Het weer is mooi, meestal zonnig. In Leffe zien we de meest geliefde kerktoren van België, althans bij bierdrinkers. We kunnen ook de abdijkerk bezoeken en krijgen een stempel van de abdij.

In Dinant houden we natuurlijk even halt bij de bakker voor een befaamde couque. We nemen er geen van een sint of een druiventros, maar kiezen resoluut voor een stadsgezicht. Vanop de hoogte zien we even later de stad zo liggen. Een groepje vriendelijke jongelui wil ons daar fotograferen en wordt vervolgens met een stukje van de couque beloond. Het in de zomer zo drukke Anseremme ligt er nogal verlaten bij. De gastronomische activiteit blijkt er in deze periode van het jaar beperkt tot een kopje Royco minute soep. Maar met een zelf meegebracht granenkoekje erbij is dat een best lekkere lunch.

We volgen de Maasoever zuidwaarts: langs de oude priorij van Anseremme (dit deel van de Compostelaweg heet niet voor niks Via Monastica), langs de rotsen van Freyr ( waar heel wat alpinisten hangen te bengelen) en door een lange drassige weidestrook (waar Paul leert dat het niet wijs is de kaart te bestuderen terwijl je door een rijkelijk van koeien voorziene wei stapt).

We draaien van de Maas weg naar het boerendorpje Falmignoul. Bij schemering, maar nog zonder pull, bereiken we er het enige hotel-restaurant, waar we ons na het everzwijn van gisteravond allicht op ander wild zullen moeten storten. Hopelijk vergeet Marina dan even haar zere voeten.

Morgen doen we een wat kortere afstand, maar we vertrekken niet te laat, want, zo luidt het hier, "de kamer zal voor 10 u. bevrijd moeten worden"

We zetten 27 034 stappen, goed voor een flinke 20 km.

Dit hele traject staat in het teken van de Maas. We volgen die dus richting Dinant, langs Annevoie en Yvoir. De nieuwe Ravel 2 volgt altijd de linkerboord, makkelijk stappen dus. Na 10 km krijgen we regen, voor het eerst op onze reis. Het wordt dus een sfeervolle picknick onder een viaduct, wel met vue sur la Meuse. Gelukkig hebben we vlak voor ons vertrek nog regenbroeken gekocht. Die bewijzen al meteen hun kwaliteit. De abdij van Leffe, die Compostelagangers ontvangt, had onze overnachtingsplaats kunnen zijn. Maar de e-mailcorrespondentie die Paul, met een kritische Marina in de rug, met naamgenoot pater Paul voerde, heeft tot een negatieve deliberatiebeslissing geleid: de 'afwasbare hoes op de matras' zonder laken was toch iets minder dan nodig. Het werd dan het enige hotel in de buurt met nog een vrije kamer: de Moulin de Lisogne, op 4 km van de Maas. 

In Houx draaien we dus de heuvels in, langs Awagne de GR 654 volgend. De regen houdt niet op en de modder maakt 'sjwap'-geluiden, maar onze kledij houdt ons goed droog.

Bij aankomst in de moulin blijkt het 'Petit Séminaire de Malines' alweer onontwijkbaar: eigenaar is meneer van Outryve (wat we helemaal niet wisten), vader van enkele (oud)-leerlingen van BimSem. Hij identificeert Paul meteen als 'de man van de cupsong'.

's Avonds: weer extra genieten van gezelligheid en droogheid. De wildgerechten zullen ons op dit herfsttraject langs de Maas om de oren geslagen worden, zo merken we al.

We zetten 25756 stappen, goed voor 19 km.