'Ik dacht dat je niet ging bellen' klonk het aan de andere kant. De schoonste namiddag van het jaar kon beginnen. Rond kwart voor één had ik al mijn courage samengeraapt en haar nummer gebeld. ' Hoe laat ben je hier? Mijn schoonmoeder komt na haar werk langs. Zo rond vijven.' Was ze achterlijk of wilde ze me echt nog eens zien. Of was het om de auto verkocht te krijgen? Er ging vanalles door mijn kop. Het was alsof we een afspraakje hadden. Een echt!

Het was een klein uurtje rijden. Drie kwartier en twee, minstens, boeten later was ik daar. Zonder batterij!!! Oeieoei, hoe dom kon je zijn? Ik kon me voor het hoofd slaan.

Nog voor ik iets kon uitbrengen vroeg ze me ' Ik durf het haast niet te vragen maar ik heb geen auto. Zou het te veel gevraagd zijn om me naar 't stad te voeren?' Ik voelde mijn bakkes op mijn voeten vallen. Ik ben er zeker van dat ze de binnenkant van mijn maag kon zien. Zo'n wijf dat vraagt of ze mee mag? Ik kon mijn oren niet geloven. En toch.

Gelukkig had ik mijn auto een grote kuis gegeven en overvloedig met de Febreze gesmost. Toen we wegreden raakte ze me toevallig. Ik miste op een haar na een verkeersbord en mijn krakende versnellingsbak was het helemaal niet eens met mijn rijstijl. Totaal mijn kluts kwijt! Waar is mijn kluts??? Een kilometer verder begon ik normaal te ademen.

'Weet je wat, zet je auto daar en ga een koffie drinken. Ik kom na mijn commissie en trakteer.' Ik geloofde mijn oren niet. Mijn oogballen hingen waarschijnlijk aan ressors halverwege mijn kop. Zag da wijf mij zitten of wa?

Koffie, koffie. Ging er door mijn kop toen de garson vroeg ' Pintje, meneer?' ' Euch ja, een koffie graag.' Niet te doen, ik was totaal van slag. Toen ze binnenkwam en bij me kwam zitten ging het licht uit. Ik heb daar de ganse namiddag gezeten met 't schoonste wijf dat ik in de laatste maanden gezien heb. En ik kon geen zinnig woord zeggen. Toen zij uitgepraat was voerde ik haar terug. Op een kilometer of wat van haar huis vroeg ze om te stoppen. Ze ging verder wel te voet. 'Kan ik niet meer naar de auto kijken' probeerde ik. ' Is niet meer nodig, vanmorgen verkocht.........Alléé, het beste' Ze schonk me de mooiste glimlach die ik ooit gezien had en zweefde weg.