ... Ik droomde dat ik kon vliegen en het was HEERlijk. Het voelt nog steeds bijzonder in mijn hoofd en in mijn hart ... Wat kan een mens toch wonderlijke dingen meemaken ... soms.
Zoek de zon in je hart ... buiten is hij, althans hier in Zwolle, ver te zoeken!
Iedereen heeft de hele tijd een stroom gedachten in het hoofd. Ik las ooit een belachelijk hoog aantal. Maar het aantal 'nieuwe' gedachten is beperkt. Vaak spelen we oude melodietjes in ons hoofd. Mensen grossieren in schuldgevoel, hebben last van een of meer angst (vaak angst om wat je dierbaar is te verliezen ... met als overtreffende trap doodsangst), lijden aan onzekerheid, met als overtreffende trap schaamte, of een andere vorm van negativiteit ... En soms zelfs aan allemaal tegelijk ... !
Meditatie, gebed, vele vormen van therapie zijn er op gericht greep te krijgen op, sturing te leren geven aan onze gedachtenstromen.
Ik heb gemerkt dat de kortste weg uit gedoe in je hoofd ... het zoeken van je innerlijke glimlach is. Begin met het veranderen van je gezichtsuitdrukking ... forceer desnoods een lach op je gezicht ... en wonder boven wonder ... je 'humeur' verandert met je mee. Andere, blij makende, stofjes komen vrij in je bloed ... en daarmee daalt de stress. Hardop zingen helpt ook! Daar ga je beter van ademhalen.
Besluit dat je OK bent ... met je falen en feilen ... begin met vrede te sluiten met de persoon die je ziet als je in de spiegel kijkt.
Gisteravond had ik een op-baby-wachtdienst tussen 18.00 en 0.200 u. Daarom keek ik naar een vier uur durende film op RTL7. Een film waar ik anders vast niet naar zou hebben gekeken, met een eindtijd van 01.30 ... normaal slaap ik dan al uren. Ook niet het soort film waar in gewoonlijk naar kijk ... teveel onwaarschijnlijkheid ... teveel spectakel.
Het was een film met onderzoek naar de Bermuda-driehoek als thema. Fantasy ... met paralelle werkelijkheden ... en onmogelijke gebeurtenissen. Helemaal snappen deed ik het niet ... merk ik nu ik er over probeer te schrijven. Aan het eind van de film keerden alle vliegtuigen en schepen die ooit in de 3hoek verdwenen weer terug ...
Maar acteurs waar ik graag naar kijk, het gegeven dat ik liever wakker ben dan uit een eerste slaap weggeroepen wordt ... én de verbazing : "hoe verzint iemand dit ...?" maakten met elkaar dat ik wél een onderhoudende avond had ...
Kom eens uit je comfort-zone ... doe, lees, kijk, luister eens buiten de gebaande paden. Wie weet ...
Het liefste speeltje van mijn oppashondje, Jack Russel Didi, is een rode kong ... Een kong kun je moeilijk kapot bijten, stuitert en past tusssen de pootjes onder de kin als je moegespeeld op je hondenbuik ligt op een zacht kleedje ...
Vanmorgen stuiterde de kong in het water ... en hoe Didi ook blafte ... hij sprong niet uit zichzelf terug op de kant! Het is mij 1 maal eerder overkomen en de aanschafprijs van een nieuwe is relatief hoog voor een hondenspeeltje. Ook hier ... alle waar is naar zijn geld!
Het talud naar het water was glibberig, een beetje stijl en succes was niet eens gegarandeerd, want ik kon niet in het water kijken vanaf boven. Met 'gevaar voor eigen leven' schuifelde ik op mijn billen naar beneden. Inmiddels had zich een grote boxer bij mijn kleine JR gevoegd. Kwijlend zoals een boxer hoort te doen ...
Boven mij verzamelden zich hondenbaasjes ... Een bood aan haar hond in het water te sturen voor een zoekactie. Maar ik was al bijna beneden en in de wetenschap dat iemand me vast uit het water zou redden ... zette ik door en viste de kong uit het water ... Hij lag verstopt in een klein holletje beschoeiing!
Boven stond de baas van de boxer met uitgestoken hand om me het laatste stukje omhoog te trekken. Nu voel ik dat de eenzame brandnetel mij door mijn broek heen heeft weten te prikken!
Voldaan ga ik koffie drinken. Didi koestert haar kong! Kon ik iedereen maar zo blij maken ...
