Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
03-10-2010
Twee.
Teuteut. Fier als een gieter claxonneert mijne copain als hij voor de deur komt gereden met zijn nieuw machien. Alhoewel ik zo een bak nooit zou kopen feliciteer ik hem met zijn aankoop. Ik ben al blij dat ik iemand heb om me te voeren. De mijne staat in panne in de garage en mijn baas had geen vervangwagen op overschot. Het is niet moeilijk, de helft van zijn cliënteel staat in panne. Of in de garage om garantiewerken uit te voeren. Kutmerk.
Op naar Ploegsteerd. Ow. Geen GPS? Nee, het is de instapversie. De goedkoopste. Koop dan een beter uitgeruste occasie, denkt ik. Maar houd mijn bek. Anders kan ik te voet. Hij is nogal lichtgeraakt als het op zijn autokeuze gaat
Ploegsteerd dus. En wij weg. Na ettelijke keren verkeerd te zijn gereden arriveren we. Op de markt. En het is al donker. De laatste servicecamionetten verlaten ons, richting Komen. De sixpacks waren al soldaat gemaakt tijdens het weg en weer rijden en we besloten dan maar enkele Jupilers te nuttigen in het plaatselijke rockcafé. Of waren het Baviks? Het waren in ieder geval sexy wijven die aan de toog hingen. En gevaarlijk uitziende vrienden van die wijven. We hebben er maar twee gedronken.
Door het missen van de Hemicuda moet ik dringend een shot rally toegediend krijgen. We gaan deze namiddag naar Ploegsteerd. Mijne copain heeft toestemming van zijn garde en ik ben gisteren al een sixpack of twee gaan aanschaffen. Het zijn maar twee speciales, dus we moeten daarmee toekomen.
Ik vind die affiche trouwens zeer geslaagd. Diene Anglia van juist achter den oorlog die volledig dwars uit de bocht komt en de Mitsu blijkbaar aan het inhalen is. Schk kk kitterend.
Ik lees zojuist het nieuws dat T Neuville kan deelnemen aan de Ardenne Bleu rallye. Hij kan aanzetten door de steun van meerdere firmas uit zijn regio. Met een auto van de duurste tuner uit België notabene. Nie gezeverd. Als men weet dat hij uit de kleinste regio van ons landje komt en dat de eerste klasser uit het voetbal, met name Voetbalklub Eupen, met moeite aan een budget geraakt om genoeg patatten op tafel te brengen om zijn spelers te eten te geven, dan moet ik wel even slikken. Geen patatten. Daar zijn er hier genoeg van. Hoe durven ze ons dat wijs te maken. Is hij dan zoveel beter dan het doorsnee Vlaams of Waals talent? Nee, dat weet iedereen nu wel al. Hij heeft een veel langere arm. Is het zijn manager, zijn moeder of een oliesjeik, nobody knows. Wat heeft hij al bewezen? Als hij geen auto naar de eeuwige jachtvelden rijdt is hij een nul in het klassement. Verstandig gereden, zeggen ze in Brussel, als hij aan de meet is in de San Remo. Bullshit. Als hij een belofte was geweest had hij in de top zes gestaan. Punt, uit. Er zijn genoeg jonge Belgische piloten die, met dezelfde steun, veel beter zouden presteren. Feit is dat de RACB-mannekes de toer van Europa gedaan hebben met de poen die de piloten van ons landje tegen wil en dank hebben moet dokken. Voor hen die het nog niet weten. Een doorsnee rallytrip van een RACB-bons kost zoveel als het startgeld voor een doorsnee BK rally. Per man. Door jullie, piloten, betaald. Dan hebben we het nog niet over de champagne die ze achterovergieten. Proost.
Gisteren na mijn werk nog ne commissie gaan doen. Sta ik voor een rood licht om links af te slaan. Komt er een kerel naast me met een grote auto die genoemd is naar een klein papiertje. Heeft hij geen handschoentjes met gaatjes aan zeker!!!! Bhouaaahhaahahhaa. Twas geleden van de tijd dat mijn grootvader met zijn Spitfirke reed dat ik dat nog gezien had. Of is dat terug in de mode en ben ik de klojo?
Verdomme, verdomme, verdomme. Sta ik zondagmorgen gereed om naar De rally van Koekelare te gaan als mijn zuster voor de deur stopt. Ik wist meteen dat ik een kruis over mijn zondag mocht trekken. Het was mijn toer om voor de bomma te zorgen. Bomma boek, noemen we ze. Omdat ze ooit een boek heeft geschreven. Dat er slechts honderd zijn van verkocht heeft geen effect op haar. Ze noemt zich schrijfster. Om de zes maand moet ik er een zondag mee op schok. Ze is niet goed meer te poot en sinds ik ze een aantal jaar geleden vergeten ben op te halen in de hall van de TAC heb ik de familie moeten beloven niet meer naar een rally te gaan met haar. Weer een weekend voor de kloten.
