Op de laatste dingen na zijn de meeste spullen met mijn dochter verhuisd. De Ikea kastjes staan voor 90% in elkaar. Ik vind dat toch altijd intelligentietesten ... waar ik niet altijd bij de eerste keer voor slaag.
Maar op een of andere manier lukt het altijd weer.
Toch verzucht ik steeds vaker: was ik maar of had ik maar een handige man ... !
Haar volgende verhuizing zal waarschijnlijk ooit pas zijn als ze met de man van haar dromen gaat samenwonen. Dan kan HIJ mooi de kasten sjouwen en in elkaar prutsen! Voor deze ronde vind ik zelf dat ik weer een mama-kan-en doet-het toch maar- oorkonde heb verdiend. Gelukkig doe ik het overwegend wel met liefde en plezier!
Fijne zondag!
Noelle
PS: en mijn computer is weer wonderbaarlijk aan de praat! I count my blessings!
Ik ben dol op mijn computer ... zolang hij het doet...
Al dagen geeft hij aan zich niet lekker te voelen ... en ik deed wat ik kon: schijfopruiming, defragmentatie, aan- en weer uitzetten ... En dat hielp allemaal ... tot gisterenmiddag. Niets meer ... Scherm op zwart ...
En dan krijg ikna een aantal uren afkickverschijnselen, dus vanmorgen haalde ik mijn oude laptop uit de mottenballen ... Maar die herkent mijn huidige modem niet ...
Net belde mijn dochter, en invoelend als zij is, bood zij het gebruik van HAAR nieuwe laptop aan.
U bent weer op de hoogte. Ik kan wel via mijn mobieltje mailen en telefoneren. Dus alleen op de wereld hoef ik me niet voelen. Maar wanneer ik gewoon weer alles dagelijks kan ... ik weet het nog even niet. Dus als u hier geen bericht zou vinden ... dan weet u hoe het komt! Mijn computer is ziek, of dood?
Heeeeeeeeeeeel af en toe dan ben ik mijn eigen kraamverzorgster. Het deel dat poetst! Vandaag heb ik zo'n bevlieging en daar ga ik dan met graagte in mee. De fles amonia is leeg en alle vette vingers zijn van alle deuren en deurtjes, de stofzuigerzak mag wel weer geleegd, er zijn schone lakens op het bed......Kortom: ik ben weer dik tevreden met mezelf en met mijn huisje.
Vanavond komt een heel dierbare vriendin een nachtje slapen. Ze weet al lang dat ik een rommelkont ben en ze houdt toch van me. Dus daarvoor hoefde ik niet te zoeven...... Toch helpt het wel hoor, de wetenschap dat vreemde ogen ook verder kijken dan het werkdeel van mijn huis, waar het wel altijd spic en span is....
Zondag waren we voor de tweede keer in drie weken bij Ikea. Voor de laatste dingen ... voor het huisje van mijn dochter.
Aan het eind van de shopsessie bleef ik met de karren met dozen met kastjes achter op de inlaadstrook, in afwachting van de op te halen auto. Aan weerszijden waren stellen met spullen van een omvang, waarvan ik dacht ... hoe kan dat in hemelsnaam allemaal in die auto... De mannen namen het voortouw. Eén meneer besloot, met zijn papa-mes, tot het verwijderen van de verpakkingsdozen en propte de spullen passend in de auto. Hij had alleen weinig plaats meer voor zichzelf op de bestuurdersplaats...
Het andere stel moest, na een prachtige vertoning, uiteindelijk besluiten toch maar de bezorgdienst van Ikea in te schakelen. Het achterlaten van de kinderen, die 2 stoelen achterin bezet hielden, was het alternatief geweest ... maar ja, dat is ook zo wat!
Het woonwarenhuis is zo slim om een lift naar de klantenservice direct te verbinden met de inlaadstrook. Bij niet passen kun je teruggeven, ruilen of transport regelen ...
Bij gebrek aan een dagelijkse man heb ik mijn hulpeloosheid in de loop van de jaren af moeten leren ... en had van te voren de capaciteit van de MINI opgemeten. De gekochte kastjes pasten, maar bleken wel zwaar om de trap op te krijgen ... Het is weer gelukt ... Ik ben tenslotte de mamma die een paard kan tillen!
Ik hoor net dat een afspraak die ik morgen zou hebben, en waar ik me erg op verheugd had, niet door gaat. Normaal gesproken heb ik een "eerst zien, dan geloven ... en er is alleen maar NU houding" en ben ik niet zo van de voorpret. Dat voorkomt teleurstelling ... Maar deze keer had ik de voorpret wel toegelaten en heb het daar leuk mee gemaakt in mijn fantasie. Tot mijn verbazing valt de teleurstelling mee ... De voorpret heb ik in ieder geval gehad ...
