Nu is het mij (ons) nog meer
duidelijk waarom Christine jullie zo graag zag. Jullie zijn stoere
mountainbikers maar met een klein hartje op de juiste plaats. Massaal waren
jullie gisteren aanwezig op haar afscheid. Jullie stonden haar zelfs al op
te wachten toen zij daar aankwam. Ook de korte herdenking deze morgen was
prachtig.
Jullie zijn een prachtige, toffe, lieve,
maar, zoals ik het al eens gezegd heb, toch ook een beetje een rare bende. Wij
zijn blij dat mijn lieve vrouw en onze super mama daar deel van
uitmaakte.
Deelname enkele modderfokkers aan koppelrit te Kastel.
Proficiat aan Frank met zijn eerste plaats in de koppelrit! Nu nog uitvissen wie zijn partner was?
Het is Wouter Verhavert uit Kastel, volgens Karel Verhoeven, die hierbij een vermelding op het blog verdient. (neem eens een kijkje in het 'gastenboek'!!)
Na een moeizame start bezorgden Johan DW, Rudy V,
Rudy DC, Mario V, Danny F en Annemie V hun bonnekes van de Spar. Op nog
geen 2 maanden tijd brengt dit toch al 39 Euro op. Nu de rest nog, en we
zijn vertrokken voor ne goeien.
Bezoek regelmatig de rubriek Kijk, modderfokkers op vakantie! ( linkerkolom, onderaan) En stuur zelf leuke vakantiekiekjes door naar moddermiekes@hotmail.com .
zondag gaat de niet te missen wedstrijd kalken-laarne door. enkele modderfokkers (marc roelandt, annemie en christine...) namen ook deel aan de affichewedstrijd. neem een kijkje op www.bloggen.be/hokalken
Hoe ik het gedaan heb weet ik niet, maar na
lang twijfelen, veel wikken en wegen, toch alle beetjes moed bij elkaar
geschraapt om mee te gaan voor de lastige rit in Idegem.Lastig en nog vroeg ook.7u30 aan de kerk, dus 7u20 thuis
vertrekken.En het begint al goed.Als ik mijn fiets neem om hem in de
cammionette van Rudy te zetten, zie ik dat mijn voorband plat staat.Rap de band vervangen, met de hulp van Rudy,
die ondertussen ook aangekomen is, de fietskes in de wagen, om toch te laat op
het kerkplein aan te komen.We worden er
al opgewacht door Jo R, Rudy V, Rudy DC, Dany P, Pascal L enGeert S.Ik pleit meteen Rudy vrij voor ons laattijdig verschijnen, en neem alle
verantwoordelijkheid om mij en mijne velo.Na het inladen van de fietsen kunnen we vertrekken.Ter hoogte van Wetterenbrug pikken we ook
Eric VG nog op en zijn we voltallig.Na
de inschrijving merkt Eric dat er redelijk wat speling op zijn voorwiel
zit.Rudy wordt er bijgeroepen voor
technische bijstand, maar kan enkel vaststellen dat de lagers versleten
zijn.Terwijl hij probeert om toch een
beetje bij te regelen, kijk ik mijn machien ook nog eens na, en zie dat er een
serieuze blaas op mijn voorband staat.De binnenband komt door de buitenband.Dit lossen we op door op de binnenkant van de buitenband enkele
rustienekes te plakken zodat de binnenband binnen de buitenband blijft. (
Iedereen nog mee ? ) .Uiteindelijk
kunnen we dan toch vertrekken, maar al na een 5-tal Km moet Eric toch forfait
geven wegens teveel speling op het wiel.Dan maar met zn achten verder.Ik moet eerlijk toegeven, het is mooi rijdenin en rond Idegem, en met af en toe een
duwtje op de lastigste stukken valt het vrij goed mee.Behalve op een lang, lastig klimmetje, waar
ik mee moeite nog vooruit kom.Ik moet
bijna remmen om niet achteruit te bollen.Als ik uiteindelijk toch bovenkom zie ik waarom ik niet vooruit geraak.Platte band, nu achteraan.Ik ga toch eens overwegen om met volle banden
te rijden, want da begint hier serieus mijn euh voeten uit te hangen.De
organisatie had blijkbaar het beste voor t laatst gehouden, want we mogen
ook nog over de zijflanken van de Bosberg, en op het einde wacht nog een toerke
op en rond de Muur van Geraardsbergen.Gelukkig zie ik op een tiental Km van het einde enkele bordjes hangen
met heen en terug, en besluit dat het laatste luske er voor mij niet meer
bijhoeft.Ook Rudy DC, die nog wat last
had van de naweeën van een bbqtje enkele dagen geleden, laat deze kelk aan hem
voorbijgaan.We rijden rustig richting
aankomst, maar worden nog opgehouden door een opgehaalde brug voor de passage
van enkele plezierbootjes.Het goede
weer, en het uniform van de vrouwelijke bemanningsleden, maken het wachten meer
dan aangenaam.Na het ophalen van de
brug kunnen we nog net de 6 achtervolgers voorblijven en halen een totaal van
67Km en 70 voor de anderen.Bij aankomst
in de Beize zitten de meiskes: Nadine, Rita en Els ons al op te wachten.Eric is met zijne slechte velo nog net t
huis geraakt, en is er ook al.EN DAN
PAS HOOR IK ZEGGEN DAT ER OOK GASTEN WAREN DIE OM 8U30 NAAR ZELE VERTROKKEN
VOOR EEN NORMAAL RITJE.Zo normaal
blijkbaar ook niet, want ik heb van horen zeggen dat Mario op kop reed, en
minstens 5x verkeerd gereden is, en zo samen met Luc en Marc ook 70Km op de
teller hadden.
Na de drukte van de congéperiode, komen we
stilaan terug in de alledaagseroutine.Eindelijk tijd om nog
eens een verslagske te schrijven.Mooi
weer, dus veel volk op t kerkplein. De 3 Rudys, Luc K, Ronny en Sven VH, Dany
P, Eric VG Dirk DB, Jan W, Patrick R, en ikzelf, om het dozijn vol te
maken.De meiskes waren met 7.Linda,Christine DS, Els, Nadine, Annemie en Ariane worden door Carla op
sleeptouw genomen voor een knooppuntenroute.( Tekst en uitleg te bekomen bij ons Carla ).Wij hebben onze eigen knooppuntenplanner,
Rudy, en die stelt voor om nog eens naar Serskamp te rijden.Een ritje dat we ondertussen al allemaal goed
beginnen te kennen.Denken we, want we
weten nog niet dat onze Rudy gisteren op verkenning is geweest.Tot aan restaurant The Boondocks in
Wichelen geen verassingen, maar daar gaat hij ineens links, waar we normaal
altijd rechts gaan.Van dan af aan, is
het een opvolging van paadjes en wegeltjes, nog nooit door Modderfokkers
be(t)reden, slechts af en toe verbonden door een gekend stukje.Spijtig dat het weer zo rap ging, anders had
ik het traject misschien kunnenonthouden (of had ik zo neig nie afgezien ).Gelukkig was ik niet de enige die een
rustpauze kon gebruiken, want als Dany P aan kant moet mee nen platten band,
zijn er nog een paar die serieus staan te dampen.De technische onderbreking duurt iets langer
dan voorzien, want de nieuw geplaatste band is al even lek als de vorige.Den Dany wist nog niet dat gaten in nen
binnenband niet vanzelf toegroeien, en had dus zijn vorige lekke band
teruggestoken.We vervolgen onze weg en
komen via Lede, Erpe-Mere, Impe, St.Lievens Houtem, terug huiswaarts.Het golvende parcours valt me redelijk zwaar,
en ik zie me genoodzaakt een tweede pauze in te lassen, dus rij ik ook maar ne
keer plat.We rijden verder via Oordegem
en Massemen, waar de gekende passage aan de Fouconnier-molen mij de nodige
courage geeft, de laatste kilometers naar Wetteren en Kalken af te werken.Op den langen end word het tempo zoals
gewoonlijk ferm opgetrokken, en bij aankomst in Kalkendorp zie ik op mijn
kilometriekske zelf 48Km/u staan.Hoog
tijd dus om ons te laten uitbollen tot aan De Beize.Een mooi nieuw ritje, dat voortaan opgeslagen
zit in het geheugen van de Rudy s.Bij
Rudy R in zijn koppeke, en bij Rudy V, wegens plaatsgebrek in t koppeke, op de
memorycard van zijn GPS.
