Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
03-04-2011
Opzij, opzij, opzij.
Benny moest gisteren in Roeselare zijn en had me vrijdagavond gevraagd of ik kon rijden. ' Ik ga vijftig Euro in je bak kappen maar dan moet je een ommetje maken over Tielt.' Had hij gezegd. Ik had toch niets te doen en stemde toe.
Toen we Tielt binnenkwamen haalde de Ben een boek uit zijn laptopzak en zei; 'Aan de lichten naar links en direct rechts.' Ik vroeg waar we naartoe reden maar hij antwoordde dat hij het zelf niet wist. ' Een kleine km verder, juist voorbij een vluchtheuveltje, stoppen Vroum'. Toen we gestopt waren deed hij zijn gordels aan en zei me hetzelfde te doen. Ik begreep er de botten van.
' Zet maar aan Vroum, en honderd meter verder linksaf.' Ik verstond er nog altijd niets van.' Honderdvijftig meter verder naar rechts. Tweehonderd meter verder de grote baan oversteken.' Toen ik daar was zag ik dat we driehonderd meter verder waren dan toen we vertrokken. ' Wat is dat hier allemaal, Benneke?' ' Steek de baan over en doe wat ik zeg' zei hij' ik ga het straks uitleggen. ' Over de baan en honderdvijftig meter verder scherpe bocht naar rechts en direct scherpe bocht naar links....... tweehonderd meter verder scherpe bocht naar links met diepe put........ honderd meter verder lichte bocht naar rechts en een eindje verder de grote baan rechtsaf.' We waren terug op die hoofdweg. Ik wilde weten wat hij aan het uitspoken was en stopte. Toen hij me aankeek kwam er brede grijns op zijn kop en een rare blik in zijn ogen. ' Vroumke, we zijn bezig met de rally van Tielt te trainen.' Er moet een vraagteken op mijn smoel gestaan hebben want hij gaf meer uitleg. ' We zijn gestart in Schuiverskapelle en doen dezelfde weg als de piloten volgende week.' Ik moest de auto verplaatsen want er stonden twee ongeduldigaards achter me. En ze waren, aan hun rijstijl te zien, redelijk haastig.
Ik heb het niet zo voor nutteloos mazout verklooien maar om Ben zijn plezier niet te verknallen heb ik de volledige kp met hem afgereden. Hij was bijna in een soort tranche bij het lezen van de honderd meters en scherpe draaien. Toen we aan het eind waren stopte ik om te pissen en stonden de twee haastigaards weer achter me. Verkeerd gereden zeker?
Vrijdagmorgen negen uur. Den atelierchef komt naar mij en Pindar en zegt ' Jason, de baas vraagt of ge wilt naar de stock rijden om een kleine glazen hamer om caoutchouc tapjes mee in te kloppen.' Hij stopte Pindar vijftig Euro in zijn handen en zei 'Het bonnetje meebrengen hé.' De chef trok een oogje naar mij en vertrok met een lach op zijn smoel. Pindar ging naar de kleedkamer en vertrok op zijn brommertje.
Vrijdagmorgen tien uur dertig. De chef. ' Hé Vroum, is Pindar nog niet terug?' ' Nee chef, hij is toch nieks tegengekomen zeker?' De chef een beetje jennen doe ik wel graag. 't Is wel gene slechten maar hij denkt altijd dat èm de slimsten is. 'Heb jij zijn GSM nummer?' ' Nee chef' Loog ik. En weg was hij, zonder lach op zijn smoel.
Twaalf uur. Nog geen Pindar te zien. De chef had geen honger en deed een ritje met zijn auto. 'Sigaretten vergeten' Was het excuus.
Eén uur. De rondborstige. ' Vroumke, waar is den Jason? ' Euch, een commissie gaan doen voor de chef.' ' Of voor de baas, volgens de chef.' Mijn smoel uitstrijken, dat kan ik wel. De bazin keek me fronsend aan en tippelde weg. Een eindje verder ging ze uitleg vragen aan onze atelierchef. Die wrong zich in alle bochten. Ik ging voor consjuus een gardebou halen en hoorde hem zeggen 'Kweetet, tis mijn schuld maar ik dacht, het is één April en we deden dat vroeger toch ook' ''t Is te hopen dat hij niets tegengekomen is. Ik bel direct naar de kliniek of hij niet binnengevoerd is.' Zichtbaar ongerust snelde ze naar het bureau. Die kan er ook wat van. Van uitstrijken van haar gezicht.
