Dag allemaal,

Ik maak even een mindere periode door in mijn proces naar genezing. In het weekend ging het een beetje van kwaad naar erger. Zaterdag opgestaan met ontzettende hoofdpijn, ik heb dan ook tot ’s middags in mijn bed gelegen. Naarmate de avond kon ik toch nog mee-eten en hopen dat het dan beter zou zijn. Niets was minder waar. Zondag weer opgestaan met hoofdpijn, braken en geen eetlust. Zelfs de paar pillen die ik ’s ochtends inneem met een glas water, kwam er direct weer terug uit. Heel de dag moe en slap geweest. Op tijd weer gaan slapen in de hoop dat het maandag zou meevallen. Karolien twijfelde niet meer en zei dat we het uz moesten verwittigen. Ik wou verder de zaak afwachten maar heb dan toch maar wijselijk het advies gevolgd. De arts zei dat we best via spoed konden binnen gaan. Achteraf bekeken niet zo een goed idee (we hadden geen keus) want op maandag is het koppenlopen op spoed. Na 2,5 u wachten en paar test kreeg ik een kamer.

Ik voel me nu terug beter. Het was gelukkig allemaal niet zo erg. Ik had een klein beetje last van uitdroging maar dat kon snel verholpen worden met een infuus. Die ging er ook voor helpen dat het braken zou stoppen. Eens ik weer wat vocht binnen had, zou het goed moeten komen. Ze hadden ook wat bloed afgenomen om te zien of er ergens infecties waren. Gelukkig was dit verhaal negatief dus antibiotica was niet nodig. Verder heb ik nog een echo gehad van de buikstreek. Daar ook alles in orde. Daarjuist nog een late scan laten maken van het hoofd om te zien of ze een verklaring kunnen vinden van de hoofdpijnen die ik had. Daar zal ik dan morgen wel iets meer van vernemen.  Ik moet nu tot morgen hier blijven. Dan kunnen ze de beenmergpunctie nog doen die gepland stond. Daarna mag ik normaal gezien naar huis. Ik ben al blij dat het maar weer van korte duur is het verblijf in het uz. Echt niet plezant om in een ziekenhuis te moeten verblijven, maar aan de andere kant ben ik wel weer in goede handen.

Nog een nachtje slapen, nog een onaangenaam onderzoek en dan kan ik weer wat op adem komen thuis. Ik hoop dat ik weer wat meer energie ga hebben, maar dat gaat helemaal goed komen met de twee zakjes bloed die ik hier weer heb mogen opsouperen (merci aan de gulle schenkers). Hopelijk binnenkort ook weer wat meer nieuws over de donor.

Bloed geven doet leven! Het binnenkrijgen ook!

Stijn