Goe weer, dus veel volk op het kerkplein.10 Meiskes: Linda, Annemie,
Ann, Rita, Nadine, Els, Nancy, Carla, en Christine B en DS.Het scheelt niet veel meer, maar de mannekes zijn
nog net in de meerderheid met 13.De 3 Rudys
Geert S, Pascal, Eric, Luc, Patrick, Jan, Sven, en ikke, en niet te vergeten, 2
opmerkelijke come-backers.Na maanden
afwezigheid waren Marc Roelandt en Guy Roels ook nog eens van de partij.Waarschijnlijk waren de inrichters van de rit
in Zele op de hoogte gebracht, want de inschrijving was, geloof het of
niet,op de binnenkoer van het mortuarium.De inschrijving was niet goedkoop. 5 Euro
voor een karige bevoorrading, een Leffe bij aankomst, en een noodnummer in
geval van pech.Waarschijnlijk zat daar
de meerprijs, want den corbiar stond klaar in de garage, en je hebt niet vaak
een pechdienst met ligplaats.We
vertrekken rustig in de binnenstraten van Zele, maar zodra we het centrum
verlaten krijgen er een paar het zot in hunne kop, en wordt er serieus
doorgevlamd.Als ik na een tijdje de rol
moet lossen, zie ik dat ik niet de enige ben, en verzamelen de B-kes voor een
iets normaler tempo.Iets normaler wil
niet zeggen dat het echt traag gaat, want na een 15-tal Km. zien Eric met nen
platten band aan de kant staan.Rudy V,
die nog aan het terugkeren is tot bij Eric, zegt ons te wachten, want het is
weer ne serieuzen afvallingskoers.Sorry
Rudy, we waren al een tijdje gesplitst.50m verder vraagt Luc of hij met ons mee mag.Sorry Luc, je had al gekozen om met de A-kes
mee te rijden.Met Rudy DC als gangmaker
rijden we tot aan de bevoorrading, en moeten nog een hele tijd wachten tot de
rest er aankomt.Blijkbaar was Eric nog
een 2e keer lek gereden. ( alléé, dat zeiden ze toch ).De 2e helft van de rit krijgen we
ook ons deel van pech.Niet ver van de
Ridderstraat in Berlare, ter hoogte van de door Mtb-ers gekende zandput, rijdt
Rudy DC ook in een nagel van zeker 5cm.Hij zat er wel maar 2,5cm door, maar het resultaat was hetzelfde,
plat.Gelukkig blijft het bij ons bij
één malheur.De A-kes hadden blijkbaar
nog een 3e platten, en op de terugweg naar Kalken heeft Linda het
ook nog zitten.Wel getrouwd mee ne
velomaker, maar laat zich toch depanneren door een paar amateurs.Wegens jaarlijks verlof van De Beize, houden
we den après in De Schorpioen, ook wel gekend als bij Den Woesten.Het was dus weer niet gemakkelijk om den pot
op te krijgen, maar we hebben toch ons best gedaan.
Voor de statistieken: gemiddelde snelheid van de A-kes 31.7, de B-kes
29.2, de meiskes 23.2, en de supermeiskes 24.5
Gooi uw kasticket van Eurospar Kalken niet
weg. Als wij ze verzamelen krijgen we voor de club aankoopbonnen, ter
waarde van 1% van het totaalbedrag op alle kasticketten. Misschien ne keer
proberen?
Wie mee wil op 30 oktober naar de 'night of the proms' kan zijn kaarten bestellen bij Rudy Vergeylen :
rvkeukens@skynet.be Vertrekken om 18u aan de meander Prijs overeen te komen !!
Om half 8 zijn er
drie vrouwen startensklaar, zijnde, Rita, Machteld en ikke
Er waren meer mannen
aanwezig, Rudy V,Rudy R, Patrick,Eric,Karel, Mario, Björn (sorry als 'k er nog
vergeet)
Met auto naar
Erpe-Mere.
Wanneer we ons (3
dames) inschrijven, zijn we zonder het al te goed te beseffen een intervieuw aan
't geven voor TV-OOST.
Amai,
verschietachtig, Rita had daar geen last van, en stond daar alsof ze iedere dag
gefilmd wordt... en euh, ... moest ge het nog niet weten... de 'conditie' was
goed!
Rita start op haar
ééntje voor de 100 km, Machteld voor de 70km, en ik ga afwachten hoe ik me voel
om eventueel eens de 100km te proberen... Dus ik sluit me bij Machteld
aan.
Eerste stop is
Denderhoutem, tweede Ninove, daarna gaan de 70 naar Herzele en de 100 naar
Geraardsbergen, dus splitsing...
Ik voel me vrij goed
(hadden dan 40km), dus ik besluit om daar afscheid te nemen van
Machteld....
Dus op naar
Geraardsbergen, en 'k had het niet gedacht, maar de beklimming van 'De Muur'
lukt me, mensen juichten toe, en dat geeft natuurlijk nog ne keer nen
extra stimulans om door te zetten...
Aan de stop in
Geraardsbergen (beetje na de muur), trillen mijn beentjes toch wat, en op 60 km
kreeg ik een klopje van den hamer....
Aangemoedigd door
collega fietsers en ne keer goe tegen mijn eigen geklapt, val ik er toch weer
door...
Nog een stop in
Zottegem en Herzele, en dan oef.... terug op weg naar
Erpe-Mere...
De rest zat daar al
gezellig op een terrasje, hebben lekker broodje gegeten, en véél nagepraat
natuurlijk.
verslag rit 17 mei naar het plaatselijke waasmunster
17 Mei 2009: Plaatselijk-Waasmunster.
Als ik rond 5u even opsta voor een sanitaire pauze, zie ik dat het goed aan het regenen is.Toemme toch.Maar aangezien ik vorige week ook al forfait moest geven wegens ziekte, wil ik vandaag zeker rijden.Kwestie van de conditie, voor zover die er al is, toch een beetje op peil te houden.Mijn schietgebedje wordt verhoord, want als ik opsta, is het op hier en daar een plasje na, droog.Wijle,ik en t vrouwke, weg dus. Op het kerkplein worden we opgewacht door Tim en Tom, De 3 Rudys, Dirk H, Bart VH, Geert S, Jan W en Luc Krick, die vorige week nog jarig was.Aangezien Danny F er niet bij is, besluiten wij het kussen over te laten aan de dames: Nadine, Els ( de vriendin van Jo ), Linda, Carla, Annemie en Christines O en DS. Na het vervullen van de formaliteiten kunnen we vertrekken.We maken nog een tussenlanding in de Portugiezenstraat om nieuwe remblokjes op Tom zijne velo te steken, en gaan dan in gestrekte draf richting Waasmunster.Over de brug van Hussevelde, stuurt Rudy ons naar rechts voor een eerste verassing.We rijden via de dienstweg van de Carrestel naar de Bontinckstraat, en gaan dan de spiertjes losdokkeren op de Vogelzang. Joepie!!!! Vanaf Lokeren volgen we de Durmedijk, die we even verlaten om onder de E17 te duiken.Het vervolg van de dijk, dat bij de mountainbikers bekend staat als den tingeldijk , is onverhard, maar al bij al goed berijdbaar.Behalve voor Tim.Die gaat iets te hevig door een bocht, en bijgevolg op zijn euh zij. Als we het onverharde gedeelte verlaten, komen we terug samen, en stellen we vast dat de nieuwe truikes van de modderfokkers niet goed tegen t vuil kunnen.Het scheelt niet veel, of we krijgen nog meer vuile truikes.Op een stuk met mos en moddervlekken proberen Geert, Luk en ikzelf een stukje simultaan-slippen, en gaan bijna gelijktijdig onderuit.Met de nadruk niet op, bijna gelijk, maar, bijna onderuit. Eens in Waasmunster kunnen we opnieuw genieten van de mooie wegeltjes en bosstroken.Behalve Tim, die is nog onder de indruk van zijn duik, en besluit alleen terug te keren.Op onze terugweg kunnen we het BMX-parcourtje aan de Mira-brug niet laten liggen, en keren dan, via Hamme en Zele terug richting Kalken. Ik was al een tijdje aan hetpompen, maar op het einde wordt het toch nog bijna verzuipen.Een tempoken van 32 a 34per uur is voor Bart niet genoeg, en op t gemaksken gaan we naar 37-38 per uur. Als ik hem erop wijs dat dit toch te rap is, zegt hij dat hij geen kilometriekske op heeft.Ik antwoord dat ik er wel een heb, en dat hij het wel zal horen aan mijn gevloek als het weer te rap gaat.Een eindspurtje zie ik al zeker niet meer zitten, maar terwijl de podiumplaatsen besproken worden, glip ik toch als eerste De Beize binnen.Laat ze maar zeggen dat het aan de meet is dat de prijzen gedeeld worden, ik weet wel beter.
