Er zijn mensen die mij met een 'handje geld" willen steunen in mijn Afrikadroom ... Een aantal deed dat grootser dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
In de afgelopen weken leer ik versneld, oprecht, DANKjeWEL te zeggen! Ik blijf makkelijker geven dan ontvangen ... maar met wat oefenen ... gaat ontvangen misschien ooit wel net zo spontaan!
Een lieve vriendin schreef: er zijn genoeg mensen die willen helpen ... maar in grote actie's blijft zoveel aan de strijkstok hangen! Jouw plannen zijn dagelijks te volgen ...!Schrijf toch een oproep én je banknummer. Met, nog steeds schroom, bij deze: 14.99.79.312 Rabo Wolvega, tnv N. Riel.
En iedere keer dat ik kan/mag werken ... is OOK prima! NU ben ik er nog!
Ik wens u een zonnige dag, het schijnt met name in de morgen mooi weer te worden!
Aan het eind van de middag merkte ik dat ik spuugziek werd van alle lovesongs op de radio ter ere van Valentijn.
Rond Kerst krijg ik soms ook genoeg van al die zoetigheid ...
Waarschijnlijk is het gewoon kinnesinne ....?
Ik ging een rondje het dorp in voor mijn laatste onderhoudsbeurtjes voor vertrek: het haar milimeterkort, de voetjes gepedicuurd, de wenkbrauwen weer netjes in vorm. Tenslotte wil, ook de in bush, het oog wat ... en je weet maar nooit wie je tegen komt, toch?
Voor iedereen die denkt ... ze heeft het vast te druk om nog te werken ... dat valt wel mee hoor ... plaats voor een paar afspraken heeft de agenda de komende dagen nog wel! En zolang ik er ben ... werk ik, als altijd, met liefde, aandacht en plezier!
Fijne dag gewenst ... als je luistert hoor je de vogels in de weer ...!
Mijn telefoon blijft in de maanden maart, april en mei gewoon in Nederland ... en wordt door een collega beantwoord.
Voor mijn vaste klanten maakt zij tijd ... en komt daarvoor, bij voorkeur overdag, naar mijn huis ...
Ik vond het een onprettig idee dat dat 3 maanden leeg staat en ik vind het voor mijn vaste klanten ook wel erg ongezellig dat ze weer een nieuw adres zouden moeten zoeken!
Belt u aub wél met nummerherkenning aan ...?
MIJN telefoon weet dan in ieder geval dat het een betrouwbare beller is ....!
Van de vorige reis weet ik hoe nuttig opberg zakken van dik plastic zijn, die je vacuum kunt (stof)zuigen. Dus ik schafte er een paar aan en speel nu met de mee te nemen dingen. De kook dozen van aluminium heb ik terug gevouwen en die zijn nu een redelijk hanteerbaar bouwpakket dat in de koffer past. Als extra bagage onderdeel zouden ze me 50 euro kosten ... en dat ik vind 'zonde' geld ... én ik moet alles zelf van het vliegveld naar de bus zien te krijgen ... Dus 1 grote koffer en een rugzak voor handbagage lijkt me makkelijker.
Ik verklaar mezelf voor gek dat ik een grondstof als aluminium Tanzania in ga voeren ... ik weet dat ze dat, in ieder geval in damwandprofiel, gewoon te koop hebben. Maar toe maar ... ik wil niet dat het kookproject mislukt omdat ik het belangrijkste onderdeel niet 'goed' heb.
God verhoede dat ik mijn koffer bij de douane moet leegmaken... Dan heb ik een probleem ... om het allemaal opnieuw passend te krijgen ... Ze hebben daar vast geen stofzuiger!
En zo ben ik zoet ... lach, glimlach, werk, zing en bid ... Al weer een nachtje slapen voorbij!
Als u me nog een keer wilt laten werken ... GRAAG ... ik ben er wel!
Ik kreeg een prachtig verhaal, voorzien van ontroerend mooie tekeningen. De man die bomen plantte ... van Jean Giono.
De gever veranderde de titel in de vrouw die zaden plantte ...
