Dag allemaal,

De week is weer gepasseerd. Leuk bezoek gehad, wat activiteiten gedaan met het gezinnetje maar ook voldoende gerust. Ik had gehoopt dat ik weer springlevend ging zijn na mijn twee zakken bloed maar dat was toch tegen alle verwachtingen in. Het extreme warme weer zal daar wel een rol in hebben gespeeld. Puffen en zweten, op de slaapkamers zat de warmte ook goed in huis. Dan heb ik van woensdag op donderdag een beetje koorts gehad (38 graden; weet niet of dat koorts is) en meteen in de aanval gegaan met een paracetamolleke. Al het vocht dat ik nog in mij had, heb ik los die nacht uitgezweet. Amai, maar het heeft wel geholpen. Ik heb Leuven gelukkig niet moeten bellen.

Morgen is het weer vroeg uit de veren voor controle. Dan gaan ze bekijken of het de moeite loont om terug chemo te geven. Weer een periode van terugval.

Wat ik wel weer geleerd heb, is, dat ondanks mijn ziekte, er altijd mensen die er nog slechter aan toe zijn als mijzelf. Ik denk dan maar aan die vreselijke aanslagen de laatste dagen, in de gazet lees je ook van mensen die niet meer genezen te zijn. Dat is pas erg. Bij mij is er gelukkig nog hoop. Ik besef nu ook dat het van enorm groot belang is om bloed, plasma of stamcellen te doneren. Als je een gezonde mens bent, bied u aan om de medemens te helpen. Ik kan het spijtig genoeg niet meer, maar ik zou het anders direct doen. Ik heb daar nooit niet bij stil gestaan, maar besef het nu maar al te goed.

Eens kijken of er voor mij morgen een zakje bloed, plasma of iets anders klaarligt van een medemens?