Ivan.
Ivan merkt op: waar blijven die andere verslaggevers!!!
het was opnieuw rotweer, maar toch 60 fietsers aan de start. de modderfokkers deden het fantastisch als begleiders en bezemwagen. foto's op: http://picasaweb.google.be/fietsenvooroigo
Vrijdagmorgen, goe weer en congé, wat moet nen mens nog meer hebben.
Samen met Rudy V starten we naar Gent. We moeten wel nog langs bij Eric V, waar ook Geert S en Jan W staan te wachten.
Langs de vaart in Gent kunnen we nog wat profiteren van twee wielrenners(wel al gepensioneerd). We blijven ze maar volgen, gelukkig zijn er nog die wakker zijn om in Zwijnaarde te zien dat we verkeerd zijn. Maar het komt vandaag toch op geen kilometerje aan.
Ginds ter plaatse komt ook Danny P met nog iemand aan, hij ziet er in ieder geval goed uit na de kroegentocht van gisteren. Ivan R en Thomas zijn meegekomen met de meisjes met de auto. De meisjes zijn Rita, Nadine, Christine, Arian en Carla.
We vertrekken voor de 65 kilometer, de dames gaan voor 45 of 50 km.
Na 500 meter is het scheenbeen van Rudy V al wat geschonden, een brugje liep over.
Danny en zijn kamaraad, besluiten na korte tijd om afzonderlijk te rijden.
Er wordt met momenten stevig doorgereden op het droge parkoer. Het wordt zwaar voor Thomas, later ook voor Geert en nog wat later ook voor Ivan.
Bij de eerste bevoorrading maakt Geert een opmerking over onze benen. Onze benen zouden kunnen dienen voor weidestaken, met dat verschil dat die van hem ergens in het midden zouden staan en deze van mij op nen hoek.
Maar niet te vergeten dat die beentjes van mij wel 0.1 ton moeten meesleuren, velo inbegrepen wel te verstaan.
Ondanks dat moet ik wat later, op de stroken met putten en stenen, ook het drietal Jan , Rudy en Eric lossen. Eric die trouwens in goeden doen is.
Op een gegeven moment is er terug een afscheiding van de drie koplopers, met wat hulp van een vreemde mountainbiker kunnen we het gat verkleinen hiervoor moeten we wel rond de 40 per uur rijden op nen verharde weg. Als we dan de voorsten hun achterlicht zien, hebben ze de plesante opmerking we zijn verkeerd gereden. Ook Ivan en Geert hebben het pijltje gemist, alleen Thomas heeft het wel gezien, alé dienen voorhem sloeg af en hij is gevolgd. Maar zo heeft hij toch ook op kop gereden.
We komen ook de vrouwen eens tegen al is het dan met panne. Een behulpzame jonge man heeft net een andere band gestoken in de fiets van Christine.
Bij aankomst kunnen we genieten van vloeibare bevoorrading, tot iedereen arriveert.
Carla heeft ook wel wat diep geweest en voelt zich niet zo goed. Dus er wordt gewikt en gewogen hoe er zal worden terug gereden. Jan vertrekt alleen om toch wat op tijd thuis te zijn.
Danny moet vandaar naar Zomergem.
Thomas neemt het stuur van de auto van Nadine over en zo kunnen Nadine en Rita met de fiets mee. Uiteindelijk bollen we met de twee dames en Rudy, Eric, Ivan en ikzelf terug huiswaarts.
In klein Ledeberg is de laatste bevoorrading. Het is wel gezellig in het zonnetje, jammer dat het bier dan zo snel verdampt hé.
Rudy zijne kompjoeter lag in panne, dus werden er geen mailkes gestuurd, maar via-via, kwam het bericht toch op den blog.Om 8u vertrekken met de velo, of om 8.30 mee den auto.
De 3 tenoren ( Rudyrudyrudy ), Gunter, Thomas ( Bisschop ) Tom, Jo, Patje, Jan, Dirk DB, Danny F, Pascal, Eric, en ikke.Nadine ziet het ook zitten om goe opgewarmd aan de start te komen, en rijdt met de mannekes mee.Aan het einde van den langenend staat die andere straffe madam, Rita, samen met Eric ons op te wachten om de 20Km naar SLH op een schoon tempoken af te werken.
Als we na lang aanschuiven toch ingeschreven raken, kunnen we beginnen aan de Serge Baguet Classic.Al na enkele km worden we een bosje ingestuurd voor een technisch stukje, en nog geen 2 bochten verder ligt Pascal al op zijn zij.Altijd goe voor t verslag, denk ik bij mezelf.Het staat nu 100% vast. Eric heeft zijn titel van tuimelkampioen afgestaan aan Pascal.Lang kan ik echter niet genieten van het binnenpretje, want even verder slipt op een steil klimmetje mijn achterwiel door, en lig ik zelf tussen de struiken.Dirk DB is de volgende.Alswe stoppen voor een lekke band van Rudy V. vergeet hij zijn voet los te klikken, met het bekende gevolg. Op zijn .Terwijl de pechdienst aan het werk gaat, stel ik voor dat de mindere goden een beetje voorsprong nemen op een normaal tempo.
We zijn al een tijdje verder als Eric en Jo ook nog komen aansluiten.Eric zegt dat hij serieus heeft moeten doorvlammen op tot bij ons te raken.Toen hij Rudy DC zag vertrekken, heeft hij nog even getwijfeld om het goede voorbeeld te volgen.Ik zeg hem dat als Rudy vertrekt, hij niet moet twijfelen, maar moe rijden.Nog voor de rest terug bij ons komt noteren we de 4e duik.Deze keer is het Thomas.In een veldwegel heeft hij te veel oog voor voorbijwandelend vrouwelijk schoon, en moet dit met een tuimelperte bekopen.Waarschijnlijk zat hij al een beetje zochte ook, want als we even later terug samen zijn, en het tempo de hoogte ingaat, haakt hij af en rijdt op zijn eigen tempo verder.
De kilometers van de heenreis, en het golvend parcours beginnen ook bij anderen door te wegen, en als we ter hoogte van Oosterzele de grote baan kruisen, stelt Rudy DC voor om vanaf hier rechtstreeks naar huis te rijden.Het vooruitzicht van nog 15 lastige km op het parcours, en de terugreis van 17 aan 35 per uur schrikt ook mij en Gunter af, en met zn drieën gaan we richting Kalken.Onderweg rapen we ook nog Thomas op. Zelden iemand zo gelukkig geweten om ons te zien.
We komen aan in De Beize met 85Km op de teller.Even later gevolgd door Rita en Nadine die op hun gemakske de 45Km ( +2x17=79 ) reden.Als later de rest van de bende, met in totaal zon ±100km in de benen toekomen, is de bende kompleet.
verstrooide modderfokkers die het lidmaatschap bij de wbv nog niet bevestigden of nieuwe leden kunnen nog steeds terecht op: http://www.wielerbondvlaanderen.be/ (ledeninfo-> lid worden) om veilig verzekerd te fietsen.
op 01:57 worden christine, annemie en els ingehaald. en op 02:13 zie je hoe de rappe gast, die ons de pas afsneed, toch niet zo vaardig bleek als hij dacht. zijn maten hebben er wat werk aan om hem uit de prikkeldraad te bevrijden.
wegens 'niet in te halen' zijn de mannen helaas niet te zien, denk ik.
een klein groepje* trok naar mazenzele. het motregende en de paadjes waren vettig glibberig.
de mannen slaagden er niet in om de pijlen te volgen en waren tot ieders grote verwondering na 36 km (ipv 50) al terug aan de start. enkel luc reed foutloos (zegt hij). jo had pech en daardoor na 40 km afgehaakt.
de dames reden de geplande kilometers (30). els testte de nieuwe helm en ging daarvoor kopje onder in een zee van brandnetels.
