Vandaag zijn er 19 km te stappen en aan het hoogteschema zien we dat het deze keer aanhoudend stijgen is. En juist nu moet het stormachtige regenweer er gaan aankomen. We zijn dus wat blij dat onze gastvrouw ons vertelt dat ze onze bagage wil vervoeren tot bij haar goede kennis die onze volgende gastvrouw zal zijn! En inderdaad: zonder bagage scheelt de inspanning enorm, zeker op de hellingen.
Om half negen zijn we al de deur uit, met regenbroek en regenjasje en verder alleen wat lichte dingen in de rugzak. Het regent en dat zal het, op een klein uurtje na, de hele dag doen. Maar soms is de regen licht en wind is er maar af en toe. In de vele gehuchten tegen de hellingen van de vallei van Saint-Sauveur-en-rue zie je nooit iemand. Alleen tevreden grazende koeien kijken even naar ons op. Hoewel we goed vorderen, worden we ingehaald door twee Zuid-Afrikaanse dames. Ze vragen hoe we het doen Compostelaganger te zijn zonder bagage en vinden het voor ons "baaie lekker" (zeer fijn) op die manier. Dat vinden wij ook!
We wandelen een tijdje over een gewezen spoortraject tegen de berg aan. We picknicken in de abri d'Aiguebelle en daar zitten onze Zuid-Afrikaanse dames al hetzelfde te doen. We wandelen almaar hoger, door hooggelegen naaldbossen. Op de Col de la Tracol, de waterscheiding tussen Middellandse Zee en Atlantische Oceaan, komen we in het departement Haute-Loire. Nog even klimmen tot aan de Suc du Tronche op 1204 m en het daalt alweer lichtjes naar het dorpje Les Sétoux. Hier branden we een kaarsje voor onze beschermer op deze tochten.
Nog 2 km tot het gehucht Clavas en tegen drieën zijn we, met stilaan nat wordende voeten, de regen uit. We warmen helemaal op bij koffie en brioche. Onze gastvrouw spiest onze schoenen op lange stokken boven de kachel. Wat kunnen eenvoudige dingen heerlijk zijn!
Van Sainte-Blandine naar Bourg-Argental: mooi, hoewel ...
Vanuit ons verblijf op de hoogte kan het alleen maar omlaag gaan naar het dorp met de onwaarschijnlijke naam Saint- Julien-Molin-Molette. We vinden dat het landschap van deze streek op dat van het Zwarte Woud lijkt. En ja, geregeld beginnen er zich ook koekoeken aan te melden, uit verschillende richtingen en de hele voormiddag lang. Maar in Saint-Julien-M.-M. staat het halve dorp op zaterdagvoormiddag op het dorpsplein te jeu-de-boulen: dit is echt wel la France.
Alles helemaal in orde dus. Hoewel ... Marina kan hier niet anders dan belangstelling vertonen voor de plaatselijke pharmacie. Die haar meest gegeerde pelgrimsproduct gaat al snel over de toonbank: blarenplakkers. Die moeten vervolgens netjes aangebracht worden. Een bij elk wandeltraject terugkerend probleem, die voeten! Gelukkig moeten we vandaag echter niet ver.
's Middags, bij het naderen van Bourg-Argental, vinden we in diepe schaduw een goede picknickplaats. De chambre d'hôtes hier is een meevaller. Er geldt zelfs een verlaagd tarief voor Compostelagangers. Hoewel ... een kleurige schildering op de tuinmuur vertelt dat we nu op 1693 km van Compostela zijn. Dat is 93 km meer dan gisterenmorgen en 69 meer dan gisterenmiddag! Het is nu volkomen duidelijk dat we de verkeerde kant uit stappen. Zouden we vanaf morgen niet beter in de andere richting beginnen te wandelen?
We zullen het een nachtje laten bezinken. We zetten vandaag maar 18 317 stappen, goed voor 12 km. En dat mag ook wel eens.
