Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
18-11-2010
Louis
Toen ik gistermorgen in de kleedkamer kwam was de stilte veelzeggend. Er was niemand. Normaal is er voordat we in de garage gaan een kwartier koffieklets en beginnen we een minuut of vijf later dan we moeten. Gewoon om mensen te kloten. Maar daarvoor moet ge op tijd komen. En ik was rijkelijk te laat. Het beste moment van de dag gemist.
'Of ik met mijn kop aan 't spelen was?' De bazin had me laten naar de bureau komen. 'Ba nee' 'Waarom peist ge dat?' ' De batterij van mijn oude bak was weer plat. Mag ik hem dan aan de chargeur leggen?' Daarmee was ze gepaaid, de kalle. Meer moet ze niet weten. Het zijn haar zaken niet dat ik vroeg op was en na het eten van mijn stuutjes weer in slaap gedommeld ben. De compreseurdarm zal voor morgen zijn.
Zoals verwacht hadden ze de klotewerken gespaard tot ik weer aan de slag was. Tegen elf kwam me grote baas, eeuwen niet gezien, me vragen of de auto van de Louis kon gereed zijn tegen vanavond. Ik mocht doorwerken tot ik gedaan had. 'Ik ga mijn best doen, patron maar ik moet vanavond naar de doktoor van de ziekenkas, of ist den deen dat jij gezonden hebt?'
Je zou dat toch gewend geraken zulle. Niets doen. Een beetje vroeg opgestaan om me psychologisch voor te bereiden op de nakende dag. Skoon gezeid hé?
Volgens ik zaterdag gezien heb, zullen ze de strondjobs wel voor mij gespaard hebben. Al was het uit gewoonte. Maakt niet uit, dan kan ik lekker de boel rekken. De baas verdiend er aan zodat hij welgezind blijft en ik maak overuren. En de klanten moeten het maar weten. Het zal hen leren kamelot te kopen. Van sommigen is het hun derde. Ezels der ezels.
Voor het eerst in drie jaar in mijn garagekot geweest. Krijg weer goesting om iets te doen met mijn tijd. Had de poort niet meer open gedaan sedert mijn ex vertrokken is. Zat meer in da kot of bij haar, zei ze. En twas nog waar ook. Je zou voor minder.
Buiten enkele kobbenetten en een niet werkend daglicht is er niet veel nodig geweest om de boel weer in gebruik te nemen. Morgen moet ik gaan werken en zal een nieuwe darm meebrengen voor de compresseur. Hé, ik zal die wel vragen zulle. Wat peis je wel?
Ik ga het nog een tijdje verzwijgen voor mijne copain. Anders staat er morgen een rallywrak. En als er iets zal staan, zal't voor Bibbi zijn. En niemand anders.
Tijd zat nu om op het net te zitten. Op het forum is het wat gekalmeerd. Jammer. Ook gezien dat er een jonge kerel een nieuwe fotosite is gestart. Wat heet nieuw? Het zijn dezelfde foto's zoals op al de andere fotosites, waar ze het nr 50 niet kennen. Mooi, maar eenheidsworst.
Een mail had van een kerel via facebook. What the fuck is facebook. We gaan dat straks eens aan de kleine vragen.
Verleden week bij de baas geroepen geweest. Beter gezegd, de bazin. Hemzelf was in geen kilometers te bekennen. De lafaard. Zij draaide, zoals gewoonlijk, poeslief rond de pot tot ik vroeg waarover het ging. 'Of ik geen zin had om part time te werken?'
'Oe wil je zeggen; part time?' Mijn breinke schoot razendsnel, in a matter of speek, op gang. Moest ik een nieuwe baas zoeken? 't Syndicaat, is da wel betaald? Al zuks.
Na de uitleg van de schoonste van Vlaanderen, denkt zij toch, viel het allemaal wel mee. Ze wilden, hadden reeds volgens mij, een nieuwe aanvaarden die gespecialiseerd is in èllentriek. Met al die miserie die we de laatste tijd hebben met het plaatselijke kamelot is dat geen overbodige luxe. Ze hadden berekend hoeveel ik zou verdienen en een voor mij aanvaardbaar compromis klaargestoomd. Na enkele door mij aangevraagde veranderingen is het zelfs beter dan ik dacht. Moet ik nu zeggen dat toch geen slechte bazen zijn? Nee dus.
'Ge zult toch tijd hebben om aan Ben's rallykot te werken.' Was het eerste wat mijn copain zei toen ik hem gisteren op de hoogte bracht. Hij vat het nog niet, de klunten. No Way Joséé. Of Amadéé. Of wie dan ook.