*bart dirk erik gunter jan jo luc pat rudy ann annemie ariane carla christine els nancy
het is het filmverslag van de vrijdagse rit naar wachtebeke. je hoort de aanmoedigingen van cameraman eRVee. we starten langs de terreinen van de bevriende voetbalclub. en angèle, herken je ook de afsluiting van de buren?
Jullie favoriete voetbalclub, Hoger Op Kalken, kan zondag 26/04/09 bij winst tegen Grembergen en bij verlies of gelijk spel van Bambrugge tegen Lebbeke kampioen spelen. De kans is reëel als je weet dat Lebbeke de derde periodetitel wil winnen en hiervoor minstens 1 punt nodig heeft.
Hierdoor zou Hoger Op voor het eerst de stap naar eerste provinciale zetten, na een verblijf van 10 seizoenen in 2de provinciale met de laatste 4 seizoenen 3 maal de 2de plaats. Door deze promotie blijven wij ook minstens één reeks hoger spelen dan de 2de ploeg van 't stad, KVV Laarne-Kalken.
Wij hopen op jullie talrijke aanwezigheid bij deze laatste wedstrijd in de reguliere competitie op het veld van Grembergen om 15u00. Pikant detail bij deze confrontatie is het feit dat bij onze tegenstander Kris Buydts, de trainer van de vorige 4 seizoenen van Hoger Op, trainer is.
Spelers, trainers en bestuur danken jullie alvast voor jullie aanwezigheid.
Op paasmaandag waren Jan en ik terug vroeg op om naar Grand Halleux te rijden voor de eerste race in het EBBT circuit. Het ging hem om ne race van 45 km en dit over 2 ronden, 1 van 23 km en een tweede van 22km.
We waren goed op tijd en konden ons rustig klaarmaken en inrijden. Den hartslag ging nie zo vlot naar omhoog maar de wegen des te meer.
Tijdens de opwarming een kort gesprek met Bart Van Hecke waar we al hoorden dat hij zich nie goe voelde. Ik zei dat hij geen excuses had, Hermida die ook den Cape Epic gereden had, had zondag de wereldbeker in Zuid Afrika gewonnen. Bleek dat Hermida de Cape Epic als training gereden had.
Het werd stilaan tijd om naar de start te rijden en onze plaats in te nemen. We stonden redelijk vooraan, maar 10 meter achter de eersten. In de start ging alles vlotjes, we gingen goed mee. Na een paar honderd meters zag ik Jan voor me uit rijden maar op een te overbruggen afstand.
Jan zat aan de staart van de eerste groep, ik zat aan de staart van een groepje daarachter. Het ging toch iets te snel voor mij, vooral het feit dat ik altijd maar mannen zag passeren die vlotter reden. Bij iedere man die ik zag passeren zakte mijnen moed dieper in de schoenen. Als ge vooraan start moet ge stark starten en ik had niet het gevoel dat ik goed mee was, dit bleek achteraf nog goed mee te vallen.
Terwijl ik de grote groep zag wegrijden was Bart de forcing op kop aan het voeren. In de eerste klim was hij 100 meter voor de grote groep aan het rijden, Nicolas Vermeulen liet begaan want hij ging Bart als springplank gebruiken. Al dit gebeurde en Nicolas won de wedstrijd met 4min voorsprong.
In een van mijn goeie momenten, als ik als ne steen naar beneden vlieg, kom ik terug op de groep die me achterlieten in de klim. Maar dan sloeg het noodlot toe. Klapband eerst dacht ik dat de specie die in den band zit het gat zou vullen maar t was een scheur en da vult moeilijk. Band verwisselen, eten en terug verder, terug stoppen want in mijn haast vergeten mijn ventiel te sluiten. Lucht bijvullen en ventiel sluiten, verder rijden. Te snel van grote naar kleine plateau schakelen en ketting manueel op de plateau leggen. Ne keer goe vloeken en kalm worden. Terug in mijn tempo geraken en deelnemers beginnen inhalen.
Ik begon me terug goe te voelen en bij iedere deelnemer die ik inhaalde begon ik me beter te voelen.
Bij het eindigen van de eerste ronde had ik 1:09:53 op de klok, dat is net geen 20 gem. En dit met verwisselen van den band.
Na de finish terug klimmen en door het bos de Wanne op, ik bleef deelnemers inhalen en ik ging er nog ne patat op geven. Terug een afdaling, deze liep goed was niet te breed en 100 meter voor het einde een modderig stuksken met een diepe groef, er was genoeg plaats naast maar door de snelheid schrok ik als ik de groef zag en reed er in. Mijn wiel blokkeerde en ik vloog over de fiets en eindig met mijn helm in den berm. Ben terug op mijnen fiets gesprongen, zag dat mijn voorrem raar stond en beneden met ik gestopt om van de slag te bekomen. Daar voelde ik dat mijne nek en schouder stijf worden en zag dat mijn remhendel afgebroken was waardoor ik nie meer verder kon.
De afdaling te voet naar omhoog om daar een kortere weg naar de finish te nemen. Wat me opviel was dat die andere deelnemers aan dat modderig stuk remden en voorzichtig doorreden.
Aan de finish was Bart verrast dat ik er al was en ik verrast dat hij al gewassen was. Bleek dat de jus rap uit de benen was en de goesting in zijn schoenen zat.
De Jan daar en tegen bleef maar doorstomen. Hij bleef andere deelnemers inhalen en had oog op één van zijn betere uitslagen tot ook bij hem het noodlot toesloeg. Platten band, hij dacht om snel naar de finish te stappen maar het bleek nog 5 à 6 km te zijn. Hij heeft eerst schuim in zijnen band gespoten, maar van de moment dat hij vertrok spoot het er direct uit. Het gat was ook te groot. Dan maar nen band gestoken om verder te rijden en toch nog een paar deelnemers terug te nemen( nog een vijftal van de 40 die hem gepasseerd waren). Hij eindigde toch nog op een prachtige 103 de plaats. Nie slecht voor amateurs da we zijn.
Al bij al content van den dag en van de organisatie, ne schone rit enig minpunt : water tekort. Bike wash 2 spuiten, douches 3 koppen. Voor zon deelnemersveld is dit te weinig.
Volgende afspraak is in Waimes(21/05) en Theux( 01/06) Ik hoop dat we met meer modderfokkers zijn om de strijd tegen de ardennen aan te gaan.
veel modderfokkers van de partij voor de begeleiding van de vrijdagavondfietsers, of voor los te rijden, of voor kilometers te doen, voor de nieuwe fiets te testen of gewoon om er bij te zijn. wit wantje was er niet, hij moest koken in ardenië. gelukkig hadden we deze keer niet zoveel pech.
Ondanks het voorspelde lenteweer toch maar 6 deelnemers.Akkoord, het was nog frisjes, en er hing behoorlijk wat mist, maar dat schrikt nen echten Modderfokker niet af.Die echt waren:Mario Vaneechoutte, Patje Roels, Eric Van Gasse, Pascal Lippens, Luc Krick en ikzelf. Er zijn geen ritten in de buurt, en aangezien de vaste routeplanners er niet bij zijn, stel ik voor nog eens de tour vanWetteren te rijden.Zo kunnen we ineens de sfeer van de Ronde van Vlaanderen gaan opsnuiven.We staan startensklaar als een 20-tal wielertoeristen voorbij rijden.Het sein om ook te vertrekken en er achteraan te gaan.We hebben ze rap te pakken, en merken na een paar honderd meter dat hun tempo ons niet goed ligt.We knikken even naar elkaar, en gaan ze met een deftige vaart voorbij.Halfweg den Langen end komt er nog eentjeproberen.Hij steekt ons zelfs nog voorbij, maar moet 2 seconden later al passen, en laat zich dan wijselijk uitzakken bij zijn makkers, die ondertussen al niet meer te zien zijn. Vanaf de Brug in Wetteren volgen we een stukje van het parcours van De Ronde.Ik zit zodanig de sfeer op te snuiven, dat ik op het klimmetje naar het marktplein toe zelfs bijna in ademnood kom.Misschien ook omdat er serieus doorgetrokken wordt.Vanaf de Warande, volgen we de uitgestippelde MTB-tour, die er na de voorbije droge dagen toch nog vrij vettig bijligt.Onder een heerlijk lentezonnetje werken we onze rit af, met op het einde, het technisch gedeelte in de Warande zelf. Eric laat zich weer van zijn beste kant zien, en als een volleerd acrobaat, neemt hij een hindernis waar de meesten voor passen.Onze bewondering stijgt.Maar zakt al even rap, als hij op een steil klimmetje tot 2 maal toe onderuit gaat.Als de kindjes gedaan hebben met spelen, vertrekken we richting Kalken, maar niet zonder eerst nog eens het talrijk opgekomen publiek te gaan groeten.Het klimmetje waar ik het deze morgen nog lastig had, vlieg ik nu naar boven, luid aangemoedigd door de wielerliefhebbers.K voelde mij precies nen echten Flandriën.
op vraag van gerda wordt een apart blog gemaakt voor de vrijdagavondfietsers. alle weetjes op: www.bloggen.be/de_vrijdagavondfietsers je kan ook doorklikken, links, bij leuke links.