Een groot deel van hoe je het leven ervaart zit in je eigen hoofd ... in je eigen hart ... Ik maak mijn eigen hemel of mijn eigen hel! Ik weet het zo langzamerhand wel.
En wie weet, werk ik morgen een volle dag. Voor de rekeningen van de nieuwe maand, zou dat erggggggg goed zijn ..... !
Wat heerlijk ... het was al licht om 7 uur... Dankzij de wintertijd. Als vroege vogel miste ik dat de afgelopen weken. Ik heb minder moeite met 's avonds vroeg donker dan met 's morgens laat licht!
Ik denk altijd dat ik een zon-mens ben, maar misschien ben ik wel een licht mens.
In het kader van het bestrijden van de herfstblues is dit een aardige die ik niet zelf had kunnen bedenken, maar die ik nu wel opmerk! Dinsdag een kwartiertje zonnebank ... dat mag ook een wintertijd gewoonte worden, zo eens in de 3 weken.
En als ik dan ook nog voldoende kan/mag werken ... dan loop ik helemaal weer swingend door het leven!
Sta eens stil bij uw lichtpuntjes ... en probeer ze te vangen!
Het zijn 'grootse' dingen waar ik me dagelijks van realiseer dat ze niet vanzelfsprekend zijn. Mijn gezondheid is mijn grote rijkdom... Ik kan zonder hulpmiddelen lopen, mezelf aan en uit kleden, ik ben gezegend met het vermogen goed, herstellend te slapen en mijn darmen werken prima!
Door mijn werk met hele oude mensen weet ik dat er 3 dingen overblijven die belangrijk zijn: heb ik lekker gegeten, heb ik goed geslapen en kan ik poepen... Heel banaal, heel basaal .... Als je het aantal zelfzorg medicijnen die er te koop zijn bekijkt dan zijn er veel middeltjes te koop om je stoelgang te beinvloeden ... én om je te helpen slapen ... Dus kennelijk zijn er veel mensen op die onderdelen niet helemaal tevreden ...
Voetmassage beinvloedt je hele lichaam maar werkt heel goed bij klachten op het gebied van m.n. slaap en stoelgang ... Gun jezelf regelmatig de luxe van een voetenbad, masseer je eigen voeten regelmatig. Begin bij je rechtervoet en wrijf van je tenen naar de hielen. Als je je hand knokkelt voelt dat erg prettig. Daarna wrijf je met lange streken de lijn vanaf de grote teen langs de binnenkant richting je enkel. Onder de nagel van je grote teen bevindt zich het slaappunt .... Na een minuut of 5 neem je je andere voet ...
Heb je een lief, doe hem/haar dan eens het genoegen van een ontspannende voetstreling ... Als je geluk hebt dan is de ander tot wederdienst bereid!
Ben je vandaag een dagje bewust van je voeten ... verwen ze ... ze dragen je de wereld door......!
Het geef het toe ... ik ben verslavingsgevoelig. Ik rook al jaren ... Drank heb ik onder controle door mijzelf maximaal 2 biertjes per dag toe te staan ... en daarmee bereik ik al direct het gevoel dat het drinken van drank lekker maakt. Maar computerspelletjes ... vullen de laatste week een deel van mijn dagen. En stiekem geniet ik er van ... Fladderende vogeltjes, springende draakjes, schuivende munten. Ik kan er uren mee zoet zijn.
Ik kijk naar de regen, zie de bomen waaien en bedenk dat ik niet écht noodzakelijk de deur uit hoef. Gelukkig houdt de hond ook niet van regen.
En zo kom ik, als ik niet werk, de dagen door, de dagen die mijn herfstblues maken. Ik leg me er maar bij neer en vertrouw er op dat er 'vanzelf' een moment komt dat ik weer blijer zal zijn dan de grondtoon die ik nu voel ...
Maar als er iemand toevallig een vacature weet voor een masseuse in een mooi hotel op een warm en zonnig eiland ... ik houd me aanbevolen!
Wat kan een klein huis een boel bouwstof verzamelen. En als je dan denkt: weg is toch weg en dan blijft het wel weg ... nou dan vergis je je.
Totdat we een speciaal reinigingsmiddel om cementsluier te verwijderen kochten ... het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Niet dat het met 1 keer poetsen helemaal schoon was, maar met 2 keer toch wel.
