In april werden we al geregeld aangesproken, we kregen zelfs enkele ongeruste mailtjes: Stappen jullie niet verder?? Aan fut ontbreekt het ons niet, maar het was er toen even minder het moment naar. Nu gaan we, met de zomer in aantocht, weer op stap. En we hopen deze keer tot in Compostela te geraken, dat is nog ongeveer 270 km.
We komen al vlug bij de bekende Cruz de Ferro-pas. Bij het bestijgen ervan dragen vele Compostelagangers volgens de traditie een steen mee. Vele van onze vrienden vonden het een mooi idee dat we op een kei van 650 gram symbolisch hun naam, of die van een geliefde zouden meedragen. Er staan nu 36 namen op. Er kunnen er nog bij. We kregen ook enkele persoonlijke stenen (kleintjes wat lief dat jullie ons zo ontzien).
Onze tocht gaat door het gebergte van León, daarna komen we in het bergachtige Galicië, Spanjes regenrijkste provincie. De regenbroeken liggen al klaar!
Het wordt een mooi traject, zegden ons enkele mensen die het kunnen weten.
Wel erg druk, zei men ons ook.
We kijken ernaar uit.
