We waren een frigo gaan afhalen bij den Eldi en Brigitteke had haar gordels niet aan. Ze keek me met koeieogen aan en smeekte lachend voor 'merci'. 

'En, waarom heeft mevrouw geen gordel aan?' De flik zag er niet echt afgetraind uit en had een vriendelijke smoel. Hij scheen zelfs te lachen. 

'Omdat ze hier te veel spannen, mijnheer den agent.' Ze wees daarbij ostentatief met omgekeerde duimen op haar attributen.' De flik zag de lol er wel van in en er verscheen een brede grijns op zijn gezicht. De azijnfles die naast hem stond kon er echter niet mee lachen en vroeg op een zuur toontje; 'Heeft mevrouw dan een doktersattest?' De Cornet gunde de flikkin geen blik.

' Ge moet toch geen doktoor zijn om te zien dat die dingen daar gespannen in zitten hé, mijnheer den agent,' De flik stond nu te lachen. ' Die gespierde stylo die naast je staat moet waarschijnlijk een kussen achter haar rug steken om niet vantussen de gordels te glijden.' De smile verminderde. Zo is ze, eens op dreef kan ze niet meer terug. 

'Alléé mijnheer de commissaris, ik ga mee in de camionet moeten zeker? Of waar gaat ge me pakken?' Dat 'pakken' kwam er nogal speciaal uit. 

De pekelteef van dienst controleerde de papieren en ik mocht ook mee naar de camionet. Om te blazen. Wat ik met glans doorstond. Een mens moet sjans hebben. 

Toen de formaliteiten gedaan waren en Brigit uit de camionet stapte draaide ze zich om en vroeg ze: ' Heb ik het mis of dragen jullie elkaars kleren? ' Euch, hoedat?' Vroeg de donut. ' Wel, normaal draagt een vrouw een blouze en een vent een hemd, toch?' ' En bij jullie is dat net omgekeerd, volgens mij.' Antwoordde ze, en met een uitgestreken gezicht voegde ze er aan toe ' Maar ik kan mis zijn ook, en zijn het twee hemden.' De azijnfles gaf geen krimp.

Ik ga er ooit toch eens ambras mee hebben.

'Brigitje, je hebt je vorig weekend toch niet laten bezwangeren door een Engelsman zeker?' Gerdy dacht dat em lollig was. 

Mijne cornet had gedaan met kuisen in't privé van 't café en kwam naast me een wijntje drinken. De Gerdy heeft hetzelfde probleem als Copain indertijd. Sinds zijn Martinne de hort op is komt hij niet meer aan zijn trekken. Figuurlijk, want letterlijk heeft hij het in de hand. Weer figuurlijk. Of letterlijk? 

' Nee, 'k had pech, Gerdy. De Russen waren in't land.' Loog ze. ' Maar Martinne is toch een halve dag vermist geweest. Misschien had zij wel goesting in een goeie beurt. Hoe zegt men dat dan ook alweer, Gerdy?. Komt èm nie uit je broek, staat hij toch op je boek.' 

Ze dronk haar glas leeg, gaf me een veel te wulpse pieper en verdween. De Gerdy machteloos achterlatend. 

Moest het een vent geweest zijn dan had ze al meer dan eens een djoef op haar muile gehad. Maar 't is nu eenmaal een wijf. Ene met ballen. Figuurlijk.

Boel gehad, twee weken geleden.

 

Vrijdag twee weken geleden, op 't werk, de Bazin: 'En Vroumke, gaat dat gaan, zo een weekend op weduwschap?' Ik was al een dag of twee serieus 'pissed' en stond niet open voor grapjes. Maar, 't is de bazin en over het algemeen is ze te vreten. Dus, 'Weduwschap, Bazinneke?'. De 'smile' verdween. ' Hoe heeft Brigit het niet gezegd?' 'We hebben woensdag afgesproken om dit weekend, samen met enkele vriendinnen te gaan shoppen in Londen. En gij weet dat niet????'  Toen viel mijne Frank. Sorry, Euro. 

Ik was de woensdagavond afgesproken om met den André, Morticia naar d'oude garage te rijden. In plaats van rechtstreeks wilde hij er een testrije van maken. Dus, eerst een testritje. André reed voor en ik volgde met de remorque. Tegen dat ze in pan zou vallen. 'k Moet zeggen: hoe langer dat we bezig zijn aan Gomez z'n gemalin, hoe meer ze me verbaast. Na een grondige 'checkup ' van George, hij kwijlde binst dat hem er aan werkte, werd ze goed bevonden voor de dienst. Ze is ongelofelijk goed bewaard. Gelijk haar naamgenote. Testritje dus. Na een kilometer of veertig, yup veertig, stopte den aannemer aan een caféétje waar ik nog nooit geweest was. Den Dréten wel, je moest geen Sherlock zijn om dat in de gaten te hebben. Om het kort te houden; we zijn daar goed ontvangen geweest en hebben meer gedronken dan we dorst hadden. Meer zult ge van mij niet horen. André had waarschijnlijk te veel Johnnie Wandelaars achterovergekapt want de Lancia moest op de remorqe en Bibbi mocht rijden. 't Was donderdag toen we arriveerden. Ik had mijn gsm thuis laten liggen en keek er nog eens naar. Zes gemiste gesprekjes. Van 't Cornetje. Nie goed. 

Donderdagmorgen eerste werk: bellen naar Brigitje. Geen antwoord. Tweede werk: bellen naar Brigitje. Geen antwoord. Nie goed. Later nog een paar maal geprobeerd maar ze nam niet op. Wijven kunnen koppig zijn maar de deze heeft er hard van. 'k Moet zeggen, Bibbi ook. 

Terug naar de vrijdag en de Bazin.

'Ik ga ze hier direct bellen zi' De bazin moeide zich met mijn privé en ik pruttelde niet tegen. Vijf minuten later was alles vergeten en vergeven en zo komt het dat mijne Cornet en ik 's avonds de vredespijp gerookt hebben. Zij meer dan ik.