De pompiers van Neufmaison waren beter gisteren bij ons ma langs geweest. Ik was nog geen uur thuis of mijn broer stand aan de deur met een paar botten in zijn hand. Mijn maat. Of ik wilde komen helpen de kelder ontruimen. De visput van ma's gebeur was overgelopen en bij haar krioelde het van de goudvissen in de garage. Koi"s? Wij hebben geen koi gezien.
Gans de namiddag bezig geweest met die stront op te kuisen. Hoe meer we uitschepten hoe meer er bijkwam. Nee, gebeur, nog geen koi gezien. Tot zusterlief vroeg waarom ik mijn dompelpomp niet meehad. Ja, zeg. Ze denkt daar pas aan als we al twee uur bezig zijn. Ik moet toch niet aan alles denken? Tegen zessen was de boel geklaard en konden we aan tafel. Want! Moeder had hutsepot gemaakt. Met zwijnepoten op de ouderwetse manier. Heerlijk. Daar kunnen gasten als Goosens en Herman een punt aan zuigen. Klooiers.
Juist terug van tweehonderd km, voor de honds zijn kloten, rond rijden. We gaan ieder jaar naar de rally in Neufmaison kijken. Nu, ik was dat vergeten en lag om zes nog in mijn tweemeterbak toen ik wakkergebeld werd door mijne copain. 'Of ik niet wilde rijden? Hij kreeg de auto niet van zijn groeze.' 'Rijden? Wat? Waar? Hoedadde?' Word zo ne keer wakkergemaakt als je daags voordien half tonneke Jupiler hebt soldaat gemaakt.
Een half uur later zat ik half gewassen, half wakker en half droenke in mijne slee. Aan de rechterkant. Alachtere. De Ben wist het zijn en zijn vader rijdt graag met mijn tuut. Zodus, nog een uurtje maffen. Joepi!
'Mijnheer heeft zijn gordel niet aan, zie ik?' 'Wat? Waar? Hoedadde?' Dat was de tweede keer dat ik bruusk uit mijn slaap gewekt werd op een uur tijd. Het mag gaan stoppen. Nu waren het overijverige flikken die me uit dromenland haalden. Water gieten en de mensen toch lastig vallen op zondagmorgen. Je moet er je moeder en vader voor omgebracht hebben.
'Papieren in orde maar mijnheer hier geen gordels aan.' 'Lul' zei ik in mijn zelven, niet luidop., 'Kom een keer mee in de camionette.'
Een kwartier later zat ik terug in de auto met mijn 'zantje' in mijn pollekes. Vijftig Eurokes lichter gemaakt door een bende gauwdieven.
Niet meer geslapen tot in Neufmaison om daar te constateren dat de rally afgelast is. Wegens geen pompiers. Water genoeg anders, ze gingen kunnen spuiten, die gasten. Kloteflikken.
Het nieuws op de site van Nieuwsblad gelezen. De klakken gaan nu een spelletje in je auto kunnen steken als je te veel drinkt naar hun gedacht. En slim dat ze zijn. Je laat gewoon iemand anders blazen als je er één te veel op hebt. Of vat ik het plaatje niet?
Ook mee gedaan aan de verkiezing van de Sportman van het jaar. Voor ne rallypiloot gekozen. Of wat denk je? Den dezen die ik wilde zetten staat er niet bij. Te weinig in beeld geweest waarschijnlijk. Of gewoon sandwiskes in de plaats van kreeft geserveerd in de VIP tent zeker? Al weet ik niet zeker dat hij zo een tent heeft. Ze steken al hun geld in de koers zelf. En niet in profiteurs hun magen.
Dan maar op de Freddy gestemd. Is wel de beste van de bende. Wereldklasse. Zoals ik zou geweest zijn moest ik.........
Vertrek straks naar mijn werk. Niet om te werken. Mijn bazin heeft gevraagd of ik eens langs wil komen. Mijn baas durft waarschijnlijk niet. De loozer. Mijn maat denkt dat ik mijn c4 zal krijgen. Pfff, dat em maar doet. Werk zat. En eigenlijk voor de moment nie nodig. Ik verveel me soms wel maar het is best leuk. Tegen acht-dertig om je pistolékes te gaan en die op je gemak met een tas koffie binnen te spelen terwijl je collega's onder zeiknatte kutwagens staan te klooien. Er bestaan slechtere vooruitzichten. C4. Loeb is er en paar keer wereldkampioen mee geworden. Zo slecht kan da niet zijn.
Veel te vroeg wakker. Het word tijd dat ik iets om handen heb. Een depanageke of zo. De baas mag bellen.
