Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
11-12-2010
Oeps.
Gisteren ten achten had de baas me de sleutels van twee bakken gegeven met de woorden 'Freins en schijven rondom vor den dezen en gewoon onderhoud voor den anderen. Ik was er direct aan begonnen en tegen tienen waren de snertbakken weer buiten. Weer een goeie prestatie niettegenstaande ik aan niets anders dacht dan July, mijn aanstaand lief.
'Rond elven mocht ik naar de bureau komen. ' Euch, Vroem, wat hebt ge gedaan aan de auto van Gaston?' ' Ewel baas, zoals je gezegd hebt, Onderhoud. Is er iets?' De mierenneuker had een kwartiertje geleden een gigantische rekening mogen betalen, denk ik toch want de bazin schrijft met een dubbele stilo, en toen hij vertrok schraapten zijn freins nog evenveel als toen hij hem binnenbracht. Gaston, een gepensioneerde leraar stond erbij alsof hij mij voor het vuurpeloton ging zetten. ' Er moesten freins op, gie stommen uil. Ik wil niet meer hebben dat die knoeier nog aan mijn auto werkt' zei hij. Ola! Stommen uil tegen ik? Ik had de lul bijna bij zijn nek toen de bazin tussen ons kwam, haar joekels mogen er zijn, en het brandje bluste. Ze troonde hem mee naar minder gevaarlijke oorden.. Dat is haar werk. De potschijters doen geloven dat alles goed komt.
Toen ze buiten waren moest ik nog iets bekennen. Toen ik hem zei dat ik de remmen op de verkeerde gestoken had begon de normaal altijd rode kop van mijn baas verschillende kleuren te krijgen. Paars, purper, lila en mauve........ Toen hij een beetje bedaard was vroeg hij hoe zoiets kon gebeuren. En ik vroeg hoe het kwam dat de anderen een werkfiche met nummerplaat en opdracht kregen en ik niet. Ik mocht beschikken.
De Willy gaat content zijn. Remmen en schijven rondom voor een prikje. Want de Willy kennende zien we hem niet meer terug.
Deze middag tijdens schafttijd. Dingdong. Berichtje: 'Hallo Vroum, heb je al een rallyauto?' Iemand die weet dak een rallykar zoekt? Dat zijn er niet veel. Gasten vant café die me aan't treiteren zijn, zeker. Nie op antwoorden, Vroem.
Dingdong. Nog een berichtje: 'Waarom heb je me niet meer gebeld?' Niet met mijn kloten spelen hé, mannen. Want als ik zenuwen krijg smijten mijn stuuten met paté op en word ik helemaal krekelorig. En, ik vergeet niet gauw. Rustig Vroum.
Dingdong. 'Kan ik je bellen? Geef een seintje. July.'
Baf. Mijn tasse op de grond. July...........What the fuck hebben we hier aan mijn frak. Dat wijf heeft me verleden maand zo zot als een achterdeur gemaakt en me achtergelaten als een leeg blikje Jupiler. Gekreukt. Dat ze mijn kloten kust.
'Sorry July, nieuwe gsm en je nummer kwijt' 'Hoe ist?' Domme lul dak ben. Maar kon het niet laten. July..... Zou haar vent pleite zijn? Is ze toppezot van mij? Ligt mijn haar goed? Heeft ze mij nodig? Heb ik nog verse sokken? De roze brij onder mijn hersenpan kon even niet volgen.
Dingdong. ' Bel me morgen om kwart na twaalf op als je wilt. Salluuu.' Morgen. Waarom bestaat vandaag nog?
Rond tweeën dacht ik opeens dat ik vergeten had 'Oké' terug te sturen. Tedjuu, ik ga het nooit leren. En mijn paté smeet op. Geen Jupiler vanavond. Of misschien ééntje. Tegen de zenuwen.
Tataataratataaaaa!!!! Belgisch rallykampioenschap heeft een nieuwe naam! En, een nieuwe baas! Ze gaan dit, Ze gaan dat. Ze gaan het NOG beter promoten! Vooral de groep R. Heuh? Zijn dat niet die oude bakken waarvan ze eerst niets van wilden weten? 'Maar alléé, omdat je het zo mooi vraagt mogen jullie erbij. Samen met die andere, hoe heten die ook weer? Groep S en M en die van voor den oorlog.' Dat moet destijds zo ongeveer de motivatie van de RACB bonzen geweest zijn. Met lede ogen zagen ze een jaar later het criterium erbij komen. Wat een schande! Wisten die mannen in hun ivoren torentje ( Francochamps?) veel. Dat er in ons landje maar drie mensen en een spinnenkop meededen aan dat kampioenschap kon hun worst wezen. Ze hebben er in ieder geval alles aan gedaan om die groepen buiten te sluiten. En nu gaan ze de groep R extra promoten! Aan me hoela.
Ik weet ook niet of onze Nationale Freddy erg blij is met de nieuwe naam van het kampioenschap. Ik kan me voorstellen dat hij liever een koerske of twee meer had gereden met de stongs die ze nu tegen allerhande onnozelheden gaan smijten. Zoals dure hotels en kratten champagne voor de 'skoone gekamden' van den RACB.
