Toen ik zwanger was kon ik niet bedenken hoe mijn dagen zouden zijn als de baby er eenmaal zou zijn ... Toen ze er eenmaal was kon ik me niet goed meer herinneren waar ik het vóór die tijd zo druk mee had gehad ...
Nu ik een ticket heb en weet dat ik ga kan ik alleen maar wachten en aftellen. En de laatste dingen regelen. Donderdag krijg ik nog een injectie tegen buiktyffus en een nieuw boekje. Alle andere inentingen zijn nog niet verjaard.
Ik heb aan Moses gemeld op welke dag ik kom en wacht af of en zo ja wat hij kan regelen om mij op te (laten) halen. Maar alleen met de bus, zie ik me ook doen ... dus ik maak me niet echt zorgen.
En ik heb niet écht idee wat nou het eerste is dat ik zal gaan doen. Waarschijnlijk zal ik beginnen met het bed opmaken ... Ik hoop dat er geen muizen in wonen!
Gisteren zei mijn (ex) Afrikalief ... begin nou maar met gewoon op het erf je weer thuis te voelen ... Hij kent me en is bang dat ik 10 projecten tegelijk zal aanpakken (en niet afmaken ...). Ik weet dat dit inderdaad mijn (ADHD?) valkuil is ...
Vandaag krijg ik gezellig bezoek. Er worden pakjes gebracht die ik mee ga nemen. 1 er van is een antenne die kan maken dat we makkelijk kunnen internetten ....
Ik wens je een mooie dag! Glimlach, glimlach, lach en zing!