Weer op da forum zitten kijken. Ze zouden het beter 'Demolitionforum' heten. Wat ze daar al afgebroken hebben! Piloten. Auto's. Organisaties. Persmensen! En nu zijn ze bezig met de Walen de grond in te boren. Het word zielig.
Gisterenavond zitten brainstormen. Bijna ambras had met mijne copain. Over dat rallygedoe van zijn zoon. Zo een drie kwartier. Niet langer. Daar kunnen onze hersenen niet tegen. En de Jupiler was op.
Ik wilde gisteren niet meegaan en heb hem de waarheid gezegd. Zijn zoon heeft de poen niet om rally te rijden. Zoals zovelen. Een auto kopen. Klinkt simpel. Maar wie gaat hem onderhouden? Zijn Benneke kan met moeite z'n eigen nagels knippen. En naar mij moeten ze niet kijken. Als ik thuis kom kan ik geen auto meer zien. Ik kan net zo goed mijn baas zijn klanten afdoen en hier olie beginnen te verversen. No way! Al lijkt me dat een beter idéé dan aan een rallykot werken. Vo niet, ton nog zekere?
Ik heb hem eens uitgelegd hoeveel het kost nog voor hij een meter gereden heeft. Ja, ik heb een paar jaar ook eens willen starten. Helm, intercom, rallypakje en ondergoed waarschijnlijk ook nu. Als mijn vriend de kost en inwoon van zijn oudste wil laten vallen dan moet hij er nog twee maand voor werken. En hij werkt er nog maar drie. 't Onnozel kieken.
Ik begin me hier zwaar te vervelen. Maandag ga ik werken. De doktoor kan de pot op. Nergens rally in het weekend?
Kom juist van de dokter. Nog een week ziekenkas. De baas is content. Hij weet al dat ik niet naar de Condroz geweest ben en dat ik gisteren de ganse dag thuis ben geweest. Das goed. Zijne gatlekker is het komen controleren. Waarschijnlijk met de velo want zijn tuut verbruikt te veel.
Ben ik blij dat de Freddy gewonnen heeft. Het zou weer wat geweest zijn moest de meest gepamperde gewonnen hebben. Pas op! Hij kan met een auto rijden. Maar 't is mijne maat niet. Waardoor? Ik weet het niet. Misschien omdat ik in zijn plaats had willen zijn? Het kan. Maar ik zou geen tweede geworden zijn.
Mijn maat wil vanavond weer naar een rallyauto gaan kijken voor zijn zoon. Ik ga niet mee. Ik lijd aan het Juliette-syndroom. Nog voor een tijdje, vrees ik.
Ik zit al gans de voormiddag voor mijn pc. De tijden en commentaren van de Condroz te bekijken. 't Is sterker dan mezelf. Op da forum zijn ze nu da meiske die met de Patrick zijn auto rijdt aan het afbreken. Schitterende lectuur. Die mannen zijn toch cracks zulle. Ze moeten goed zijn om zo een oordeel te hebben over de piloten. En Patrick, waarom rijd hij niet? Ziek of zo? Of heeft hij hem verkocht?
Vannacht toch nie goed geslapen. Een half tonneke Jupiler heeft me tot twee uur in zijn macht gehad maar vanaf dan was het al Julie die de klok sloeg. Ze heette Juliette, had ze me in mijn oor gefluisterd. Maar ik mocht haar nooit zo noemen. Weinig kans zeker? Ze heeft me weggestuurd zoals een hond met vlooien. Zo voel ik het toch aan. Ik heb van kolere haar gsm nummer gewist. Kutwijf, dat ze de kolieken krijgt.
Geen Condroz voor mij. Het kan me allemaal gestolen worden. Rally's, rallykoten en vooral wijven die iets met rally te maken hebben. Ik ga straks de poster die ze verleden week brachten aan mijn venster hangen. GRAAG TRAAG. De kleine gaat zich er niet aan verstaan. Klotewereld.
'Ik dacht dat je niet ging bellen' klonk het aan de andere kant. De schoonste namiddag van het jaar kon beginnen. Rond kwart voor één had ik al mijn courage samengeraapt en haar nummer gebeld. ' Hoe laat ben je hier? Mijn schoonmoeder komt na haar werk langs. Zo rond vijven.' Was ze achterlijk of wilde ze me echt nog eens zien. Of was het om de auto verkocht te krijgen? Er ging vanalles door mijn kop. Het was alsof we een afspraakje hadden. Een echt!
Het was een klein uurtje rijden. Drie kwartier en twee, minstens, boeten later was ik daar. Zonder batterij!!! Oeieoei, hoe dom kon je zijn? Ik kon me voor het hoofd slaan.
