Gisteren vroeg iemand mij "wanneer is voor jou iemand de HOOFD prijs en waarom vind je jezelf een hoofdprijs?"
Ik kan dan de volgende dingen bedenken: Ik hecht aan kwaliteiten als: zelfstandigheid, vergevingsgezindheid, dapperheid, orginaliteit, denkvermogen, kunnen delen ... zowel geven als ontvangen, ruimdenkend en ruimhartig ...
En om mijn Hoofdprijs te worden moet er ook nog een chemie zijn met mijn hoofd, hart, lijf....
Ik zei: het soort relatie dat ik al 26 jaar heb met mijn kind: samen groeien, samen verleden maken, van elkaar leren, niet ALLLES hoeven te weten en delen zonder het gevoel te hebben geheimen te hebben, ontwikkeling zien, elkaar waarderen, elkaar nodig hebben en elkaar het beste gunnen. Dagelijksheid genietend delen; samen eten, wandelen, chocola eten, dvd's kijken. Blij zijn als die ander komt en ook blij zijn als de ander gaat ... Weten, voelen dat de wereld mooier is met elkaar.
Vandaag stuurde iemand mij een mail .... en die raakte zoek in cyberspace .... soms gebeurt dat ... dus speciaal voor die persoon antwoord op de vraag: welke oefeningen doe je dan en hoe vaak moet je die doen....
Oefeningen staan er in de eerste weken van het blog. Het gaat over ademhalen, vergeven, bidden, waterdrinken, glimlachen, je zelf accepteren.... net zo lang tot je je eigen beste vriendje bent..., omgaan met angst, (all)eenzaamheid, vitamines.
Het gaat over verwachtingen ... hoeveel leg je je geluk in handen van iemand anders ... hoe neem je verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes ...
Tussen de regels door kun je in de verhaaltjes lezen hoe ik dat doe en gedaan heb. In mijn werk, in relaties,in de opvoeding.
Niet omdat ik denk dat ik het perfect doe .... maar omdat ik leerde door lezen, door ervaringen van andere mensen. Tips en trucs, therapie en liefdes, teleurstellingen en keuzes .... ze horen allemaal bij leven. Sommige mensen worden oud, sommige mensen worden wijzer oud. Ik hoop nog veeeeeeeeeel wijzer te worden.
Gisteren had ik mezelf weer eens een halve dag in een etalage van een datingsite gezet... Er was een gratis kennismakingsaanbod waar ik gebruik van maakte om die site eens te leren kennen. Ik vroeg en bood de HOOFDPRIJS en merk dat maar weinig mannen zich als zo danig aan durven bieden....... Ja, als je je zelf al niet als de hoofdprijs ziet, waarom zou ik het dan doen?
De site had een mogelijkheid om een test te doen. Ik kom er dan uit als een extroverte introvert .... met veeeeeeeeel behoefte om alleen te zijn ... ja dat wist ik eigenlijk wel.
Bij de weinige profielen die > 70% klick op papier gaven zag ik de beren al op de weg: als roker ben ik echt in het nadeel tegenwoordig, als doe als of gelovige heb ik moeite met praktiserende atheisten... Zo is er altijd wel wat...
En het is natuurlijk altijd 50-50 kans op een klick. Wel of niet .... Of doe ik nu iets niet goed met de statistiek?
Be happy!, Adem, zing, bid, lach en verwonder!
Maar ik heb er een aardig schrijfcontact en een mogelijke nieuwe klant op de bank aan over gehouden ... en ik was een middag zoet....
Ik dank mijn goede geweten aan mijn slechte geheugen. Ik kan rustig een film een paar maal zien, een boek een paar keer lezen en steeds nieuwe dingen zien en lezen ...
Vandaag herlas ik De Kleine Prins van Antoine De Saint-Exupery. Ik las het ooit voor aan mijn kind, later aan een minnaar. (is trouwens gezellig: samen 1 boek lezen doordat er een voorleest).
Ontroerend vind ik telkens weer de uitleg van de vos: dat hij nog niet met de prins kan spelen, omdat hij niet getemd is. Temmen is het scheppen van een band. Dat de getemde opeens anders is dan alle anderen van dezelfde soort. Door temmen krijg je elkaar nodig ... En je moet tijd investeren... Later legt de vos uit dat rites goed zijn; als je weet dat die persoon/vos komt om 4 uur dan ben je al om 3 uur blij... En natuurlijk moet je dan huilen .. . als die ander weggaat. Je blijft altijd verantwoordelijk voor wat je getemd hebt.
Aan het eind van het boekje realiseerde ik me dat ik het gebruik van de denkpuntjes ... misschien wel van dit boekje gejat heb...
Als een boekje van mijn hand ooit zo bijzonder zou mogen worden .... that will be the day!
Ben voorzichtig waar je om vraagt ... je zou het kunnen krijgen!
