In 2004 was ik 2 maal 2 maanden te gast in Kilangala. Vaak had ik het gevoel ... IK hoor hier. Natuurlijk weet ik dat het huis on the hill, waar ik nu ook weer mag wonen, het mooiste is uit de omtrek. We hebben water uit de kraan, een doortrekwc en een douche, een ruime woonkamer met grote eettafel en 2 aparte slaapkamers en twee keukens, een binnen en een buiten. Een balkon aan de ene kant en een veranda aan de andere kant. Aan deze kant van de brug is het voor mij écht paradijs... Uitzicht, prachtige bomen en bloemen en vogels ... en vaak STILTE! Een goed, niet lekkend dak is vooral in de regentijd, wanneer je soms echte stortbuien hebt ... erg aantrekkelijk! De tuin er om heen is een laboratorium ... noemde bezoekende leerlingen van de middelbare school het. Er groeit van alles ... als je het maar zaait, water geeft en koestert. We hebben 2 wateropvangtanks, samen goed voor 30.000 liter water. En we gaven 'het voorbeeld" dat je met behulp van dit water ook goed mais e.d. kunt planten buiten de regentijd die begint in november. Voordeel van planten in augustus is dat de mais dan al een eind gegroeid is als de regen komt ... en dus niet zo makkelijk meer onder- of wegspoelt. Wij gebruikten in de winkel gekocht maiszaad. En later bleek dat uit die zaden 2 kolven aan 1 aar groeien. 'Oud" zaad geeft maar 1 kolf. Voor een investering van 4 euro voor 2000 zaden kun je dus de opbrengst zo maar verdubbelen. De hoeveelheid grond en werk blijft hetzelfde... In die tijd gebruikte ik, bij gebrek aan inzicht, de kookdoos om water in te warmen.Het werd tot 80 graden warm! Al snel wende men aan het idee dat afwassen en wassen met warm water makkelijker is en dat het wassen van je lijf en haar met warm water lekkerder is. Inmiddels heb ik geleerd dat de kookdoos eigenlijk een stoomdoos is... en dat circulerende hete lucht gaat zorgen voor garing ... Ik ben benieuwd of ik het écht voor elkaar ga krijgen om hele maaltijden te bereiden ... maar kan altijd een HELPmailtje sturen naar Sliedrecht, mocht het niet lukken! Bijgaande foto laat 2 watertanks zien ... de 2e is verstopt onder de ronde afdekdekstel. Ze zijn 3 meter diep ... met mankracht uitgegraven ... want werken kunnen die mensen daar!
Ik kreeg van Pytsje Kampen, voorzitter van de Tryntje Beimes Stichting, een aantal van haar foto''s. Ze geven een kijkje in de omgeving... waar ik naar toe ga! Ziet u dat er geen auto's, telefoon- en lantarenpalen zijn? En wel wolken? Ík heb nog noooooooooooooooooooooit zoveel sterren gezien als daar, juist omdat er geen lichtvervuiling is!
De zon gaat stipt om 6 uur op en om 18.00 uur onder. Omdat we vlak op de evenaar zitten gaat dit snel, heel snel.
Je kunt alle dingen die je overkomen interpreteren als signalen ... krijgt mijn kind een ongeluk opdat ik weet dat ze me af en toe nog wel nodig heeft? Neemt de meneer mijn huis niet ... opdat ik zo moedig ben om zonder vanget toch te gaan ... Of zijn het signalen dat de tijd nog niet rijp is?
Zeg het maar ... IK weet het niet ... je kunt net zo makkelijk het een als het ander redeneren ... Zeker ik!
Dus komt het neer op MIJN buikgevoel ... wat ik wil ... wat ik kies ...
Ik kies, wat ik al eerder deed, voor leegmaken en opzeggen van mijn huishuur.
En ga ... begin volgende maand ... met een flexibel, dan maar wat duurder, ticket!
Op hoop van zegen ... met als grootste risico dat e.e.a. tegenvalt ... en DAT kan ik me NU niet voorstellen!
Fijne dag! Glimlach, zing, bid, geef en vergeef ...