Nog voor ik iets kon uitbrengen vroeg ze me ' Ik durf het haast niet te vragen maar ik heb geen auto. Zou het te veel gevraagd zijn om me naar 't stad te voeren?' Ik voelde mijn bakkes op mijn voeten vallen. Ik ben er zeker van dat ze de binnenkant van mijn maag kon zien. Zo'n wijf dat vraagt of ze mee mag? Ik kon mijn oren niet geloven. En toch.
Gelukkig had ik mijn auto een grote kuis gegeven en overvloedig met de Febreze gesmost. Toen we wegreden raakte ze me toevallig. Ik miste op een haar na een verkeersbord en mijn krakende versnellingsbak was het helemaal niet eens met mijn rijstijl. Totaal mijn kluts kwijt! Waar is mijn kluts??? Een kilometer verder begon ik normaal te ademen.
'Weet je wat, zet je auto daar en ga een koffie drinken. Ik kom na mijn commissie en trakteer.' Ik geloofde mijn oren niet. Mijn oogballen hingen waarschijnlijk aan ressors halverwege mijn kop. Zag da wijf mij zitten of wa?
Koffie, koffie. Ging er door mijn kop toen de garson vroeg ' Pintje, meneer?' ' Euch ja, een koffie graag.' Niet te doen, ik was totaal van slag. Toen ze binnenkwam en bij me kwam zitten ging het licht uit. Ik heb daar de ganse namiddag gezeten met 't schoonste wijf dat ik in de laatste maanden gezien heb. En ik kon geen zinnig woord zeggen. Toen zij uitgepraat was voerde ik haar terug. Op een kilometer of wat van haar huis vroeg ze om te stoppen. Ze ging verder wel te voet. 'Kan ik niet meer naar de auto kijken' probeerde ik. ' Is niet meer nodig, vanmorgen verkocht.........Alléé, het beste' Ze schonk me de mooiste glimlach die ik ooit gezien had en zweefde weg.
Zoals gezegd zijn we gisteren op zoektocht geweest. Op zoek naar een geschikt rallyautootje voor de Ben. Een chronologisch verslag.
Stop één. Rallyauto? Wafore rallyauto? Het begon al goed. De toekomstige co van onze toekomstige rallymens had van alle te bezoeken plaatsen een dossier gemaakt. Dat hadden we al uitgebreid mogen horen tijdens de rit naar hier. Dat is hier toch nr 12? Bèjaat vintje, mo kpeizen daj in numero 21 moe zien. Doar een ende verdere èn ze een koersoto. Dyslectisch en co willen worden. Als dat maar goed komt.
Stop één dus. Goed onderhouden, ongevalvrije auto. Stond in de advertentie en in de door verkoper gestuurde mail. Ik weet niet wanneer het karretje de laatste keer is ingezet maar de slijkkorsten waren behoorlijk aangekoekt. De krakende deur maakte ook geen al te goede indruk en ik had het meteen gezien. Als ik mijn snode plan wilde uitvoeren moesten ze deze kopen. Toen Ben vroeg om er mee te mogen rijden was er een probleem. De achterbrug was gescheurd en ze hadden nog geen tijd gehad om die te herstellen. Goed onderhouden, aan me hoela. Op naar twee.
Stop twee. Amaai, wa een schoon karretje. Precies als op de foto. Toen we de garage binnengingen waren we onder de indruk. De Ben haalde al zijn portefeuille boven. Iets te vroeg echter. De eigenaar opende een deur achteraan de garage en vroeg om ons te volgen. Dertig seconden later zaten we terug in de auto. No comment.
Stop drie dan. Een schoon madam deed de deur open. Ik was op slag verliefd. Nu, dat gebeurd wel vaker maar nu was ik echt verkocht. 'Aaach, voor de auto? Ze zijn vanmorgen vertrokken naar de rally' Donderdagmorgen en vertrokken naar de Condroz? ' Ja, mijne vent en de zoon vertrekken altijd vroeg. Ze willen niets missen' Hoe, niets missen? Als dat hier rondloopt, was mijn gedacht. 'Toon ons die auto eens meiske.' Mijne maat heeft geen oog voor schoon vrouwvolk. De rukker. Het was inderdaad een mooi karretje. Goed onderhouden en netjes in een hoekje van de garage geparkeerd. Of we het eens in gang mochten steken? ' Doe maar' zong ze. Ik was totaal het noorden kwijt. Ben zat al in de auto en probeerde te starten. Gelukkig wilde de bak niet. Nu kon ik mijn kwaliteiten bovenhalen. Na een kijkje onder de motorkap had ik direct door wat er scheelde. Alsof ik mijn uiterste best deed begon ik in het motorcompartiment met allerlei draden te rammelen totdat de batterij plat was. Ik wilde hier langer zijn. Ben zag het autootje wel zitten en zei dat hij na het weekend zou terugkomen. De stommekloot.