Als de andere Modderfokkers nog met hun partner in de armen liggen, zijn Jan en ik al op weg naar Olne. Bedoeling ne chrono rijden van Olne naar Spa en terug, en dit over een afstand van 65 km( voor sommigen). Ge kunt op 4 tijdstippen starten 8u30,9u,...10u en vrij als ge dezelfde toch als toertocht doet. Ginder aangekomen rustig inschrijven en aankleden om op het einde ron 8u25 te stressen om klaar te zijn om met de eerste start te vertrekken. Het gevolg we staan vanachter in den box, efkens overleggen starten met de volgende of met deze en we kiezen toch om vanachter in den eerste start te vertrekken.( anders lopen we toch maar een half uur te stressen).
Alles verloopt goed in de start we gaan er niet te fors van door maar toch passeren we al een pak deelnemers. Ik zie Jan een paar meters voor me uit rijden en laat begaan tot we ik na een bocht Jan langs de kant zie staan met vuil in zijn derailleur. Ik wacht efkens om hem daarna terug te brengen en we met een goede vaart aan een beklimming beginnen. Ik trek eens goed door om de benen te testen en Jan denkt op dienen moment ammaai als da hier zo nen ganse tijd zal zijn wordt da afzien vandaag. Maar als jan overneemt en hij het tempo erin houd werd ik al gewaar dat het is zoals ik al een paar dagen voel ,de benen zijn nie zoals ik wil en voelen zwaar aan. Ik laat Jan rijden en ik zie hem meter na meter verder van me weg rijden. Hij is al goe bezig maar dat hadden degene die regelmatig met hem meerijden al opgemerkt. Ik begin een beetje te zwalpen en op een zwaar modderig en niet lopend stuk begint de gedachte om een kortere afstand op te komen, maar ik zet door en rij de eertse bevoorrading voorbij en kom in een goed groepje te zitten. Bergop kan ik mijn tempo goed houden en de hardslag blijft redelijk constant. In den bergaf begin ik sneller en sneller te gaan tot 58km/u . Doordat de benen nie goe waren wordt mijne rug te veel belast en krijg ik meer en meer pijn in de onderrug. Na de tweede bevoorrading in Spa heeft er één of andere onnozelaar een pijltje gedraaid waardoor we mis zitten maar ik had geluk het was maar 200 meter vooraleer er andere deelnemers me tegenkwamen. Na het nogmaals ontlasten vande rug hoor ik dat er me iemand roept, ik kijk achterom en zie Jan. Onmiddelijk had ik door dat hij wat meer meters de verkeerde weg was opgestuurd. Ik probeerde efkens weer mee te gaan maar opgepompt door de adrenaline ging hij te snel en mijn verstand zei "nie doen" en ik liet hem terug rijden. Aan de derde bevoorrading zag ik Jan juist een weg inslaan zonder bevoorrading te nemen. Ik moest stoppen want de bussen waren leeg. Ik treuzel nie en ga verder en daar staat Jan weer langs de kant, problemen met de ketting. Ik wacht efkens om te zien of hij alles heeft en vertrekken samen. Jan was op deze moment van plan om samen te blijven want na een bergop ging hij ietsjes langzamer naar beneden waardoor ik me naar beneden terug op zijn wiel kon storten. Bij iedere moeilijke passage ging het van "Jiia"( ja Jan zijn periode van "Hup Konijntje" is gedaan). Op het moment dat de eerste van de volgende startgroep ons bij haald kan Jan dit niet laten gebeuren en rijdt lustig met die mannen mee. De Nederlandse kampioen op de marathon zit daar ook bij, ik laat hem aan een poortje nog voorbij maar Jan rijdt hem er in de laatste kilometers af. De laatste kilometers gaan me ook beter af en ik rij ook met de volgende van de tweede groep mee tot het te steil word want dan moet ik ze laten rijden. Terug in Olne ben ik maar 4 minuten na Jan geeindigt en ben ik content dat ik toch zo slecht niet ben, klein detail Jan heeft 4km meer op den teller. Tevreden van de intensieve training rijden we richting de Vlaanders waar we nog op tijd zijn om de laatste 65 km van Vlaanders mooiste te zien. Ik denk zelf dat ik Rudi V gezien heb, teminste als hij aan dienen café bovenstond in een wit hemd.
Volgende week rijden we Grand-Halleux en hopen nog beter te doen.
Het gemeentebestuur van Laarne, het Regionaal Landschap Schelde-Durme, de vzw Trage Wegen en lokale betrokkenen zullen de komende maanden samen werken aan een herstelplan trage wegen voor de deelgemeente Laarne.
Op maandagavond 6 april om 20 uur wordt meer toelichting gegeven over dit project in de raadzaal van het gemeentehuis van Laarne.
Mario volgt dit dossier en brengt later verslag uit.
Voor het volledige artikel uit het nieuwsblad: klik op de foto
een geslaagde eerste fietsvrijdagavond: prachtig lenteweer, veel deelnemers (31)
nog een bedankje voor de 'echte' modderfokkers voor het repareren van kettingen (met witte wantjes), banden vervangen en de onvolprezen duwtjes in de rug. en natuurlijk voor het uitstippelen van de route, rudy. al zou het toch makkelijker zijn als je het verschil tussen links en rechts eens wist.
vanaf vrijdag 3 april wordt er terug gefietst. start om 19uur aan de kerk.
dit is het ideale instapmoment. er wordt gefietst onder begeleiding van ervaren mensen. ze leiden ons langs de mooiste paadjes, leren ons de kneepjes van het mtbiken en geven ons het letterlijk duwtje in de rug als het nodig is.
ex-spinners, partners van modderfokkers, modderfokkers, start to mtbikers, ... we rekenen op jullie aanwezigheid.
tip van rudy: zorg voor verlichting. de eerste weken kan het duister zijn als we terugkomen (langs de weg)
op 3 april zal ivan er helaas nog niet bij zijn. (samen met rudy leert hij de kwb-ers koken)
hey haaitje (jaws = jan willems) bedankt voor de leuke reactie.
op de foto's natuurlijk rudy r. annemie maakte ze in 1983. guido was, zoals zovele kalkenaars, hevig supporter van rudy. op doorreis naar hun vakantiehuisje in het zuiden pikten ze een rit in de ronde mee. de foto's zijn genomen in de aanloop naar alpe d'huez.
rudy vertelde net aan annemie: het was zijn eerste tour de france (hij reed er 3) in de laatste rit verloor hij 10 plaatsen door stuurbreuk.
Het is nog maar 7 uur en ik ben al klaarwakker. Mijn veloken staat al te wachten, dus sta ik maar op. Zo heb ik alle tijd om mij op mijn gemakske klaar te maken, een booken te eten, tandjes te poetsen, zodat ik fris en monter naar het kerkplein kan vertrekken.
