De Large Hadron Collider te Genève zal worden stilgelegd voor de komende 2 jaar. Gedurende die periode zou het CERN de deeltjesversneller willen renoveren en updaten naar de laatst beschikbare onderzoekstechnieken.
De onderbreking is officieel ingegaan op vorige donderdag, maar pas zaterdag werd de activiteit van de apparaten definitief tot een minimum teruggebracht.
Toen de LHC voor het eerst in werking trad, ondervonden de wetenschappers al enkele problemen. Door de consequenties van dien moest de deeltjesversneller reeds een paar maal worden gedeactiveerd.
Sinds de eerste keer dat de LHC opgestart werd, zijn er 6 miljoen miljard botsingen tot een goed einde gebracht. 5 miljoen miljard daarvan beschouwden de fysici als zijnde 'interessant'. Dit betekent dat die botsingen tot weinig nieuws geleid hebben. 400 van de 6 miljoen miljard wees de potentiële waarneming van het Higgs-boson aan.
Een feit is dat er geen botsingen tussen deeltjes verricht zullen worden. CERN zal de systemen trachten de optimaliseren door vernieuwingen aan te brengen en te renoveren. Het doel is om bij de heropstarting met een energetisch niveau van een hogere waarde onderzoeken te kunnen uitvoeren. Het Europees Centrum voor Nucleair Onderzoek liet ook optekenen dat het vernieuwingsprojecten zou toepassen op dergelijke deeltjesversnellers.
mogelijk meer aardachtige planeten in het sterrenstelsel
In ons sterrenstelsel zijn mogelijk meer planeten aanwezig die potentiële levensvormen herbergen. Ze stemmen overeen met de aarde, wat betreft temperatuur en grootte. Wetenschappers maakten gebruik van de Kepler- ruimtetelescoop om onderzoek te verrichten op rode dwergen. Laatstgenoemden vormen gezamenlijk drie vierde van het volledige aantal sterren in de Melkweg.
De astronomen maakten op uit observaties dat 6 procent van die rode dwergen een aardachtige planeet heeft die in een baan om hem heen cirkelt. Indien we dit percentage omzetten in een aantal, stuiten we op een hoeveelheid van zo'n 4,5 miljard. De dichtsbijzijnde planeet staat, naar astronomische normen, op een relatief kleine afstand van de aarde, meer bepaald op 13 lichtjaar. Onderzoekers zien dit dan ook letterlijk en figuurlijk als een geschenk uit de hemel.
Wel dient er vermeld te worden dat het veel meer moeite en observatietijd vergt om de rode dwergen waar te nemen, dan nodig is bij dergelijke sterren. Dit komt namelijk doordat ze veel zwakker licht uitstralen dan de andere. De kans dat er 'lotgenoten' van de aarde aangetroffen worden, is echter uiterst reël, dankzij hun korte diameter. Planeten zijn immers veel beter waar te nemen bij kleine sterren omdat ze dan een groter deel van het passerende licht blokkeren. Daarnaast is er ook het feit dat die planeten dichter staan bij de rode dwergen dan het geval is bij sterren van normale grootte. De kans dat er zich leven ontwikkelt, is echter zo goed als onbestaande indien het te weinig warmte krijgt toebedeeld. Rode dwergen geven in mindere mate warmte af dan de gemiddelde ster.
In het huidige stadium van het onderzoek moeten de sterrenkundigen te weten komen of de omstandigheden op de aardachtige planeten wel degelijk de mogelijkheid scheppen van buitenaards leven. Dit wordt hoofdzakelijk beïvloed door één factor: een atmosfeer. Aangezien de afstand tot de aarde overwegend kort is, is het eenvoudig om de chemische samenstelling ervan te gaan vastleggen.
Er namelijk van één iets al zekerheid: mocht er leven zijn op de planeten, is het ouder dan het leven hier op aarde. De rode dwergen ontstonden al veel eerder dan onze zon.
Sterrenkundigen hebben met behulp van telescopen een spiraalvormig sterrenstelsel waargenomen met een diameter van zo'n 522000 lichtjaar. Wetenschappers nemen aan dat melkwegstelsel NGC 6872 het grootste is, met een spiraalvormig opzicht, dat tot op heden werd bestudeerd. Het beslaat minstens vijf maal de oppervlakte van onze melkweg.
De astronomen konden hun bevindingen opmaken uit de aantekeningen van ruimtetelescoop Galaxy Evolution Explorer (GALEX). GALEX behoort tot de collectie telescopen die de NASA in haar bezit heeft. Op die wijze waren ze zelfs in staat het UV-licht dat de jongste- en dus de heetste- sterren uitstraalden, op te vangen.
NGC 6872 was voorheen al erkend als een van de grootste sterrenstelsels in zijn categorie.
Exomanen komen in aanmerking voor buitenaards leven
Astronomen concludeerden uit hun gevoerde onderzoek dat de omstandigheden op manen die zich buiten ons zonnestelsel bevinden ( zogenaamde 'exomanen') gunstig zouden zijn voor potentiële levensvormen. Ze trachtten te achterhalen aan welke voorwaarden zo'n maan daarvoor moet beantwoorden. De wetenschappers gingen dan ook de samenwerking aan met de NASA.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie doelde in principe alleen op planeten. Er werden vervolgens luttele van die planeten aangetroffen die in staat worden geacht om mogelijk leven te herbergen. Het overgrote deel bestaat echter uit gas, iets wat dat leven dus onmogelijk maakt. Uiteindelijk kwamen de sterrenkundigen er achter dat die gasreuzen wel manen in een baan om zich hebben die wel het potentieel hebben voor de ontwikkeling van buitenaards leven.
Hiervoor moet de afstand van de maan tot zijn planeet wel binnen een correcte classificatie vallen. De wetenschappers moesten hierbij ook rekening houden met de getijdenkrachten die daarop inwerken.
Ze stelden dat de weersomstandigheden van een maan immers heel verschillend zijn van die op een planeet. Ze motiveren hun vaststelling door middel van het feit dat een natuurlijke satelliet permanent twee lichtbronnen heeft, meer bepaald het licht van de naburige ster en de reflectie van dat licht op het oppervlak van hun planeet. Maar die verduistert op regelmatige basis het licht van de ster. Dan komt er een dip, wat betreft de temperatuur.
De Keplertelescoop, die drie jaar terug voor het eerst in werking trad, wordt nu ook, naast exoplaneten, gebruikt voor de zoektocht naar exomanen.
