Van mijn Yoga leraar leerde ik al bijna 40 jaar geleden:
- Je bent een Yogadocente bij gratie van het feit dat er leerlingen zijn die je betalen om van je te leren. Als je alleen je oefeningen doet, ben je iemand die Yoga bedrijft. Uiteindelijk had ik een bloeiende school met honderd leerlingen per week en combineerde stressloos moederschap en inkomstenverwerving.
Voor mijn stukjes besloot ik: - Ik geef mijn stukjes wél uit via een uitgever. Zo word ik een schrijfster in plaats van iemand die schrijft. - Ik vraag een marktconforme prijs en ga in op het aanbod van de uitgeverij om per verkocht exemplaar 1 euro te doneren aan een goed doel. Daarvoor geef ik een deel van mijn opbrengst ook aan dat doel. Mijn doel is een schoolproject in Tanzania.
Vandaag stuurde ik mijn manuscript in. Ik heb er met plezier, uren en dagen, aan gewerk en wacht met spanning af op de reactie van de uitgeverij. Ik houd u op de hoogte.
Verhaaltje: Een prinses vraagt alle onderdanen 1 emmertje melk te gieten in haar zwembad zodat ze op haar trouwdag kan zwemmen in de melk! De volgende morgen is het zwembad vol ... met helder water ...
Ieder voor zich had gedacht: "Wat zonde van die melk, ik doe gewoon een emmer water; Dat ene emmertje water van mij dat valt niet op." Weet dat IK blij word van elke reactie. Het is een emmertje melk!
Toen ik net adverteerde reageerde een collega en zij vroeg: "Wat ga jij doen met vragen rond erotiek?" Ik schreef terug dat ik met mijn ervaring in de zorg (ik heb mensen helpen baren en doodgaan en alles wat verder menselijk is) me niet kon voorstellen daar een probleem mee te hebben ... alleen NU nog niet, want het is al spannend genoeg. Ik had in een week meer vreemde blote billen onder handen dan in jaren daar voor bij elkaar!
We schreven dollend verder en ik fantaseerde een menukaart te zullen maken. Een lunchgerecht is tenslotte anders van prijs dan een vier gangen diner.. Als klapstuk bedacht ik De minnaressenspecial ... Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Het wat dan had ik nog niet bedacht. Als praatje voor de vaak vertelde ik dat in die week aan 2 meneren op de bank. Ongelogen: de reactie was: "Mag ik dan NU in de kleren, dan ga ik naar de pin en kom strax weer terug....." En ik realiseerde me ... dat KAN ik dus niet ... en ik wil het ook niet leren. In diezelfde week sprak ik een dame die heeft gekozen voor het vak erotisch masseuse. Haar verhaal over gedoe met de gemeente, de buren, de belastingdienst ... maakte met elkaar MIJN besluit defintief. Ik blijf een goede ontspanningsmasseuse ... met een uitstekende prijs kwaliteit verhouding, en gelukkig genoeg terug komende mensen die blij met me zijn en zonder gedoe met de WBV en de buren! Je kunt met een gerust hart je vrouw een uurtje massage bij mij op de bank cadeau doen! En inmiddels gebeurt dat ook. En dat maakt me echt blij ... en een beetje trots!
Zaterdagmorgen tussen 10 en 12 uur in een mooie brasserie in Heerenveen was ik aanwezig in het schrijfcafe. Het is jaren geleden dat ik met een pen op papier schreef. En ik ontdekte dat dat anders schrijft dan per laptop! A.d. h. van opdrachtjes schreven wij steeds 10 minuten voor de vuist weg en lazen aan elkaar voor. En ik kwam op denksporen en invalshoeken die ik 'alleen' niet gevonden had... B.v. beschrijf wat je net schreef nu eens door de ogen van iemand die tegengesteld is aan jou.....Pfffff moeilijk.
Meest confronterend vond ik dat het stukje waar ik ontevreden bij had zitten zuchten MIJzelf kippenvel bezorgde bij hard op voorlezen!
Ik heb mijn eigen stijl, toon, helicopterblik ... ik wil graag leren ... maar ook mijn eigen wijsje blijven maken!
Een paar maanden geleden zocht mijn jeugdvriendin kontakt via internet.