Kwart voor drie. Pindar komt binnen. De chef bijna te lope naar hem toe, ' Ewel Jason van waar komde gij?' ' Van 't stad chef. Ze hadden geen zo'n hamers meer in de stock aan de brug maar ze zeiden dat ze in hun filiaal twintig km verder er wel nog zouden hebben. Toen ik daar kwam was het vant zelfde. Er was vandaag veel vraag geweest naar zo'n hamers zeiden ze. Ik ben dan maar naar de grote stock in 't stad gereden. En daar hadden ze ook gene meer.' ' A ja, hier vijfentwintig Euro. Ik heb tien Euro nafte in mijn brommer moeten doen en ben frieten gaan eten. Als we op commissie zijn voor de baas krijgen we toch vijftien euro om te gaan eten hé? De bakkes van 't chefke viel open, hij was sprakeloos. Nam zijn euro's aan en ging voort. Schaakmat.
Ik kon mijn bewondering voor Pindar niet verbergen. Hij had me een mooie dag bezorgd. ' En, waar hebt ge gezeten? vroeg ik ' Gaan snookeren met de Jimmi' ' Op kosten van de chef. En betaald' Hij zette zijn hand aan zijn mond en riep, ' Bedankt chef!' De aangesprokene draaide zich niet om.
Gisteren lagen de struikrovers weer in een hinderlaag. De lokale, legale bandieten, hadden zich verschanst achter het bos na de spoorwegbrug. Bijna iedereen rijdt daar te snel. Ze dwongen hun slachtoffers op de parking van de leegstaande dancing. Toen ik in tegenovergestelde richting passeerde zag ik Brigit staan. Ze was met grote gebaren iets aan het uitleggen aan een flikin. Ik stopte, stak de straat over en ging naar haar toe.
' Hela mijnheer, wat doet ge hier?' De samengedrukte versie van een soort Lara Croft had het tegen mij. Ik negeerde haar straal. Dat moet ge ook eens doen, een flik straal negeren. Ze kunnen daar niet tegen. 'Wat is er aan de hand Brigitje?' ' Ewel, mijn keuringskaart is verlopen van verleden week en die téve zegt dat ik mijn auto zal moeten laten staan' Dat moet je dus niet doen, "Teef" zeggen tegen een flikin. Het zwaar bewapende vrouwmens kwam zo dreigend mogelijk dichter. ' Zeg tegen haar dat ik direct naar de keuring ga, ze kunnen je dat niet weigeren, en het bewijs zal komen tonen.' 'Of moet ik het vrijdagavond meebrengen commissaris?' De Louis, we kennen hem van café, was bij ons komen staan en suste de boel. Alles was ok en ik mocht naar de keuring. De gendarmette speelde haar laatste troef uit. 'Madammeke moet nog blazen hoor, chef.' Brigit antwoordde. 'Blazen? OK, maar ik ben beter in zuigen. Hé Vroum?' De Louis grijnsde van oor tot oor. Verdomme. Ik ben al meer beschaamd geweest met dat wijf of wat anders.
Later naar de keuring geweest. Bijna afgekeurd voor een licht dat iets te hoog stond. Na een beetje gezever en een goeie klop, op het koplicht natuurlijk, nog goed gekregen. Bij afhalen van de kaart stond er toch wel de nummerplaat op zeker. Een nieuwe aan te vragen. De mannen van de keuring. 't Zijn net flikken, ze missen enkel nog een kepie. En gezond verstand.
Verleden week een paar uur aan de Jap gewerkt. Alles netjes beginnen demonteren en kuisen. Dan een nummer opplakken en in de rekken leggen. 't Is gelijk ik een klein kind ben. Maar ja, den aannemer heeft me alles uitgelegd en ik begrijp het. We moeten hem weer kunnen opbouwen zonder moeren en bouten te veel te hebben. En we gaan er niets van weervinden op het locale autokerkhof.
Toen ik woensdagnamiddag net begonnen was kwam de zoetgevooisde me halen om een depanageke te doen. De baas van de supermarkt op de hoek was in panne gevallen. Niet ver van de afrit van Erpe Mere. Toen ik aan de garage kwam stond onze mooiste vervangwagen al op de camion en had 't bazinneke al het adres op de Gps gezet. Toen ik er bijna was zag ik zijn tuut al staan. In panne, mijn kloten. Rechts met zijn tote tegen iets geknald, ja! Een paar honderd meter verder was het in een café dat hij aan't wachten was. Toen ik binnenstapte moest ik toch even slikken. Zat mijnheer niet aan de serveuse van het stamcafé van den aannemer en al de andere dikke nekken te frunniken zeker. Beiden verschoten volgens mij nog meer dan ik. Ik kan me al inbeelden hoe hij afgeleid zal geweest zijn. Hare kop zal wat laag gezeten hebben. Toen we van auto gewisseld hadden stopte de suppermarktbaas 100 euro in mijn pollekes en drukte zijn wijsvinger tegen zijn lippen. ' Weet je wat Vroem, kom vrijdagavond maar eens naar't café. We gaan iets drinken en ik ga iets meebrengen. Ge moogt toch ne goeie steak hé? De week was nog maar halverwege en ik was al binnen.