Om 8u20 ben ik al halfweg t Hussevelde, maar ik voel dat er iets niet klopt. Mijne helm vergeten. Rap terug want verstandige Modderfokkers dragen zorg voor dat beetje hersens die ze hebben. Even later, aan t begin van de Schriekstaat zie ik dat mijn drinkbus ontbreekt. Nog maar eens terug. Als ik terug op de fiets zit, merk ik dat het zal spannen om tegen halfnegen aan de kerk te raken, dus vertrek ik via de Scheestraat een stukske af te snijden, in de hoop dat ik de rest nog tegenkom. Mijn berekening klopt, want halfweg de Vromondstraat zie ik ze al komen. Wel verstrooid maar niet dom dus. Een serieuze bende, met meer dan 20. Om het verslag met enkele bladzijden in te korten, zal ik niet iedereen bij naam noemen, maar voor de deelnemers verwijzen naar de groepsfoto op de blog: http://www.bloggen.be/modderfokkers/ . Ter plekke worden we opgewacht door de meiskes en nog een paar enkelingen die rechtstreeks naar ginder gereden waren. Alles samen zon 30 fokkers. Van modder is vandaag geen sprake, dus wordt het serieus doorvlammen. Het eerste deel van de rit proberen we zo goed en zo kwaad als kan, samen te blijven, maar na de bevoorrading besluiten we toch maar op te splitsen. Zo blijft het voor iedereen leutig. Het tweede deel van de rit verloopt dan ook iets rustiger, al rijden we ondanks de vrij strakke wind goed door. Na aankomst kunnen we nog genieten van een drankje, inbegrepen in de inschrijvingskosten. Blijkbaar was de cola al uitgeput, want A-kes zaten ons al op te wachten achter hun Leffes.
Als ook ons vochtgehalte op peil is gebracht, vatten we onze terugtocht aan, maar niet voordat we geposeerd hebben voor de groepsfoto aan de voordeur van de kerk. Het rijden in zon grote groep is niet altijd gemakkelijk, en zo duurt het een tijdje voordat men vooraan hoort dat er een auto achter ons zit. Tot Luk Krick een arbitersfluitje uit zijn zak tevoorschijn tovert, en zo de koplopers verwittigt. Danny Fack is nu echt niet meer te houden. Hij neemt het fluitje over en gaat, druk fluitend, voor de groep uitrijden en aan elk kruispunt het verkeer regelen. Gelukkig is er weinig verkeer, maar het moet gezegd, het gaat hem nog goed af.
Als Danny ooit een echte job wil, heeft hij hier misschien nog mogelijkheden. Dankzij de goede begeleiding van Danny, en het kopwerk van Rudy Rogiers halen we Kalken met een ferm gemiddelde. 28.5 km/u voor de A-kes, en slechts eentje minder voor de B-kes. Ivan.
Er verzamelde een vrij grote groep op het kerkplein. Rudy vertrekt met nen man of acht met de fiets naar Belsele. Ik durf geen namen op te noemen want k zou der soms wat vergeten, maar in ieder geval nen groep straffe gasten waaronder toch twee die lef hebben om mee te rijden. Mario en Tom zien het zitten om een groepstijdrit te rijden, proficiat mannen.
De vrouwelijke modderfokkers en de Bs verkiezen toch maar met den auto naar ginder af te reizen.
Rudy Vergeylen stelt zijn camionette ook ter beschikking, waarvoor onze dank, en zo is het transportprobleem van de baan.
Tim Raman komt eigenlijk iets te laat toe en de mannen per fiets zijn al vertrokken. Hij kan kiezen of de anderen snel inhalen of ook de fiets in de camionette steken. Zijn keuze is rap gemaakt.
Ivan is chauffeur van dienst, dat baart ons eerst wat zorgen maar achter een paar kilometer is het vertrouwen volledig terug.
Ginder gaan we van start met Geert S terug na enkele weken ziekte, Pascal L, Gunter B terug na operatie, Dirk H, en nog enkele goed voorzien van buikspek nl. Marc R terug na lange tijd, Ivan R en ikzelf. Marc merkt op dat de koerspakjes vlug krimpen in de was.
Tim blijft wachten op de anderen. Hier laat ik je los Tim van hieraf moet je gaan (werd ooit eens gezongen).
In het begin pruttelt het versnellingsapparaat van Gunter wat tegen, maar eens de power wat onder controle is komt dat ook goed.
Het is een mooi parkoer, waarbij we veel in het veld vertoeven. Misschien wel iets te veel voor Marc, want na zon lange afwezigheid wegen de veldstroken wel zwaar door. Normaal zou Marc het verslag geschreven hebben maar dan mag het niet altijd zwart voor de ogen zijn.
Bij een splitsing 40 of 49 km kiest hij voor de 40 km, zijn ontploffingsmotor is ontploft.
Bij de bevoorrading krijgen we het gezelschap van Tom VDB en Tim R, die ook de splitsing hebben genomen. Naar het einde toe wordt het nog lastig voor enkele, maar hier en daar en duwtje en de groep blijft samen.
Jaja toch een valpartij, Dirk had problemen aan een poort aan nen wegel in Waasmunster. Pascal stond bijna stil en Dirk heeft alles gedaan maar niet in de goede volgorde en klikte zijn voet(en) pas los uit de pedalen als hij al op de grond lag. Stel dat ge de volgorde niet respecteert als ge gaat plassen
Eens aangekomen zit Marc al te genieten van zijn Leffe in het zonnetje. We volgen dan ook zijn goede voorbeeld.
Nen Leffe later komen ook Rudy en zijn gezelschap toe. Mario zegt (kan eigenlijk niet) niet veel, maar zijn gezicht spreekt boekdelen. Dat was afzien. Maar toch weet hij niet van opgeven en rijdt ook terug per velo. Ook Tim wil nog wat meer kilometers en gaat ook per fiets.
Het is er op de terugweg ook snel aan toegegaan, want we zijn nog maar net in de Beize of ze arriveren al. Al is het dan zonder Mario, die reed rechtstreeks naar huis of zou hij eens langs geweest zijn bij Dooghe-Demey om te zien of er nog plaats was als zijn zetel hem niet kon reanimeren.
Uiteindelijk leek iedereen toch content, een beetje moe maar voldaan.
De Modderfokkers zenden hun zonen uit.Tom VDB en Patje zijn de enige die de verre verplaatsing naar Mol zien zitten.Zij vertrekken om 7 uur.Normaal toch rap anderhalf uur met de wagen, maar voor Tommeke een klein uurken. Rudy R, Pascal, Dirk DB en Chris kiezen voor de iets dichtere uitstap naar Nieuwkerken-Waas.Zij starten om 8uWij verzamelen om 8.30u voor een plaatselijk ritje.Rudy DC, Rudy V, Eric, Hans, Dirk H Dany P en ikzelf besluiten de Bloso-route van Wetteren nog eens te rijden. Net voor we willen vertrekken komt Mario er nog bij.Hij had een ritje naar St. Lievens Houtem in gedachten.Toch vreemd hoe die gasten van West-Vlaanderen hun goesting weten op te dringen.Het wordt dus SLH.Op weg naar ginder, valt het op dat sommigen moeite hebben om het rechte pad te houden.Waarschijnlijk de naweeën van de doortocht van de Omloop Het Nieuwsblad. Die konden we ook dit jaar niet zomaar laten voorbijgaan, en een gezellig samenzijn was het resultaat.Het was daar dat Rudy DC mij kwam te vertellen, dat we de laatste tijd chanche hebben op gebied van materiaalpech.Dit is erom vragen natuurlijk, en ter hoogte van Massemen hebben we al prijs.Platte band voor Rudy V.Bijgestaan door zijn goede vriend Eric is het euvel rap verholpen, en kunnen we beginnen aan het plaatselijk parcours.Redelijk lastig, maar al bij al, goed berijdbaar.Ongeveer halfweg de rit wordt er getwijfeld of we rechtdoor of linksaf moeten.Dirk heeft het te laat opgemerkt, kan niet meer ontwijken, en duikelt de ze zijberm in.Serieus verschoten, maar gelukkig zonder veel erg.De volgende duik is er een voor, wie anders dan, Eric.Terwijl hij Hans een duwtje in de rug geeft, raakt hij het achterwiel van Dirk, daarna dat van Hans, en gaat onderuit.Als ook hij van de schrik is bekomen, spreekt hij de wijze woorden:Het is met vallen en opstaan, dat ge groot wordt.Als deze stelling zou kloppen, zou Eric ondertussen 2,38m groot zijn, en zou het de eerste keer zijn dat Dirk gevallen is, dus da spel klopt hier nie. Als even voor aanvang van de terugtocht Dany Poelman ook nog lek rijdt, hebben we ons deel van de tegenslagen wel gehad.Op weg naar Kalken nemen Rudy V en ik het kopwerk voor ons rekening.Op den langen end steekt Rudy DC nog een tandje bij, en mag Eric er 2 bijsteken.Een voor hem en een voor Hans. Moe maar voldaan komen we aan in De Beize, waar even later ook de dames zich aanmelden. Het valt mij op dat de laatste tijd de deelnemers uit de Warande in Laarne redelijk diep gaan.2 Weken geleden zat Geert S serieus op zijn tandvlees.Vorige week was het de beurt aan Dirk De Boever, compleet choco.En nu zag bij aankomst ons Karla De Kok er niet te best uit.Grote verschil met haar gebuur is, dat zij een beetje teveel, en haar gebuur geen kleur meer had.