Ik ben weer thuis. Werk als er werk is ... en speel weer computerspelletjes met op de achtergrond mijn taalcursus Swahili. Met computerspelletjes kan ik een boel tijd zoek/zoet maken.
In een hoekje van mijn hoofd ben ik bezig met de puzzel wat te doen met mijn huis ... Toch maar leegmaken en de huuropzeggen ... en dus zonder vangnet weg gaan of ...
Het lastige is dat de persoon die blij werd van MIJN dak boven zijn hoofd voor 3 maanden nu met gezondheidsproblemen in een Turks ziekenhuis is. Hij heeft een groter probleem dan mij geruststellen ...
Dus kan ik niet anders dan (wederom) geduld oefenen en vertrouwen hebben. Een mens rijpt zich rot ... Soms word ik er moe en een beetje sikkeneurig van! Ik heb zo graag de illussie dat ik zelf de regie heb over mijn leven.
Maar de zonnige kant is dat Tanzania niet weg loopt ... en ik DEZE maand in ieder geval nog hier zou zijn. Op die manier loop ik nog niet achter op mijn eigen schema.
Ik zal de kraamverzorgster in mij eens loslaten in mijn eigen huis en een rondje gaan soppen. Dat helpt vaak tegen narrigheid!
Boven klinkt de fohn. Mijn dochter maakt zich klaar om weer aan het werk te gaan ... Als ze haar werk minder leuk zou vinden ... of minder plichtsbesef zou hebben ... dan bleef ze vast nog een week beter worden.
Ik ga zo met de trein richting huis. En dan is alles weer zo als het was ...
Een heftige ervaring al met al zo'n week. Maar ook een mooie, leerzame, boeiende ... dankbaar stemmende!
Gisteren zei een trouwe klant van de bank: "ik kom nou een week of 7 wekelijks bij je ... en er is altijd wél wat aan de hand in jouw leven" ... als het een televisieserie was dan zou ik zeggen tegen de schrijvers ... het kan wel wat minder ... in deze verhaallijn. Ik heb het gevoel dat IK het niet opzoek ... mee ga met de flow ... En daardoor (?) gaat het best goed met me. Heb ik tevreden dagen. Kijk met bewondering naar hoe mijn dochter dapper elke dag beterder wordt. Ik doe mijn ding, elke dag een draadje, ontmoet prachtige mensen via mijn werk, voel me gesteund door lieve reactie's op mijn blog ... en heb vertrouwen dat het 'allemaal' wel goed komt. Ik grap tegen de kosmos: het winnen van de loterij is ook een heftige ... misschien mag ik die schok binnenkort ervaren?
Pluk de dag, beleef hem, koester hem. Glimlach ... lach .. bid .. !
De afgelopen week reed ik dagelijks heen en weer tussen mijn huis en werk in Wolvega en Zwolle. Al jaren leef ik zonder eigen auto ... gewoon omdat ik die niet kan betalen. Ik heb meestal niet het idee dat ik hem mis...
Maar deze week geniet ik me suf in de coole MINI van mijn dochter. Lekker muziek, veilige auto.De hoeveelheid boodschappen die ik doe per dag past zich snel aan aan makkelijker vervoer. Normaal koop ik niet meer dan ik kan dragen. Maar ja, van de parkeerplaats voor vergunninghouders naar boven is toch wel een behoorlijk stukje ... Dus ik sjouw en glimlach en voel me Sinterklaas met een nieuwe koekenpan, een dweilmop en een tijdschrift. Het is leuk om te moederen ... het voelt goed om trots te zijn op mijn dapper beter wordend kind. Nog even en ze kan weer zonder mijn dagelijkse zorg ... en ik fiets weer!
Vandaag komt de meneer op de bank die indirect de aanstichter is van mijn huidige Afrikaplannen. Hij hoorde mij vertellen over mijn tijd in Tanzania en zei: " waarom ga je daar pas met je AOW naar toe, je hart ligt daar ..." en ook "ik ben 66, was ook vol plannen voor NA mijn pensioen ..., overmorgen word ik geopereerd aan prostaatkanker ... als ik geluk heb krijg ik nog 5 jaar ... maar al die plannen die ik had ... die kan ik wel vergeten ..." "Jij hebt geen garantie dat je over 10 jaar nog zo gezond en levenslustig bent als NU" "Mens ... leef je dromen!".