Goed gereedschap is het halve werk.
En thuis gekomen gingen de kleren in de was en mijn lijf in bad ... en dan zie je in het leeggelopen bad ... dat er een boel stof gewoon mee op reis is gegaan! In ieder geval woont het niet meer op de vloer- en muurtegels in Zwolle.
Vandaag heet The Present ... en dat betekent cadeau!
Via onderstaande link komt u bij een pps die ik gisteren van iemand kreeg. Positieve boodschap ... met als nadeel een oproep om hem door te sturen naar 5 mensen ... op straffe van ... Daar word ik altijd een beetje opstandig van ... Maar als u hem hier leest ... dan geldt dat vast niet! Ik hoop dat u er met een glimlach naar kijkt!
Als ik gewoon alleen in mijn eigen huis woon heb ik weinig last van eenzaamheid. Ik noem mijn staat van zijn alleenzaam en leef daar goed mee. Natuurlijk is het heerlijk als er eens iemand komt eten, of mee gaat naar een museum of theater, maar mijn 'modus' is tevreden alleenzaam ... meestal....
Als mijn dochter weer eens een poosje in huis woont, zoals de laatste weken .... dan ga ik dingen van verwachten ... van HAAR! En als zij wat anders wil dan ik verwacht ... dan slaat het gevoel van eenzaamheid toe ... en kost het me een halve avond om mezelf weer bij de haren om hoog te trekken ...
Tegelijkertijd ben ik blij dat ze me niet de hele tijd loopt te pleasen ... en gewoon haar eigen plan trekt. Wat kan een mens last hebben van 'dubbele' gevoelens.
Maar als de problemen niet groter worden dan dit ... dan zijn ze behapbaar en overzichtelijk. En deel ik ze, met een glimlach...
Ik schrijf hier het makkelijkst als het allemaal goed met me gaat. Natuurlijk. Net als iedereen zeg ik liever: het gaat super... dan ach ... het kan beter...
Al jaren heb ik last van de herfst. Ik ben een zon-mens. Ik zie de verkleurende bomen, de paddenstoelen ... maar blijf er moeite mee houden. De beste winter van mijn leven bracht ik in Afrika door!
Gisteren was ik bij Ikea. Mijn dochter shopte zich voor 250 euro gelukkiger aan erg nuttige dingen voor haar nieuwe huis. Wat word ik moe van 6 uur in een drukke, verleidende winkel. Wat zie ik veel mensen die ik NIET zou willen zijn ... en de meeste dingen die te koop zijn ... zou ik voor niets nog niet mee willen nemen.
Daarom is het extra leuk dat we de spullen vonden die wél mooi, nuttig en betaalbaar zijn. En na een nacht goed slapen doen mijn voeten ook weer gewoon mee. Gelukkig wel.
Via de onderstaande link komt u bij een nieuw blog van iemand die al 10 jaar op Kreta woont en werkt. Hij schreef mij gisteren een complimenterend mailtje en wie weet vindt u zijn verhaaltjes ook wel leuk om te lezen!
In het begin van dit blog maakte ik stukjes met oefeningen van de dingen waarvan ik denk dat ze met elkaar MIJ helpen om een meer tevreden mens te zijn. Als ik er wel eens met mensen over praat dat is het onderwerp VERGEVEN een moeilijke. Ik snap dat wel. Ik heb er minstens 50 jaar over gedaan om het te leren en heb me er zelfs jaren tegen verzet. Ik kon al misselijk worden bij het idee ... Omdat lang niet iedereen die hier af en toe leest dat al vanaf het begin doet en ik de eerste 60 stukjes uit het archief haalde en bundelde tot een boekje (en mijn dochter weer eens gelijk heeft ... dat hier lezen wat anders is dan bestellen .... ) vat ik de oefening vergeven nog eens samen.
Ik las de oefening ooit in een boekje, deed hem, en geef hem graag door.
Je weet dat je een brief gaat maken die NOOIT iemand zal lezen ... Gewoon met pen en papier... want als je klaar bent met de brief en hem herlezen hebt ... dan ga je hem verbranden ...
Het gegeven dat NOOIT iemand het gaat lezen maakt op een wonderbaarlijke manier vrij en schaamteloos. Je hoeft je niet te bekommeren om taal-schrijf-spelfouten. Je schrijft alle teleurstelling, boosheid, ergernis, wrok, onzekerheid van je af door het op te schrijven.
De ontdekking die ik deed was dat als je boos bent vanwege fouten van een ander, meestal heb je dat gevoel als een ander niet aan JOUW verwachtingen voldeed, je ook boos bent op jezelf. Omdat je er in mee gegaan bent, niet eerder voor jezelf bent opgekomen.
