Nog foto's van de laatste vijf dagen van dit traject:
* van de 6de / 31ste dag: het schitterend gelegen Berzé-le-Châtel in de Maconnais, de Roche de Solutré, die het begin van de Beaujolaisstreek markeert en het wijndorpje Saint-Verand bij avondlicht
* van de 7de / 32ste dag: een oorlogsmonument in het dorpje Mogneneins in de Combes dat de slachtoffers van de vier oorlogen gedenkt waarin Frankrijk de laatste 200 jaar betrokken was: die van 1870, WO I, WO II, die omtrent de Franse kolonies (alleen de slag van Waterlo ontbreekt...) en de smalle porte de miséricorde in Ars, geplaatst om zware zondaars discreet tot in de de kerk en bij de biechtstoel te laten komen, dit jaar geopend
* van de 8ste / 33ste dag: de ochtendnevelslierten over de leeggemaakte akkers bij Ars-sur-Formans en de vele fietsers (en skaters) bij het binnenfietsen van Lyon langs le Grand Parc met de ViaRhona
* van de rustdag in Lyon: het uitzicht over de stad vanop de "biddende heuvel" Fourvière, met de potloodtoren en, voor wie goed kijkt, de Mont Blanc op ongeveer 150 km afstand (links van het grijze torengebouw)
* van de 9de / 34ste dag: de kaaien van de Saône in Lyon, langs waar we de stad zuidwaarts verlieten en de aankomst bij valavond in Viennne. Voorlopige bestemming bereikt!
We legden weer een traject met de fiets af, het tweede en waarschijnlijk het laatste, want stappen vinden wij toch meer een Compostelatocht dan het wat "vluchtigere" fietsen, zelfs al doe je heel rustig aan."Ieder maakt zijn eigen Compostelatocht," zegt men.
Dat gold deze keer heel erg: we kwamen maar zelden in traditionele Compostelastopplaatsen. Praktisch alleen Langres en Cluny zijn dat, voor Compostelagangers uit de richting Aken of Trier dan. We ontmoetten ook geen andere pelgrims op weg, hooguit een tweetal mensen die dat eventueel hadden kunnen zijn. Dat zal aan het einde van de tocht wel even anders worden, denken we.
We hadden - nog maar eens - onwaarschijnlijk veel geluk met het weer. Ook nu weer vonden we de natuur het mooiste van de tocht. Zonnige herfstdagen in Bourgondië zijn heerlijk, zeker in de wijngebieden met hun wijnstokken in vele tinten van geel, tot rood. De Beaujolais in de (zonnige) herfst is, bij alle verlatenheid, echt een sprookje (en dat zeggen we niet door de wijn).
We hadden ook weer fijne ontmoetingen en konden soms heel persoonlijk aan de babbel met chambres d'hotes-gastheren. We fietsten geregeld op fietspaden (delen van resp. de korte voie verte ten zuiden van Langres, de heel lange langs het Canal entre Champagne et Bourgogne, de voie bleue langs de Saône, de route des vignes ten zuiden van Beaune, een klein stukje van de voie verte langs het Canal du Centre, de oudste voie verte van Frankrijk langs Givry en Cluny tot bijna in Macon en de ViaRhona (die echter juist in het gebied rond Lyon nog grote gaten vertoont). Dat klinkt luxueus, maar eigenlijk fietsten we ten minste zoveel op gewone (tertiaire) wegen als op fietspaden.
We legden in negen fietsdagen 411 km af (en rustten wel twee keer tussenin). We wandelden ook - hou je vast - 2,5 km.
In totaal zijn we nu 1120 km ver. Daarvan hebben we 248 km gestapt en 872 km gefietst.
Wie in de rechtst mogelijke lijn van Bonheiden naar Compostela reist, is daarmee bijna in de helft. Wie het doet zoals wij (absoluut langs Le Puy en de Auvergne willen trekken (zowel Johan als Jurgen waren zo enthousiast over stadje en route dat we overtuigd werden) en aantrekkelijke, niet zozeer korte wandel- en fietsroutes uitzoeken) is daarmee nog niet helemaal in een derde.
In de lente trekken we weer verder. Iets ten zuiden van Vienne, waar we nu eindigden, kruist de aloude Via Gebennensis, vanuit Genève, waarlangs de Zwitsers zich naar Le Puy en verder naar Compostela begeven, de Rhône. Die gaan we dan te voet volgen. Ondertussen oefenen we alvast de geloofwaardige uitspraak van "Grüezi miteinand'". De blog ligt weer voor een hele tijd stil.