In oktober kocht ik een laptopje van teruggekregen belastinggeld. Dus het kleinste, goedkoopste topje dat er was. Maar ik ben er al maanden blij mee als een kind met een poppenwagen. Nu blijkt dat de meegeleverde Microsoft programma's slechts zeer beperkt bruikbaar zijn, terwijl ik dacht voorlopig weer goed te zitten. Bill Gates is natuurlijk niet voor niets een van de rijkste mannen op aarde.
Om mijn ebook fantasie te kunnen realiseren heb ik echter een legale versie van Word nodig, anders kan de utigeverij e.e.a. niet verwerken.
Vandaag kreeg ik van een dierbare ex de legale key die hij in 3 voud bijkocht bij zijn riantere top cadeau. Lief he?
Dus ik heb geen enkel excuus meer om niet te gaan plakken en knippen en bijschrijven om de lappen tekst die ik hier, op het Trouwblog en in mijn eigen computertje bij elkaar schreef met elkaar te maken tot een boekje dat iets meer is dan alleen een verzameling blogs.
Na een halve middag heeft de ADHDer in mij al de neiging om het project af te blazen. Letters doen hun eigen ding. Veranderen van plaats, hele stukken wit zijn er opeens wel en dan weer niet.
Ik hoor mijn overleden lief: "Noelle computers doen altijd wat je zegt, dat is niet altijd hetzelfde als wat je wilt...." Ik zal de help functie's net zo lang indrukken tot ik het snap en kan ... of ik zoek een redacteur!
Mijn dochter zei gisteren: "Mam, er is geen hond die ooit gaat betalen voor jouw schrijfsels...., ze zijn leuk zolang ze gratis zijn"
Ik leerde haar zelf die verdomde eerlijkheid en ze heeft zo vaak gelijk en ik neem me zo vaak voor naar haar te luisteren. Maar naar haar commentaar op dit project toch nog even niet.....
Voor vandaag heb ik genoeg geprutst. Ik houd het even voor gezien.
Ik wens u allen nog een genoegelijke dag. Glimlach, adem, be happy!
Vanmorgen kreeg ik via de email van dit blog een mailtje met deze titel ... en direct schoot door mij heen ... waar heb ik mij op mijn blog daaraan bezondigd? Terwijl ik weet dat ik alleen maar keurig schrijf, keurig mens dat ik ben....
Dus met een dikke, waarderende glimlach las ik de tip dat de Gamma de schuttingpanelen in de aanbieding heeft en de bloglezer wist dat ik die nog steeds op de wensenlijst heb. Lief he?
Die schutting komt er wel, voor volgende zomer staat ie... Beloof ik mij zelf iedere keer weer... en dan duikt er weer iets anders op waar het geld naar toe rolt ... eetkrukjes voor mijn dochter ... een prachtig nieuwe BH verleidde mij deze week (vrouwen hebben het toch makkelijk vind ik, je duwt gewoon met een beetje hulp alles plat, strak of omhoog ....) Zolang ik in de kleren blijf ... heb ik een prima figuur ... voor mijn leeftijd ...!
Ik ben bezig om een ebook te (laten) maken ... van de blogjes tot nu toe komt boekje deel 1! En zo misschien wel 3 of 4 per jaar. Wie weet word ik schrijfster met masseren als hobbie ipv masseuse met schrijven als hobbie. Het zou mij een lief ding waard zijn ... Dus, u allen, ga maar vast sparen .... de uitgeverij laat mij weten dat zo'n soort boekje 12 euro nog wat mag kosten ... waarvan en stukje voor de uitgeverij, een stukje voor de btw en de Koningin en een stukje voor mij ....
De nullen en enen in dit blog laten zich niet zo maar overzetten ... waarom snap ik niet ... dus ik moet nog wel wat plakken en knippen. De gebraden hanen vliegen nooit zo maar binnen ... en dat hoeft ook niet. Ik werk er wel voor ...
Ik wens je een geinspireerde dag: glimlach, adem, zing, bid, verwonder! Het leven is een feest als je zelf de slingers ophangt (LOESJE!)
Alle marketeers vertellen dat het belangrijk is om contact te blijven houden met je klanten. Stuur af en toe een mail, een brief, een sms. Eigenlijk net als het gewone leven met het onderhouden van vriendschap.
Heel logisch. Alleen ... MIJN klanten, althans de meeste, zitten helemaal niet te wachten op contact dat van mij uitgaat. Ik denk wel eens .... ik ben met mijn massagewinkeltje een goed bewaard geheim. Van mond tot mond reclame hoef ik het ook niet te hebben.
Ik kreeg in al die maanden slechts 1 keer iemand op basis van doorverwijzing op mijn massagebank. Ligt dat aan het feit dat de meeste van mijn klanten man zijn? Delen die dit soort info minder makkelijk, of is het feit dat iemand zich af en toe ontspannend laat masseren nog steeds een taboe?