In het proces van vergeven en loslaten kom je, als je geluk hebt, ook op het punt dat je je zelf gaat vergeven. Voor alles! En dat maakt je vrijer en blijer.
Vergeven doe je niet voor een ander, vergeven door je voor jezelf. Het doet er zelfs niet eens toe of die ander het weet. De ander kan zelfs al dood zijn ...
Ruim af en toe je hart eens op. Het lucht op!
Op de link klikkend vind je een al eerder hier geplaatst you tube filmpje. IK vind het nog steeds een mooie!
Gisteren zag ik mijn dochter de hypotheekakte voor haar huis tekenen en de sleutels in ontvangst nemen. Ik barst dan bijna van moedertrots ... Ze doet het toch maar. Niet even. Weloverwogen, concensieus.
Alle mannen die we in haar huisje aantroffen kende ze al. Ze is al weken nu en dan in het huis om te onderhandelen en afspraken te maken. Met de installateur, de keukenmeneer, de schilder, de verkoper.
Na de overdracht bleek te keuken niet helemaal te passen. Het huisje heeft schuinlopende muren en dat was niet berekend bij het tekenen van de keuken.
Dus de afdekplaat, die ook als eetbar zou dienen is verkleind en nu zal er een apart eettafeltje moeten komen. Misschien wel zo'n bartafel. Gelukkig heb ik de beloofde Kwantumkrukjes nog niet écht gekocht....
Ja, ook of misschien juist wel in een klein huisje kom je onverwachte uitdagingen tegen. Of op te lossen problemen ... het is maar hoe je ze wilt noemen.
Ik ben er van overtuigd dat ze het met goede materialen, meedenkende werklieden, en haar goede smaak weet in te richten als een mooi, thuisvoelend paleisje. Ik ben niet zo maar een trotse moeder.... ze kan echt wat!
Vandaag ga ik, als trotse moeder, mee naar Zwolle. Mijn dochter tekent vandaag voor huis en hypotheek ... Een mijlpaal in groot groeien. Het kopen van een eerste huis. Daarna gaan we feestelijk taartjes eten en kijken hoe de keuken past in haar huis. Al met al een spannende dag.
Ik wens u een mooie dag. Het lijkt nog redelijk weer ...
Gisteren kwamen we, op weg naar Amsterdam, langs werk aan de weg. Er stond een file van een kilometer of 8. Het was prachtig weer.
En dan valt het mij op hoeveel die werkmannen kennelijk hebben te overleggen. Want ze staan in goepjes van een man of 6 bij elkaar ... De auto's en machines stil. En toch komt de weg uiteindelijk af... Misschien wel dankzij al dat overleg?
Degene die de bordjes bedacht "Dank voor uw begrip" aan het eind van de werkzaamheden heeft het wel goed gedacht. Kleine moeite, groot gebaar. Ik kan er altijd wel even om glimlachen!
Kijk vandaag eens in uw eigen hart ... wat zijn de dingen waar u om kan (glim)lachen? Herinneringen aan jonge donseendjes, rennende veulens, een goede vrijpartij ... doen het voor mij altijd wel! En met een glimlach, hoe gezocht in eerste instantie ook, wordt het lichter om je hart. Het zingen van desnoods Drie kleine kleutertjes ... maakt dat je beter gaat ademhalen!
Ook dit is een dag, die nooit meer terug komt. Die morgen al weer gisteren heet. Maak er wat van!
Soms krijg ik een mailtje waarvan ik denk: wat moet/mag ik daarmee? Ik schrijf altijd terug en soms krijg ik de post dan onbezorgbaar terug... Dat is dus de reden als u niets van mij persoonlijk hoort!
Dit stukje mag iedereen lezen, daarom staat het er. Maar het is speciaal bedoeld voor iemand die mij schreef met de vraag of zelfmoord een uitweg is als iedereen je al maar teleurstelt.
Voor alle duidelijkheid: ik ben geen goeroe, geen psychiater, geen psychotherapeut ...Ik ben een lerend, tobbend, ik doe ook maar wat, ouder wordend, inmiddels wél tevreden. mens ...
