Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
29-04-2012
Musc.
Verleden maandag lag ik maar juist in mijn nest toen mijn telefoon ging. 't Bazinneke. 'Of ik nuchter genoeg was om een depanazeke te doen.' Pokkewijf. Kwartier later was ik present. Bloednuchter.
' De Valeer is aan de kanten van Kortrijk in een gracht gesukkeld en de flikken willen hem niet laten rijden.' Bazinneke zat naast me in de camion en ze rook naar de brousse. Niet dat ik al in Congo geweest ben. Maar ze heeft zo'n beetje de manieren van een jachtluipaard en ruikt altijd speciaal. Gelukkig is ze mijn bazin. En moet ik mijn manieren houden.
Maar we dwalen af.
De Valeer dus. Dien kerel heeft nog in de loopgraven gevochten, denk ik. Zijn wijf ligt al veertien dagen in het ziekenhuis en mijnheer had het in zijn kop gestoken om naar de hoeren te gaan. In de tachtig en naar de hoeren. 'k Hoop dat mij ook overkomt. Maar dat terzijde.
Toen we in dat flikkenkot kwamen stormde de Valeer op ons af. Nu ja, stormde. Hij was nogal opgenaaid, om een treffend woord te gebruiken, en zou, moest hij honderd jaar jonger geweest zijn, die klakkemannen wel eens mores geleerd hebben. De blauwgestreepten hadden hem anders wel in de watten gelegd. Zijn auto meegebracht naar de bureau en hem een pot of twee koffie gegeven. Hij was niet dronken volgens hen maar vanwege zijn opgenaaidheid wilden ze hem niet verder laten rijden. Er werd geen pv gemaakt ook. Waren 't goeie of luie flikken?
'En Valeer' vroeg de bazin. ' Hebt ge er nog éne bezwangerd met je sterk zaad?' ' Pff, twee dure coupkes en è keer over haar bil gewreven.' Lachte hij. ' De volgende keer moet ik drie pillen pakken in plaats van twee.' Bazinneke keek verwonderd naar me. 'Twee Viagra's, Valeer? Kom we gaan je gauw naar huis voeren voordat ge een attack krijgt.' 'Nee, 'k ga valium nemen zeker.' En met een vette knipoog naar mij ' Vroum, ga jij maar met de camion, je bazin gaat me wel naar huis voeren met mijn auto.'
'De Pat staat aan de leiding en onze man vijfde.' De Ben was al gans de avond bezig met zijn internetdinges. Het was al goe laat toen hij bij ons kwam zitten. De oude garde was weer present. Gelijk vroeger zat heel de bende rond een paar tafels en werd er getrakteerd alsof er 's anderendaags geen meer zouden zijn. Wat een auto niet kan teweegbrengen.
Gisteren rond zessen was de halve meute nog bij mij thuis, in de garage. De meestergast van André was vroeg uit Frankrijk vertrokken en was om vier uur bij mij toegekomen met Morticia, want zo noem ik zijn nieuwe liefde. Een kwartier later was den Dréten en mijn baas er ook. Ik had al eens rond de remork gelopen en moest toegeven dat de Lancia er anders nogal goed bewaard uit zag. Morticia eigenlijk ook als ge 't zo bekijkt.
Ik dacht dat we met zijn vieren de kar in de garage gingen duwen maar André kroop er met nogal wat show in en startte de bak. Van den eerste keer in gang! 'k Moet toegeven, ik had me al een beetje verkneukeld en voorbereidt om commentaar te geven, maar moest inbinden. De zescylinder maakte een mooi lawaai. Niet zoals de naaimachinetjes van nu, maar een zwaar doeng doeng doeng dat tot diep in je maag gaat. Ouwe ratten weten wat ik bedoel. Toen ze van de trailer was zag ze er kleiner uit dan ik gedacht had. En lager. En, euuh, mooier. In't echt was ze heel anders dan op de foto's die Dré me getoond had. Maar ze blijft Morticia.
We leven in het gsm tijdperk en in geen tijd stond mijn voorhof en garage vol. Was mijn bak Jupiler en de twee andere die we bijhaalden, leeg, en zal er vandezomer een grote bruine vlek in mijn gazon zijn. Na meer dan twee uur lieten ze me achter met lege blikjes en lege Jupflessen. En met Morticia.
Voor ik de garage sloot heb ik haar toch eens gestreeld. Hopelijk is Gomez niet jaloers.