Moddermiekes, plaatselijk ritje op zondag 01/03/09
Afgesproken om half 10 aan de kerk van Kalken, de moddermiekes stuiken goed toe, zijnde:
Rita, Christine Torfs, Annemie, Christine Oosterlinck, Ariane, Nadine, ikke en Gunter, ja ge leest goed: Gunter, ja, ge hebt moddermiekes, en ge hebt ook moddermietj .. Vul zelf maar aan J
Annemie heeft zeer aan de rug, Christine Torfs heeft een vreselijke snotvallinge, maar die moest van haren man komen fietsen (die heeft ook geen schoon leven jong mee dienen Reziers )
We spreken af om de bloso route van Overmere te doen. Het zonnetje was van de partij Rita zet haar op kop, en al gauw verdwijnen Rita, Nadine en Gunter uit zicht, maar gelijk we den dijk oprijden, zien we dat triootje daar toch terug staan.
Nadine zegt dat ze very hot is en speelt daar t één en t ander uit We starten terug allemaal samen, Zonder dat ik het besefte, was ik op pad met dat triootje, de anderen hadden afgehaakt.
Ge begrijpt dat ik nogal mijn tenen mocht uitkuisen gelijk ze in Kalken zeggen. Gunter zijnen hartslagmeter, die was daar altijd maar aan t piepen en aan t piepen, k zeg tegen hem, rij jij zo altijd maar in t rood?
Neen, neen, t is nog maar nen nieuwen hartslagmeter, en hij mankeert . Ja ge moet toch iets verzinnen hé .
Na daar over een akkertje geploeterd te hebben heb ik gesmeekt om ne keer te stoppen om ne keer goed te kunnen drinken.
De laatste kilometers heb ik echt afgezien We hadden uiteindelijk 48km op ons tellerkers.
In de Beize zaten de rest van de miekes en de fokkers, we werden verwend met lekkere chips van Koen en Veerle
Gezellig nagepraat
Voor het verslag van de heren verwijs ik door naar mijn collega verslaggever Ivan Reziers
We hebben ons weeral ne keer geamuseerd, moe maar voldaan!
niet te vergeten: zaterdag 28 februari supporterstent bij rudy vergeylen. de renners worden rond 12u20 verwacht.
dit jaar rijdt rudy r de omloop met een aantal VIP's, als chauffeur en als kenner. de VIP's wordt een extra pitstop aangeboden: de supporterstent van de modderfokkers.
vorig jaar hadden we de pers op bezoek.
wil je het artikel nog eens nalezen: klik op de foto.
eerst een aperitiefje aan de tent bij RV met als attractie de omloop 'het nieuwsblad' en daarna worden we verwacht in de kantine van HO voor het jaarlijks steakfestijn.
zaterdag 28 februari 2009: 19u00 - 21u00 zondag 1 maart 2009: 12u00 - 13u30
kaart volwassene 13 euro kaart bestellen: luc: 09/367 99 95
Omdat je niet elke week een verre verplaatsing kan doen, vandaag een plaatselijk ritje. Lang geleden dat we nog ne keer naar Waasmunster gereden zijn, dus ist nu het moment. Bij afwezigheid van Rudy DC, die in de sneeuw gaan spelen is, rijden we allemaal samen. Rudy R, Jan W, Danny F, Geert S, Patje R, Jo R, Dirk H, Dirk DB, Pascal L, Rudy V, Eric VG en ik.
We zijn nog maar net vertrokken als Jo, ter hoogte van de Bontinckstraat in panne staat. Versnelling in zijn wiel gedraaid. Soms kan je dit voorkomen, als het hapert, niet verder trappen, maar even terugdraaien. Maar Jo rijdt, zoals hij zijn auto parkeert. Als begint te kraken, nog ne meter. Met als gevolg, versnelling en enkele rayons kapot en game over. Ware het niet dat Jo nog ne velo heeft, en een zorgzame vriendin, die hem komt ophalen, en zal afleveren, even verder op het parcours.
We rijden via Lokeren, over de dijken van de Durme, en het gaat weer goe vooruit. Even voorbij het Molsbroek, komen we op de Ten Rijendreef, een weg die parallel loopt met de E-17. Rudy V en Eric VG zitten mekaar weer een beetje op te stoken, en drijven de snelheid op tot net geen 40/uur. Als den andere Rudy er dan ook nog ne snok aan geeft, gaan we tot bijna 45. Schoon tempoken voor die mannen, maar veel te rap voor de normale gasten ( 1e keer kapot ). Als even verder Jo terug inpikt, verlaten Rudy en Eric ons. Ze hebben nog andere verplichtingen. Propere gasten hé, ons eerst laten afzien, en dan hun schup afkuisen.
Eenmaal in Waasmunster aangekomen, is het weer genieten. Mooie, droge baantjes, door de bossen, over de bultjes, geen wonder dat er hier nog veel volk rond rijdt. Als we na een tijdje een tussenstop maken voor een natje en een droogje, gaat Jo een babbeltje slaan met iemand van de plaatselijke bevolking. Toevallig een kenner, die weet te vertellen dat het belangrijk is, niet alleen de beenspieren, maar ook de rug- en de buikspieren goed te trainen. Mijn buikspieren zullen wel goe getraind zijn zegt Jo, want ik drink elke dag nen bak bier. Serieus, ik meen dat wel hé zegt die kerel. Waarop Jo bloedserieus Jamaar, ik ook zulle. ( 2e keer kapot, nu van t lachen ).
Als iedereen bekomen is, wij van t lachen, en die gast van verschieten, kunnen we terug de baan op. We verlaten de bossen, en gaan richting Schelde, waar we naast het standbeeld van Filip De Pillecijn nog een mooi stukje Mtb-parcours vinden. Even verder, net over de Mira-brug pikken we nog een Bmx-piste mee, en kunnen dan voldaan terug huiswaarts.
De kilometers en het tempo beginnen serieus door te wegen, maar ik ben niet alleen. Geert, die na enkele weken afwezigheid wegens ziekte hoopte op een rustig wederoptreden, zit er al een tijdje door. Gelukkig kan hij rekenen op manuele bijstand van Rudy en Jan. Als aan het einde van de Gaver de eindspurt wordt ingezet, ( ik dacht dat die al was ingezet bij het verlaten van het kerkplein ), komt Geert, die nochtans niet meer kon, mij toch wel voorbijgestoken zeker. Het moet wel gezegd worden dat Jan en nog achter zat, en ne ferme put in Geert zijne rug aan het duwen was. ( 3e keer kapot ).
In de Beize worden we opgewacht door de dames Carla, Arianne en Gerda. Marc en Gunter hebben ook hun toerken al afgewerkt. Als even later Annemie, Linda en Christine O nog binnenkomen zijn we compleet, en kunnen de jarigen van de week, Rudy en Marc, gefeliciteerd worden met weer een jaartje erbij.
Voor onze volgende groepsoefening (= een combinatie van dans, gymnastiek, acrogym en tumbling op muziek) zullen wij ons verkleden als kikkers. Daarvoor zijn wij op zoek naar een groot aantal zwemvliezen. De groep bestaat uit een zo'n 30-tal personen met schoenmaten tussen 29 en 42. Liefst van al krijgen we deze gratis en voor niets, maar eventueel willen we wel een bedragje betalen. Belangrijk is dat de vliezen tamelijk flexibel zijn (volledig van rubber en zonder plastieken stukken) want we moeten er mee kunnen turnen en dansen!
