Zondag waren we voor de tweede keer in drie weken bij Ikea. Voor de laatste dingen ... voor het huisje van mijn dochter.

Aan het eind van de shopsessie bleef ik met de karren met dozen met kastjes achter op de inlaadstrook, in afwachting van de op te halen auto.
Aan weerszijden waren stellen met spullen van een omvang, waarvan ik dacht ... hoe kan dat in hemelsnaam allemaal in die auto...
De mannen namen het voortouw.
Eén meneer besloot, met zijn papa-mes, tot het verwijderen van de verpakkingsdozen en propte de spullen passend in de auto. Hij had alleen weinig plaats meer voor zichzelf op de bestuurdersplaats...

Het andere stel moest, na een prachtige vertoning, uiteindelijk besluiten toch maar de bezorgdienst van Ikea in te schakelen.
Het achterlaten van de kinderen, die  2 stoelen achterin bezet hielden, was het alternatief geweest ... maar ja, dat is ook zo wat!

Het woonwarenhuis is zo slim  om een lift  naar de klantenservice direct te verbinden met de inlaadstrook.
Bij niet passen kun je teruggeven, ruilen of transport regelen ...

Bij gebrek aan een dagelijkse man heb ik mijn hulpeloosheid in de loop van de jaren af moeten leren ... en had van te voren de capaciteit van de MINI opgemeten. De gekochte kastjes pasten, maar bleken wel zwaar om de trap op te krijgen ...
Het is weer gelukt ... Ik ben tenslotte de mamma die een paard kan tillen!:-D