Vandaag zijn er 19 km te stappen en aan het hoogteschema zien we dat het deze keer aanhoudend stijgen is. En juist nu moet het stormachtige regenweer er gaan aankomen. We zijn dus wat blij dat onze gastvrouw ons vertelt dat ze onze bagage wil vervoeren tot bij haar goede kennis die onze volgende gastvrouw zal zijn! En inderdaad: zonder bagage scheelt de inspanning enorm, zeker op de hellingen.
Om half negen zijn we al de deur uit, met regenbroek en regenjasje en verder alleen wat lichte dingen in de rugzak. Het regent en dat zal het, op een klein uurtje na, de hele dag doen. Maar soms is de regen licht en wind is er maar af en toe. In de vele gehuchten tegen de hellingen van de vallei van Saint-Sauveur-en-rue zie je nooit iemand. Alleen tevreden grazende koeien kijken even naar ons op. Hoewel we goed vorderen, worden we ingehaald door twee Zuid-Afrikaanse dames. Ze vragen hoe we het doen Compostelaganger te zijn zonder bagage en vinden het voor ons "baaie lekker" (zeer fijn) op die manier. Dat vinden wij ook!
We wandelen een tijdje over een gewezen spoortraject tegen de berg aan. We picknicken in de abri d'Aiguebelle en daar zitten onze Zuid-Afrikaanse dames al hetzelfde te doen. We wandelen almaar hoger, door hooggelegen naaldbossen. Op de Col de la Tracol, de waterscheiding tussen Middellandse Zee en Atlantische Oceaan, komen we in het departement Haute-Loire. Nog even klimmen tot aan de Suc du Tronche op 1204 m en het daalt alweer lichtjes naar het dorpje Les Sétoux. Hier branden we een kaarsje voor onze beschermer op deze tochten.
Nog 2 km tot het gehucht Clavas en tegen drieën zijn we, met stilaan nat wordende voeten, de regen uit. We warmen helemaal op bij koffie en brioche. Onze gastvrouw spiest onze schoenen op lange stokken boven de kachel. Wat kunnen eenvoudige dingen heerlijk zijn!
We zetten 24 748 stappen, goed voor 19 km.
|