Heb je zulke zwemvliezen liggen en heb je die zelf niet meer nodig, of ken je iemand / een club / die ons aan zulke vliezen kan helpen, laat dan alsjeblieft iets weten! Wij zullen je erg dankbaar zijn!
We verzamelen om 8.30u voor een plaatselijk ritje. De mannen van de vliegende brigade zijn al een uurtje geleden vertrokken om Lille en omliggende onveilig te maken. Ze waren met 6: Rudy Rogiers, Rudy Vergeylen, Jan Willems, Patrick Roels, Jo Roels en Pascal Lippens. Wij waren met 10. Rudy en Eddy De Clercq, Geert Bracke, Luc Krick, Danny Fack, Tom Vandenberghe, Peter van Kerckhove, Danny Poelman, Dirk De Boever en ikzelf. Zoals je ziet, ook enkele A-kes. Zij kozen vandaag voor het goede gezelschap, in plaats van de verre verplaatsing. Tom stelt voor de pijltjes van de rit in Gentbrugge van zaterdag te volgen, Maar de Clercq-skes hebben gisteren de tocht al gereden, en konden vertellen dat het een grote modderbedoening was. Niet dus. We kiezen uiteindelijk voor de klassieker Wachtebeke-domein Puyenbroeck, een rit die er al van bij het begin tussen zit, maar nu toch al een tijdje geleden gereden is. Bij gebrek aan de vaste routeplanners neem ik de taak van navigator op mij, en stel tevreden vast, dat het geheugen nog goe marcheerd. Geen ene keer verkeerd gereden. In het domein zelf, ligt het redelijk vettig, en moeten we af en toe stoppen op afgewaaide takken opzij de leggen, maar het blijft berijdbaar. Voor de meesten toch, want als op een van de zwaardere stukken Danny P. de achtervolging inzet op een ontsnapte Luc, gaat hij sierlijk onderuit. Hij krabbelt rap overeind, maar niet rap genoeg om te ontkomen aan een tuimelvermelding in t verslag. Peter is ondertussen al een paar keer diep geweest, en als ik hem vraag hoe het gaat, antwoord hij afzien, jong. 5 Maand geleden dak nog op de fiets gezeten heb. Ik zeg hem dat hij nog veel Frietamientjes zal moeten eten, voor hij weer op niveau zal zitten. Op de terugtocht naar Kalken merken we dat wij niet als enige Mtb-ers op weg zijn. Ter hoogte van t Heiende in Lokeren, zien we nog net de Moddermiekes, Carla, Arianne en Christine Oosterlinck ons pad kruisen. De laatste brug begint bij de heroptredende Geert en Tom serieus door te wegen, maar toch word ik door een lachende Tom voorbij gereden. Zij het dan wel dat hij geduwd wordt door Rudy, die op zijn beurt geduwd wordt door Danny F. Ik stel voor ook wat mee te duwen, maar hang mij onopvallend aan het truiken van Tom. Zo geraken we samen boven. De aankomst in De Beize gaat met tussenpozen. Eerst wij, de B&A-kes, dan de Lille-gangers, de miekes, en zelfs nog ne verloren gelopen Rosten Senna. Korte samenvatting van de rit in Lille: Rudy V duikt in een gracht en steek nog net met zijn benen boven het gras. Rudy R is cameraman van dienst, en filmt al rijden met de camera in de hand (gaat wel bijna onderuit op de hardgevroren moddersporen), en Jo Roels is zaterdag een beetje doorgezakt en heeft zijn bed niet gezien ( Ik ook niet, want als ik in mijn bed kruip is het donker, en doe ik mijn ogen toe ).
Wie ik echter niet meer gezien heb is Nadine. Die was er blijkbaar op haar eentje op uit en was wat verloren gereden. Hopelijk is ze toch nog op tijd in De Beize geraakt, want de Scampis waarop Koen ons trakteerde waren hééééééél lekkerrrrrrrrrrrrrr.
de A's, de B's, vertrekken om 7u30, om 8u30, om 10 uur, 11 uur, naar lille, rond de kerktoren, uitslapen na een avondje uit, met de dochter opstap...alles kan. Maar 1 ding is zeker: we eindigen in de beize.
ja, 't is weer zo ver: zaterdag 28 februari doet de omloop kalken aan. rond 12u20 worden de renners verwacht ter hoogte van de biertent bij rudy vergeylen.
wij verwachten uiteraard veel supporters, want het wordt weer een leuke boel.
Gelukkig ben ik van nature nogal rustig van aard, anders zoud ge der nog stress van krijgen. Waar ik vroeger enkel moest vechten tegen het blanco blad, word ik nu ook nog onder tijdsdruk gezet door de redactie van de nieuwe blog van De Modderfokkers. Daar staat sinds maandag een kader met de tekst HIER KOMT WELDRA HET VERSLAG VAN DE RIT DOOR IVAN Voorheen kon ik nog kiezen. Schrijf ik nu niet, of schrijf ik wel, maar nu heb ik het op voorhand aan mijn vel.
We reden zondag nog eens de kapellekensbaan. Neen, niet die van Louis-Paul Boon, maar een ritje, uitgestippeld door Rudy DC. Normaal een ritje voor de B-kes, maar bij gebrek aan inspiratie van de As, een gezamelijke tocht. We vertrekken met de wind in de rug, en op algemeen verzoek (uitgezonderd Geert S), gaan we voor de 2e keer via de Zauwwegel. De brede voeg in het midden van het brugje is ondertussen vakkundig dichtgevoegd door voegwerken Rudy Rogiers, en iedereen blijft overeind (ook Geert S. dus). De heenreis verloop vlot, maar eens we de Kruiskapel voorbij zijn krijgen we de wind op kop. Het is ondertussen ook beginnen regenen, en het lastigste deel moet nog komen. Bij het oprijden van de Moervaartdijk zit ik nog redelijk vooraan, maar het is zwaar en blijft maar duren. De ene na de andere rijdt me voorbij, en als ik helemaal achteraan zit laat Rudy R zich uitzakken om mij een beetje uit de wind te zetten. Beetje bij beetje, en met af en toe een duwtje in de rug, komen we terug bij de rest. Als ik met een laatste krachtsinspanning nog net voorbij Mario geraak, zakt bij hem de moed in de schoenen. Zo diep zelfs, dat wanneer we terug op de berijdbare weg komen, hij afhaakt en alleen terug naar huis fietst. Stel je voor, als ik dat doe, kan ik elke week alleen terug. Net als ik denk dat we het kwaadste wel gehad hebben, krijgen we als uitsmijter de kasseistrook van de Vogelzang voor de wielen. Nog ne keer sterven dus. Eens dit achter de rug besluiten we wegens sluitdag van De Beize, af te zakken naar De Schorpioen. Zodra Jo dit te horen krijgt is hij niet meer te houden, en gaat er alleen vandoor. Niet voor lang echter, want de eerste brug, die van DHanselaerstraat, is een brug te ver. Als op het einde van de Zomerstraat de eindspurt ingezet word, en de duwers ons in de steek laten, merk ik dat ik toch niet de enige was met flanellen benen. In de verte zie ik nog dat Rudy R het vlot haalt van de rest. Na ik wat bekomen ben bij een Ice-tea-ken ( dat hebben ze daar ook in De Schorpioen ) maak ik mijn lijstje van de aanwezigen op. We vertrokken met 15. De Hanselaerkes, Dirk, Frank en Svevo, die na enkele kilometers alleen verder gingen. Rudy Vergeylen , Rogiers en De Clercq, Geert Schepens, Jojo Roels, Mari-jojo Vaneechoutte, Geert Schepens, Bart Van Hecke, Dirk De Boever, Tim Raman, Frank Vandesteene en Patje Roels, maar diene vijftiende schiet mij maar niet te binnen. Ik overloop met de aanwezigen het lijstje, en vraag of zij nog weten wie ontbreekt. Awel gij toch, kieken, antwoorden ze in koor. Ikke dus. Als even later de superladys Rita en Nadine arriveren, is den hoop copleet, en kunnen we aftellen tot volgende week.
Voor wie binnenkort op reis vertrekt :
){kind=link}