Hier volgen nog wat foto's van mooie plekken of wat bijzondere momenten van de eerste vijf dagen:
* van de 1ste (van dit traject) / 26ste (in het totaal) reisdag: herfstzaadpluizen langs de weg, zo mooi als bloemen en het weerzien met het ons van vorig traject zo vertrouwde Canal entre Champagne et Bourgogne
* van de 2de / 27ste reisdag: een Hollands ogend bruggetje aan datzelfde kanaal en een biddende figuur aan de Église Notre-Dame in Auxonne
* van de 3de / 28ste reisdag: honderden (op de foto tientallen) zwaluwen in de lucht van degene die zich in Beaune verzamelden om zuidwaarts te trekken
* van de rustdag in Beaune: een beeld van de nogal dolle avondverlichting van resterende stukken stadsmuur
* van de 4de / 29ste reisdag: het kasteel van Pommard in de al flink wegtrekkende voormiddagnevel en een impressie van het wel bijzonder lekkere table d'hôtesdiner in het verblijf Moulin Madame bij Givry
* van de 5de / 30ste reisdag: een beeld van de schilderachtige dorpskern van Buxy en van onze aankomst in Cluny bij minderend daglicht.
Van Lyon naar Vienne: een route om niet over naar huis te ⦠bloggen
Bij het verlaten van Lyon kijkt Le Petit Prince ons nog even aan terwijl zijn schepper, de Lyonees A. de Saint-Exupéry naast hem op het balkon staat. Doordat de stad zo fietsvriendelijk is, geraken we ze ook zonder dat er zuidwaarts een voie verte doorloopt veilig en gemakkelijk uit langs de Rhônekaaien.
In de zuidelijke voorsteden wordt het minder aangenaam: landschappelijk is de streek nogal verknoeid, het verkeer langs smalle wegen is druk en daar komt vandaag nog somber weer bovenop. We ontwijken telkens de typisch Franse bandenvangers, die netjes aan de boord van de weg worden gelegd, ook als men met verf al eens een stukje fietspad aangeeft. Ze zijn hier rijkelijk aanwezig. De spleten legt men lekker in de rijrichting en ze zijn zo'n 4 cm breed, juist gepast om de band van een racefiets te vangen. Gelukkig maar dat wij zo sportief niet fietsen.
Bij het bordje van de gemeente Charly weten we niet zo goed of we de tekst "Nous sommes" er moeten bij houden. We laten het toch maar.
In het werkmansstadje Givors mogen we op een caféterrasje picknicken bij een koffie van een euro. Vier keer minder dan enkele dagen geleden in het wat omhooggevallen wijndorp Meursault. Maar erg mooi is het hier dan weer niet. "Elk nadeel heb z'n voordeel," zei een beroemd wijsgeer toch ooit? Of was het omgekeerd?
In Loire-sur-Rhône (niet omgekeerd) is het langeafstandsfietspad-in-aanleg ViaRhona klaar. Maar toch blijven we langs industrieterreinen fietsen en als die ophouden, krijgen we het geruis van de Autoroute du Soleil op de tegenoverliggende oever. Vlak voor Vienne komt die autoweg over de Rhône en over ons fietspad heen.
Oef, aan het einde van onze 34ste dag is Vienne, het eindpunt van ons tweede fietstraject, bereikt. In het station, van waaruit we morgenvroeg de terugkeer aanvatten, nemen we als 'bewijsfoto' een selfie. Paul lijkt er zowat op in te dommelen, Marina haar gezicht toont een hoogsteigenaardige grijns. Maar natuurlijk komt dat allemaal door dat vervelende selfie-perspectief Volgend voorjaar nemen we onder datzelfde bordje de Composteladraad weer op.
Bij de naam Lyon denk je niet meteen aan Compostelagangers die daar langs komen, maar als je de Sâone zuidwaarts volgt, kom je vanzelf in de stad, waar hij met de Rhône samenvloeit. Dus verpozen we er maar een dagje. In deze stad met meer dan een miljoen inwoners wandelen we vanuit de wijk Croix-Rousse ("de werkende heuvel") naar de oude binnenstad. Daar bezoeken we de Johannes de Doperkathedraal.
In de hoogte zien we de O.-L.-Vrouwebasiliek liggen van Fourvière ("de biddende heuvel"). We gaan er met de funiculaire naartoe. We hebben er een indrukwekkend uitzicht over de stad, in de vertenevels laat de Mont Blanc zich zien. In de crypte van de basiliek bekijken we een hedendaags mozaïek, betaald met giften van pelgrims op weg naar Santiago de Compostela. We zien er veel afgebeeld dat we nog voor ons hebben: mozaïekpelgrims lopen naar de Sainte Foy van Conques in de Auvergne. Twee pelgrimmetjes stappen naar de Puente la Reina in Spanje, terwijl de apostelen er misschien wat commentaar bij hebben, maar het toch liever allemaal niet zien.
We zijn toch blij dat we al bijna in een derde van de afstand zijn!
Natuurlijk blijft er nog tijd om wat van de stad te zien, ook iets van het hippe herwaarderingsgebied van de vroegere havenwijk Confluence. De kubus met geperforeerde gevel in fel oranje geeft ons nog eens het gevoel dat we voortaan wel in het zuiden reizen.