Tussen ons derde en achtiende jaar trokken we dagelijks op en deelden lief en veel leed. Andere studie's en richtingen maakten dat we elkaar uit het oog verloren.
Maar we hebben elkaar, volgens mij, nooit in de steek gelaten. Misschien is het daarom dat het, na weken mailen, erg vanzelfsprekend was om elkaar terug te zien?
We gaan met het gesprek sneller de diepte in dan je met een willekeurig ander persoon zou doen. De aanwezigheid van haar echtgenoot was zelfs niet storend. Terwijl ik vaak three is a crowd ervaar ...
Vandaag stelde ze me voor om samen in oktober naar de reunie van onze middelbare school te gaan. Het zou mijn eerste keer zijn!
Samen wil ik wel ... Ondanks mijn gegroeide zelfvertrouwen vind ik dat soort bijeenkomsten dusdanig eng dat ik er gewoon niet naar toe zou gaan. Ik ga ook niet bungee jumpen of diepzee duiken!
Het is vast niet als van ouds ... We zijn minimaal allemaal veertig jaar ouder. Maar het samen durven we veel ... ja dat is wel van ouds!
Leuk dat de dagelijkse schrijfveer op de Trouwsite me daar voor de ogen opent.
Ben voorzichtig waar je om vraagt ... je zou het kunnen krijgen.
Zo voel ik me nu ik stappen zet om een jarenlange droom: "ik maak ooit een boek" aan het uitleven ben.
Ik overdrijf als ik zeg dat ik er niet van kan slapen, maar een beetje druk wordt het wel in mijn hoofd.
Het liefst zou ik een papieren boekje maken. Met blaadjes tussen kaften.... Van het formaat dat in je tas past, en je op je nachtkastje kunt leggen. Een boekje dat je weggeeft aan een geliefd persoon, een boekje waar iemand blij van wordt.
Maar het laatste stukje bescheidenheid dat ik nog heb dreint "denk je nou heus dat mensen daar bijna 18 euro voor gaan betalen?"(dat is het bedrag dat de uitgeverij als verkoopprijs voorstelt voor een papieren boekje zoals ik me dat voorstel).
Ik denk aan het verhaal Lijmen - het been van Willem Elsschot en voorzie grote dozen onverkochte boeken in mijn gangetje...en nog een onbetaalde rekening op het stapeltje...
Dus een ieder die mij leest en volgt: UW COMMENTAAR helpt........echt ....!
Ik wens u dat u voorzichtig bent met wat u vraagt .... en een tevreden dag.
Aan de linkerkant van dit blog voegde ik het veld MAILINGlijst toe. Ik kreeg namelijk al 2 mailtjes van mensen die zeggen mijn Ebookje te willen gaan bestellen als het zo ver is....
Ik streef naar 500 ... en dan kan ik in december zorgeloos een maandje naar Afrika ....Ik zou het heerlijk vinden om daar het stukje van mijn hart, dat ik daar achter liet, te koesteren en een aantal dierbare mensen op te zoeken. En ik blog gewoon door ... maak je niet ongerust!
Over het ebook: de eerste 5000 woorden liggen voor commentaar bij mijn schrijfcoach. Afhankelijk van hoeveel werk zij mij geeft ... gaat e.e.a. sneller of langzamer. Maar een aantal weken ben ik nog wel zoet met knippen, plakken en bijschrijven/schaven. Het wordt wel meer dan alleen verzameld archief ....
Met jezelf op de maillijst te zetten verplicht je je (nog) tot niets .... Bestellen doe je tzt bij de uitgeverij.... Maar het werkt vast stimulerend voor me.. .
In mijn grote huis heb ik, nog steeds, geen logeerkamer. Ik krijg niet veel logees. En omdat ik snurk en tandenkars .... (volgens zeggen) sta ik mijn bed af aan een logee en slaap zelf op de bank. Gistermiddag ging mijn logee, na 2 nachtjes, weer weg. We hadden het goed gehad samen; maar toch was ik MOE. Ik kroop met 2 zaterdagkranten in mijn eigen bed en werd 16 uur later, herboren en met een goed humeur, weer wakker.
