Ik ben er even niet. Laat een bericht achter na de piep!
Beoordeel dit blog
Ik versus TALL
Mijn verhaal
25-09-2013
Far from finished!
Dag allemaal,
Vandaag hebben er weer 300tal witte bloedcellen het fort verlaten, 200 man moet het dus hier recht houden ;-). Voorlopig geen enkel probleem want ik mankeer gelukkig nog niks. Houden zo! Op het programma wel 2 chemo's, de vincristine (die kan zorgen voor constipatie) en de L-Asparaginase (moe) die geleidelijk hun werk weer moeten doen. De knalpot werkt nog goed en vermoeid ben ik nog niet, dus nog geen zorgen maken.
Vanmiddag hadden mijn ouders een afspraak vastgelegd met de professor. Ze wouden de stand van zaken wel eens horen van de man zelf. Het werd een aangenaam gesprek maar op de genezingskans kon hij geen antwoord geven. Logisch eh, het is erop of eronder. Het werd zelf zo gezellig dat mijn ouders met elkaar een beetje aan het kibbelen waren en dat ik de grap maakte dat de professor er nog zou bij zitten als relatietherapeut :-). Maar ik hoop dat ze er toch een positieve kant van gezien hebben, ondanks het zware verdict dat ik zwaar ziek ben.
De vraag kwam even ter sprake wat mijn overlevingskansen zouden geweest zijn als ik hier niet op was uitgekomen? 1 a 2 maand hooguit te leven. Hier heb ik nooit bij stil gestaan maar ik verschoot er redelijk hard van. Maar alle geluk dat die klier op mijn longen drukte. Toch zot als je er over nadenkt.
Tot slot nog even vermelden dat ik weer 17km op mijn stalen ros heb gereden. Hopelijk kan ik nu wel eens goed slapen.
