Ik kreeg een prachtig verhaal, voorzien van ontroerend mooie tekeningen. De man die bomen plantte ... van Jean Giono.
De gever veranderde de titel in de vrouw die zaden plantte ...
Het boekje inspireert me om nog meer zakjes noten mee te nemen, in de hoop dat daar hazelnoot-, walnoot-, en amandelbomen uit gaan groeien. Ik zal op het erf een bomenakkertje gaan beginnen. Op het erf van het house on the hill komen weinig loslopende geiten, dankzij de hond Sep. Althans ... zo was het de vorige keer!
Ik was na lezing een beetje droef dat het een fictief verhaal bleek te zijn. Een man die vanaf zijn 50ste honderd eikels per dag plant, beukennootjes opkweekt tot bomen en op die manier in zijn eentje een kaal gebied in Frankrijk omtovert tot een 'natuurbos' en een vruchtbare plek om te wonen.
Misschien is een investering in bomen op de lange termijn wel het beste wat je voor een gebied kunt verzinnen ... Dus ik ben blij het verhaal gelezen te hebben en zal de open plekken in mijn koffer uitvullen met hoop op bomen ...
Ik wens je een vruchtbare dag! Zaai een droom in je eigen hart ... koester hem ... en jaag hem na!
|