Toen we in de auto zaten kreeg ik een schitterend idéé. Ik ging terug en belde aan. 'Mevrouw, mag ik uw.....' 'Zeg maar Julie' lachte ze. 'Euuhhh, Julie. Zou ik je telefoonnummer mogen hebben? Ik zou namelijk morgen nog eens langskomen met een startbatterij om de auto te starten?'. Waar ik de lef vandaan haalde is me een raadsel. ' 0475/............' Lachte ze me toe. 'Bel over de middag, dan ben ik thuis' Ze bleef in de deur staan tot we weg waren. Ik werd mottig........
Niettegenstaande ik niet moet gaan werken ben ik vroeg uit mijn nest vandaag. Mijne maat z'n zoon gaat rallyrijden volgend jaar. Hij heeft twee maanden werk en weet niet wat gedaan met zijn doein zeker? Nu, er bestaan dommere dingen om ze te verdoen.
Ik, mecanicien zijnde, mag gans de dag mee rallykotjes gaan bekijken. Mijn mening geven. Maken dat èm geen kamelot koopt. En voor niet gaan eten en drinken. Dat lijkt me het bijzonderste.
Mijn maat vertrouwt me, maar wat weet ik in gods naam van rallywagens? Dat ze er mooi uitzien van ver. Dat, ja. En dat de grootste deel van de deze die te koop zijn meer weg hebben van oud ijzer dan een versleten buzestove. Dat ook. En dat de goeie onbetaalbaar zijn. Voor mij toch.
Hij heeft een selectie gemaakt van de wrakjes die hij kan betalen en hij moet en zal tegen vanavond zijn tuutje hebben. Dat ben ik zeker. Of het een juweeltje zal zijn betwijfel ik. Hij is namelijk al lang vergeten dat èm, toen hij achtien jaar was, mij een reuzekloot heeft afgetrokken toen ik aanhield met hun buurvrouw. Ik niet!! Ik denk nog iedere keer dat ik daar kom nog aan Jeaninne.
Pfff. Juist thuis van de apero. Gelukkig heeft de baas van t café me naar huis gevoerd. Halverwege de klakkemannen tegengekomen. Hebben die dan nieks anders te doen? Eerst het eten dat mijn kleine hier gisteren en vandaag achter gelaten heeft, achter mijn kiezen steken, een tukje doen, en dan mijn tuut gaan halen. Weer een dag naar de kloten. Mijn maat heeft al gezegd dat èm alleen naar de Condroz gaat als ik morgen dezelfde symptomen vertoon. Dat zou dan drie jaar op een rij zijn dat ik niet tot in Hoei geraak
Nog een week ziekenverlof. Minstens, zei den doktoor. Euh,,,, joepie?
Maandag, zoals bijna iedereen, mijn dierbaren gaan bezoeken op het kerkhof. Ook eens langs geweest bij wijlen mijn beste vriend. Aan zijn einde gekomen bij het bengyspringen. Heeft de duik genomen zonder koord...... Hij was een beetje hardhorig en de begeleider zei, Nu nog het touw... Hij moet gehoord hebben, Alléé! Gow!!.... Spijtig, hij was mijn voorbestemde copiloot. Moest ik rallys rijden.
Int ziekenhuis liggen. Je moet er niet achter vragen. En niet voor je mankement alleen. Je kamergenoot is haast nog erger. Gelijk bij mij. Ik ben niet gewend om daar te vertoeven en wist niet dat de tv eigenlijk van iedereen is. Nu hij lag daar al, een tijdje naar ik hoorde, en hij had de afstandsbediening. Need i say more? De bal gehakt, want zo zag hij eruit, heeft de godganse week naar kookprogrammas gekeken. Niks Pitstop of Exqui. Geen rally of rallycross maar èrweten en karoten. Komen eten en SOS Piet. Je houdt het niet voor mogelijk waar ze de achtsterrenchefs vandaan halen. En als ze er te kort hebben halen ze er een stelletje amateuridioten bij. Zoals bij dat hobbykokgedoe. Als ik die met zijn blinkende tanden tegenkom sla ik op zijn bakkes. Ik kan geen eten meer zien! Figuurlijk, wel te verstaan. Kga vanmiddag mijn eerste Cote a los in een ganse week verorberen. Dat wel.