Niet dat ik tegen een nieuwe sponsor ben. Ver van dat. Alle steun aan de rallysport moet toegejuicht worden. En daar wringt het schoentje volgens mij. Het zullen enkel de happy few zijn die er van zullen profiteren. En het zal voor miserie zorgen. Als deze hoofdsponsor met zijn 'Village' neerstrijkt in, pakweg Bocholt, zullen de Nederlanders met hun caravans en veertigtonners de rest van dat stadje innemen. Dan mogen de Belgische rallymensen zich in Bree gaan servicen en de deelnemers aan het Criterium in Poepeloerekapelle. Tiens, in gans het persbericht en kalendervoorstelling niets van dat criterium gezien of gehoord. 't Zal door al dat klaroengeschal geweest zijn zeker?
Te koud om in de hof te werken. Dan maar een beetje de autosportsites afgeschuimd. Veel nieuws valt er anders niet te rapen. Ze zijn een beetje aan het surplassen. Ze worden voorzeker niet persoonlijk op de hoogte gehouden van de grote mannen. En 't klein volk is waarschijnlijk z'n geld aan't tellen. Als mijn spel gereed is ga ik toch die kerels contacteren om foto's op het net proberen te krijgen. Zou ge daarvoor moeten betalen? En hoeveel?
Mijn eerste sponsor is ook binnen. Voor alle eerlijkheid moet ik zeggen dat de copain er voor gezorgd heeft. Ik ben niet zo goed met vragen. Schooien, eigenlijk. Alléé, de baas van ons stamcafé betaald onze eerste bak nafte. Oevele zou dat kosten? Zeventig euro. Of nog nie toe. Als we een weekendje bij hem tanken heeft hij het al were. In't dubbel. De krotzak.
Dat part time werken heeft nog voordelen, heb ik gisteren ondervonden. Niet over uitweiden Vroum.
Toen ik gisteren thuiskwam en de post uithaalde zat er weer één tussen met dat blauw logo. Dat is nu al de vijfde dit jaar. Ze kunnen begot zout kopen voor heel de gemeente op mijn kosten. En toch is hier geen strooiwagen gepasseerd. De klootzakken laten enkel voor hun deur strooien. Wacht tot ik er één tegenkom. Een klootzak, geen strooiwagen want dat is moeilijker.
We dwalen af, we dwalen af. Ik ging het over de boete hebben. Eenenvijftig waar vijftig mag. Voor de vierde maal dezelfde snelheid. Op dezelfde plaats. Ben ik nu dom of zijn die gasten clever? Die brieven zijn voorgedrukt op naam zeker? Vijftig uro. Weer een namiddag voor niets gewerkt. Ow.....
Ik weet dat ik er niet superintelligent uit zie. En het ook niet ben. Maar wat ze me zaterdag probeerden wijs te maken is te zot voor woorden. Ben naar drie oude ketels gaan kijken. In de advertenties stond bij de één: "Koetswerk heeft aandacht nodig. Kleine reparaties aan spatborden uit te voeren." Spatborden? Welke spatborden? Er konden geen gaten meer bij. Het WAS één gat. Eén bol roest, vier halve manen die de wielen moesten voorstellen en enkele aan elkaar gelaste resords, (veren, voor de analfabeten) die doorgingen voor zetels. Toen hij het zeil weghaalde is mijn bakkes open gevallen en ik heb geen woord meer kunnen uitbrengen. Hij wel. Hij ratelde aan één stuk door in een taaltje dat moest doorgaan voor mooi Nederlands. Het laatste wat ik hoorde was 'Uniek stuk'. 'Stuk' klopte. Van in 'kapot'
Toegekomen bij wijsneus nr twee. ' Wat staat er op het net? Vierduizend euro? Nee, nee, maat. Het is veertienduizend. Je moet mislezen hebben'. Ik wilde hem de afgeprinte advertentie laten zien maar ik had de courage niet. Ik had al tweehonderd km gereden voor de buksm'nkloten en begon stilaan goesting te krijgen om op iemands smoel te timmeren. Den éérste de beste zou wel eens prijs kunnen hebben. Ik kruiste mijn vingers dat het de combimannen niet zouden zijn.
'Niet aankomen, hij is nog maar juist gespoten' Was de openingszin van Laurent. Hij heet eigenlijk Joel. ' Op het net heeft toch iederéén een nickname?' Nee dus. Ik niet. Toen ik opmerkte dat er nogal wat stof in de lak zat gaf hij toe dat hij de auto ter plaatse had gespoten. Twee weken geleden. En de verf was nog niet droog. Goe poeier. 'En de motor? Is die in orde?' ' Kweet nie, hij ligt daar.' Hij wees naar een berg metaal onder olie en vet die ooit wel een motor was geweest. Een mens moet veel kunnen verdragen.......
Toen ik rond achten in m'n stamcafé toekwam zat mijne copain, al lichtjes bruin aan de toog. Ik ging bij hem staan en bestelde er twee. Hij trakteerde direkt terug en we hielden een uur of vier een strak tempo aan. Tegen twaalven hadden we een rally of zes gewonnen en werden we in 2011 kampioen. Lichtjes bruin was toen al een veel donkere schakering geworden. Voor beiden.