Zaterdagmorgen kreeg ik nogal vroeg een berichtje van den André. Nogal vroeg voor bibbi dus. Ik had de avond voordien op mijn eentje, Cornetje was bij haar moeder en Copain was er op uit, nog een kroegentochtje gemaakt. Carl tegengekomen in 't ander café en samen zijn verdriet verdronken. En hij had veel verdriet. Zijn lief was lesbisch geworden. Of iets in dien aard. Rond éénen zag hij het al weer een beetje zitten. Unlike me. Ik zag helemaal niets meer. Of toch heel weinig. Mijn eerste werk 's morgens was dan ook een toerke rond mijn tuut lopen. Nie voor de fysiek maar op builencontrole.
Berichtje dus. ' Zijt ge thuis?'
Ik ' Thuis wel'.
Kwartier later was den aannemer daar. 'Vroumke, een Lancia Flaminia Superlegera, kende da? Ik heb het twee keer moeten vragen want nooit van gehoord. 't Is van voor mijn tijd ook. Fier als een gieter toonde hij mij enkele foto's van een aartslelijk ding. Ik hield mijn klep dicht. ' Mag ik hem hier zetten totdat de oude garage weer leeg is, Vroum?' ' We gaan er een nieuwe van maken.' ' Als ge wilt natuurlijk.' Den André is altijd vriendelijk. En hij betaald goed. ' Vaneigens André. Wanneer hebt ge hem?' Ze brengen hem vrijdag mee van de traveau in Frankrijk.
Enkele koetjes, JB-tjes en kalfjes later was den aannemer weg.
Ik heb nog een halfuur naar die foto's zitten kijken. Dat gedrocht werd er niet mooier op.
Vrijdag, na de computerlessen van de Ben, naar de locale biertent geweest. 't Was al geleden van de Zondag, dus zouden ze kunnen denken dat ik ziek was. Na vier uur komen de stormtroepen binnen. Je hebt er van soorten. Gasten die de ganse week hun kloten afgedraaid hebben en dan haastig een pint of drie achteroverkappen, ondertussen twintig maal op hun horloge kijkend, omdat hun wijf het niet mag weten. Lozers. Er zijn er ook die om half twaalf niet meer weten waar ze wonen. Iedere week. Lozers. De meesten zijn daar echter niet om pinten te drinken alleen. Nee. Na een week moeten ze, onder het nuttigen van een glas, de fabriek of het bedrijf waar ze werken terug op de rails zetten. Hoe langer ze blijven zitten hoe drastischer maatregelen ze zouden treffen. Zij zijn feitelijk de ruggegraat van het bedrijf en houden het dan ook recht. Het ergste is: ze menen het! Lozers eerste klas.
Wij van onze kant houden ons bezig met nuttiger zaken. Drinken, vrouwen, auto's en drinken. Toen Copain, veel later, gewassen en geschoren binnenkwam kon de wekelijkse rallyvergadering beginnen. Niet da't echt een vergadering is. We hadden het er verleden week al over gehad. We gaan niet naar de Wallonie. De rally's komen te vlug na elkaar. De mazout begint veel te kosten en het is, volgens ons, de minst mooie.
We gaan, zoals de piloten, ons budget sparen voor een andere verre rally.
Ik weet nog altijd niet waarom Copain zo uitgedost was. Hij gaf geen uitleg en ik vertikte het om te vragen. Hij zou kunnen denken dat ik 'curieus' ben.
'Te vele pornofilmkes gedouwnloud, hé manneke.' Mijne Cornet stond achter me toen de Benny die gevleugelde woorden uitsprak. De lamme trekhond. Ze duwde met haar attributen in mijn rug. 'Is da waar Vroumke? Gaat ge vreemd met Russische troelas?' De Ben was me voor. ' 't Is geen waar hoor, Brigitje. De Vroum is daar te dom voor. Als hij al iets opslaat is het per ongeluk. Zoals dat hier.' Een reklaamfilmke van een soort Jupiler. Hij dacht waarschijnlijk dat èm er twee voor niets zou krijgen. Mijn rossegekrulde wreef nog een paar keer met de 'overtuigers' tegen me. Maar nu aan de voorkant. ' 't Is al goed Benny, 'k ga hem vanavond een keer afpeigeren zodat èm geen Matroushka meer kan zien.' Ze draaide zich om en ging voort. Zonder kus. De téve. En liegebeest. We waren niet samen die avond. Ik zag dat afpeigeren anders wel zitten.
Dat was verleden vrijdag. Zoals ge al kunt raden weer met pc panne gezeten. De Benny, die in't geniep al een jaar computerlessen volgt is me komen helpen. En me een beetje wegwijs gemaakt in de wondere wereld van Fb, dat gelul met dat vogeltje en nog een paar andere inlogtruuken. Als da maar goed komt.
Ik ben de rest van de week thuis en hoop hier een beetje nieuws van verleden week te kunnen posten
