Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
24-03-2014
verblijf tot 25 maart!
Dag allemaal,
Nu dat mijn witte bloedcellen zo goed aan het stijgen zijn, werd eens gekeken voor een eventuele ontslagdatum. De kans dat ik woensdag mocht vertrekken was toch een goeie 90% volgens de dokteres. Te zondag waren de wittekes vermeerderd met 940 al. Het ging goed voorruit. Ik mocht toen al zelfs van de kamer waar ik dan ook gretig gebruik van gemaakt heb. Eigenlijk was de periode niet zo lang maar mentaal was het toch wel weer zwaar. Zoals ik mijn vorig verslag had geschreven, heb ik er toch weer heftig van afgezien. De zware keelontsteking is op de dag van vandaag nog niet helemaal verdwenen. Ik voel nog een lichte prikkel. De duur dat het slijmvlies zich recupereert heeft enige tijd nodig. Maar het ergste is achter de rug.
Vandaag meldden zich 5490 witte kopjes. Serieus de hoogte ingeschoten wat een goed teken was dat alles weer zich aan het herstellen is. Met deze informatie ben ik niet eens gaan polsen of ik morgen al dan niet huis zou mogen. Een verlossend antwoord zou ik later op de dag vernemen van de professor zelf. Dat zou het helemaal zijn, nietwaar?
Met zijn drukke agenda, had hij toch even de tijd genomen om mij te komen opzoeken rond 16u. Met de deur in huis schoot ik mijn verlossende vraag af. Ik kreeg meteen een positieve reactie. Als alles meezit, mag ik morgen mijn kamer verlaten. En alles zal meezitten. Hoe heerlijk gaat dit weer zijn. Voor de allerlaatste keer mijn kamer inpakken en hopelijk nooit meer hier als patiënt te moeten komen liggen. De verpleging heb ik al beloofd om nog eens een keer binnen te springen met de groeiende dochter en de toestand van de papa mee te delen eh.
Op 10 september 2013 drukte ik op de pauzeknop van het leven. Ik hoop dat ik deze weer in playstand kan duwen op 25maart 2014. Dan nog een paar maanden thuis aansterken en dat ik dan mijn leven weer kan hervatten. De draad opnemen waar ik hem heb achtergelaten, hopelijk met niet al te veel roest en stof. Uitkijken naar een geweldige zomer en eindelijk volop kunnen genieten als 'gezonde' papa van een leuk gezinnetje. De toekomst lacht me hopelijk toe. En ik hoop dat ik uit dit alles toch iets van opgestoken heb. Genieten moet je elke dag doen. Voor je het weet hang je eraan!
Ik wens nog iedereen het beste toe en ben blij dat ik via deze weg mijn wel en wee heb kunnen laten zien aan jullie.