Het boekje inspireert me om nog meer zakjes noten mee te nemen, in de hoop dat daar hazelnoot-, walnoot-, en amandelbomen uit gaan groeien. Ik zal op het erf een bomenakkertje gaan beginnen. Op het erf van het house on the hill komen weinig loslopende geiten, dankzij de hond Sep. Althans ... zo was het de vorige keer!
Ik was na lezing een beetje droef dat het een fictief verhaal bleek te zijn. Een man die vanaf zijn 50ste honderd eikels per dag plant, beukennootjes opkweekt tot bomen en op die manier in zijn eentje een kaal gebied in Frankrijk omtovert tot een 'natuurbos' en een vruchtbare plek om te wonen.
Misschien is een investering in bomen op de lange termijn wel het beste wat je voor een gebied kunt verzinnen ... Dus ik ben blij het verhaal gelezen te hebben en zal de open plekken in mijn koffer uitvullen met hoop op bomen ...
Ik wens je een vruchtbare dag! Zaai een droom in je eigen hart ... koester hem ... en jaag hem na!
Kilangala is een plek waar al ruim 40 jaar vanuit Nederland en Canada geld naar toe gaat ... Het ligt in de arme provincie Rukwa.
Je kunt goed zien dat handjes hulp een verschil maken in het dagelijks leven van mensen.
Er zijn kranen met goed water op punten in het dorp, er zijn een weeshuis, een medische post, een kleuterschool, een boerderij met koeien.
Maar wie geen baan heeft via een van de Stichtingen komt moeilijk aan geld, want veel werkgelegenheid is er niet.
Toch geeft iedereen zelfs 3 keer tijdens de zondagse mis ... en waar dat geld vandaan komt ... IK heb geen idee.
Misschien dat mijn ideeen om (kleinschalig) toerisme te gaan promoten voor meer werkgelegenheid kan gaan zorgen. Ik droom ons allemaal "rijk"..
Het geld dat ik nu verdien zet ik in gedachten om in zaden. 40 euro ... dat is 10 zakken zaad ... dat zijn 20.000 maiszaden ... dat zijn 40.000 kolven ...
dus voor 111 mensen 1 kolf per dag ... een jaar lang ... Ik weet dat ik bepleit om andere dingen te gaan zaaien ... maar van mais weet ik wat het kost ... en wat het opbrengt!
Protanz, de stichting die de kleuterschool bouwde ter nagedachtenis van Ineke Albeda, zorgt voor 'zadengeld' als ik het idee van een moestuin voor en door de kinderen nieuw leven in ga blazen ...
Vorige keren plantte ik 10tallen noten, eikels en kastanjes. Ik ben benieuwd of dat al kleine boompjes zijn of dat de geiten alles op hebben gegeten!
Geiten lopen het grootste deel van de tijd los rond ... en eten meer gevarieerd dan mensen ... Ze zijn een wandelende spaarbank ... worden NIET gemolken ... en spaarzaam opgegeten!
Ik vond een simpel recept voor het maken van zachte geitenkaas. Dat ga ik in ieder geval uitproberen ... want IK houd van geitenkaas,
Toen ik zwanger was kon ik niet bedenken hoe mijn dagen zouden zijn als de baby er eenmaal zou zijn ... Toen ze er eenmaal was kon ik me niet goed meer herinneren waar ik het vóór die tijd zo druk mee had gehad ...
Nu ik een ticket heb en weet dat ik ga kan ik alleen maar wachten en aftellen. En de laatste dingen regelen. Donderdag krijg ik nog een injectie tegen buiktyffus en een nieuw boekje. Alle andere inentingen zijn nog niet verjaard.
Ik heb aan Moses gemeld op welke dag ik kom en wacht af of en zo ja wat hij kan regelen om mij op te (laten) halen. Maar alleen met de bus, zie ik me ook doen ... dus ik maak me niet echt zorgen.
En ik heb niet écht idee wat nou het eerste is dat ik zal gaan doen. Waarschijnlijk zal ik beginnen met het bed opmaken ... Ik hoop dat er geen muizen in wonen!
