Dag allemaal,

Vorige week vrijdag had ik mijn laatste chemo gehad en mocht ik naar huis. Ik werd terug verwacht op donderdag de 12^de januari voor een controle. Ik ben tot aan de controle geraakt zonder koorts te maken waar ik al heel blij mee was. De vorige keer lag ik al na 2 dagen terug in Gasthuisberg. Mijn bloed zag er nog goed, ik zou enkel 2 zakjes bloedplaatjes moeten krijgen en dan terug op controle  dinsdag aanstaande. Helaas heeft een nachtje koorts van donderdag op vrijdag roet in het eten gegooid. Ik had toch niet stand kunnen houden tegen een of andere bacterie. Mijn witte waren ook maar 120. Die vrijdag ochtend maar moeilijk uit mijn bed gekomen, Karolien zou mij naar Leuven brengen. Ik kon maar zo snel mogelijk naar spoed gaan, voordat het erger begon te worden. Dan maar rap weer wat spullen bijeen geraapt, de kindjes naar school en crèche gebracht en dan direct door naar Leuven. Op spoed waren ze al verwittigd. Met de nieuwsberichten van afgelopen dagen dat de spoeddiensten overstelpt waren, had ik geen goesting om daar lang te wachten.
Eenmaal aangekomen was het behoorlijk kalm op de spoeddienst. Ik werd meteen geholpen en onderzocht. Ook werd er weer veel bloed afgenomen. Ik werd tijdelijk naar een isolatiekamer gebracht op de spoed totdat er een kamer voor mij gevonden werd. De koorts kwam ook steeds sneller opzetten na medicatie. Ik ben gegaan tot 39,7°. Ze konden mij ook niks geven, want op het moment kreeg ik 2 zakken bloedplaatjes en dat zou de goede werking ervan kunnen verstoren. Ondertussen hadden ze een mooie kamer geregeld op 630, aan de goede kant. Sneller als verwacht, want het ziekenhuis zat vol. Toch al ergens een positief puntje. Eenmaal de plaatjes waren ingelopen, brachten ze me naar de kamer waar ik dan toch iets tegen de koorts heb gekregen, geen paracetamol omdat het daar nog te vroeg voor was. En het heeft geholpen, ik heb het er allemaal uitgezweet.

Daarna nog een paar keer koorts gemaakt. Nu hoop ik koortsvrij te blijven door de antibiotica die ze me al geven. Hopelijk weten ze snel welk beest er weer in mij verscholen zit. Vandaag ook nog een zakje bloedplaatjes en 2 zakjes bloed gekregen, de chemo hakt er deze keer weer serieus in. Hoe lang ik hier weer moet blijven, weet ik niet. Ik denk dat ze gaan wachten totdat mijn witte terug gaan stijgen en dat mijn beenmerg weer alles netjes gaat aanmaken. Ik kan maar beter goed hersteld zijn voordat ik aan de transplantatie begin. Over een exacte datum is nog niks bekend. Ik hoop echt dat ik deze keer wel getransplanteerd kan worden, want ik word er een beetje moedeloos van. Time will tell!   

Stijn

14-01-2017 om 20:42 geschreven door Stijn