Doe vandaag iets aardig voor jezelf ... Om met LOESJE te spreken: " Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen."
Er zijn dingen waarvan je denkt dat je die niet verleert ... en die je toch verleert. In mijn inwerktraject in de kraamzorg kom ik dat tegen. Gelukkig heb ik een hele aardige, lieve, bekwame collega die mij inwerkt en die op slakken zout legt ... om mij zo goed te laten worden als ik kan zijn.
Ooit zei een geliefde: "ach ja ... je moet van je fouten leren ... en daarna maak je gewoon nieuwe, andere fouten ...". Ik streef er naar om dezelfde fout maar 1 keer te maken ... en realiseer me dat iets waar ZIJ een opmerking/aanwijzing over geeft minder snel opnieuw slordig zal gaan.
Inmiddels ben ik 2 bevallingen verder ... als het in DIT tempo doorgaat gaat het de goede kant op. Er komt een tijd dat het allemaal weer 'vanzelf' goed gaat ... IK houd van dit vak!
Ik wens u een zonnige dag. Maak er de mooiste van die U kunt maken ... hij komt nooit meer terug!
Opvallend veel (oude) mensen lijken helemaal niet bezig te zijn met het feit dat iedereen, heel eerlijk voor ons allemaal gelijk, ooit dood zal gaan. Misschien omdat het een angstig idee is? Misschien omdat we in ons hoofd 20 blijven? Misschien omdat ... IK weet het niet.
Van de week kwam ik, kort door de bocht, op 2 plekken, in een boek én in een t.v.gesprek de volgende redenering tegen: Juist de erkenning van het feit dat je ooit dood gaat .. maakt vrij!Omdat het allemaal eindig is ... kun je er net zo goed van genieten, kun je er net zo goed iets moois van maken. De schrijver was blij atheist te zijn ... omdat er géén examen aan het eind van de rit is ... geen oordeel aan de poort ...!
Net als iedereen weet ik het natuurlijk ook niet. IK koester de illusie dat er wél licht zal zijn aan het eind van de tunnel. Ik vind dat een prettiger vooruitzicht dan een eeuwig niets.
Wat ik wél zeker weet ... NU ben ik er ... en u ook, anders leest u dit niet ! Pluk deze dag, als ware het de laatste ... of als ware het de eerste van de rest van je leven ... en maak er een mooie dag van!
Al bijna 9 maanden heb ik een alternatieve muurkalender in mijn gang. Heel handig ... hij is gemaakt van materiaal dat afveegbaar is als een afspraak geweest is ...! In 9 maanden is het nog nooit fout gegaan. In het verleden met een agenda is dat wel anders geweest.
Ik kijk al weken naar uit naar een 12,5 jarig huwelijksfeest van vrienden. Volgens mijn muurkalender volgende week ...
Vandaag ruimde ik wat papieren op en de papieren uitnodiging voor het feest zat daar tussen ... Tot mijn schrik, ergernis en schaamte zie ik dat de feest-avond gisteren was ... Sommige dingen kun je niet veranderen ... daar kun je alleen maar van balen.
Gisteren was ik op tijd aanwezig om een bevalling mee te mogen maken, in het kader van mijn inwerkperiode.Als alle baby's zo vlot geboren zouden worden als deze ... dan kwamen er vast nog meer kinderen. De rest van zo'n dag loop ik op wolkjes ... wonderen gebeuren onder je neus ... en ik mag het nog werk noemen ook.
's Avonds was ik even op bezoek bij iemand die zijn 79ste verjaren vierde. Ik vraag me dan af of over 79 jaar de nieuw geboren baby OOK op zoveel veranderingen in zijn leven terug kan kijken ... auto's, vliegtuigen, maanreizen, stofzuigers, telefoons, computers, ijskasten, harttransplantatie ... levensveranderende technieken. Vast wel ... IK kan het alleen niet bedenken ... anders ware ik Jules Verne !
Ik wens u een mooie dag ... maak er iets van ... hij is zo maar voorbij en komt NOOIT meer terug.
(Glim)lach, adem, zing, dans en drink wat extra water ...!