Gisteren zei mijn (ex) Afrikalief ... begin nou maar met gewoon op het erf je weer thuis te voelen ... Hij kent me en is bang dat ik 10 projecten tegelijk zal aanpakken (en niet afmaken ...). Ik weet dat dit inderdaad mijn (ADHD?) valkuil is ...
Vandaag krijg ik gezellig bezoek. Er worden pakjes gebracht die ik mee ga nemen. 1 er van is een antenne die kan maken dat we makkelijk kunnen internetten ....
Ik wens je een mooie dag! Glimlach, glimlach, lach en zing!
Met dank aan de Mastercard van mijn dochter ... heb ik een e-ticket ... voor 28 februari ...
Ik voel me op dat soort momenten toch wel van de ijstijd ... zonder MC en zonder papieren ticket!
Ik regel toch maar een printje !
Deze vlucht heeft slechts anderhalf uur wacht-/overstaptijd in Istanboel ... en komt 's nacht om half 4 in Dar es Salaam aan ...
Tegen de tijd dat ik door de douane ben en een visum heb ... komt de zon net op. De eerste zeker weten ga ik om 6 uur op zon ...!
Ik kan nu gaan regelen dat iemand me ophaalt ... of niet ... Ik ga desnoods even slapen in een hotelletje in Dar en op mijn gemak, zonder bagage, uitzoeken waar de bus naar Sumbawanga vertrekt en hoe laat ...
Dit gedicht maakte mijn vriendin Ronne Lowenstyn. Ik schreef eerder over een Bachbloesemconsult dat zij mij cadeau deed.
Ik nodig u uit een kijkje te nemen op haar site, die u bereikt met een klik op onderstaande link!
Als u mocht tobben en er iets aan zou willen doen ... dan is een consult het overwegen waard! Ik voel me gesteund ... misschien wel dankzij de druppeltjes ...?
Wie in Tanzania een baby krijgt 'moet' iedere maand haar baby laten meten en wegen, tot het 5 jaar is... De medische post van Kilangala bedient vrouwen in een straal van 50 km. Iedereen moet minstens het laatste stuk, een kilometer of 5, lopen. Tenzij er per ongeluk een auto voorbij komt die nog plaats heeft. There is allways room for one more ... Maar in de omtrek rijden er slechts een paar auto's. 2 van de missie, die voornamelijk voor ziekenvervoer zijn ... en als ze toch die kant op gaan ... dan is there allways room for one more...
Voorlichting, of inentingen worden ook wel in een groepsconsult gegeven. Zie je hoe kraakhelder de (tafel) lakens zijn. En dat zonder wasmachine ... met de hand gewassen en gedroogd op de bleek! Jammer vind ik het dat de voorlichting over anticonceptie pas begint bij de 1e zwangerschap. Op die manier worden veel jonge meiden (sommige middelbare scholier) zwanger ... En als er eenmaal 1 kindje is ... dan komende de volgende 5 'vanzelf' .De overheid bepleit niet meer dan 6 zwangerschappen in een vrouwenleven! Vaak wordt een baby van een tienermoeder opgenomen in het gezin van haar ouders en kan zij toch haar school afmaken. Ik zou anticonceptie op de middelbare scholen, of via de kerk willen promoten! Kinderen zijn prachtig ... en in Tanzania de ouderdagsvoorziening ... net zoals bij ons voor Drees. Maar je kunt ze ook ietsje later baren ... Het is het soort preutsheid dat wij hadden voor de jaren 70 ... die maakt dat het een moeilijk te bespreken onderwerp is tussen ouders en pubers... MIJN kind doet zoiets niet, toch? De microscoop! Malaria in het bloed is te vinden. Malaria die begint in het ruggenmerg en door gaat naar de hersenen ... die wordt soms, dodelijk, te laat gezien!
Op de kleuterschool worden de kinderen regelmatig via het bloed onderzocht op malaria. Een dokterspraktijk in Friesland sponsort dat ...