Van Chavanay naar Sainte-Blandine: nog 1000 mijl, hum ... 1015 mijl
In Chavanay gooien we bij ons vertrek de sleutel in de brievenbus. Hier springen we over op de via Gebennensis (voie de Genève), waarlangs Zwitsers en Zuid-Duitsers zich naar Le Puy en vervolgens naar Compostela begeven. We moeten vandaag van aan de rivieroever tot op 690 m. Van aan een uitzichtspunt nemen we afscheid van de Rhône. Het wordt een warme dag (27 ° in de schaduw), waarop we, al is de weg goed in orde en rijkelijk bewegwijzerd, veel meer in de zon dan in de schaduw en meer op asfaltweggetjes dan op zachte ondergrond lopen. Die 2 bijkomende kilo's aan water, onderweg nog aangevuld, zijn echt nodig!
Een beschilderde steen langs de weg zegt dat we nog 1600 km van Compostela zijn, in Engelse mijlen geteld zijn dat er 1000, zo klinkt het toch al wat minder, he?
Het overgangsgebied naar het montagne du Pilat heeft kleurige graanvelden: nu eens zijn die half korenbloemenblauw, dan weer deels papaverrood. Langs de weg geeft een gietijzeren kruis met vele symbolen het lijden van Christus beeldend weer. In het dorpje Bessey ontmoeten we Sven, een zeer sympathieke Zwitserse dertiger op weg naar Compostela, die in dezelfde gîte als wij zal overnachten. Hier krijgen we ook een kleine opdoffer: een nogal officieel ogende wegwijzer vertelt dat we nu 1624 km van "Saint-Jacques de Compostela" zijn. Bij al ons gestap wordt de afstand dus groter! Nu merken we ook dat de eerste steen naar Saint-Jean (!) de Compostela verwees. Misschien hadden we wel gewoon Jacques niet met Jan mogen verwarren??
De gehuchten volgen mekaar snel op. Van ver denken we, in een weidevlak op de hoogtes, de bergboerderij te zien waar we zullen overnachten. Maar de laatste loodjes blijken de zwaarste wanneer we in de laatste 3 km nog flink moeten stijgen. Maar wat een mooie plek, deze ecologische boerderij in de Pilat, binnen strak ingericht. Het contrast met het kasteeltje aan de Rhône kan niet groter. Eén ding hebben ze gemeen: geen wifi.
Maar vandaag was het mooiste traject tot nu toe van onze Compostelatocht. Bij het inslapen horen we het krekelconcert, een verre kikker-bariton valt op de juiste wijze in. We denken aan wat iemand voor ons in het gastenboek schreef:" Les choses les plus importantes du chemin ne sont pas à Compostela. Elles sont sur le chemin même."
We zetten vandaag 23 588 stappen, goed voor 17 km.
Van Vienne naar Chavanay: langs de Rhône tot in ... de Loire
Voor het wandeltraject dat we vandaag starten, warmen we een dagje op met een vlakke dagetappe langs de Rhône. In het station wurmen we ons tegen het bordje Vienne aan, waar we in de herfst de laatste foto namen. De bewijsfoto is immers het eerste om te doen.
Vienne is best bijzonder met, plompverloren in de stad, zijn Liviatempel en ook zijn Romeins forum waarachter je de bedevaartskapel op de heuvel ziet liggen. Maar we begeven ons bij heerlijk weer, net niet te warm door de meestal versluierde zon, op weg langs het langeafstandspad ViaRhona. Rechts hebben we aanhoudend met wijngaarden begroeide heuvels, links is de Rhône meestal onze gezel.
Voor ons duikt het montagne du Pilat op, waar we als het weerbericht zijn belofte houdt, met nogal wat stortbuien zullen door moeten. Vandaag worden we alvast verrast door dikke witte vlokken. Het zijn pluizen van de vele populieren die aan de rivierboorden staan. Ze komen als sneeuw aan de kant van de weg terecht.