Ik vind het erg leuk dat hij weer komt en wil hem bedanken voor de spiegel die hij me voorgehouden heeft. Natuurlijk moet iemand zelf willen kijken ... zelf willen luisteren ... Maar andere mensen zijn je spiegels ...
De meneer die mijn huis zou gaan bewonen is opgenomen in een ziekenhuis hoorde ik per mail van zijn dochter. Op welke wijze DAT mijn plannen gaat beinvloeden ... dat weet ik nog niet ... Mijn ticket is nog niet gekocht, de geplande vertrekdatum is vooralsnog 28 februari.
Mijn kind wordt elke dag een beetje minder blauw en meer bewegelijk. De Amarillissen beginnen te bloeien, maar zijn nog lang niet uitgebloeid ... dus ze heeft nog even. Ik geniet van onze avonden samen!
Het is goed zoals het komt!
Fijne dag, maak er wat van ... zoek de zon in je hart, glimlach ... zing ... geef en vergeef ...!
Vorige week schreef ik: "waar was ik zo druk mee ... voordat ik mijn hoofd vulde met Afrika plannen" ... Nu denk ik: wat grappig ... ik doe gewoon mijn werk (weliswaar alleen overdag) ... rijd op en neer tussen Zwolle en Wolvega ... koester mijn kind, doe de was en boodschappen en zie met vreugde hoe het elke dag een beetje beter gaat met mijn kind. Nu is ZIJ het die het grootste deel van mijn denkhoofd vult. Wat past een mens zich toch makkelijk aan aan gewijzigde omstandigheden!
Alleen van schrijven komt wat minder .... het zij zo!
Ik wens u een liefdevolle dag! Doe iets aardigs ... voor iemand dichtbij!
Een aantal ervaringen zijn mij, tot nu toe, bespaard gebleven in dit leven. Het meemaken van een auto-ongeluk is er een van.
Ik kijk met bewondering, trots en mededogen hoe mijn kind zich herstelt. Een gekneusde enkel ken ik ... dat is al lastig lopen ... Gekneusde ribben doen zeer als je lacht, niest en je omdraait. Dikke blauwe benen en knieen maken een olifantenloopje op de trap. Een herstellende brandwond schrijnt terwijl hij heelt.
De day after, en ook nog 2 days after laten spieren waarvan je het bestaan niet eens vermoedde merken dat ze er pijnlijk zijn.
Herstel ... om te komen op het punt waar je eerder was ... huppelend als een hinde, zonder duizelingen, voluit kunnen schaterlachen.
Wat een gedoe ... maar wat een boel geluk bij een ongeluk ... Als de Amarilissen die ik gekocht heb zijn uitgebloeid is ze weer een heel eind beter. Voorlopig staan die nog in de knop ...
Mijn dochter ligt bont en blauw en overal gekneusd in haar bed in Zwolle. Ik moeder met kopjes thee, arnica-olie en druppels, bloemen en hapjes en menselijke warmte. Gelukkig is ze gezegend met een vermogen altijd en overal te kunnen slapen. Als daar een Olympische medaille mee te winnen zou vallen, dan had ze die allang!
Terugkomend van een gezellig etentje botste de auto waarin ze mee reed op een vrachtauto. Dankzij airbags, gordels, helder nadenken en beschermengels is de schade beperkt tot overkoombare ongemakken zoals boven beschreven!
De auto kwam gelukkig aan de goede kant van de weg tollend tot stilstand, en vloog pas in brand nadat zij al buiten waren ... De vrachtwagen heeft 'gewonnen'. Met schrik en blikschade liep het af. We wonen in een land waarin zieken- en bergingsauto's slechts 112 verwijderd zijn. En direct in actie komen. Het had ZOVEEL erger kunnen zijn.
