De hal van de school was veel kleiner dan in mijn herinnering. De mensen om mij heen natuurlijk ouder. Een stukje in mij is nog altijd die onzekere puber. Leraren zijn en blijven U en Meneer of Mevrouw.
Er is zoveeeeeeeel meer dat ik NIET meer weet. Als ik 80 ware dan zou men bezorgd zijn ... gaat het wel goed met haar geheugen?
Samenvattend concludeer ik: de tijd was aardig voor mij. Ik ben gezond, goed geconserveerd en een overlever ...
En ook: waar maakte ik me zo druk over? Wat wil ik bewijzen en aan wie? (te) vrede met mijn spiegelbeeld is toch een tussentijds resultaat om trots op te zijn?
Een nieuwe dag om vorm te geven aan een de toekomst. Een nieuwe dag om te beleven!
Ik wens u een tevreden dag, een dag met een glimlach!
