Het is al weer een hele poos geleden dat ik hier van mij heb laten horen. Een klein beetje vergeten dat ik deze blog had . Maar ik ga nu proberen kort te schetsen wat ik weer allemaal heb meegemaakt afgelopen maand.

Maandag de 7^de april werd ik nog een keer verwacht in Leuven. Daar werd mijn bloed weer gecontroleerd en had ik nog een gesprek met de prof. Mijn bloedwaarde zagen er goed uit, enkel mijn bloedplaatjes stonden aan de lage kant maar het was nog niet nodig om er bij te krijgen. We moesten rustig afwachten in de hoop dat mijn beenmerg stilletjes aan weer zelf de plaatjes gaan aanmaken. Dit was ook voorlopig de laatste controle in Leuven. Ik mocht dan op controle in Mol gaan, evenals de beenmergpunctie laten doorgaan die nog gepland staat.

In die week begon ik last te krijgen in mijn buik. Was het mijn maag of iets anders? Ik ben dan maar naar de huisarts gegaan en ik heb daar medicatie voorgeschreven gekregen voor mijn maag. Maandag werd ik verwacht voor de eerste controle in Mol. Ik bleef maar last hebben van buik. Ze hebben die dag dan ook een echo gemaakt van mijn buik en het bleek een galontsteking te zijn met een galsteen. Er zat ook veel vocht in de buik. Veel eiwitten eten was de boodschap. Ik werd op antibiotica gezet voor de ontsteking. Als ik nog veel last ging hebben van mijn gal, moet die misschien op latere termijn eruit gehaald worden.
Mijn bloedplaatjes stonden nog altijd aan de lage kant en ze hebben daar besloten om mij er bij te geven.

Met behulp van de antibiotica verdween geleidelijk aan de ontsteking in de gal en bij de wekelijkse controle moest ik ook nog regelmatig bloedplaatjes bij krijgen. Maar het ene probleem was nog niet opgelost of een ander deed zich alweer voor. Mijn catheter was beginnen te gaan ontsteken omdat er vocht achter het verband was gekomen en ik het te laat had opgemerkt. Ik had de thuisverpleegster gebeld om mijn verband te komen verversen maar het kwaad was al geschied. Uit de catheter kwam ether en mijn huid had fel gereageerd. Het was geen zicht. Omdat ik er veel last van had en met overleg vanuit Leuven ben ik dan op zondagavond naar de spoed gereden in Mol. Daar werd beslist dat ik zeker een nacht daar moest blijven. Ik moest om de 4 uur antibiotica krijgen via het infuus. De dag erna mocht ik gelukkig weer naar huis. Dinsdag wel weer terug om het te laten nakijken bij de dokter. Die wou geen risico pakken op verdere infecties en werd besloten om de catheter operatief te laten verwijderen. De operatie was de dag erna al. Gelukkig maar een kleine ingreep en onder volledige narcose.
Nu is bijna de wonde volledig genezen. Donderdag moet ik weer terug naar Mol en dan hoop ik dat er geen verband meer op moet.

Mijn bloedplaatjes blijven aan de lage kant maar ik hoop dat het nu zal keren en dat mijn beenmerg in gang gaat schieten. Het is nu wachten tot de volgende controle.

Voorlopig gaat het weer goede richting uit. Ik ben stilaan aan het recupereren. Het eten gaat al een stuk beter, mijn smaak is bijna volledig terug gekeerd zodat ik weer volop kan gaan genieten van lekker eten. Gelukkig maar want ik moet nog zeker 10kg bijkomen om tot mijn vorig gewicht te komen. De vermoeidheid neemt ook beetje bij beetje af maar ik mag nog geen zotte dingen gaan doen. Om terug aan het werk te mogen, zal het misschien september worden terwijl ik hoop dat het eerder gaat zijn. Stap voor stap bekijken.

Stijn

13-05-2014 om 15:48 geschreven door Stijn