Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
11-10-2013
gelukkigste mens
Dag allemaal,
Mijn laatste dagje in Leuven voor de eerste kuur. Goed geslapen, gelukkig dat dat goed ging en om half 6 wakker. Tijd al om even mijn bloed af te nemen, kunnen ze rapper kijken hoe het gesteld is. Even blijven liggen tot 8u. Komt daar nog eventjes boven op, wil je nog douchen?? Ja tuurlijk, zalig en kan dan ook weeral de tijd doden plus ik zal dan fris gewassen de kamer verlaten straks.
Niet vergeten dat ik nog 1 chemo moet krijgen. Dus weer even aankoppelen, duurt niet lang. De verpleegster staat te grappen dat het pas deze avond om 17u zou zijn. Grapjassen. Ze zijn duidelijk ook blij voor mij dat ik straks de deur kan dicht doen.
Tijd om op te ruimen. Mijn steunmuur, daar begin ik mee. Ik haal er alles af en lees alles nog eens opnieuw. Niet normaal hoeveel berichten, kaartjes, tekeningen enz ik heb mogen ontvangen. Ontroerend gewoon!
Mijn witte bloedcellen staan op 1200 op het moment maar ik krijg in de middag nog een shot die ze moeten doen stijgen. Gelukkig maar. Als de dokter is langs geweest met al de medicatie en papierwerk, is het echt tijd om te vertrekken. Ik wacht op mijn vervoer.
De rit naar huis is formidabel. Ik voel me super goed. Het is strontweer maar ik rij met een glimlach naar huis. Gelijk een klein kind dat naar een pretpark zou gaan. Eenmaal thuis gekomen voel ik me immens gelukkig. Hoe zalig is dit gewoon. Uw eigen huis, eigen zetel,.. Ik plof gelijk met Julie in de zetel en laat het allemaal even bezinken. De avond zit vol met voetbal, pizza en ijs!! Howla. Topdagje. Je kan stellen dat ik op dit moment de gelukkigste mens ter wereld ben.
Ik moet wel niet vergeten dat ik hier nog medicatie moet nemen en ook nog een beetje de hygiëneregels moet opvolgen. Dat zal wel lukken. Ik doe en laat nu zelf wat ik wil. Mijn gevoel is onbeschrijfelijk. Alles doe ik nu met een glimlach. Hoop dat ik verder niets aan de hand zou krijgen. Maar dinsdag moet ik alweer even terug naar Leuven. Check-up. Geen probleem, zolang het maar weer geen 4 weken is :-).
Mensen, nogmaals bedankt allemaal. Ik kan het niet genoeg benadrukken.
Ik leef hier verder op mijn wolk en groet u vanuit het paradijs.
Tot blogs
Stijn
Ps: bezoekjes hier thuis zijn welkom, maar, net zoals in het ziekenhuis, graag even op voorhand een seintje.
