Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
01-12-2013
heimwee
Dag allemaal,
Vandaag zit ik alweer 3 dagen hier in Leuven. Het gaat voor mij moeizamer vooruit als de eerste kuur. Ik heb nu al last van heimwee, ik mis Karolien en Julie enorm. Het is ook omdat ik weet wat er mij weer te wachten staat. Voor een lange periode opgesloten zitten. Maar alles voor de genezing, even door de zure appel bijten.
De chemo begint al wat in te werken. Beetje last van misselijkheid en ook de eetlust die wat minder wordt. Ik probeer toch van elke maaltijd iets te eten.
Vanavond krijg ik nog een extra chemo, die zich zal herhalen om de twee dagen tot dag 7. Na dag 7 heb ik dan alle chemo gehad voor deze kuur. Dan zullen de witte bloedcellen gaan zakken en is het afwachten tot ze weer gaan stijgen.
Ik hoop maar dat de heimwee wat zal wegebben en dat ik het hier maar weer snel gewoon word.
Voor de komende 3 à 4 weken zal ik dit blog weer verder aanvullen vanuit Leuven. Jawel, het spel is weer vertrokken. Ik heb een leuke kamer gekregen aan de andere zijde van de afdeling, iets waar ik op gehoopt had. Uitzicht over Leuven vanop de gang en vanuit mijn kamer heb ik een zicht op de helihaven. Toch een klein lichtpuntje voor de heftige periode die mij weer te wachten staat. Hoe ga ik het deze keer er weer vanaf brengen?
De professor is vanavond ook nog even langs geweest om het verloop van de behandeling toe te lichten. Ik krijg 6 dagen achtereen een zware chemo, 's morgens en 's avonds, en de laatste 3 ervan komt er nog een andere bij. Ik kan mij gaan verwachten aan huidirritaties (gelijkaardig aan een zonnebrand), koorts, hoofdpijn en eventueel misselijkheid. Ik had graag andere kadootjes gehad op het einde van het jaar. Daarbovenop krijg ik nog 4 keer per dag druppels in de ogen en zalf voor het slapengaan, chemo zou ook irritaties aan de ogen kunnen veroorzaken.
Door de chemo gaan mijn witte bloedcellen weer naar beneden en het zal deze keer langer duren vooraleer ze terug gaan stijgen. Ze schatten rond de 24ste dag dat ze weer goed zullen staan. Daarna is er ook nog de collectie van mijn stamcellen wat ook nog een paar dagen in beslag zal nemen. Conclusie is dus dat ik met Kerstmis mijn kalkoen hier in Leuven mag opeten en misschien in het slechtste geval ook het vuurwerk van oud op nieuw mag bewonderen vanuit mijn kamer. Beetje pech maar volgend jaar is het opnieuw Kerstmis. Het ding is, als ik maar genees!
Momenteel is de eerste zak chemo zich aan het leegtrekken en een weg aan het banen doorheen mijn lichaam. Hopelijk breng ik het er goed vanaf.
Even laten weten dat ik nog steeds thuis rondloop. Na een paar dagen in onzekerheid te leven over wanneer ik nu terug binnen moet, heb ik vandaag dan eindelijk een verlossend telefoontje gekregen uit Leuven. De kogel is door de kerk! Vrijdag word ik dus verwacht voor de start van de tweede lange kuur van 3,5 week. Een week later als voorzien, maar het was weer druk in Leuven (doet me denken aan het nummer van Noordkaap). De grote vraag is nu of ik met kerstavond zal thuis zijn? Alles zal afhangen van mijn herstel. Laten we hopen dat de witte bloedcellen zich snel weer zullen aandienen na de doortocht van een nieuwe storm die er weer zit aan te komen!