En dan denk ik: je zal geen huis meer hebben .... zoals al die mensen nu in Pakistan ....
In ons deel van de wereld hebben we toch eigenlijk alles ... tel je zegeningen!
Een dank je wel aan een ieder die deze week mij een berichtje stuurde.
Gisteren vroeg een nieuwe klant: "Waarom heb je je haar zo kort?" Ik was diezelfde ochtend bij de kapper geweest en korter wordt het inderdaad niet... Men vraagt nog net niet of de chemo gelukt is .... Ik antwoordde: "Omdat IK het allemachtig prachtig vind, mijn ogen worden mooier, ik ben er blij mee". Hij zei: "Maar het maakt je gezicht harder, en dat is jammer, heb je het altijd zo kort gehad?" Zo kort, en blond uit een doosje, is het pas een paar maanden.Iets korter dan mijn massagewinkeltje draait.
Ik realiseer me dat ik het woord harder zelf niet gekozen zou hebben, maar dat ik met mijn presentatie wel een statement maak. Verzorgd, mooi opgemaakt, smaakvol gekleed, goed geconseveerd, maar ook: Hier werkt een zelfbewuste, niet aaibare vakvrouw. Prettig om naar te kijken. Maar ik ben er niet op uit om iemand in verleiding te brengen ...,
Met andere ogen kijk ik mezelf in de spiegel aan: IK vind het nog steeds een mooi plaatje ... en als ik glimlach ... zelfs bijna verleidelijk .... !
Ik ga naar het schrijfcafe en doe later verslag.
Het is nog mooi weer, profiteer er van .... zolang het nog kan.
Gisteren stond het nummer 1 in de toplijst van de categorie blog over gevoelens (680 blogs).
Waar je dat mee verdient weet ik niet ... aantal clicks, of waarderingspunten, of regelmatig schrijven ... Geen idee. Ik dacht altijd dat ik niet competatief ben .... maar stiekum ben ik er een beetje trots op. Op naar een vermelding onder alle blogs. Dat zijn er al 8000.... Dus voor dat we/ik daar in de top tien staan..... .
Tevreden en een beetje trots ben ik op mijn discipline bijna dagelijks te schrijven, op de glimlach die ik hier en daar kennelijk oproep, op de spin off in de vorm van leuke mailcontacten, nieuwe klanten op mijn massagebank .... en binnenkort mijn eerste e book ...
Met mijn nieuwe words ben ik begonnen aan een verhalender boek(je). Ook daar elke dag een blaadje maakt een bestseller per jaar. Met de hulp van een redacteur, die voor 50 euro 5000 woorden redigeert, moet het toch gek lopen als ik me NIET zou lukken om volgend jaar om deze tijd mijn eerste echte boek in de winkel te hebben.
Onder aan dit blog een link naar de site van de schilder van wie ik, met toestemming, bijgaand plaatje plaatste.
Wilt u, gewoon voor mijn plezier, vandaag uw beoordeling van dit totale blog achterlaten via de knop links op het blog?
Pas op met ladders en zwarte katten. Het is vrijdag de 13e vandaag! Maak er wat van.
Bijgaand een fototje van het atelier van iemand die, vind ik, prachtig schildert. Zo prachtig dat het soms wel een foto lijkt in plaats van een schilderij ...
Als het lukt om afbeeldingen in een ander formaat van computer naar computer te sturen dan laat ik u die ook zien.
Wat ik van hem begreep is dat hij de wereld bekijkt, beleeft met een schildersoog ... en soms zou willen dat ie dat niet deed...
In mijn hoofd klikt het soms: ohhh ... dit past in een stukje .... Gelukkig niet de hele dag....
Als je op Google Klaas Klazema tikt dan komt er een galerij website te voorschijn. Met vele schilderijen.
A.s. zaterdag is er in Heerenveen tussen 10 en 12 het Schrijverscafe. Hulp bij schrijven ... Ik ben van plan om er voor het eerst naar toe te gaan.
Wie er meer over wil weten, of er ook naar toe wil, weten mailt maar even...
Laat u inspireren: doe iets creatiefs! De wereld in je eigen hoofd wordt er mooier van en daarmee de wereld om je heen.