Voorbij Condrieu komen we, braafjes de Rhône volgend, in het departement Loire. Zijn hier niet die beroemde kastelen van de Loire te bezoeken??
Ons verblijf in Chavanay, chambres d'hôtes "Chateau de la gorge" ziet er in vele opzichten 18de-eeuws uit, met interieurs van 250 jaar geleden. Wifi was er toen nog niet, vandaar uitgesteld blog-nieuws.
We zetten vandaag 28 304 stappen, goed voor een flinke 20 km.
Klaar voor het vijfde traject: van Vienne tot �
Na een (alweer) flinke onderbreking nemen we de Compostela-draad weer op. Eind mei - begin juni trekken we verder zuidwestwaarts vanuit Vienne.
Vorig jaar zijn we in een lente- en in een herfsttraject flink naar het zuiden gefietst, daarbij al te bergachtige gebieden mijdend. Nu moeten we echt wel naar het westen draaien willen we niet in de Camargue uitkomen! Dat betekent dat we het Franse Centraal Massief in moeten. Het wordt dus opnieuw stappen, want we zijn niet zón sportieve fietsers dat we op het stalen ros het gebergte gaan overwinnen. En stappen is eigenlijk de mooiste vorm van pelgrimeren.
We hopen de volgende twee weken vooral door het departement Haute-Loire te trekken. We zullen al vlug de Rhônevallei verlaten ,in Chavannay, waar de via Gebennensis ( de voie de Genève of französischer Jakobsweg ) de Rhône kruist. Tot Le Puy-en-Velay, voor velen de vertrekplaats naar Compostela, zijn het nog zon 200 kilometer. Geleidelijk komen dan de vulkaangebieden van de zuidelijke Auvergne. Volgens sommige van onze vrienden is het een prachtige streek, anderen zeggen ons dat het daar wat somber is. We zullen zien en weer dagelijks vertellen hoe wij het allemaal beleven. Na enkele dagen zijn we zeker weer helemaal in de pelgrimsmood.
We hebben de voorbije weken onze voeten flink getraind door dagelijks een stukje te stappen. Maar hopen dat de beide Sint-Jakobs ons weer zullen helpen nu we door toch wat serieuzer gebergte gaan sjokken!
Na een (alweer) flinke onderbreking nemen we de Compostela-draad weer op. Eind mei - begin juni trekken we verder zuidwestwaarts vanuit Vienne.
Vorig jaar zijn we in een lente- en in een herfsttraject flink naar het zuiden gefietst, daarbij al te bergachtige gebieden mijdend. Nu moeten we echt wel naar het westen draaien willen we niet in de Camargue uitkomen! Dat betekent dat we het Franse Centraal Massief in moeten. Het wordt dus opnieuw stappen, want we zijn niet zón sportieve fietsers dat we op het stalen ros het gebergte gaan overwinnen. En stappen is eigenlijk de mooiste vorm van pelgrimeren.
We hopen de volgende twee weken vooral door het departement Haute-Loire te trekken. We zullen al vlug de Rhônevallei verlaten ,in Chavannay, waar de via Gebennensis ( de voie de Genève of französischer Jakobsweg ) de Rhône kruist. Tot Le Puy-en-Velay, voor velen de vertrekplaats naar Compostela, zijn het nog zon 200 kilometer. Geleidelijk komen dan de vulkaangebieden van de zuidelijke Auvergne. Volgens sommige van onze vrienden is het een prachtige streek, anderen zeggen ons dat het daar wat somber is. We zullen zien en weer dagelijks vertellen hoe wij het allemaal beleven. Na enkele dagen zijn we zeker weer helemaal in de pelgrimsmood.
We hebben de voorbije weken onze voeten flink getraind door dagelijks een stukje te stappen. Maar hopen dat de beide Sint-Jakobs ons weer zullen helpen nu we door toch wat serieuzer gebergte gaan sjokken!