Toen ik op mijn boederij in Friesland begon hadden e een miljoen vliegen. In die tijd leerde ik dat een vlieg slechts 500 m vliegt ... Dus al onze vliegen waren 'eigen kweek'... Het lukte ons binnen 2 jaar om ze grotendeels kwijt te raken. Door te zorgen dat ze zich niet konden voortplanten.
Ik vraag me af of je van malaria af zou kunnen komen als je zorgt dat 'ons deel' malariavrij is ... Dan hebben de muggen die er wél zijn ... geen besmettingsbron meer ... Eigenlijk zou je 'iedereen' via een bloedtest moeten kunnen screenen. Ik zal eens uitzoeken wat zo'n onderzoek kost ... per persoon. En ik vraag me af of mensen daar aan mee zouden willen werken ...
Wachten ... wachten ... wachten ... op de dokter. Als die soms 'opeens' een spoedgeval heeft, dan komt het voor dat je de volgende dag maar terug moet komen ...
De preek in Hour of Power van vandaag ging over Thuiskomen! De plek waar je je schoenen uit mag trekken en je voeten op de bank mag leggen. Waar iemand op je wacht met soep en aandacht. Waar het niet gaat om wat je bereikt hebt ... wat voor auto je rijdt ... Natuurlijk ging het over thuiskomen bij GOD.
Zo ver ben ik (nog) niet ... ik ben nog steeds een oprechte doe-als-of-gelovige. Maar voor mijn gevoel mag ik naar huis in Kilangala ... voor mij, in ieder geval volgens mijn geheugen, is het daar paradijselijk!
En ... ik houd ook nog een Hollands thuis ... en kan ook hier weer thuiskomen ... bij mijn kind, dierbare vrienden en bijzondere mensen op de bank!
Eind goed al goed ... en als het nog niet goed is ... is het nog niet het eind ...?
Pluk ook DEZE dag, het is de enige ... !
Voor iedereen die mij zou willen steunen met mijn zadenproject: doe een zakje zaad in een enveloppe naar mij: G. Flinckstraat 14 8471ST Wolvega! En we zaaien samen! In iedere rommella ligt vast nog iets ...
Het is licht in mijn hoofd en rond mijn hart. De opluchting dat een groots gebaar een groot verschil maakt. Ik loop zingend door mijn huisje en zeg: je blijft wachten op mij ... Ik hoef de lavatera's niet uit te graven om weg te geven ... Mijn bed blijft gewoon mijn bed ... Mijn vriendin zal grasmaaien en de post sorteren.
'Iedereen' is blij voor me. Ik kreeg meer ondersteunende mailtjes dan ooit, op 1 dag!
Voor de vorige reis had ik al vaccinatie gekregen. Ik kan alleen nergens meer het boekje om dat te bewijzen vinden. Maar ik heb agenda's bewaard en in die van 2007 vond ik de aantekening dat ik in Heerenveen een afspraak had bij een particuliere kliniek. Van die club ontving ik desgevraagd een overzicht, En ik bleek een week later vloeistof te hebben gehaald bij de apotheek en was daarmee voor een andere prik bij mijn huisarts... Zonder die agenda had ik dat NO WAY kunnen verzinnen. Het lijkt er op dat het alleen nog een kwestie is van het papierwerk regelen.
De binnenkanten van de kookdozen staan achter mij in de kamer en alles wat ik tegenkom of alvast aanschafte dat mee mag ... gaat in die doos. Ik heb al 2 tondeuses, braadzakken, een ouderwets maar erg goed boekje over moestuinen, een handig keukenmachientje, van 3 euro, dat zonder stroom eieren kan scheiden, en hakt en klopt ..., vele recepten voor gerechten met eieren ... (want die zijn er volop!).
Gelukkig mag ik ook nog gewoon werken ... en dat doe ik nog steeds met liefde en plezier!
Net nadat ik mijn eerdere blogje van vandaag had geschreven kreeg ik een mail ... met een zooooooooooooooo genereus aanbod dat ik er helemaal ontdaan van ben. Gebeden worden verhoord. Wonderen bestaan! Reddingsboten komen voorbij. Ik hoef alleen maar in te stappen.