Schrijf, schilder, zing, adem, lach, bid en verwonder....!
Gisteren vroeg iemand mij "wanneer is voor jou iemand de HOOFD prijs en waarom vind je jezelf een hoofdprijs?"
Ik kan dan de volgende dingen bedenken: Ik hecht aan kwaliteiten als: zelfstandigheid, vergevingsgezindheid, dapperheid, orginaliteit, denkvermogen, kunnen delen ... zowel geven als ontvangen, ruimdenkend en ruimhartig ...
En om mijn Hoofdprijs te worden moet er ook nog een chemie zijn met mijn hoofd, hart, lijf....
Ik zei: het soort relatie dat ik al 26 jaar heb met mijn kind: samen groeien, samen verleden maken, van elkaar leren, niet ALLLES hoeven te weten en delen zonder het gevoel te hebben geheimen te hebben, ontwikkeling zien, elkaar waarderen, elkaar nodig hebben en elkaar het beste gunnen. Dagelijksheid genietend delen; samen eten, wandelen, chocola eten, dvd's kijken. Blij zijn als die ander komt en ook blij zijn als de ander gaat ... Weten, voelen dat de wereld mooier is met elkaar.
Vandaag stuurde iemand mij een mail .... en die raakte zoek in cyberspace .... soms gebeurt dat ... dus speciaal voor die persoon antwoord op de vraag: welke oefeningen doe je dan en hoe vaak moet je die doen....
Oefeningen staan er in de eerste weken van het blog. Het gaat over ademhalen, vergeven, bidden, waterdrinken, glimlachen, je zelf accepteren.... net zo lang tot je je eigen beste vriendje bent..., omgaan met angst, (all)eenzaamheid, vitamines.
Het gaat over verwachtingen ... hoeveel leg je je geluk in handen van iemand anders ... hoe neem je verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes ...
Tussen de regels door kun je in de verhaaltjes lezen hoe ik dat doe en gedaan heb. In mijn werk, in relaties,in de opvoeding.
Niet omdat ik denk dat ik het perfect doe .... maar omdat ik leerde door lezen, door ervaringen van andere mensen. Tips en trucs, therapie en liefdes, teleurstellingen en keuzes .... ze horen allemaal bij leven. Sommige mensen worden oud, sommige mensen worden wijzer oud. Ik hoop nog veeeeeeeeeel wijzer te worden.
Gisteren had ik mezelf weer eens een halve dag in een etalage van een datingsite gezet... Er was een gratis kennismakingsaanbod waar ik gebruik van maakte om die site eens te leren kennen. Ik vroeg en bood de HOOFDPRIJS en merk dat maar weinig mannen zich als zo danig aan durven bieden....... Ja, als je je zelf al niet als de hoofdprijs ziet, waarom zou ik het dan doen?
De site had een mogelijkheid om een test te doen. Ik kom er dan uit als een extroverte introvert .... met veeeeeeeeel behoefte om alleen te zijn ... ja dat wist ik eigenlijk wel.
Bij de weinige profielen die > 70% klick op papier gaven zag ik de beren al op de weg: als roker ben ik echt in het nadeel tegenwoordig, als doe als of gelovige heb ik moeite met praktiserende atheisten... Zo is er altijd wel wat...
En het is natuurlijk altijd 50-50 kans op een klick. Wel of niet .... Of doe ik nu iets niet goed met de statistiek?
Be happy!, Adem, zing, bid, lach en verwonder!
Maar ik heb er een aardig schrijfcontact en een mogelijke nieuwe klant op de bank aan over gehouden ... en ik was een middag zoet....
Ik dank mijn goede geweten aan mijn slechte geheugen. Ik kan rustig een film een paar maal zien, een boek een paar keer lezen en steeds nieuwe dingen zien en lezen ...
Vandaag herlas ik De Kleine Prins van Antoine De Saint-Exupery. Ik las het ooit voor aan mijn kind, later aan een minnaar. (is trouwens gezellig: samen 1 boek lezen doordat er een voorleest).
