Gepeperd, zalvend of komisch autogezever. Deze blog leest van onder naar boven.
Vriend worden op Facebook? https://www.facebook.com/vroum.vrouumm?ref=tn_tnmn
27-09-2012
Ene met.
Vanmorgen om zeven begonnen. Met spijkers in m'n kop.
Hela! Nie van de Jup's zulle. Te veel gepiekerd en te weinig geslapen, denk ik.
Ik was nog maar halverwege mijn rantsoen toen de vergaring al gedaan was.
Als we wilden konden we mee met den André. Op hotel. Van de vrijdag.
Het koppeltje, de 'Seb', we blijven hem zo noemen, en Copain waren direct akkoord. Je zou voor minder.
Toen ze in de gaten kregen dat ik 'Surplastte', gelijk dat ze in de piste zeggen, werd het een beetje stil en trakteerde Copain nog ne keer. En we stonden nog met twee volle.
Normaal gezien had Bibbi met zijn wijde muile ook toegezegd maar door het voorvalletje van laatst zat er zo een beetje 'frein' op è kikkè. Ik werd bijna beschaamd.
Copain hakte de knoop door en zei ' Vroum, als ge nie mee kan van de vrijdag dan ga ik zaterdag wel mee met gij.' En hij meende het nog ook. Ik wees zijn voorstel echter edelmoedig af. Ze weten dat ze er bij mij nie veel paté moeten aan smeren en de zaak was beklonken.
Twee uur later scheidden onze wegen, de één al in betere staat dan de ander. We gaan die midweekvergaderingen toch moeten inperken.
Frieten met stovers en een 'klak' mayonaise moest redding brengen.
De 'Domestic row' is al een tijdje uit mijn gedachten en we zijn over gegaan tot de orde van de dag.
Da wil zeggen, aan auto's werken. Nico is nog altijd nie vervangen en zo mag ik een beetje helpen in de carrosserie. Veel werk is er trouwens niet.
'k Mocht vanmorgen aan de baas zijn speeltje voor volgend jaar voortdoen. Hij heeft bij dezelfde verkoper als André ook een Lancia gekocht. Maar geen Superlegerra.
Heeft lang met een Ferrari Mondial in zijn hoofd gezeten maar toen ze hem vertelden dat dit model de Ferrari van de gewone mens is, wegens niet zo duur, moest hij er niet meer van weten. Dikke nekken onder elkaar hé.
We overwegen om naar de EBR te gaan. Vanavond is er meeting.
De Benny maakt dan de berekening van wat het zoal kost om zo'n rally'tje te gaan bezichtigen.
Niet dat het veel uitmaakt maar hij is er graag mee bezig en voelt zich een beetje belangrijk. Copain en ik lachen er wel eens mee maar laten hem doen. Moest hij koffie kunnen zetten met zijn lapdinges, dan deed hij het.
Onze poulain doet mee met een Wrc en er staan er nog een paar aan de start met zo'n dinges.
De Pat en de kampioen zijn er dan weer niet. Jammer.
En 't is een beetje ver.
Ik denk dat als Benny' echtgenoot (oote, want weten het nog altijd nie.) meekan, we zullen gaan. Anders niet.
Ik ga van mijn leven niet meer in een auto stappen met Ben achter het stuur en Copain rijdt verloren in zijn eigen straat.
Plus. Ik heb geen zin om gans de dag op water en brood te leven om 's avonds 250 km naar huis te rijden.
Straks moeten we wel beslissen voor de limiet Jups bereikt is. Anders spreken we al af voor Monte Carlo van volgend jaar.