Een dierbare, trouwe blogvolger ... neemt mijn woonlasten voor 3 maanden voor zijn rekening ... waardoor in 1 klap alle puzzelstukken op hun plaats vallen ...
Misschien is de les die ik écht nog te leren heb wel: vertrouw andere mensen in HUN goede bedoelingen. Ik weet eigenlijk wel zeker ... dat ik dat heel moeilijk kan. Al doende leert ..., dus ik oefen ... tot het spontaan gaat!
De papieren van de WBV zijn binnen ... en ik 'durf' ze nog niet te versturen.
Eigenlijk baal ik dat geld, of eigenlijk het tekort aan ..., maakt dat ik een zo drastische stap ga zetten. Mijn rationele kant zegt: dan ga je toch een maandje, desnoods twee later en probeer je om fondjes te werken/ werven om het huis desnoods 3 maanden onbewoond te laten. Maar dan heb je wel een vangnet ... en de kans om meer weloverwogen een keuze te maken.
Mijn ongeduldige kant dramt: Ik wil, ik wil, ik wil ... gisteren ...
Vandaag ga ik door met het opruimen van de zolder ... DAT moet in ieder geval gebeuren.
De reactie's op mijn 'gedoe' laten me weten dat mijn schrijfsels gelezen worden. Ze maken me blij, zijn goed voor een glimlach. Die reactie's zijn net zo verdeeld als ik ... maar die zijn van verschillende mensen. Ik deal met de verdeeldheid in mijn eigen borst en IK moet/ mag het gaan doen ... en het liefst niet als een lemming de afgrond in ...!
Ik wens u een minder stormachtige dag in uw hart dan buiten.
In 2004 was ik 2 maal 2 maanden te gast in Kilangala. Vaak had ik het gevoel ... IK hoor hier. Natuurlijk weet ik dat het huis on the hill, waar ik nu ook weer mag wonen, het mooiste is uit de omtrek. We hebben water uit de kraan, een doortrekwc en een douche, een ruime woonkamer met grote eettafel en 2 aparte slaapkamers en twee keukens, een binnen en een buiten. Een balkon aan de ene kant en een veranda aan de andere kant. Aan deze kant van de brug is het voor mij écht paradijs... Uitzicht, prachtige bomen en bloemen en vogels ... en vaak STILTE! Een goed, niet lekkend dak is vooral in de regentijd, wanneer je soms echte stortbuien hebt ... erg aantrekkelijk! De tuin er om heen is een laboratorium ... noemde bezoekende leerlingen van de middelbare school het. Er groeit van alles ... als je het maar zaait, water geeft en koestert. We hebben 2 wateropvangtanks, samen goed voor 30.000 liter water. En we gaven 'het voorbeeld" dat je met behulp van dit water ook goed mais e.d. kunt planten buiten de regentijd die begint in november. Voordeel van planten in augustus is dat de mais dan al een eind gegroeid is als de regen komt ... en dus niet zo makkelijk meer onder- of wegspoelt. Wij gebruikten in de winkel gekocht maiszaad. En later bleek dat uit die zaden 2 kolven aan 1 aar groeien. 'Oud" zaad geeft maar 1 kolf. Voor een investering van 4 euro voor 2000 zaden kun je dus de opbrengst zo maar verdubbelen. De hoeveelheid grond en werk blijft hetzelfde... In die tijd gebruikte ik, bij gebrek aan inzicht, de kookdoos om water in te warmen.Het werd tot 80 graden warm! Al snel wende men aan het idee dat afwassen en wassen met warm water makkelijker is en dat het wassen van je lijf en haar met warm water lekkerder is. Inmiddels heb ik geleerd dat de kookdoos eigenlijk een stoomdoos is... en dat circulerende hete lucht gaat zorgen voor garing ... Ik ben benieuwd of ik het écht voor elkaar ga krijgen om hele maaltijden te bereiden ... maar kan altijd een HELPmailtje sturen naar Sliedrecht, mocht het niet lukken! Bijgaande foto laat 2 watertanks zien ... de 2e is verstopt onder de ronde afdekdekstel. Ze zijn 3 meter diep ... met mankracht uitgegraven ... want werken kunnen die mensen daar!
