Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
12-11-2013
back to business!
Dag allemaal,
Wat hebben we weeral meegemaakt?
Dinsdag terug naar Leuven voor de check-up en de gevreesde beenmergpunctie. Ik moest er om half 10 zijn en de beenmergpunctie zou doorgaan om 13u. Bij aankomst op daghospitaal kreeg ik meteen een mooi kamertje voor mij alleen. Bloed afnemen voor controle en de dokter kwam ook even langs voor nog wat op mijn lijf te timmeren en horen of er niks abnormaals aanwezig was. Alles in orde, juist hetzelfde voor mijn bloed. Dat begint al goed. Voor de beenmergpunctie liep het iets minder vlot. De professor zou het komen fixen, maar die zat blijkbaar op congres. Oei, wat nu gezongen. Even overleg met de andere professor in huis en het was wel nodig dat die beenmergpunctie die dag zou moeten plaatsvinden. Afspraak verlegd naar 15u20, pff en wetende dat ik al van half 10 daar was. Slaap kindje slaap, dat wist ik maar al te goed. 15u kwamen ze me al roepen, ik mocht al naar het kamertje, daar waar de naald weer een gaatje in mijn lijf ging prikken. Met taxi schoonmoeder in de rolstoel was ik er in no time. Even op de tanden bijten en we waren er weer vanaf. Toch geen plezant onderzoek, maar wel nodig. Het zal in ieder geval niet de laatste keer zijn. Tijd om naar huis te gaan. Ze hadden mij gezegd dat ik vrijdag telefoon mocht verwachten, dan zullen ze u vertellen wanneer ik weer opgenomen moest worden.
Vrijdag in spanning maar weer afwachten. Geen telefoon. Karolien werd er een beetje vervelend van en spoorde mij aan om zelf maar te bellen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik stond er op voor te dinsdag maar niks was zeker, ze moesten nog bevestiging krijgen van de prof. Ze maakten me duidelijk dat ik zeker zelf gebeld zal worden. Ok, ik wacht wel. Vrijdag niks meer gehoord, zaterdag niks meer gehoord en zondag had ik 4 oproepen gemist van een onbekend nummer en niks ingesproken. Zou het Leuven zijn geweest? Maar dan hadden ze zeker wel iets ingesproken.
Maandag ging voorbij zonder een telefoontje uit Leuven. Dan toch niet dinsdag terug naar Leuven? Dinsdag ochtend, rustig nog aan het genieten van een laat ontbijt (11u), de telefoon! Meneer Van Vlierden, we hadden u al verwacht om 9u, waar blijft u? Niet te geloven, er was iets mis gegaan in de communicatie. Snel maar een valiesje maken en zien dat we in Leuven zijn. We gingen er vanuit dat ik weer voor 4 weken vast zou zitten hier maar nee hoor. De professor kwam al snel op de kamer met weer wat goed nieuws. Ik zou 1 chemo krijgen, die nu aan het inlopen is en dan zou ik donderdag weer naar huis mogen. Joepie, wat een meevaller. Deze korte kuur had ik al uit het oog verloren. Dan ben ik weer 8 dagen thuis en daarna is het wel weer voor 4 weken. Dan kan ik mij daar alvast op voorbereiden de volgende keer.
Verder had hij ook nog de resultaten van de pet-scan en de beenmergpunctie. Allebei met een verrassend goed resultaat. Op de pet-scan was niks meer te zien, alles normaal, het gezwel was verdwenen. En in mijn beenmerg konden ze geen slechte cellen meer vinden. Dubbel goed nieuws, het kan weer niet stuk. De eerste kuur heeft duidelijk haar vruchten al afgeworpen. Weer een stap dichter bij de genezing. En met deze positieve noot eindig ik weer in schoonheid.
Tot blogs.
Stijn
Reacties op bericht (2)
13-11-2013
Joepie!
Ge doet dat goed, lieve schat! Morgen mag ik je alweer komen halen, ik kijk er enorm naar uit!
Keep up the good work!
xxx
13-11-2013 om 13:47
geschreven door Karolien
Blij
Geweldig nieuws! Keep up the good spirit!
Zondag was het trouwens een superfeest! Jullie mogen fier zijn op jullie knappe dochter!
Stijn nog efkes doorbijten en dan in 1 rechte lijn naar de volledige genezing!
Groetjes Martine & Co.
13-11-2013 om 11:14
geschreven door Martine Verheyen
