Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
22-03-2014
het dal bereikt
Dag allemaal,
Wanneer het weer eens lang duurt eer ik hier nog eens iets post terwijl ik in Leuven lig, wil zeggen dat ik het weer verschrikkelijk moeilijk heb gehad. Na mijn dag van transplantatie ben ik dan lichtjes het dal in gesukkeld. Van het moment dat mijn witte bloedcellen allemaal overboord waren, werd mijn rugzak gevuld met zware misselijkheid, stevige keelontsteking en enorm verzwakt. Van dinsdag tot vandaag zag er mijn dag er zo uit: in de ochtend mij toch maar een beetje te wassen, terug in bed, kommen klaarleggen om ze daarna weer mee te vullen (op den duur wist ik niet meer waar ik het bleef halen), in de avond mijn tanden maar gaan paan poetsen en zo snel mogelijk maar weer te gaan liggen. Echt productieve dagen kun je het niet noemen.
Ze hadden mijn gewaarschuwd voor ontstekingen in de keel maar zo zwaar heb ik ze nog nooit weten mee te maken. Ik kreeg voldoende medicatie maar er helemaal vanaf zijn van de pijn, nee hoor. En dan kwam het braken er ook nog eens bij. Vloeistof die door de zwaar ontstoken keel moest. Ik heb mijn peren serieus gezien hier. Tot op heden heb ik ook geen enkele hap meer door mijn keel gekregen. Eerst moet die keel een beetje genezen voor dat ik daar weer eens iets langs stuur. Ik heb wel geprobeerd om een wat water te drinken maar helaas, na een paar minuten was het kommetje weer gevuld. Soms kom ik het niet laten en dronk ik wel eens een cola. Dan had ik daar zoveel goesting in, dat het mij niet kon schelen dat het er weer terug uit zou komen. Toch eventjes een joy van happiness gehad.
We zijn vandaag dag 9 na de transplantatie en dan heb ik toch enig positief puntje meegedeeld gekregen. Mijn witte bloedcellen zijn weer detecteerbaar, nl ze zijn al met 140. De periode van herstel kan beginnen. Voor de allerlaatste keer dat ik hier terug op krachten moet komen en dan mag ik voorgoed naar huis.
Ik hoop maar dat er genoeg sherpa's zich zullen aanmelden om mij uit het dal te trekken. Hoe sneller, hoe beter.
Ik wil ook iedereen weer bedanken die mij deze periode weer gesteund heeft en er voor gezorgd heeft dat mijn kamer toch weer een beetje uitstraling heeft gekregen door de vele kaartjes en tekeningen.
Ik houd jullie op de hoogte. Voor dat ik hier vertrek, verneem je nog iet van mij.