Toch zeggen we regelmatig.... als ... en waarom? Maar er is geen waarom. Nare dingen gebeuren ook bij goede mensen. En er is geen als ... Het is zoals het is.
Dus doen we wat we kunnen. Soms lachend, soms huilend, soms bang en soms boos. Maar overwegend heel dankbaar ... dat het niet erger is dan dit!
In Kilangala heeft iedereen wel een akker om voor eigen onderhoud te verbouwen. Zolang de maisoogst niet mislukt is er geen honger. Ook verbouwt men volop tomaten. Het overschot daaraan verkopen vrouwen op een klein marktje ... Maar op een plek waar iedereen tomaten verbouwt is dat moeilijke handel .... De vorige keer was de maisoogst minder ten gevolge van overvloedige regen aan het begin van het groeiseizoen. Jonge aanplant was verrot of overspoeld door modder. Daardoor geinspireerd introduceerde ik het eten van soep als alternatief voor maispap.
Ik maakte dagelijks een grote pan soep. Iedereen die op de maisakker voor de pap van de kinderen van de school had gewerkt kreeg hier van te eten. Destijds betaalden wij voor alle ingredienten... Mensen wenden langzaam aan de smaak van soep. Mannen zijn makkelijker in het proberen van iets nieuws dan vrouwen heb ik gemerkt. Maar uiteindelijk was 'men'om.
Deze keer wil ik het wat anders doen. Iedereen met trek mag een kop soep nemen ... maar levert in ruil een ingredient voor de volgende pan. 1 tomaat, 1 ui, een hand bonen of een aardappel apart stellen niet veel voor ... maar zijn samen meer dan de som der delen. In de kookdozen blijft eea warm op zonnestralen.
Eigenlijk net als met mensen ... samen kun je meer!
Gisteren kocht ik braadzakken. Waarschijnlijk kookt het daarmee sneller dan in pannen. En zo verzin ik iedere dag wat en vul ik de doos met mee te nemen spullen! Ik ben zo zoet met mijn voorbereiding ... en hoor mezelf zingen!
Geluk komt voor mij door dingen van buiten ... Vaak zijn dat mensen. Maar ook de zon op mijn rug kan mij doen zingen. Als ik mezelf hoor zingen ... dan weet ik dat ik gelukkig ben. Dan lach ik ook vaker hardop.
Tevredenheid is a state of mind. Dan voelt het rustig rond mijn hart en voel ik vaak een glimlach.
Laatst vroeg een vriendin: waarom ben je tevreden met tevredenzijn .... Gelukkig zijn ... kost niets meer hoor.
Als ik nu naar het donker buiten kijk ... dan weet ik: over 6 weken schijnt zeker weten de zon. Elke dag tussen 6 en 18.00! Daar kan ik me NU al op verheugen ... Raar eigenlijk, maar wel leuk! Voorpret is ook pret.
Ik wens u een tevreden, misschien zelfs wel gelukkige dag!
Gistermorgen belde ik naar de praktijk van mijn huisarts voor uitslagen van diverse onderzoekjes ... i.h.kader van ik zal het de mensen DAAR niet aan doen ... dat ik met iets engs onder de leden daar kom. De assistente vroeg mij even te wachten en zei daarna dat ze de dokter zou vragen mij vandaag te bellen.........
Ze stelde me gerust ... er stonden dingen die ze niet snapte ... maar eng was het vast niet ...
Diep in mijn hart ben ik dan toch wel een beetje ongerust ... en regelmatig schiet het laatje: het zal toch niet ... onverwacht open. Ik zou zo'n slechte zieke zijn!
Vanmorgen belde de dokter. Ik ben een ijzeren hein ... met 9,8 is er geen sprake van bloedarmoede. Mijn suiker, cholesterol en witte en rode bloedlichaampjes zijn prima in orde. Het wratje was goedaardig weefsel...
Alleen mijn baarmoederuitstrijkje heeft een pap2 ... dus over een half jaar nog eens naar laten kijken ... Nou heb ik in het verleden een aantal malen een pap 3 gehad ... dus ik weet dat dat kan veranderen ... Bij 5 wordt het écht link ... Ik kan niet ontkennen dat ik met een pap1 nog tevredener ware geweest! Waarvan akte.