Ontroerend vind ik telkens weer de uitleg van de vos: dat hij nog niet met de prins kan spelen, omdat hij niet getemd is. Temmen is het scheppen van een band. Dat de getemde opeens anders is dan alle anderen van dezelfde soort. Door temmen krijg je elkaar nodig ... En je moet tijd investeren... Later legt de vos uit dat rites goed zijn; als je weet dat die persoon/vos komt om 4 uur dan ben je al om 3 uur blij... En natuurlijk moet je dan huilen .. . als die ander weggaat. Je blijft altijd verantwoordelijk voor wat je getemd hebt.
Aan het eind van het boekje realiseerde ik me dat ik het gebruik van de denkpuntjes ... misschien wel van dit boekje gejat heb...
Als een boekje van mijn hand ooit zo bijzonder zou mogen worden .... that will be the day!
Ben voorzichtig waar je om vraagt ... je zou het kunnen krijgen!
In oktober kocht ik een laptopje van teruggekregen belastinggeld. Dus het kleinste, goedkoopste topje dat er was. Maar ik ben er al maanden blij mee als een kind met een poppenwagen. Nu blijkt dat de meegeleverde Microsoft programma's slechts zeer beperkt bruikbaar zijn, terwijl ik dacht voorlopig weer goed te zitten. Bill Gates is natuurlijk niet voor niets een van de rijkste mannen op aarde.
Om mijn ebook fantasie te kunnen realiseren heb ik echter een legale versie van Word nodig, anders kan de utigeverij e.e.a. niet verwerken.
Vandaag kreeg ik van een dierbare ex de legale key die hij in 3 voud bijkocht bij zijn riantere top cadeau. Lief he?
Dus ik heb geen enkel excuus meer om niet te gaan plakken en knippen en bijschrijven om de lappen tekst die ik hier, op het Trouwblog en in mijn eigen computertje bij elkaar schreef met elkaar te maken tot een boekje dat iets meer is dan alleen een verzameling blogs.
Na een halve middag heeft de ADHDer in mij al de neiging om het project af te blazen. Letters doen hun eigen ding. Veranderen van plaats, hele stukken wit zijn er opeens wel en dan weer niet.
Ik hoor mijn overleden lief: "Noelle computers doen altijd wat je zegt, dat is niet altijd hetzelfde als wat je wilt...." Ik zal de help functie's net zo lang indrukken tot ik het snap en kan ... of ik zoek een redacteur!
Mijn dochter zei gisteren: "Mam, er is geen hond die ooit gaat betalen voor jouw schrijfsels...., ze zijn leuk zolang ze gratis zijn"
Ik leerde haar zelf die verdomde eerlijkheid en ze heeft zo vaak gelijk en ik neem me zo vaak voor naar haar te luisteren. Maar naar haar commentaar op dit project toch nog even niet.....
Voor vandaag heb ik genoeg geprutst. Ik houd het even voor gezien.
Ik wens u allen nog een genoegelijke dag. Glimlach, adem, be happy!
Vanmorgen kreeg ik via de email van dit blog een mailtje met deze titel ... en direct schoot door mij heen ... waar heb ik mij op mijn blog daaraan bezondigd? Terwijl ik weet dat ik alleen maar keurig schrijf, keurig mens dat ik ben....
Dus met een dikke, waarderende glimlach las ik de tip dat de Gamma de schuttingpanelen in de aanbieding heeft en de bloglezer wist dat ik die nog steeds op de wensenlijst heb. Lief he?
Die schutting komt er wel, voor volgende zomer staat ie... Beloof ik mij zelf iedere keer weer... en dan duikt er weer iets anders op waar het geld naar toe rolt ... eetkrukjes voor mijn dochter ... een prachtig nieuwe BH verleidde mij deze week (vrouwen hebben het toch makkelijk vind ik, je duwt gewoon met een beetje hulp alles plat, strak of omhoog ....) Zolang ik in de kleren blijf ... heb ik een prima figuur ... voor mijn leeftijd ...!
Ik ben bezig om een ebook te (laten) maken ... van de blogjes tot nu toe komt boekje deel 1! En zo misschien wel 3 of 4 per jaar. Wie weet word ik schrijfster met masseren als hobbie ipv masseuse met schrijven als hobbie. Het zou mij een lief ding waard zijn ... Dus, u allen, ga maar vast sparen .... de uitgeverij laat mij weten dat zo'n soort boekje 12 euro nog wat mag kosten ... waarvan en stukje voor de uitgeverij, een stukje voor de btw en de Koningin en een stukje voor mij ....