De tips en trucs en gedachten waarvan IK denk dat ze mij helpen om het leven te leven en niet slechts te overleven deel ik in dit blog en bundelde ik in een boekje. Dat is wat ik, naast eventueel een luisterend oor, in de aanbieding heb. Ik denk oprecht dat als JIJ zelf het werk doet, iedere dag opnieuw, dat je een meer tevreden, misschien zelfs gezonder leven voor je zelf kunt maken. Dat begint met een download van mijn boekje. Lees elke dag 1 stukje en doe de oefening. En over 58 dagen is er wat veranderd! In je hoofd, in je lijf, in je kijk op de dingen. Ik wil zelfs wel zeggen: NIET GOED, geld terug....
Maar ik kan en wil niemand tegen zijn zin in gelukkig maken, noch in leven houden. Dat kan niemand voor iemand anders ... en dat is soms wel erg jammer.
Ik weet alleen dat een eind aan mijn leven maken voor MIJ geen optie (meer) is. Als nabestaande dochter van een moeder die anders koos beloofde ik destijds mijn toen nog erg jonge dochter dat IK die optie niet zal kiezen. No matter what.
Je kunt je hele leven nog dood gaan ... ! Pluk de dag voor je in een vaas eindigt (LOESJE). Buiten is het vandaag nog een dag heerlijk weer, de bomen zijn prachtig...Doe er wat mee, of niet!
Er is een hulplijn op internet 113online; met een chatroom en 120 vrijwilligers! Ze hebben het erg druk na de dood van Kamerling. Kennelijk zijn er veel mensen voor wie het leven ondragelijk veel pijn doet. Ik brand een kaars en bid dat zij ergens, van wie ook steun mogen ervaren.
Van de week kreeg ik van een massageklant een mooi verpakte zak zeezout cadeau. Hij verdient er zijn boterham mee.
Ik las de begeleidende tekst en was direct razend enthousiast. Wat is er logischer dan je lijf direct te voorzien van bouwstoffen voor je nieuwe cellen. Ik schreef al eerder stukjes over cellen, celverbranding en het nut van water om almaar nieuwe, optimale cellen te kunnen maken. Die stukjes staan in mijn (e)boekje!
Dus sinds een week ik poets mijn tanden witter, spoel mijn neusholten schoon, help mijn stoelgang (MERKBAAR!) en daarmee mijn lijf met steeds korreltjes zuiver zeezout.
Maandag krijg ik wat cadeauverpakkingen, proefzakjes ... de eerste 15 massageklanten die er belangstelling voor hebben krijgen het gratis en voor nix ...
Gisteren zei mijn dochter in een zin: tegen: "mijn vader is een beetje te oud voor zijn leeftijd ... en mijn moeder lijkt al maar jonger te worden ..."
Soms denk ik: het is wel werk, maar niet meer dan dat ... oefeningen doen, water drinken, vitamines nemen, zingen, lachen, zoenen, bidden en schrijven ... al die dingen samen houden me dagelijks aan de gang, meestal met plezier ... Als elke dag een dag is waar je met minstens 1 glimlach op terug kunt kijken dan was het al een mooie dag.
Voor wie meer wil weten over Keltisch zeezout: ik zie wel een mailtje en forward de informatie. Het is heeeeeeeeeeel betaalbaar (ca 4 euro voor een zak van een kilo)
De afgelopen weken waren weer een mooie spiegel! Het gaat prima met me zolang alles overzichtelijk is. Volgens routine, op zijn minst redelijk voorspelbaar gaat! Mijn lijf is een goede gids. Vorige week had ik last van aangezichts-oor-kiespijn. Ja dank je de donder als je je niet gehoord voelt en niet weet hoe je je nog anders kunt vastbijten ... en de wereld moeizaam aankijkt! Ik neem dan een pijnstiller en wrijf mezelf troostend ... brand een kaars en bid ... en neem een borrel! Gisteren vond ik bij iemand anders van de belastingdienst niet alleen een luisterend oor ... maar die persoon gaat proberen via een andere weg dingen opgelost te krijgen. Het loondienst aanbod is natuurlijk schitterend ... maar voor een vrije vogel als ik voelt het gekooider dan me lief is!Het was wel dit aanbod dat een andere bal aan het rollen bracht ... en daarmee weer een ander proces.
Werk is niet alleen geldverdienen. Het is ook mijn kontakt met de wereld. Nieuwtjes. Structuur. Me nuttig voelen. Iets kunnen met mijn kennis en kunnen. Heel soms: een klein verschil maken. Dus ... ik ga er van uit dat ik nog een poosje doorwerk ... In welke vorm dan ook! En dat voelt goed!
Ik ben geroerd door alle lieve ondersteunende briefjes, telefoontjes en smsjes die ik kreeg de afgelopen weken! DANK daarvoor!
Fijne, liefdevolle dag gewenst! Maak een verschil in iemands leven ...
!