Vandaag was ik op bezoek in Sliedrecht bij Arie de Ruiter, een zeer bevlogen man, en drijvende kracht achter de Stichting Solarcooking. De box heet nog steeds type Dierkx, naar de inmiddels overleden bedenker!
Het was de gereden 350 km meer dan waard. Opeens viel bij mij het dubbeltje dat het eigenlijk gaat om koken op stoom ... Hete luchtcirculatie maakt dat je kunt garen en bakken in een box ... verwarmd door de zon. Zelfs in Nederland kan het. Met 5 binnenbakken, 5 thermometers, een dvd met uitleg, een cheque van 250 euro ... en een boel verhalen verlieten we na 2 uurtjes Sliedrecht. Mooiste verhaal vond ik de mislukking van een project, omdat de vrouwen hun vrouwenmiddagen misten. De noodzaak om met elkaar kletsend en zonder man de berg op te gaan om hout te sprokkelen was met de komst van de kookdozen verdwenen.De dames misten hun uitje en saboteerden de dozen! Dat pleit misschien voor het inrichten van een speciaal 'kookeiland' .
5 huizen verderop keken we onze ogen uit in de kringloopwinkel. Veel vrijwilligers maar ook veel kijkers/kopers op maandagmiddag om 12.00 uur! Mooie, goede gesorteerde, vriendelijke geprijsde winkel! Van het gerealiseerde resultaat werd vorig jaar 90.000 euro gedoneerd aan goede doelen! Petje diep af!
Op de terugweg gingen we langs bij 'de algenman van TNO" in Zeist... Mijn grootste zorg is of ik mezelf en anderen ook kan vergiftigen. Zolang het water niet stilstaat is de kans op giftige algen nihil. En verder is het een kwestie van trial en error! Met 1 m3 water kun je per dag 50 gram algen oogsten. Om er diesel van te maken is moeilijker dan ik dacht. Dan moet je gaan oplossen met hexaan ... en dat koop je niet zo maar in de supermarkt! Maar voor eiwit, olie en koolhydraten is een alg prima bruikbaar te maken.
Het is fantastisch om te leren van bevlogen mensen. Soms vraag ik me af waar ik mijn hoofd en hart mee vulde voor ze overliepen van toekomstplannen m.b.t. Tanzania. Ik kan nergens anders meer over praten, denken en schrijven!
Ik was op reis met een lieve 'meneer van de bank ...". Hij reed ons bekwaam door de miezerende regen veilig heen en weer.
Ik blijf voelen: ik ben een gezegend mens, met prachtige mensen om me heen!
Gisteren deed een dierbare vriendin mijn een consult Bachbloesem cadeau. Een biotensor (een soort pendel) 'onthulde'dat ik 2 soorten druppels zou kunnen gebruiken.
Ik zelf 'trok' ze blind uit de doos.
Ik heb nu een flesje met 2 soorten druppels die mij op energetisch nivo zullen gaan helpen om van hopeloosheid en van zorg voor anderen vanuit eigen belang ... af te komen ...
Als ik het in mijn eigen woorden formuleer: Ik ga graag de komende tijd voor GELUKKIG en ONBAATZUCHTIG ...!
Tevredenheid is een goede state of mind ... Zingend, stralend gelukkig is het verlengde ... Ik ga er voor! en slik 4 maal daags mijn druppels. Wondertjes bestaan!
Vorige week kwam het er niet van om in Zwolle een theehuis te bezoeken dat is gebouwd met de ideeen van earthship.
Gisteren kreeg ik via SBS 6 een uur durende documentaire over het hoe, wat en waarom van zo'n ecologisch verantwoorde woning.
Alle kennis komt gewoon 'op afroep' bij me thuis. Wonderlijk, wondertjes.
Van met zand gevulde (oude, gratis verkregen) autobanden kun je een huis maken. Van lege flessen lichtdoorlatende muren, met ingegraven watertanks vang je regenwater van het schuinaflopende dak. Een dak dat je zelfs van theeplanten schijnt te kunnen maken....