De nullen en enen in dit blog laten zich niet zo maar overzetten ... waarom snap ik niet ... dus ik moet nog wel wat plakken en knippen. De gebraden hanen vliegen nooit zo maar binnen ... en dat hoeft ook niet. Ik werk er wel voor ...
Ik wens je een geinspireerde dag: glimlach, adem, zing, bid, verwonder! Het leven is een feest als je zelf de slingers ophangt (LOESJE!)
Alle marketeers vertellen dat het belangrijk is om contact te blijven houden met je klanten. Stuur af en toe een mail, een brief, een sms. Eigenlijk net als het gewone leven met het onderhouden van vriendschap.
Heel logisch. Alleen ... MIJN klanten, althans de meeste, zitten helemaal niet te wachten op contact dat van mij uitgaat. Ik denk wel eens .... ik ben met mijn massagewinkeltje een goed bewaard geheim. Van mond tot mond reclame hoef ik het ook niet te hebben.
Ik kreeg in al die maanden slechts 1 keer iemand op basis van doorverwijzing op mijn massagebank. Ligt dat aan het feit dat de meeste van mijn klanten man zijn? Delen die dit soort info minder makkelijk, of is het feit dat iemand zich af en toe ontspannend laat masseren nog steeds een taboe?
Wie het weet mag het zeggen ...
Ik tel mijn zegeningen en wacht gewoon rustig af. Wekelijks is er een terugkomer en dat maakt mij blij en wekelijks is er een nieuwkomer en dat betekent mogelijke groei.
Vandaag kwam ik al surfend op een site met suggesties om geld te verdienen via internet. Genoemde tools waren een e-book, eventueel aangevuld met oefeningen per video, advies via een webcamsessie, of oefeningen die als audio tape te downloaden zouden zijn ... Op zich best dingen waar ik verder over na ga denken.
De meneer in kwestie had een aanbod aan max. 50 personen om een E book al kant en klaar geschreven te leveren, incl 5 blogpagina's, automatische antwoordbrieven enzovoort. Kosten 995 euro per persoon. Aanbod alleen vandaag geldig. 50 keer 1000 euro is 50.000 euro per dag verdienen. Ik teken er voor......... Ik heb niet ingeschreven ... als ik zo rijk was, ging ik op vakantie. Maar briljant bedacht...
Zal ik beginnen aan een e-book of zal ik blijven bloggen, gratis en voor niets?
Ik maak wel eens een uitglijder ... Ik ontbeer het gene-gen. Dat zegt mijn dochter, als ze met plaatsvervangende schaamte, me weer eens uit de hoek hoort komen.
Van de week was er weer zo'n situatie. Voor haar nieuwe huis was ze op keukenjacht en was heel blij een passend model voor showroomprijs aangeboden te krijgen. Met aanpassingen en accessoires werd ie, boven budget, meer dan dubbel zo duur. Krukjes met een houten zitting in bikinibroekjesformaat moesten 225 euro per stuk kosten ...
Gelukkig heeft ze geen overmaat aan liggende gelden en moest dus wel verder shoppen. Via via kwam ze in meubelstad Oudehaske ... of all places... en vond onder 1 dak een goed advies, een fantastische vloer en een nog prachtiger keuken. Ook daar stonden eetbarkrukjes. Te koop bij Kwantum, voor 35 euro per stuk, zo vertelde ons de keukenleverancier.
Vannacht gleed ik, op weg naar het toilet, van de trap. Met een blauw wordende linkerkant vraag ik me af over welke uitglijders ik verder nog na moet denken ... Ik verbeeld me me goed staande te houden in de dagelijksheid ....
en een tevreden dag.
!
Vandaag bestaat dit blog 100 dagen!
Bijgaand een fototje van het atelier van iemand die, vind ik, prachtig schildert.
Ik maak wel eens een uitglijder ... Ik ontbeer het gene-gen. Dat zegt mijn dochter, als ze met plaatsvervangende schaamte, me weer eens uit de hoek hoort komen.