Wie het weet mag het zeggen ...
Ik tel mijn zegeningen en wacht gewoon rustig af. Wekelijks is er een terugkomer en dat maakt mij blij en wekelijks is er een nieuwkomer en dat betekent mogelijke groei.
Vandaag kwam ik al surfend op een site met suggesties om geld te verdienen via internet. Genoemde tools waren een e-book, eventueel aangevuld met oefeningen per video, advies via een webcamsessie, of oefeningen die als audio tape te downloaden zouden zijn ... Op zich best dingen waar ik verder over na ga denken.
De meneer in kwestie had een aanbod aan max. 50 personen om een E book al kant en klaar geschreven te leveren, incl 5 blogpagina's, automatische antwoordbrieven enzovoort. Kosten 995 euro per persoon. Aanbod alleen vandaag geldig. 50 keer 1000 euro is 50.000 euro per dag verdienen. Ik teken er voor......... Ik heb niet ingeschreven ... als ik zo rijk was, ging ik op vakantie. Maar briljant bedacht...
Zal ik beginnen aan een e-book of zal ik blijven bloggen, gratis en voor niets?
Ik maak wel eens een uitglijder ... Ik ontbeer het gene-gen. Dat zegt mijn dochter, als ze met plaatsvervangende schaamte, me weer eens uit de hoek hoort komen.
Van de week was er weer zo'n situatie. Voor haar nieuwe huis was ze op keukenjacht en was heel blij een passend model voor showroomprijs aangeboden te krijgen. Met aanpassingen en accessoires werd ie, boven budget, meer dan dubbel zo duur. Krukjes met een houten zitting in bikinibroekjesformaat moesten 225 euro per stuk kosten ...
Gelukkig heeft ze geen overmaat aan liggende gelden en moest dus wel verder shoppen. Via via kwam ze in meubelstad Oudehaske ... of all places... en vond onder 1 dak een goed advies, een fantastische vloer en een nog prachtiger keuken. Ook daar stonden eetbarkrukjes. Te koop bij Kwantum, voor 35 euro per stuk, zo vertelde ons de keukenleverancier.
Vannacht gleed ik, op weg naar het toilet, van de trap. Met een blauw wordende linkerkant vraag ik me af over welke uitglijders ik verder nog na moet denken ... Ik verbeeld me me goed staande te houden in de dagelijksheid ....
Kennelijk heb ik schrijflust voor 1 stukje per dag en de laatste week ben ik weer erg tevreden bezig met de schrijf site van dagblad Trouw. Er is daar weer dagelijks een schrijfveer; een thema om inspiratie uit te putten. De veer van vandaag was gaatjes en kieren. En die leverde volgende herinnering op!
Vlak nadat het huis in Tanzania, dat mijn lief en zijn vrouw hadden laten bouwen, afgebouwd was was er een kleine aardbeving in het gebied. Er zat een scheur in een muur en een kier tussen een muur en de slaapkamervloer. Maar het was nog steeds een goed huis, het beste huis uit het hele gebied. Het enige huis met eigen verlichting dankzij een solar!
Een paar jaar later mocht ik mee. De eerste dagen hoorde en zag ik wat muizen, bijzondere beestjes, met staarten als een eekhoorn. Zij hadden genest in een van de kasten in de slaapkamer maar maakten 's nachts zoveel lawaai dat ik ze vroeg tijdelijk te verhuizen. Omdat ze dit niet deden zette ik hier en daar gif ... Ik ben niet echt een tolerant mens.
Op een nacht werd ik wakker van het gevoel dat ik gebeten werd, en nog eens en nog eens .... en ik realiseerde me MIEREN, en die komen nooit alleen.
Bij het licht van de lamp op solar zagen we een legioen mieren uit de kieren komen .... Zonder na te denken pakte ik de gifspuit en spoot tot ie leeg was. We zaten een uurtje op de veranda schone lucht te ademen en liepen op onze tenen terug naar bed en sliepen nog een uurtje ongestoord.
De volgende dag veegde ik 2 stoffer-en-blik blikken vol met mierenlijkjes van de grond.
'Onze jongens' zeiden lachend toen we het nachtelijk avontuur aan de ontbijttafel vertelden: ach mama ... als er mieren zijn ... dan zijn er geen muizen .. Als een mierengroep door een kippenhok reist zijn er uiteindelijk alleen nog kippen zonder kop.
De kieren werden vol gegoten met diesel, houtskoolas en afgestreken met cement.
Dit jaar is een loge uit hetzelfde bed gevlucht omdat muizen het bed gebruikten als snelweg.
Ik maak wel eens een uitglijder ... Ik ontbeer het gene-gen. Dat zegt mijn dochter, als ze met plaatsvervangende schaamte, me weer eens uit de hoek hoort komen.