Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
29-08-2016
wie hangt er aan de lijn? hallo?
Dag allemaal,
Daarstraks kreeg ik telefoon van een anoniem nummer. Ik wist
dat het vanuit het UZ zou komen. Met een bang hartje nam ik de telefoon op.
Ofwel belde ze me met het nieuws dat de chemo niet zou werken en dat ik een van
dezer dagen terug opgenomen moest worden ofwel dat het wel goed was. Gelukkig valt
Kerstmis vroeg dit jaar. De professor belde zelf met het goede nieuws. De chemo
heeft gewerkt, het beenmergstaal zag er goed uit. 99% van de slechte cellen
waren verdwenen, dus enkel een microscopisch deeltje zat er nog. Eindelijk de
verlossing. Op dit nieuws kunnen we nu verder werken. Er zullen afspraken
gemaakt worden met de donor. In die tijd zal ik nog een chemokuur krijgen. Ik
moet niet donderdag terugkomen maar wel volgende week maandag om direct te
kunnen starten. Ze hopen nu zo dat ze toch alle slechte cellen uit dat beenmerg
krijgen. Op dit moment dringt het nog niet zo door, maar ik ben wel super blij.
Nu dat ik weer thuis kan zijn, gaat het mij goed af. Ik heb
voldoende energie om van alles te kunnen gaan doen. Wat verkoeling zoeken aan
het zwembad (jammer dat ik er niet kan inspringen), een dagje naar de Olmense
zoo of gewoon thuis wat amuseren met de kids. Binnenkort begint het school weer
en gaat de crèche terug open. Dan zal het weer wat rustiger zijn overdag. Maar
dan kan ik Julie vaak naar school kunnen brengen en halen, evt met de fiets als
het goed weer is. Maar eerst afwachten wat de planning voor mij nog gaat
brengen.
Donderdag heb ik dus nog een tussentijdse beenmergpunctie
laten doen. Op de afdeling was het behoorlijk druk en warm! Aan de lopende band
mensen verdoven en prikken. De punctie was vlot verlopen, niet al te veel pijn
ervaren. Nu is het een week wachten op het resultaat. De uitslag zal weer veel
aan het licht brengen. Over de donor was de professor nog voorzichtig. Er staat
nog niks op papier, dus ze durven zich daarover nog niet te veel over uit
spreken. Hopelijk donderdag ook meer uitleg.
1 september, voor vele weer een nieuwe start. Hopelijk mag
deze dag ook voor mij een nieuwe start zijn richting genezing. Wat het ook mag
zijn, we moeten er toch mee door. Vallen en opstaan, dat heb ik ondertussen wel
geleerd, maar toch liefst met helm en bescherming om de impact te reduceren.