Gisteren had ik de voorlopig laatste afspraak bij de Dental clinic, mijn nieuwe tandarts nu ik in Zwolle woon. Een paar weken geleden beet ik een kroon uit mijn mond en kwam bij deze nieuwe tandarts terecht. Nieuwe bezems vegen schoon en omdat ik aangaf wél bij deze club te willen blijven kwam ik in een heel traject. Een rondom foto, een inspectie van tandvlees. Twee vullingen bleken aan vervanging toe, een kies moest het veld ruimen en onder het tandvlees bleek het hier en daar ontstoken. Ter reiniging had ik twee krabbelafspraken opdat ik niet een geheel verdoofd hoofd zou hoeven krijgen. Vorige week kreeg ik 4 injectie's om de bovenzijde te verdoven. DIE bleken zo gemeen pijnlijk dat ik de rest van de behandeling liever onverdoofd heb ondergaan ... Onder het motto ... het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat ... geniet ik nu van de wetenschap dat ik voorlopig weer 'as good as it is going to get' ben ... en daar ben ik dan maar tevreden mee.
Heeft u nog dingen op een to-do-lijstje? Regel vandaag 1 actie ... als het gedaan is ... voel je je trots!
Gisteren deelden we een portie kibbeling en een cola op een zonnig terras. Niet omdat we te zuinig waren voor ieder een eigen portie ... maar onder het motto: genoeg is genoeg en alles wat je er niet aan eet hoeft er ook niet af. Wat kan ik genieten van kwalitatief eten ... simpel maar eerlijk dat proef je er aan af. ALS de zon schijnt is het direct voelbaar dat het zomer is en de terrassen in Zwolle zijn dan snel goed gevuld. De stad wordt er nóg gezelliger van.
Geniet van de zon op je gezicht ... en (glim)lach tot je de zon om je hart voelt!
Via een uitznedbureau werk ik af en toe in de thuiszorg. Als uitzendkracht heb ik geen vaste wijk. Dus in de afgelopen weken kwam ik in 3 verschillende wijken, in wel 50 verschillende huizen. Het is een goede manier om mijn nieuwe woonplaats te leren kennen, maar soms loop ik wel met zweet op mijn rug te zoeken ...
Opvallend veel van mijn werk bestaat uit het aantrekken van steunkousen. Er zijn verschillende soorten ... Ik zag zelfs 1 paar sexy zwart! Ik vraag me af of het nodig zijn steunkousen 'chronisch' is ... of dat je ook van de noodzaak ze te dragen kunt herstellen. Want lang niet iedereen heeft dikke benen en/of spataderen.
Opvallend veel mensen wonen meestal alleen in huizen waarvan de woonkamer groter is dan mijn hele huisje. Meestal keurig vanwege de ook aanwezige thuiszorg huishoudhulp. Als je eenmaal door de indicatiemolen bent geweest dan kan er nog steeds een boel in Nederland.
Opvallend is ook dat de meeste mensen erg aardig zijn en blij zijn met onze zorg ... zelfs al ben ik zuster nummer 55! Iedereen wil graag oud worden ... oud zijn komt écht met gebreken ... het is dat het alternatief jong dood gaan is ... anders deed ik het niet!
Ik wens u een dag met een zonnestraal ... Lach, bid, huil, werk en verwonder je!
Volgens de dominee in The Hour of Power vandaag ... kun je blijmoedigheid tot een deugd rekenen. Probeer het vandaag eens uit: kijk jezelf in de spiegel in de ogen en glimlach ... een poosje. En daarna naar de rest van de wereld. De wereld zal naar je terug lachen.
Het mezelf zonder schaamte en gene in de ogen kunnen kijken is een ijkpunt. Zolang dat ik kan ... slaap ik goed ... heb ik een goed geweten.
Gisteren kreeg ik een telefoontje van iemand die in Wolvega bij mij op de massagebank is geweest. Hij had mijn nieuwe MPadvertentie gezien en wilde wel een afspraak maken. Na wat gebabbel, waarin ik weer beeld kreeg wie ik eigenlijk aan de lijn had, vroeg hij of ik met spannende kousen, een korte rok en een diep decollete zou willen werken ...
Gezien bovengenoemd ijkpunt blijf ik dit soort vragen met NEE beantwoorden. Mijn aaibaarheid bewaar ik voor privetijd ... Desondanks maakte hij toch een afspraak.
Vanmorgen smste ie dat hij vandaag liever naar een boekenbeurs ging ... . Gelukkig heb ik genoeg blijmoedigheid om hem oprecht PLEZIER te wensen ... maar iets in mij zegt dat ik de volgende keer waarschijnlijk geen tijd meer voor hem reserveer ... Ik werk nog aan vergevingsgezindheid ...!
! 