Ik kreeg van Pytsje Kampen, voorzitter van de Tryntje Beimes Stichting, een aantal van haar foto''s. Ze geven een kijkje in de omgeving... waar ik naar toe ga! Ziet u dat er geen auto's, telefoon- en lantarenpalen zijn? En wel wolken? Ík heb nog noooooooooooooooooooooit zoveel sterren gezien als daar, juist omdat er geen lichtvervuiling is!
De zon gaat stipt om 6 uur op en om 18.00 uur onder. Omdat we vlak op de evenaar zitten gaat dit snel, heel snel.
Je kunt alle dingen die je overkomen interpreteren als signalen ... krijgt mijn kind een ongeluk opdat ik weet dat ze me af en toe nog wel nodig heeft? Neemt de meneer mijn huis niet ... opdat ik zo moedig ben om zonder vanget toch te gaan ... Of zijn het signalen dat de tijd nog niet rijp is?
Zeg het maar ... IK weet het niet ... je kunt net zo makkelijk het een als het ander redeneren ... Zeker ik!
Dus komt het neer op MIJN buikgevoel ... wat ik wil ... wat ik kies ...
Ik kies, wat ik al eerder deed, voor leegmaken en opzeggen van mijn huishuur.
En ga ... begin volgende maand ... met een flexibel, dan maar wat duurder, ticket!
Op hoop van zegen ... met als grootste risico dat e.e.a. tegenvalt ... en DAT kan ik me NU niet voorstellen!
Fijne dag! Glimlach, zing, bid, geef en vergeef ...
Ik ben weer thuis. Werk als er werk is ... en speel weer computerspelletjes met op de achtergrond mijn taalcursus Swahili. Met computerspelletjes kan ik een boel tijd zoek/zoet maken.
In een hoekje van mijn hoofd ben ik bezig met de puzzel wat te doen met mijn huis ... Toch maar leegmaken en de huuropzeggen ... en dus zonder vangnet weg gaan of ...
Het lastige is dat de persoon die blij werd van MIJN dak boven zijn hoofd voor 3 maanden nu met gezondheidsproblemen in een Turks ziekenhuis is. Hij heeft een groter probleem dan mij geruststellen ...
Dus kan ik niet anders dan (wederom) geduld oefenen en vertrouwen hebben. Een mens rijpt zich rot ... Soms word ik er moe en een beetje sikkeneurig van! Ik heb zo graag de illussie dat ik zelf de regie heb over mijn leven.
Maar de zonnige kant is dat Tanzania niet weg loopt ... en ik DEZE maand in ieder geval nog hier zou zijn. Op die manier loop ik nog niet achter op mijn eigen schema.
Ik zal de kraamverzorgster in mij eens loslaten in mijn eigen huis en een rondje gaan soppen. Dat helpt vaak tegen narrigheid!
Boven klinkt de fohn. Mijn dochter maakt zich klaar om weer aan het werk te gaan ... Als ze haar werk minder leuk zou vinden ... of minder plichtsbesef zou hebben ... dan bleef ze vast nog een week beter worden.
Ik ga zo met de trein richting huis. En dan is alles weer zo als het was ...
Een heftige ervaring al met al zo'n week. Maar ook een mooie, leerzame, boeiende ... dankbaar stemmende!
Er zijn mensen die mij met een 'handje geld" willen steunen in mijn Afrikadroom ... Een aantal deed dat grootser dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.
Voorlichting, of inentingen worden ook wel in een groepsconsult gegeven. Zie je hoe kraakhelder de (tafel) lakens zijn. En dat zonder wasmachine ... met de hand gewassen en gedroogd op de bleek!
De microscoop! Malaria in het bloed is te vinden. Malaria die begint in het ruggenmerg en door gaat naar de hersenen ... die wordt soms, dodelijk, te laat gezien!
Wachten ... wachten ... wachten ... op de dokter.
Ik kreeg van Pytsje Kampen, voorzitter van de Tryntje Beimes Stichting, een aantal van haar foto''s. Ze geven een kijkje in de omgeving... waar ik naar toe ga!
