Een wiskundige, afkomstig uit Kazachstan, oppert de ontwarring van de Navier-Stokesvergelijkingen, één van de befaamde Millenniumproblemen. Rond de eeuwwisseling werd er door het Clay Mathematics Institute een geldsom aan de problemen verbonden van 1 miljoen dollar. Mukhtarbay Otelbayev, werkzaam aan de universiteit van Astana, publiceerde zijn bevindingen in het Russisch, wat het voor andere fysici en mathematici erg moeilijk maakt om zijn werk te toetsen. 

De Navier-Stokesvergelijkingen dichten een wiskundige betekenis toe aan het gedrag van stromingen. Zo staat het bijvoorbeeld in voor de theoretisch fysische beschrijving van de stroming van water of de luchtverplaatsing in een bepaald gebied. De theorie wordt toegeschreven aan de Fransman Claude-Louis Navier en de Britse George Stokes. Zonder enig onderling samenwerkingsverband stelden zij in de 19e eeuw deze vergelijkingen op  om onder andere de stroomsnelheid en de massadichtheid van een vloeistof in beweging af te leiden. 

Het raadsel dat zich aandiende, had echter geen betrekking op de correctheid van de opvattingen. De Kazachstaanse wiskundige bepaalde hoe dat ingenieurs deze moesten oplossen. De vergelijkingen steunen op een welbepaalde veronderstelling, namelijk dat ze in het fysisch vakjargon 'glad' zijn. Dit betekent dat de stroomsnelheid van gassen en vloeistoffen, bijvoorbeeld deinend water, geleidelijk vermeerdert en afneemt. Zo mag de snelheid waar dit fluïdum zich mee voortbeweegt rustig fluctueren, en dus niet plotseling aanzienlijk toenemen. De veronderstelling die Otelbayev waarschijnlijk mathematisch staafde, werd reeds gehanteerd door ingenieurs om deze stromingen te beschrijven. 

Het is nog niet zeker dat het Clay Mathematics Institute het prijzengeld dat vasthangt aan het Millenniumprobleem wel zal toekennen aan Otelbayev. Er zijn immers enkele  condities om het te ontvangen: een voorwaarde is dat het werk minimaal twee jaar niet in twijfel wordt getrokken. Maar de publicatie van de mathematicus is echter opgesteld in het Russisch, aangezien hij geen Engels spreekt. Zijn artikel wordt momenteel vertaald naar het Engels door andere wetenschappers. 

Er werden in het jaar 2000 zeven vraagstukken in kaart gebracht en een geldsom ter beschikking gesteld door het Clay Mathematics Institute. Eén daarvan werd tot nu toe opgelost door Grigori Perelman, ruim tien jaar geleden.