De mensen in de docu waren na een jaar in Bretagne bijna geheel zelfvoorzienend dank zij de royale moestuin. Ze kregen zelfs van de electriciteitscentrale geld voor door zonnepanelen opgewekte stroom. Een zonneboiler leverde badwater....In Bretagne schijnt minder de zon dan in Afrika. Dus men had ook zorg voor warmteopslag voor de winter.
Fantastisch wat je kunt maken van 'oude' materialen ... Zeker als grond en werklust royaal voor handen zijn.
Met een computer kan ik aardig overweg. Met een niet te ingewikkelde mobiele telefoon ook.
Gisteren kreeg ik een heel groot cadeau: een Ebook-reader ... Ik weet van het bestaan, zoals ik de term Ipod , Mp3 speler ken ... als kreet.
Ik zet hem steeds aan ... probeer wat ... en zet hem weer uit ... Bang hem stuk te maken.
Ik ga strax naar de winkel ... waar een aardige meneer me maar even uit moet leggen HOE en WAARvoor alle knopjes voor dienen. Want het ding kwam in een prachtige doos, met snoertjes en dingetjes ... maar zonder gebruiksaanwijzingboekje ...
Kinderen die na 1986 geboren zijn hebben al een smsduim ... Ik ben nog uit de oude doos ... en voel me een digibeet ... Maar wel een blij verraste.
Als ik eenmaal snap hoe deze toverdoos werkt kan ik de hele reis mezelf vermaken met wat ik het liefste doe: LEZEN!
Soms vervult iemand een wens waarvan ik niet eens wist dat ik hem had ... En dat vind ik ontroerend!
Heb een mooie dag ... je zult de zon in je hart moeten zoeken ... want buiten blijft het regenen. Succes!
Ik ben een gezegend mens ... Er kwam iemand op mijn pad die niet als onderhuurder (want dat mag niet van de WBV!), maar als logé geholpen is met de sleutel van mijn huis ... Voor maximaal 3 maanden.
Dat maakt het scenario, nu, als volgt.
Ik werk nog 45 dagen ... genoeg om hier schoon schip te hebben en daar te overleven. Ik neem een 3 maanden ticket en 3 maanden visum. Er is al een ticket voor 500 euro te koop. Via Istanbul ... met een reistijd van 24 uur, dankzij 14 uur wachttijd in Turkye.
En bekijk zonder alle schepen achter me te hoeven verbranden of mijn herinnering niet mooier is dan de werkelijkheid.
In mei geniet ik HIER van de lente en knuffel iedereen die ik gemist heb en bepaal dan hoe het verder gaat.
Steeds meer leren vertrouwen ... loslaten ... niet jaren in het voor uit denken en plannen. Ik krijg al een beetje een Afrikaanse ziel! Leef vandaag en plan voor morgen.
Maandag ga ik naar een werkplaats waar men solarcookers maakt. Er is zelfs een geldpotje voor scholingsactiviteiten in Afrika! Ik doe verslag.
Vandaag ga ik achter de inentingen aan en lekker aan het werk!
Maak iets bijzonders van deze dag. Het is de enige die je vandaag kunt leven! Glimlach ... zing... of huil!
3 dagen rust was genoeg om vandaag weer aan het werk te gaan. Ik heb er weer zin in.
Op dit moment neigt mijn stemming weer naar: huis opruimen, opzeggen en maar gewoon weg gaan eind februari. desnoods vlieg ik nog een keer op en neer en ga wederom op een toeristenvisum mijn 2e 3 maanden in.
Gisteren las ik: Geef ... laat los ... vergeef ...
Ik denk echt dat het alleen maar daarom gaat!
fijne dag!
De prachtige schildering is van Klaas Klazema. Als u op de foto klikt komt u op zijn site!
Ik kreeg van Pytsje Kampen, voorzitter van de Tryntje Beimes Stichting, een aantal van haar foto''s. Ze geven een kijkje in de omgeving... waar ik naar toe ga!
